885 Days until the Gate opens...
http://www.johnonefifteen.com/ChorazinMain.aspx
Τρίτη 20 Ιουλίου 2010
ΣΗΜΕΙΑ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ...
Σημεία των έσχατων ημερών
Η Γραφή μαρτυρεί για τη θέση μας μέσα στην προφητεία, με σημεία που ήδη έχουν συμβεί, με σημεία που συμβαίνουν τώρα και άλλα που πρόκειται να συμβούν.
Ο Θεός θέλει να είμαστε έτοιμοι για τις έσχατες ημέρες.
Ματθαίος κδ Β΄Τιμοθέου γ
Μάρκος ιγ Λουκάς κα:25-35
Ιούδας Ρωμαίους ιγ:11
Ματθαίος κδ:3 «Καί ενώ εκάθητο επί τού όρους τών Ελαιών, προσήλθον πρός αυτόν οι μαθηταί κατ' ιδίαν, λέγοντες• Ειπέ πρός ημάς πότε θέλουσι γείνει ταύτα, καί τί τό σημείον τής παρουσίας σου καί τής συντελείας τού αιώνος;»
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Σ' όλο το θησαυρό των αγίων Γραφών, δεν υπάρχει άλλο εδάφιο ή κεφάλαιο που να προσδιορίζει τόσο ζωντανά τα σημεία των εσχάτων ημερών, όσο το Ματθ.κδ.
Στο εδάφιο 3 διαβάζουμε την ερώτηση (ουσιαστικά ήταν 3 ερωτήσεις) που έκαναν οι μαθητές στον Ιησού.
Θα στρέψουμε τώρα την προσοχή μας στα σημεία των εσχάτων ημερών μέσα από τρεις περιοχές της προφητείας:
• τα φυσικά γεγονότα των τελευταίων ημερών,
• τα σημεία στην εκκλησία των τελευταίων ημερών,
• και τα σημεία των τελευταίων ημερών στον κόσμο.
Ι. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Τα γεγονότα που συμβαίνουν στον ταραγμένο κόσμο μας και τα οποία προαγγέλλουν ότι το τέλος πλησιάζει, είναι πολλά:
1. Αναβίωση της Ευρωπαϊκής δύναμης.
2. Αναβίωση του αρχαίου Ιράν (συγκαταλέγεται στα 4 πιο ισχυρά κράτη).
3. Διαμάχες στις πετρελαιοπαραγωγές (πλούσιες) Αραβικές χώρες.
4. Προβλήματα αύξησης του πληθυσμού της γης (προβλέπεται να φτάσει στα 7 δις τα επόμενα χρόνια).
5. Παγκόσμια μετεωρολογικά προβλήματα.
6. Παγκόσμια ανεπάρκεια τροφίμων (500 εκατ. άνθρωποι υποφέρουν από υποσιτισμό και λιμοκτονούν).
7. Αύξηση των σεισμών (50.000 κάθε χρόνο).
8. Οικολογική ανισορροπία (μόλυνση της ατμόσφαιρας του νερού και της γης).
9. Μετρικά συστήματα, κάθε άνθρωπος άντρας γυναίκα και παιδί σ' όλο τον κόσμο, είναι καταχωρημένος σε Η/Υ.
10. Προχώρημα σε ένα παγκόσμιο νομισματικό σύστημα.
Ο Ματθαίος λέει ότι όλα αυτά είναι αρχή θλίψεων (κδ:8). Ο Λουκάς αναφέρει αυτά τα γεγονότα με δύο περιγραφικές λέξεις: «αναταραχή» (κα:9) και «απορία» (κα:25). Το λεξικό της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας του Ι. Σταματάκου, δίνει για τη λέξη «αναταράσσω» τις παρακάτω ερμηνείες:ανακατώνω, κινώ ζωηρώς άνω κάτω και θολώνω, συγχύζω, εξεγείρω, προξενώ έξαψιν, διεγείρω εις μανίαν. Για τη λέξη «απορία» λέει: δυσχέρειαι, δυσκολία, αμηχανία.
Α. Απάτη και διωγμός
Ο Ιησούς άρχισε να απαντάει σ' αυτά που ζήτησαν να μάθουν οι μαθητές, σχετικά με τα σημεία των τελευταίων ημερών, με την προειδοποίηση ότι θα είναι περίοδος πλάνης. Ο στόχος της πλάνης θα είναι ο άνθρωπος και η προειδοποίηση του Ιησού ήταν προσωπική προς τους μαθητές: «Καί αποκριθείς ο Ιησούς, είπε πρός αυτούς• Βλέπετε μή σάς πλανήση τις» (Ματθ.κδ:4). Αν αυτή η πλάνη μπορούσε να πλανήσει τους μαθητές και ο Ιησούς τους προειδοποιεί γι' αυτό, πόσο μάλλον σήμερα, οι ακόλουθοι του Κυρίου μπορούν να πλανηθούν! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη, απ' αυτή που έχει να κάνει με ψευτοθρησκευτικές πρακτικές.
Β. Ταραχές ανάμεσα στα έθνη.
Σ' όλο τον κόσμο υπάρχουν ταραγμένες από πολέμους και πολιτικές ταραχές περιοχές. Πολλοί, ακόμα και πολιτικοί, σκέπτονται μήπως είμαστε στα πρόθυρα ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου. Κάποιοι αρχίζουν να παίρνουν στα σοβαρά την πιθανότητα ενός «Αρμαγεδώνα».
Εκατομμύρια άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο, σήμερα που λέμε αυτά τα πράγματα, το βράδυ θα πάνε να κοιμηθούν νηστικοί. Οι στατιστικές λένε ότι σε λίγα χρόνια ο υπερπληθυσμός θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Βλέποντας τις μεγαλουπόλεις να μεγαλώνουν περισσότερο καθώς και τις χωρίς έλεγχο μετακινήσεις πληθυσμών, ο φόβος για μια συνεχώς αυξανόμενη μαζική βία και πολιτική σύγκρουση δεν είναι αδικαιολόγητος.
Γ. Φυσικές συμφορές.
Ό,τι συμβαίνει στη φύση, είναι κάτω απ' τον πλήρη έλεγχο του Θεού και από τις διάφορες συμφορές που συμβαίνουν στις μέρες μας, προειδοποιούμαστε ότι Αυτός δεν είναι καθόλου ευχαριστημένος. «Δέν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι• περιπατούσιν εν σκότει• πάντα τά θεμέλια τής γής σαλεύονται» (Ψαλμ.πβ:5). Μεγάλοι σεισμοί έχουν αυξηθεί καταπληκτικά τις τελευταίες δεκαετίες και ο Ιησούς μας είπε ότι αυτό είναι σημείο των τελευταίων ημερών καθώς και ότι η θάλασσα και τα κύματα θα ηχούν (Λουκ.κα:25). Κυκλώνες, τυφώνες, ανεμοστρόβιλοι και ασυνήθιστες χιονοθύελλες φαίνεται να θέλουν να μας δείξουν πόσο δυσαρεστημένος είναι ο Θεός μ' αυτό τον κόσμο. Όλα αυτά είναι προφητευμένα σημεία των εσχάτων ημερών.
ΙΙ. ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Τα 18 χαρακτηριστικά των κακών καιρών που αναφέρονται στη Β΄ Τιμ.γ:1-7, είναι σημεία των τελευταίων ημερών. Αυτά είναι ηθικά και θρησκευτικά φαινόμενα που ενεργούνται σήμερα και μπορούν να επηρεάσουν τα σπίτια μας, τις εκκλησίες μας αλλά και την ίδια τη ζωή μας. Οι άνθρωποι λοιπόν είναι:
• Φίλαυτοι
• 'Ασπονδοι
• Φιλάργυροι
• Διάβολοι
• Αλαζόνες
• Ακρατείς
• Υπερήφανοι
• Ανήμεροι
• Βλάσφημοι
• Αφιλάγαθοι
• Απειθείς εις τους γονείς
• Προδόται
• Αχάριστοι
• Προπετείς
• Ανόσιοι
Τετυφωμένοι
• 'Αστοργοι
Φιλήδονοι παρά φιλόθεοι
Αφού κατονόμασε αυτές τις 18 καταστάσεις, ο Παύλος έγραψε μετά στον Τιμόθεο τ' αποτελέσματα που θα έχουν:
«έχοντες μέν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δέ τήν δύναμιν αυτής. Καί τούτους φεύγε» (Β' Τιμ.γ:5).
Ας προσέξουμε ότι η οδηγία του Παύλου στο νεαρό εργάτη, σχετικά μ' αυτούς, περιέχει μια κατηγορία προς το θρησκευτικό στοιχείο που έχει μεν μορφή ευσέβειας, αλλά αρνείται τη δύναμή της. Αυτό, άλλη μια φορά, αντικατοπτρίζει την πλάνη για την οποία μίλησε ο Ιησούς στο Ματθ.κδ.
Α. Ψευδοδιδασκαλίες.
Ίσως η μεγαλύτερη πλάνη που ενεργείται σήμερα είναι στην περιοχή των θεολογικών διδασκαλιών. Κάθε τι που ακούγεται «θρησκευτικό» δεν είναι απαραίτητα σωστό. Ο Ιησούς προειδοποίησε ότι θα είναι πολλοί που θα διακηρύττουν ότι εδώ είναι ο Χριστός, οι οποίοι όμως στην πραγματικότητα θα είναι πλάνοι. Το λυπηρό σ' αυτή την υπόθεση είναι ότι θα καταφέρουν «καί πολλούς θέλουσι πλανήσει» (Ματθ.κδ:5).
Σύμφωνα με το λεξικό της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας του Ι. Σταματάκου, «πλάνος» σημαίνει: ο παροδηγών, παραπλανών, αποπλανών, εξαπατών, ο απατεών.
Πλάνη στην ηγεσία, είναι ιδιαίτερα σημαντική σε θεολογικά θέματα. «Αφήσατε αυτούς• είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών• τυφλός δέ τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει» (Ματθ.ιε:14).
Όταν ο Παύλος έγραφε γι' αυτούς τους κακούς καιρούς και ονόμασε αυτές τις καταστάσεις που θα πηγάσουν από ένα κόσμο προορισμένο να κριθεί από το Θεό με κατάληξη την αιώνια κόλαση, δακτυλοδεικτούσε κατηγορώντας τη γενιά εκείνη που συνέχεια μαθαίνει. Ενώ έχουν δίψα για μάθηση, ποτέ δεν έρχονται στη γνώση της αλήθειας (Β' Τιμ.γ:7).
Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία δεν υπήρχαν τόσες πολλές ευκαιρίες για υψηλή μόρφωση, όσες σήμερα. Παρόλα αυτά τόσο λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν τον αληθινό Θεό. 'Ατομα που διψάνε για γνώση, είναι αυτά που συνήθως ασχολούνται με ψευδοθρησκείες, σατανολατρεία και ανάλογες τελετές. Σε μερικά ινστιτούτα ανώτατης μόρφωσης, αυτές οι ιδέες διδάσκονται στις τάξεις, κι έτσι οι μαθητές σιγουρεύονται για την ορθότητα, από την αθρόα συμμετοχή. Στα ίδια ινστιτούτα γνώσης, η Βίβλος είναι ένα κλειστό βιβλίο και δεν επιτρέπεται να προσεύχεται κανείς στο Θεό. Όλα αυτά θα φέρουν την τελική οργή και κρίση του Θεού, φέρνοντας κι εμάς, ακόμα πιο κοντά στους δυσοίωνους έσχατους καιρούς.
Β. Ηθική αποσύνθεση.
Η ηθική αποσύνθεση των ημερών μας βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα, συγκρινόμενη με ιστορικές αναφορές σχετικά με την κατάπτωση και την παρακμή του κόσμου στο παρελθόν. Η προειδοποίηση του Παύλου στον Τιμόθεο, σχετικά με τις συνθήκες των τελευταίων ημερών, μοιάζει να φωτογραφίζει με λεπτομέρειες την εποχή που ζούμε. Οι οδηγίες του είναι προς την εκκλησία και πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά αυτές τις καταστάσεις που βασικά απομακρύνουν τους ανθρώπους από το Θεό.
Φίλαυτοι. Ο Ιησούς είπε: «Όστις αγαπά τήν ψυχήν αυτού, θέλει απολέση αυτήν, καί όστις μισεί τήν ψυχήν αυτού εν τώ κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτήν» (Ιωάν.ιβ:25). Κανείς δεν μπορεί να πει ότι έχει γνωρίσει την «αληθινή ζωή», πριν αρχίσει να ζει για τους άλλους σε αντίθεση με την πρότερη εγωιστική ζωή του. Ο Ιησούς όπου κι αν πήγαινε έκανε πάντα το καλό, οι σκέψεις και τα έργα Του δεν ήταν για τον εαυτό Του αλλά πάντοτε για τους άλλους.
Πολλά σπίτια στερούνται τους χαρούμενους ήχους του γέλιου των παιδιών και της φασαρίας όταν παίζουν, επειδή δεν υπάρχει χρόνος για παιδιά. Η ζωή είναι τόσο περίπλοκη και η προσπάθεια ικανοποίησης αυτών που «ΕΓΩ» θέλω, είναι στην πραγματικότητα σημείο των εσχάτων καιρών.
Φιλάργυροι. Η φιλαργυρία έχει να κάνει με την πλεονεξία. Ίσως ποτέ άλλοτε, όσο σήμερα, αυτές οι λέξεις δεν περιγράφουν τόσο τέλεια τους ανθρώπους. Σ' αυτούς τους κακούς καιρούς που ζούμε, αν δεν προσέξουμε, μπορεί κι εμείς να ενδώσουμε σ' αυτό το πνεύμα της πλεονεξίας, ιδιαίτερα στον τομέα του χρήματος. Αγωνιζόμενοι να κερδίσουμε όσο το δυνατό περισσότερα, φτάνουμε στο σημείο να είμαστε τόσο πολυάσχολοι, που να δίνουμε στο Θεό μόνο και αν κάτι περισσεύει. Η επικίνδυνη αυτή εποχή των αγορών με πιστωτικές κάρτες, μπορεί εύκολα να αναγκάσει ένα Χριστιανό να βάζει συνεχώς τα υπάρχοντα πιο μπροστά από το Θεό.
Αλαζόνες. Αλαζόνας είναι αυτός που καυχιέται για τα κατορθώματά του, ο κομπαστής. Δεν υπάρχει πιο αγροίκος άνθρωπος, απ' αυτόν που πολλές φορές φαίνεται να μην καταλαβαίνει ότι αυτή η αλαζονική συμπεριφορά του δεν εντυπωσιάζει το συνήθως αιχμάλωτο ακροατήριό του.
Υπερήφανοι. Ο Θεός στις Παρ.ς:16-19 κατονομάζει 7 πράγματα που μισεί. Το πρώτο απ' όλα σ' αυτή τη λίστα είναι «οι υπερήφανοι οφθαλμοί». Καθόλου παράξενο που ο Παύλος δεν παρέλειψε μια κατάσταση του τέλους που είναι τόσο επικίνδυνη. Η υπερηφάνεια προηγείται του ολέθρου (Παρ.ις:18).
Βλάσφημοι. Βλάσφημος είναι αυτός που μιλάει με ασέβεια, ο συκοφάντης, ο κακόλογος. Λέξεις και εκφράσεις που κάποτε εθεωρούντο ευτελείς και άξεστες, τώρα ξεστομίζονται από άντρες και γυναίκες, και πολλές φορές τις βλέπουμε στις εφημερίδες, τα περιοδικά και τις ακούμε στο ραδιόφωνο. Το να βλέπεις ένα όμορφο πρόσωπο να παραμορφώνεται και οργισμένα λόγια ν' αρχίσουν να βγαίνουν ανεξέλεγκτα από το στόμα του, είναι πια συνηθισμένο φαινόμενο στη λεγόμενη νέα κοινωνία των ελευθέρων ανθρώπων. Γονείς που ξεστομίζουν ανεξέλεγκτα βρισιές και «κοσμητικά» επίθετα στα παιδιά τους, τα τραυματίζουν ανεπανόρθωτα. Το παιδί του Θεού δεν πρέπει να επιτρέπει σ' αυτό το πνεύμα που διοικεί τις κοσμικές συζητήσεις να ελέγχει το δικό του στόμα. «Βάλε, Κύριε, φυλακήν εις τό στόμα μου• φύλαττε τήν θύραν τών χειλέων μου» (Ψαλμ.ρμα:3).
Απειθείς εις τους γονείς. Η ανησυχητική αύξηση της νεανικής εγκληματικότητας είναι το βασικό αποτέλεσμα της πραγματικότητας ότι οι γονείς δεν μπορούν πλέον να ελέγξουν τα παιδιά τους. Υπάρχουν δύο ομάδες νέων που μπορούμε να συγκρίνουμε σχετικά μ' αυτή την καταγγελία του αποστόλου Παύλου. Μερικά παιδιά μεγαλώνουν με αυστηρή παιδεία κι έχουν διδαχτεί να εγκρατεύονται και να χαλιναγωγούν τους εαυτούς τους. Η άλλη ομάδα έχει λίγους ή καθόλου κανόνες που διέπουν τη ζωή τους, κάνουν απλά ότι τους αρέσει.
Η ανυπακοή στους γονείς σπάει την πρώτη εντολή που είναι δοσμένη με επαγγελία. Τα παιδιά πρέπει να ακούνε τους πιστούς γονείς τους γιατί αυτό τους συμφέρει, επειδή η υπόσχεση είναι ότι θα ζήσουν περισσότερα χρόνια (Εφες.ς:1-3). Η τιμωρία του Θεού για την παράβαση, καθώς ο Αδάμ εκδιώχθηκε από τον κήπο της Εδέμ, έχει να κάνει άμεσα με το όριο ζωής. Αντί για αιώνια, ο Αδάμ έζησε περίπου 800 χρόνια. Μετά, το όριο αυτό έπεσε από τα 800 στα 120 χρόνια (Γεν.ς:1-3). Αργότερα ο μέσος όρος ζωής ελαττώθηκε ακόμα πιο πολύ, στα 70 χρόνια (Ψαλμ.90:10). Οι νέοι, καθώς και οι γονείς πρέπει να προσέξουν πολύ αυτή την προειδοποίηση, αφού με την υπακοή μπορούμε να επιμηκύνουμε τη ζωή μας.
Αχάριστοι. Είναι ανησυχητικό να βλέπεις μια ολόκληρη γενιά να υπόκειται σ' αυτή την κατηγορία της αχαριστίας. Η κοινωνία της αφθονίας των ημερών μας, είναι συνηθισμένη να έχει τόσα πολλά κι είναι τόσο απασχολημένη στην προσπάθειά της να τα φροντίσει όλα αυτά, που δεν έχει καιρό να δείξει ευγνωμοσύνη.
Ο Δαβίδ, ο άνθρωπος που στις Γραφές περιγράφεται ότι ήταν κατά την καρδία του Θεού (Πράξ.ιγ:22), δεν ήταν αχάριστος. Όταν χρειαζόταν το έλεος του Θεού, πάντοτε το έβρισκε, γιατί δεν σταμάτησε να ευχαριστεί το Θεό από τότε που ήταν ένας ταπεινός βοσκός μέχρι και που έγινε βασιλιάς στον Ισραήλ.
Ανόσιοι. Ανόσιος σημαίνει ασεβής, ανίερος, μιαρός, αγενής. Ο τρόπος μας μετράει πολύ αν θα πετύχουμε ή θα αποτύχουμε σε κάτι. Ο πικρός άνθρωπος, γεννά πικρία. Όταν κάποιος είναι αγενής και δυσάρεστος, αυτό προέρχεται από την ασέβεια που υπάρχει βαθιά μέσα του. Δεν μπορούμε να λέμε ότι είμαστε σαν τον Χριστό και να είμαστε ανόσιοι, αγενείς. Μια εσωτερική γλυκύτητα, πρέπει να ξεριζώσει και να καταστρέψει την πικρόχολη συμπεριφορά, ώστε να φανεί η διαφορά από την αγένεια στην ευγένεια και την οσιότητα.
'Αστοργοι. Είναι ανησυχητικό να βλέπεις μητέρες να κακομεταχειρίζονται τα παιδιά τους και πατέρες να απλώνουν την αρίδα τους, περιμένοντας από άλλους να προμηθεύσουν τα απαραίτητα για την οικογένειά τους. Πολύ συχνά, το φυσικό Θεόδοτο ένστικτο, φαίνεται να μη λειτουργεί πλέον σωστά στις ζωές των ανθρώπων. Προσθέστε σ' αυτά τη σεξουαλική διαστροφή που υπάρχει σήμερα στον κόσμο, και μπορείτε να δείτε το δίκαιο Θεό έτοιμο να κάνει κρίση, φέρνοντας ένα τέλος σ' αυτή την ανάποδη γενιά. Ανάποδη, είναι η γενιά που προχωράει αντίθετα απ΄ το δρόμο που ο Θεός ετοίμασε γι' αυτήν.
'Ασπονδοι. Σημαίνει, αδιάλλακτοι, επικίνδυνοι, αδυσώπητοι. Αυτή η λέξη αναφέρεται μόνο μια φορά μέσα στην Αγία Γραφή, αλλά είναι αρκετό για μας, για να δούμε την εικόνα κάποιων που έχουν βάλει σκοπό να μη ξεχάσουν ποτέ κάτι που τους έκαναν, να μη συγχωρέσουν, είναι ανυποχώρητοι, αμετακίνητοι κι αυτό να είναι ένα μέρος της ζωής τους. 'Αλλο ένα σημείο των εσχάτων ημερών.
Διάβολοι. Διάβολος σημαίνει ο ψευδώς κατηγορών, ο συκοφαντών. Κύριος εκπρόσωπος ο Σατανάς, ο κατ' εξοχήν συκοφάντης. Όταν κάποιος κατηγορείται για κάποιο λάθος που έκανε, το επόμενο βήμα είναι ν' αντιμετωπίσει την κρίση σαν τιμωρία. Αλλά κι αυτός που κατηγορεί ψεύτικα κινδυνεύει να κριθεί. Μερικές κατηγορίες, θα αποδειχτούν μόνο όταν ανοιχτούν τα βιβλία στην τελική κρίση. Ο Θεός μισεί κάθε τι που είναι ψεύτικο. «Δολία πλάστιγξ βδέλυγμα εις τον Κύριον δίκαιον δε ζύγιον ευαρέστησις αυτού» (Παρ.ια:1). Ο συκοφάντης είναι όμοιος με το Σατανά (Αποκ.ιβ:10).
Ακρατείς. Αυτή η λέξη σημαίνει ανίσχυρος, ο στερούμενος δύναμης ή εξουσίας, αυτός που δεν συγκρατείται. Αυτό κι αν είναι σημείο των καιρών μας, η αποδυνάμωση των κάποτε ισχυρών θέσεων: Όταν δύο έδιναν τα χέρια, αυτό σήμαινε απαράβατη συμφωνία κυρίων. Πίστη και αγάπη για την πατρίδα, σεβασμός του γυναικείου φύλου και της μητρότητας. Ο λόγος ενός άντρα, η υπόσχεση και η δέσμευση του Χριστιανού προς το Θεό.
Οι άνθρωποι έχουν εξασθενίσει κι έχουν αποκτήσει ένα αδύνατο, αναιμικό, ασταθή, αναμφίβολο χαρακτήρα (αλκοολισμός, ναρκωτικά, τσιγάρα) βαδίζοντας μ' αυτό τον τρόπο προς τη λίμνη του πυρός. Ο Χριστιανός πρέπει να λάβει σοβαρά υπ' όψη του το λόγο του Θεού και να μην επιτρέψει αυτό τον ρηχό και αδύναμο κόσμο να αναποδογυρίσει αυτές τις κάποτε δυνατές αρχές που έκαναν τους άνδρες και τις γυναίκες ισχυρούς. Στην Α' Κορ.ις:13 υπάρχει η προτροπή: «ανδρίζεσθε, ενδυναμούσθε».
Ανήμεροι. Η λέξη αυτή σημαίνει άγριος, ατίθασος, άξεστος. Αντίθετα με τη διδασκαλία των ανθρώπων ότι ο άνθρωπος είναι ένα ζώο, ο άνθρωπος στην πραγματικότητα είναι το τελειότερο και ομορφότερο δημιούργημα του Θεού, γιατί έγινε κατά την εικόνα Του. Ο άνθρωπος όμως μπορεί να ξευτελίσει τόσο πολύ τον εαυτό του ώστε να συμπεριφέρεται σαν εξαγριωμένο θηρίο. Όταν ο άνθρωπος καταφεύγει σε τακτικές της ζούγκλας για να επιβιώσει, γίνεται ένας άγριος ερημίτης. Όταν μουγκρίζει σαν αρκούδα και συμπεριφέρεται σαν πίθηκος, κοιμάται όλη την ημέρα και όλο το βράδυ περιφέρεται προς αναζήτηση λείας, μάχεται, σακατεύει και καταστρέφει, ενεργεί σαν θηρίο.
Αφιλάγαθοι. Αφιλάγαθος είναι αυτός που δεν είναι φίλος με τους αγαθούς. Ο Ιησούς μας προειδοποίησε για τον καιρό που, επειδή Αυτόν τον μίσησαν χωρίς λόγο, θα μισήσουν και θα διώξουν κι εμάς (Ιωάν.ιε:18-24). Αυτά τα εδάφια μας φανερώνουν ότι επειδή η αμαρτία ξεσκεπάζεται με το λόγο του Θεού που κηρύττεται, οι άνθρωποι δεν αισθάνονται άνετα. Ο Χριστιανός που δουλεύει μαζί με κάποιο που θέλει απλά να λέγεται Χριστιανός - χωρίς να είναι - και ο οποίος αρέσκεται στο να λέει αισχρά ανέκδοτα, θα τον κάνει να αισθανθεί άβολα όταν δεν συμμετέχει στο γέλιο του ακροατηρίου. Ο άλλος βέβαια, θα δυσανασχετήσει με τον αληθινό Χριστιανό, αν και δεν του έκανε τίποτα (Α΄Πέτρ.δ:4).
Προδόται. Προδότης είναι αυτός που εγκαταλείπει κάτι. Μεγαλύτερο κακό έχει γίνει από αυτούς που έχουν προδώσει το Χριστό και την εκκλησία Του, παρά ό,τι μπορούν να κάνουν όλοι οι αμαρτωλοί μαζί ενάντια στον Κύριο και το λαό Του. Λίγοι, αν όχι κανένας δεν θα δώσει στο παιδί του το όνομα Ιούδας, ακριβώς επειδή είναι συνώνυμο με την πράξη της προδοσίας. Πόσοι προδότες όμως υπάρχουν στο Χριστιανισμό, οι οποίοι επειδή δεν άντεξαν και τα παράτησαν, μιλάνε άσχημα για τον Κύριο και το λαό Του.
Προπετείς. Προπετής είναι ο πίπτων προς τα εμπρός, ο απερίσκεπτος. Μερικοί τραυματισμένοι Χριστιανοί πέφτουν στην άκρη του δρόμου και γίνονται στατιστικά τρόπαια του Σατανά. Το πέσιμο όμως προς τα εμπρός κάποιου που είναι απερίσκεπτος είναι πιο τραγικό και επιφέρει μεγαλύτερη καταστροφή, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για άτομο που έχει τάση για ηγεσία. Ο αδύνατος κλονίζεται και πέφτει στην άκρη, αλλά οι προπετείς, οι καινοτόμοι, οι προοδευτικοί, οι νεωτεριστές, οι ανυπόμονοι, οι ενθουσιώδεις που σπρώχνουν συνέχεια προς τα εμπρός, όταν πέφτουν, είναι πραγματικά τραγικό.
Τετυφωμένοι. Τετυφωμένος είναι αυτός που είναι τυφλός από εγωισμό, ο πλήρης αλαζονείας. «Η υπερηφανία προηγείται του ολέθρου, και υψηλοφροσύνη του πνεύματος προηγείται της πτώσεως» (Παρ.ις:18). Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει κανείς, τόσο πιο καταστροφικό θα είναι το πέσιμο. Όταν τα μυαλά κάποιου πάρουν αέρα, επειδή κάτι κατάφερε και αλαζονευτεί για το πόσο σημαντικός είναι, αυτό θα είναι καταστρεπτικό αφού θα του λείπει η ταπείνωση και η εξάρτηση από το Θεό.
Φιλήδονοι παρά φιλόθεοι. Αυτή είναι η τελική και ίσως η πιο καταστρεπτική κατάσταση των κακών καιρών. Η αναζήτηση απολαύσεων και τόπων που δίνουν ευχαρίστηση και χαρά, προκειμένου να ξεφύγουν από τις πιέσεις των τελευταίων ημερών, έχει αποδειχτεί καταστροφική για πολλούς καλοπροαίρετους Χριστιανούς. Πολλοί έχουν μετακινηθεί από μια σωστή εκκλησία που όμως πιέζεται εξαιτίας της αξιοπιστίας της και των ευθυνών της, σε μια «ήσυχη ζωή, χωρίς πολλά - πολλά», όπου δεν υπάρχουν οι εκκλησιαστικές ευθύνες που απασχολούν το Χριστιανό.
Οι φιλήδονοι, μπορούν να σπαταλήσουν μεγάλα ποσά χρημάτων για διασκέδαση, αλλά δικαιολογούνται ότι δεν μπορούν να δώσουν το ελάχιστο που αναλογεί στο Θεό.
Ο Κύριός μας, φαίνεται να θέλει ο λαός Του να απολαμβάνει τη ζωή του, αλλά όχι στο σημείο που θα εκτοπίσει την αγάπη προς Αυτόν, πρώτα και περισσότερο από κάθε τι άλλο. Οι αυστηρές προειδοποιήσεις, που ιδιαίτερα διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη, λένε ότι ο Θεός είναι ζηλότυπος κι ότι η οργή του διεγείρεται όταν οι άνθρωποι σηκώνονται να παίξουν αγνοώντας Τον και χωρίς να Του δίνουν την πρώτη θέση.
Οι ομοφυλόφιλοι βγαίνουν μέσα από τις φωλιές της αμαρτίας τους στη δημοσιότητα και τολμούν να διακηρύττουν ότι ο τρόπος ζωής τους είναι ή πρέπει να γίνει αποδεκτός.
Η εκμετάλλευση παιδιών και η παιδική πορνογραφία είναι μέρος της λίστας των σεξουαλικών διαστροφών και ηδονών με τις οποίες οργιάζει η ανθρωπότητα μέσα στην αισχρότητα της ηθικής διαφθοράς. Σ' αυτή τη θλιβερή λίστα πρέπει να προστεθούν οι μητέρες που κάνουν έκτρωση και οι γονείς που διαπράττουν αιμομιξία. Η κάποτε όμορφη σύμπνοια και ομοψυχία του σπιτιού και της οικογένειας, φαίνεται σαν περασμένο μεγαλείο που το θυμάσαι και κλαις.
Όλες αυτές οι συνθήκες, μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή του Χριστιανού; Η απάντηση είναι: Ναι, μπορούν! «Και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή» (Ματθ.κδ:12). Η ηθική διαφθορά, όπως όλο τον κόσμο, σαρώνει και τη χώρα μας και δημιουργεί ένα κενό που μπορεί να μας επηρεάσει όλους, καθώς η ανθρωπότητα βαδίζει γρήγορα προς την καταστροφή. Μόνο πλησιάζοντας την παρουσία του Ιησού και διατηρώντας μια στενή σχέση αγάπης μαζί Του, θα μπορέσουμε να επιζήσουμε από την πλημμύρα και την παλίρροια της αμαρτίας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε, η αγάπη μας για τον Ιησού και την εκκλησία Του να ελαττωθεί.
ΙΙΙ. ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ
Χαρτογραφώντας το βόθρο της αμαρτίας και με την απλή γνώση ότι αντιμετωπίζουμε τις έσχατες ημέρες, τα λόγια του Ιησού σχίζουν το σκοτάδι: «Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή» (Ματθ.κδ:13). Φαίνεται, ότι η οδός διαφυγής είναι μόνο προς τα επάνω! Τα λόγια του Κυρίου στα τελευταία εδάφια του Ματθ.κδ είναι οι υποσχέσεις Του για τη Βασιλεία. Το Ευαγγέλιο της Βασιλείας θα κηρυχτεί σε όλο τον κόσμο για μαρτυρία, και μετά θα έρθει το τέλος (Ματθ.κδ:14).
Η προετοιμασία για ν' αφήσουμε αυτό τον κόσμο που είναι προορισμένος να καταστραφεί, είναι επιτακτική. Ο τρόπος διαφυγής δεν είναι κάποιο ανθρώπινο όχημα, αλλά το σχέδιο της σωτηρίας του Θεού. Ο Θεός έχει προετοιμάσει ένα τόπο για ένα προετοιμασμένο λαό (Ιωάν.ιδ:2-3).
Α. Η αβεβαιότητα των χρονολογιών.
Όσοι προσπαθούν να προσδιορίσουν το χρόνο της επιστροφής του Κυρίου βρίσκονται σε πλάνη, επειδή δεν γνωρίζουν τις Γραφές.
«Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ειμή ο Πατήρ μου μόνος» (Ματθ.κδ:36).
Β. Προετοιμασία για την επιστροφή του Χριστού.
Οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο ομάδες όσον αφορά στην επιστροφή του Ιησού: αυτοί που έχουν επίγνωση της κατάστασης κι αυτοί που δεν έχουν.
«Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών και επέλθη αιφνίδιος εφ'υμάς η ημέρα εκείνη διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης» (Λουκ.κα:34-36).
Το Ματθ.κδ και το Λουκ.κα είναι συνώνυμα κεφάλαια όσον αφορά στην επιστροφή του Χριστού. Η προειδοποίηση της επιστροφής Του και η ώρα της κρίσης υπογραμμίζονται και στα δύο. Προσέξτε την προειδοποίηση: ο ερχομός Του μπορεί να βρει και κάποιους πιστούς απληροφόρητους, όπως αυτούς που δεν έχουν σωθεί. Ο Χριστιανός μπορεί να επηρεαστεί από το μικρόβιο που έχει μολύνει τον κόσμο.
«Δια τούτο και σείς γίνεσθε έτοιμοι διότι καθ' ήν ώραν δεν στοχάζεσθε έρχεται ο Υιός του ανθρώπου» (Ματθ.κδ:44).
Αυτό το εδάφιο φαίνεται να υπαινίσσεται ότι όταν θα έρθει ο Κύριος, θα υπάρχουν κάποιοι που θα έχουν χάσει την ικανότητα της λογικής σκέψης. Κάθε λογικός άνθρωπος που διαβάζει αυτά τα εδάφια και τις καθημερινές εφημερίδες, είναι γνώστης του γεγονότος ότι είμαστε στις τελευταίες μέρες.
Γ. Περιμένοντας και αγρυπνώντας.
Η νύμφη με λαχτάρα περιμένει και προσδοκά τον ερχομό του Κυρίου. Οι κίνδυνοι που την περιτριγυρίζουν δεν επηρεάζουν την προσμονή του σύντομου ερχομού. «Διότι έτι ολίγον καιρόν, και θέλει ελθεί ο ερχόμενος και δεν θέλει βραδύνει» (Εβρ.ι:37).
Η νύμφη περιμένει και αγρυπνά με προσευχές, αγρυπνά με επίγνωση, αγρυπνά με καρτερικότητα, αγρυπνά με λαχτάρα να πάει στο σπίτι της, επειδή θέλει να Τον δει καθώς είναι! Όμως, προς το παρόν, πραγματευόμαστε μέχρι να έρθει (Λουκ.ιθ:13).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ.
«Και μάλιστα εξεύροντες τον καιρόν, ότι είναι ήδη ώρα να εγερθώμεν εκ του ύπνου διότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ' ότε επιστεύσαμεν» (Ρωμ.ιγ:11).
Ο αληθινός Χριστιανός είναι καλά πληροφορημένος για τις επερχόμενες μέρες. Δεν είναι καιρός για υπνάκους, αδράνεια και απραξία. Ο Χριστιανός οδοιπόρος, τον καιρό της παρεπιδημίας του σ' αυτή τη ζωή, καθώς βαδίζει με γοργό ρυθμό, πρέπει να είναι συνεχώς άγρυπνος για να μπορεί να διακρίνει τα σημεία σε όλη τη διάρκεια της πορείας του. Πρέπει να προσέχουμε τα σήματα και να ενεργούμε ανάλογα, παίρνοντας χρόνο για να διαβάσουμε τις πληροφορίες που έχουν για μας, αφήνοντάς τα να μας οδηγήσουν, όσο κι αν νομίζουμε ότι ξέρουμε το σωστό δρόμο.
Ο Θεός έχει βάλει σημεία σ' όλη τη διαδρομή, αλλά τώρα μας ξεσηκώνει μ' ένα δραματικό τρόπο, γιατί είμαστε στους έσχατους καιρούς.
Η Γραφή μαρτυρεί για τη θέση μας μέσα στην προφητεία, με σημεία που ήδη έχουν συμβεί, με σημεία που συμβαίνουν τώρα και άλλα που πρόκειται να συμβούν.
Ο Θεός θέλει να είμαστε έτοιμοι για τις έσχατες ημέρες.
Ματθαίος κδ Β΄Τιμοθέου γ
Μάρκος ιγ Λουκάς κα:25-35
Ιούδας Ρωμαίους ιγ:11
Ματθαίος κδ:3 «Καί ενώ εκάθητο επί τού όρους τών Ελαιών, προσήλθον πρός αυτόν οι μαθηταί κατ' ιδίαν, λέγοντες• Ειπέ πρός ημάς πότε θέλουσι γείνει ταύτα, καί τί τό σημείον τής παρουσίας σου καί τής συντελείας τού αιώνος;»
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Σ' όλο το θησαυρό των αγίων Γραφών, δεν υπάρχει άλλο εδάφιο ή κεφάλαιο που να προσδιορίζει τόσο ζωντανά τα σημεία των εσχάτων ημερών, όσο το Ματθ.κδ.
Στο εδάφιο 3 διαβάζουμε την ερώτηση (ουσιαστικά ήταν 3 ερωτήσεις) που έκαναν οι μαθητές στον Ιησού.
Θα στρέψουμε τώρα την προσοχή μας στα σημεία των εσχάτων ημερών μέσα από τρεις περιοχές της προφητείας:
• τα φυσικά γεγονότα των τελευταίων ημερών,
• τα σημεία στην εκκλησία των τελευταίων ημερών,
• και τα σημεία των τελευταίων ημερών στον κόσμο.
Ι. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Τα γεγονότα που συμβαίνουν στον ταραγμένο κόσμο μας και τα οποία προαγγέλλουν ότι το τέλος πλησιάζει, είναι πολλά:
1. Αναβίωση της Ευρωπαϊκής δύναμης.
2. Αναβίωση του αρχαίου Ιράν (συγκαταλέγεται στα 4 πιο ισχυρά κράτη).
3. Διαμάχες στις πετρελαιοπαραγωγές (πλούσιες) Αραβικές χώρες.
4. Προβλήματα αύξησης του πληθυσμού της γης (προβλέπεται να φτάσει στα 7 δις τα επόμενα χρόνια).
5. Παγκόσμια μετεωρολογικά προβλήματα.
6. Παγκόσμια ανεπάρκεια τροφίμων (500 εκατ. άνθρωποι υποφέρουν από υποσιτισμό και λιμοκτονούν).
7. Αύξηση των σεισμών (50.000 κάθε χρόνο).
8. Οικολογική ανισορροπία (μόλυνση της ατμόσφαιρας του νερού και της γης).
9. Μετρικά συστήματα, κάθε άνθρωπος άντρας γυναίκα και παιδί σ' όλο τον κόσμο, είναι καταχωρημένος σε Η/Υ.
10. Προχώρημα σε ένα παγκόσμιο νομισματικό σύστημα.
Ο Ματθαίος λέει ότι όλα αυτά είναι αρχή θλίψεων (κδ:8). Ο Λουκάς αναφέρει αυτά τα γεγονότα με δύο περιγραφικές λέξεις: «αναταραχή» (κα:9) και «απορία» (κα:25). Το λεξικό της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας του Ι. Σταματάκου, δίνει για τη λέξη «αναταράσσω» τις παρακάτω ερμηνείες:ανακατώνω, κινώ ζωηρώς άνω κάτω και θολώνω, συγχύζω, εξεγείρω, προξενώ έξαψιν, διεγείρω εις μανίαν. Για τη λέξη «απορία» λέει: δυσχέρειαι, δυσκολία, αμηχανία.
Α. Απάτη και διωγμός
Ο Ιησούς άρχισε να απαντάει σ' αυτά που ζήτησαν να μάθουν οι μαθητές, σχετικά με τα σημεία των τελευταίων ημερών, με την προειδοποίηση ότι θα είναι περίοδος πλάνης. Ο στόχος της πλάνης θα είναι ο άνθρωπος και η προειδοποίηση του Ιησού ήταν προσωπική προς τους μαθητές: «Καί αποκριθείς ο Ιησούς, είπε πρός αυτούς• Βλέπετε μή σάς πλανήση τις» (Ματθ.κδ:4). Αν αυτή η πλάνη μπορούσε να πλανήσει τους μαθητές και ο Ιησούς τους προειδοποιεί γι' αυτό, πόσο μάλλον σήμερα, οι ακόλουθοι του Κυρίου μπορούν να πλανηθούν! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη, απ' αυτή που έχει να κάνει με ψευτοθρησκευτικές πρακτικές.
Β. Ταραχές ανάμεσα στα έθνη.
Σ' όλο τον κόσμο υπάρχουν ταραγμένες από πολέμους και πολιτικές ταραχές περιοχές. Πολλοί, ακόμα και πολιτικοί, σκέπτονται μήπως είμαστε στα πρόθυρα ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου. Κάποιοι αρχίζουν να παίρνουν στα σοβαρά την πιθανότητα ενός «Αρμαγεδώνα».
Εκατομμύρια άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο, σήμερα που λέμε αυτά τα πράγματα, το βράδυ θα πάνε να κοιμηθούν νηστικοί. Οι στατιστικές λένε ότι σε λίγα χρόνια ο υπερπληθυσμός θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Βλέποντας τις μεγαλουπόλεις να μεγαλώνουν περισσότερο καθώς και τις χωρίς έλεγχο μετακινήσεις πληθυσμών, ο φόβος για μια συνεχώς αυξανόμενη μαζική βία και πολιτική σύγκρουση δεν είναι αδικαιολόγητος.
Γ. Φυσικές συμφορές.
Ό,τι συμβαίνει στη φύση, είναι κάτω απ' τον πλήρη έλεγχο του Θεού και από τις διάφορες συμφορές που συμβαίνουν στις μέρες μας, προειδοποιούμαστε ότι Αυτός δεν είναι καθόλου ευχαριστημένος. «Δέν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι• περιπατούσιν εν σκότει• πάντα τά θεμέλια τής γής σαλεύονται» (Ψαλμ.πβ:5). Μεγάλοι σεισμοί έχουν αυξηθεί καταπληκτικά τις τελευταίες δεκαετίες και ο Ιησούς μας είπε ότι αυτό είναι σημείο των τελευταίων ημερών καθώς και ότι η θάλασσα και τα κύματα θα ηχούν (Λουκ.κα:25). Κυκλώνες, τυφώνες, ανεμοστρόβιλοι και ασυνήθιστες χιονοθύελλες φαίνεται να θέλουν να μας δείξουν πόσο δυσαρεστημένος είναι ο Θεός μ' αυτό τον κόσμο. Όλα αυτά είναι προφητευμένα σημεία των εσχάτων ημερών.
ΙΙ. ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Τα 18 χαρακτηριστικά των κακών καιρών που αναφέρονται στη Β΄ Τιμ.γ:1-7, είναι σημεία των τελευταίων ημερών. Αυτά είναι ηθικά και θρησκευτικά φαινόμενα που ενεργούνται σήμερα και μπορούν να επηρεάσουν τα σπίτια μας, τις εκκλησίες μας αλλά και την ίδια τη ζωή μας. Οι άνθρωποι λοιπόν είναι:
• Φίλαυτοι
• 'Ασπονδοι
• Φιλάργυροι
• Διάβολοι
• Αλαζόνες
• Ακρατείς
• Υπερήφανοι
• Ανήμεροι
• Βλάσφημοι
• Αφιλάγαθοι
• Απειθείς εις τους γονείς
• Προδόται
• Αχάριστοι
• Προπετείς
• Ανόσιοι
Τετυφωμένοι
• 'Αστοργοι
Φιλήδονοι παρά φιλόθεοι
Αφού κατονόμασε αυτές τις 18 καταστάσεις, ο Παύλος έγραψε μετά στον Τιμόθεο τ' αποτελέσματα που θα έχουν:
«έχοντες μέν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δέ τήν δύναμιν αυτής. Καί τούτους φεύγε» (Β' Τιμ.γ:5).
Ας προσέξουμε ότι η οδηγία του Παύλου στο νεαρό εργάτη, σχετικά μ' αυτούς, περιέχει μια κατηγορία προς το θρησκευτικό στοιχείο που έχει μεν μορφή ευσέβειας, αλλά αρνείται τη δύναμή της. Αυτό, άλλη μια φορά, αντικατοπτρίζει την πλάνη για την οποία μίλησε ο Ιησούς στο Ματθ.κδ.
Α. Ψευδοδιδασκαλίες.
Ίσως η μεγαλύτερη πλάνη που ενεργείται σήμερα είναι στην περιοχή των θεολογικών διδασκαλιών. Κάθε τι που ακούγεται «θρησκευτικό» δεν είναι απαραίτητα σωστό. Ο Ιησούς προειδοποίησε ότι θα είναι πολλοί που θα διακηρύττουν ότι εδώ είναι ο Χριστός, οι οποίοι όμως στην πραγματικότητα θα είναι πλάνοι. Το λυπηρό σ' αυτή την υπόθεση είναι ότι θα καταφέρουν «καί πολλούς θέλουσι πλανήσει» (Ματθ.κδ:5).
Σύμφωνα με το λεξικό της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας του Ι. Σταματάκου, «πλάνος» σημαίνει: ο παροδηγών, παραπλανών, αποπλανών, εξαπατών, ο απατεών.
Πλάνη στην ηγεσία, είναι ιδιαίτερα σημαντική σε θεολογικά θέματα. «Αφήσατε αυτούς• είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών• τυφλός δέ τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει» (Ματθ.ιε:14).
Όταν ο Παύλος έγραφε γι' αυτούς τους κακούς καιρούς και ονόμασε αυτές τις καταστάσεις που θα πηγάσουν από ένα κόσμο προορισμένο να κριθεί από το Θεό με κατάληξη την αιώνια κόλαση, δακτυλοδεικτούσε κατηγορώντας τη γενιά εκείνη που συνέχεια μαθαίνει. Ενώ έχουν δίψα για μάθηση, ποτέ δεν έρχονται στη γνώση της αλήθειας (Β' Τιμ.γ:7).
Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία δεν υπήρχαν τόσες πολλές ευκαιρίες για υψηλή μόρφωση, όσες σήμερα. Παρόλα αυτά τόσο λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν τον αληθινό Θεό. 'Ατομα που διψάνε για γνώση, είναι αυτά που συνήθως ασχολούνται με ψευδοθρησκείες, σατανολατρεία και ανάλογες τελετές. Σε μερικά ινστιτούτα ανώτατης μόρφωσης, αυτές οι ιδέες διδάσκονται στις τάξεις, κι έτσι οι μαθητές σιγουρεύονται για την ορθότητα, από την αθρόα συμμετοχή. Στα ίδια ινστιτούτα γνώσης, η Βίβλος είναι ένα κλειστό βιβλίο και δεν επιτρέπεται να προσεύχεται κανείς στο Θεό. Όλα αυτά θα φέρουν την τελική οργή και κρίση του Θεού, φέρνοντας κι εμάς, ακόμα πιο κοντά στους δυσοίωνους έσχατους καιρούς.
Β. Ηθική αποσύνθεση.
Η ηθική αποσύνθεση των ημερών μας βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα, συγκρινόμενη με ιστορικές αναφορές σχετικά με την κατάπτωση και την παρακμή του κόσμου στο παρελθόν. Η προειδοποίηση του Παύλου στον Τιμόθεο, σχετικά με τις συνθήκες των τελευταίων ημερών, μοιάζει να φωτογραφίζει με λεπτομέρειες την εποχή που ζούμε. Οι οδηγίες του είναι προς την εκκλησία και πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά αυτές τις καταστάσεις που βασικά απομακρύνουν τους ανθρώπους από το Θεό.
Φίλαυτοι. Ο Ιησούς είπε: «Όστις αγαπά τήν ψυχήν αυτού, θέλει απολέση αυτήν, καί όστις μισεί τήν ψυχήν αυτού εν τώ κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτήν» (Ιωάν.ιβ:25). Κανείς δεν μπορεί να πει ότι έχει γνωρίσει την «αληθινή ζωή», πριν αρχίσει να ζει για τους άλλους σε αντίθεση με την πρότερη εγωιστική ζωή του. Ο Ιησούς όπου κι αν πήγαινε έκανε πάντα το καλό, οι σκέψεις και τα έργα Του δεν ήταν για τον εαυτό Του αλλά πάντοτε για τους άλλους.
Πολλά σπίτια στερούνται τους χαρούμενους ήχους του γέλιου των παιδιών και της φασαρίας όταν παίζουν, επειδή δεν υπάρχει χρόνος για παιδιά. Η ζωή είναι τόσο περίπλοκη και η προσπάθεια ικανοποίησης αυτών που «ΕΓΩ» θέλω, είναι στην πραγματικότητα σημείο των εσχάτων καιρών.
Φιλάργυροι. Η φιλαργυρία έχει να κάνει με την πλεονεξία. Ίσως ποτέ άλλοτε, όσο σήμερα, αυτές οι λέξεις δεν περιγράφουν τόσο τέλεια τους ανθρώπους. Σ' αυτούς τους κακούς καιρούς που ζούμε, αν δεν προσέξουμε, μπορεί κι εμείς να ενδώσουμε σ' αυτό το πνεύμα της πλεονεξίας, ιδιαίτερα στον τομέα του χρήματος. Αγωνιζόμενοι να κερδίσουμε όσο το δυνατό περισσότερα, φτάνουμε στο σημείο να είμαστε τόσο πολυάσχολοι, που να δίνουμε στο Θεό μόνο και αν κάτι περισσεύει. Η επικίνδυνη αυτή εποχή των αγορών με πιστωτικές κάρτες, μπορεί εύκολα να αναγκάσει ένα Χριστιανό να βάζει συνεχώς τα υπάρχοντα πιο μπροστά από το Θεό.
Αλαζόνες. Αλαζόνας είναι αυτός που καυχιέται για τα κατορθώματά του, ο κομπαστής. Δεν υπάρχει πιο αγροίκος άνθρωπος, απ' αυτόν που πολλές φορές φαίνεται να μην καταλαβαίνει ότι αυτή η αλαζονική συμπεριφορά του δεν εντυπωσιάζει το συνήθως αιχμάλωτο ακροατήριό του.
Υπερήφανοι. Ο Θεός στις Παρ.ς:16-19 κατονομάζει 7 πράγματα που μισεί. Το πρώτο απ' όλα σ' αυτή τη λίστα είναι «οι υπερήφανοι οφθαλμοί». Καθόλου παράξενο που ο Παύλος δεν παρέλειψε μια κατάσταση του τέλους που είναι τόσο επικίνδυνη. Η υπερηφάνεια προηγείται του ολέθρου (Παρ.ις:18).
Βλάσφημοι. Βλάσφημος είναι αυτός που μιλάει με ασέβεια, ο συκοφάντης, ο κακόλογος. Λέξεις και εκφράσεις που κάποτε εθεωρούντο ευτελείς και άξεστες, τώρα ξεστομίζονται από άντρες και γυναίκες, και πολλές φορές τις βλέπουμε στις εφημερίδες, τα περιοδικά και τις ακούμε στο ραδιόφωνο. Το να βλέπεις ένα όμορφο πρόσωπο να παραμορφώνεται και οργισμένα λόγια ν' αρχίσουν να βγαίνουν ανεξέλεγκτα από το στόμα του, είναι πια συνηθισμένο φαινόμενο στη λεγόμενη νέα κοινωνία των ελευθέρων ανθρώπων. Γονείς που ξεστομίζουν ανεξέλεγκτα βρισιές και «κοσμητικά» επίθετα στα παιδιά τους, τα τραυματίζουν ανεπανόρθωτα. Το παιδί του Θεού δεν πρέπει να επιτρέπει σ' αυτό το πνεύμα που διοικεί τις κοσμικές συζητήσεις να ελέγχει το δικό του στόμα. «Βάλε, Κύριε, φυλακήν εις τό στόμα μου• φύλαττε τήν θύραν τών χειλέων μου» (Ψαλμ.ρμα:3).
Απειθείς εις τους γονείς. Η ανησυχητική αύξηση της νεανικής εγκληματικότητας είναι το βασικό αποτέλεσμα της πραγματικότητας ότι οι γονείς δεν μπορούν πλέον να ελέγξουν τα παιδιά τους. Υπάρχουν δύο ομάδες νέων που μπορούμε να συγκρίνουμε σχετικά μ' αυτή την καταγγελία του αποστόλου Παύλου. Μερικά παιδιά μεγαλώνουν με αυστηρή παιδεία κι έχουν διδαχτεί να εγκρατεύονται και να χαλιναγωγούν τους εαυτούς τους. Η άλλη ομάδα έχει λίγους ή καθόλου κανόνες που διέπουν τη ζωή τους, κάνουν απλά ότι τους αρέσει.
Η ανυπακοή στους γονείς σπάει την πρώτη εντολή που είναι δοσμένη με επαγγελία. Τα παιδιά πρέπει να ακούνε τους πιστούς γονείς τους γιατί αυτό τους συμφέρει, επειδή η υπόσχεση είναι ότι θα ζήσουν περισσότερα χρόνια (Εφες.ς:1-3). Η τιμωρία του Θεού για την παράβαση, καθώς ο Αδάμ εκδιώχθηκε από τον κήπο της Εδέμ, έχει να κάνει άμεσα με το όριο ζωής. Αντί για αιώνια, ο Αδάμ έζησε περίπου 800 χρόνια. Μετά, το όριο αυτό έπεσε από τα 800 στα 120 χρόνια (Γεν.ς:1-3). Αργότερα ο μέσος όρος ζωής ελαττώθηκε ακόμα πιο πολύ, στα 70 χρόνια (Ψαλμ.90:10). Οι νέοι, καθώς και οι γονείς πρέπει να προσέξουν πολύ αυτή την προειδοποίηση, αφού με την υπακοή μπορούμε να επιμηκύνουμε τη ζωή μας.
Αχάριστοι. Είναι ανησυχητικό να βλέπεις μια ολόκληρη γενιά να υπόκειται σ' αυτή την κατηγορία της αχαριστίας. Η κοινωνία της αφθονίας των ημερών μας, είναι συνηθισμένη να έχει τόσα πολλά κι είναι τόσο απασχολημένη στην προσπάθειά της να τα φροντίσει όλα αυτά, που δεν έχει καιρό να δείξει ευγνωμοσύνη.
Ο Δαβίδ, ο άνθρωπος που στις Γραφές περιγράφεται ότι ήταν κατά την καρδία του Θεού (Πράξ.ιγ:22), δεν ήταν αχάριστος. Όταν χρειαζόταν το έλεος του Θεού, πάντοτε το έβρισκε, γιατί δεν σταμάτησε να ευχαριστεί το Θεό από τότε που ήταν ένας ταπεινός βοσκός μέχρι και που έγινε βασιλιάς στον Ισραήλ.
Ανόσιοι. Ανόσιος σημαίνει ασεβής, ανίερος, μιαρός, αγενής. Ο τρόπος μας μετράει πολύ αν θα πετύχουμε ή θα αποτύχουμε σε κάτι. Ο πικρός άνθρωπος, γεννά πικρία. Όταν κάποιος είναι αγενής και δυσάρεστος, αυτό προέρχεται από την ασέβεια που υπάρχει βαθιά μέσα του. Δεν μπορούμε να λέμε ότι είμαστε σαν τον Χριστό και να είμαστε ανόσιοι, αγενείς. Μια εσωτερική γλυκύτητα, πρέπει να ξεριζώσει και να καταστρέψει την πικρόχολη συμπεριφορά, ώστε να φανεί η διαφορά από την αγένεια στην ευγένεια και την οσιότητα.
'Αστοργοι. Είναι ανησυχητικό να βλέπεις μητέρες να κακομεταχειρίζονται τα παιδιά τους και πατέρες να απλώνουν την αρίδα τους, περιμένοντας από άλλους να προμηθεύσουν τα απαραίτητα για την οικογένειά τους. Πολύ συχνά, το φυσικό Θεόδοτο ένστικτο, φαίνεται να μη λειτουργεί πλέον σωστά στις ζωές των ανθρώπων. Προσθέστε σ' αυτά τη σεξουαλική διαστροφή που υπάρχει σήμερα στον κόσμο, και μπορείτε να δείτε το δίκαιο Θεό έτοιμο να κάνει κρίση, φέρνοντας ένα τέλος σ' αυτή την ανάποδη γενιά. Ανάποδη, είναι η γενιά που προχωράει αντίθετα απ΄ το δρόμο που ο Θεός ετοίμασε γι' αυτήν.
'Ασπονδοι. Σημαίνει, αδιάλλακτοι, επικίνδυνοι, αδυσώπητοι. Αυτή η λέξη αναφέρεται μόνο μια φορά μέσα στην Αγία Γραφή, αλλά είναι αρκετό για μας, για να δούμε την εικόνα κάποιων που έχουν βάλει σκοπό να μη ξεχάσουν ποτέ κάτι που τους έκαναν, να μη συγχωρέσουν, είναι ανυποχώρητοι, αμετακίνητοι κι αυτό να είναι ένα μέρος της ζωής τους. 'Αλλο ένα σημείο των εσχάτων ημερών.
Διάβολοι. Διάβολος σημαίνει ο ψευδώς κατηγορών, ο συκοφαντών. Κύριος εκπρόσωπος ο Σατανάς, ο κατ' εξοχήν συκοφάντης. Όταν κάποιος κατηγορείται για κάποιο λάθος που έκανε, το επόμενο βήμα είναι ν' αντιμετωπίσει την κρίση σαν τιμωρία. Αλλά κι αυτός που κατηγορεί ψεύτικα κινδυνεύει να κριθεί. Μερικές κατηγορίες, θα αποδειχτούν μόνο όταν ανοιχτούν τα βιβλία στην τελική κρίση. Ο Θεός μισεί κάθε τι που είναι ψεύτικο. «Δολία πλάστιγξ βδέλυγμα εις τον Κύριον δίκαιον δε ζύγιον ευαρέστησις αυτού» (Παρ.ια:1). Ο συκοφάντης είναι όμοιος με το Σατανά (Αποκ.ιβ:10).
Ακρατείς. Αυτή η λέξη σημαίνει ανίσχυρος, ο στερούμενος δύναμης ή εξουσίας, αυτός που δεν συγκρατείται. Αυτό κι αν είναι σημείο των καιρών μας, η αποδυνάμωση των κάποτε ισχυρών θέσεων: Όταν δύο έδιναν τα χέρια, αυτό σήμαινε απαράβατη συμφωνία κυρίων. Πίστη και αγάπη για την πατρίδα, σεβασμός του γυναικείου φύλου και της μητρότητας. Ο λόγος ενός άντρα, η υπόσχεση και η δέσμευση του Χριστιανού προς το Θεό.
Οι άνθρωποι έχουν εξασθενίσει κι έχουν αποκτήσει ένα αδύνατο, αναιμικό, ασταθή, αναμφίβολο χαρακτήρα (αλκοολισμός, ναρκωτικά, τσιγάρα) βαδίζοντας μ' αυτό τον τρόπο προς τη λίμνη του πυρός. Ο Χριστιανός πρέπει να λάβει σοβαρά υπ' όψη του το λόγο του Θεού και να μην επιτρέψει αυτό τον ρηχό και αδύναμο κόσμο να αναποδογυρίσει αυτές τις κάποτε δυνατές αρχές που έκαναν τους άνδρες και τις γυναίκες ισχυρούς. Στην Α' Κορ.ις:13 υπάρχει η προτροπή: «ανδρίζεσθε, ενδυναμούσθε».
Ανήμεροι. Η λέξη αυτή σημαίνει άγριος, ατίθασος, άξεστος. Αντίθετα με τη διδασκαλία των ανθρώπων ότι ο άνθρωπος είναι ένα ζώο, ο άνθρωπος στην πραγματικότητα είναι το τελειότερο και ομορφότερο δημιούργημα του Θεού, γιατί έγινε κατά την εικόνα Του. Ο άνθρωπος όμως μπορεί να ξευτελίσει τόσο πολύ τον εαυτό του ώστε να συμπεριφέρεται σαν εξαγριωμένο θηρίο. Όταν ο άνθρωπος καταφεύγει σε τακτικές της ζούγκλας για να επιβιώσει, γίνεται ένας άγριος ερημίτης. Όταν μουγκρίζει σαν αρκούδα και συμπεριφέρεται σαν πίθηκος, κοιμάται όλη την ημέρα και όλο το βράδυ περιφέρεται προς αναζήτηση λείας, μάχεται, σακατεύει και καταστρέφει, ενεργεί σαν θηρίο.
Αφιλάγαθοι. Αφιλάγαθος είναι αυτός που δεν είναι φίλος με τους αγαθούς. Ο Ιησούς μας προειδοποίησε για τον καιρό που, επειδή Αυτόν τον μίσησαν χωρίς λόγο, θα μισήσουν και θα διώξουν κι εμάς (Ιωάν.ιε:18-24). Αυτά τα εδάφια μας φανερώνουν ότι επειδή η αμαρτία ξεσκεπάζεται με το λόγο του Θεού που κηρύττεται, οι άνθρωποι δεν αισθάνονται άνετα. Ο Χριστιανός που δουλεύει μαζί με κάποιο που θέλει απλά να λέγεται Χριστιανός - χωρίς να είναι - και ο οποίος αρέσκεται στο να λέει αισχρά ανέκδοτα, θα τον κάνει να αισθανθεί άβολα όταν δεν συμμετέχει στο γέλιο του ακροατηρίου. Ο άλλος βέβαια, θα δυσανασχετήσει με τον αληθινό Χριστιανό, αν και δεν του έκανε τίποτα (Α΄Πέτρ.δ:4).
Προδόται. Προδότης είναι αυτός που εγκαταλείπει κάτι. Μεγαλύτερο κακό έχει γίνει από αυτούς που έχουν προδώσει το Χριστό και την εκκλησία Του, παρά ό,τι μπορούν να κάνουν όλοι οι αμαρτωλοί μαζί ενάντια στον Κύριο και το λαό Του. Λίγοι, αν όχι κανένας δεν θα δώσει στο παιδί του το όνομα Ιούδας, ακριβώς επειδή είναι συνώνυμο με την πράξη της προδοσίας. Πόσοι προδότες όμως υπάρχουν στο Χριστιανισμό, οι οποίοι επειδή δεν άντεξαν και τα παράτησαν, μιλάνε άσχημα για τον Κύριο και το λαό Του.
Προπετείς. Προπετής είναι ο πίπτων προς τα εμπρός, ο απερίσκεπτος. Μερικοί τραυματισμένοι Χριστιανοί πέφτουν στην άκρη του δρόμου και γίνονται στατιστικά τρόπαια του Σατανά. Το πέσιμο όμως προς τα εμπρός κάποιου που είναι απερίσκεπτος είναι πιο τραγικό και επιφέρει μεγαλύτερη καταστροφή, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για άτομο που έχει τάση για ηγεσία. Ο αδύνατος κλονίζεται και πέφτει στην άκρη, αλλά οι προπετείς, οι καινοτόμοι, οι προοδευτικοί, οι νεωτεριστές, οι ανυπόμονοι, οι ενθουσιώδεις που σπρώχνουν συνέχεια προς τα εμπρός, όταν πέφτουν, είναι πραγματικά τραγικό.
Τετυφωμένοι. Τετυφωμένος είναι αυτός που είναι τυφλός από εγωισμό, ο πλήρης αλαζονείας. «Η υπερηφανία προηγείται του ολέθρου, και υψηλοφροσύνη του πνεύματος προηγείται της πτώσεως» (Παρ.ις:18). Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει κανείς, τόσο πιο καταστροφικό θα είναι το πέσιμο. Όταν τα μυαλά κάποιου πάρουν αέρα, επειδή κάτι κατάφερε και αλαζονευτεί για το πόσο σημαντικός είναι, αυτό θα είναι καταστρεπτικό αφού θα του λείπει η ταπείνωση και η εξάρτηση από το Θεό.
Φιλήδονοι παρά φιλόθεοι. Αυτή είναι η τελική και ίσως η πιο καταστρεπτική κατάσταση των κακών καιρών. Η αναζήτηση απολαύσεων και τόπων που δίνουν ευχαρίστηση και χαρά, προκειμένου να ξεφύγουν από τις πιέσεις των τελευταίων ημερών, έχει αποδειχτεί καταστροφική για πολλούς καλοπροαίρετους Χριστιανούς. Πολλοί έχουν μετακινηθεί από μια σωστή εκκλησία που όμως πιέζεται εξαιτίας της αξιοπιστίας της και των ευθυνών της, σε μια «ήσυχη ζωή, χωρίς πολλά - πολλά», όπου δεν υπάρχουν οι εκκλησιαστικές ευθύνες που απασχολούν το Χριστιανό.
Οι φιλήδονοι, μπορούν να σπαταλήσουν μεγάλα ποσά χρημάτων για διασκέδαση, αλλά δικαιολογούνται ότι δεν μπορούν να δώσουν το ελάχιστο που αναλογεί στο Θεό.
Ο Κύριός μας, φαίνεται να θέλει ο λαός Του να απολαμβάνει τη ζωή του, αλλά όχι στο σημείο που θα εκτοπίσει την αγάπη προς Αυτόν, πρώτα και περισσότερο από κάθε τι άλλο. Οι αυστηρές προειδοποιήσεις, που ιδιαίτερα διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη, λένε ότι ο Θεός είναι ζηλότυπος κι ότι η οργή του διεγείρεται όταν οι άνθρωποι σηκώνονται να παίξουν αγνοώντας Τον και χωρίς να Του δίνουν την πρώτη θέση.
Οι ομοφυλόφιλοι βγαίνουν μέσα από τις φωλιές της αμαρτίας τους στη δημοσιότητα και τολμούν να διακηρύττουν ότι ο τρόπος ζωής τους είναι ή πρέπει να γίνει αποδεκτός.
Η εκμετάλλευση παιδιών και η παιδική πορνογραφία είναι μέρος της λίστας των σεξουαλικών διαστροφών και ηδονών με τις οποίες οργιάζει η ανθρωπότητα μέσα στην αισχρότητα της ηθικής διαφθοράς. Σ' αυτή τη θλιβερή λίστα πρέπει να προστεθούν οι μητέρες που κάνουν έκτρωση και οι γονείς που διαπράττουν αιμομιξία. Η κάποτε όμορφη σύμπνοια και ομοψυχία του σπιτιού και της οικογένειας, φαίνεται σαν περασμένο μεγαλείο που το θυμάσαι και κλαις.
Όλες αυτές οι συνθήκες, μπορούν να επηρεάσουν τη ζωή του Χριστιανού; Η απάντηση είναι: Ναι, μπορούν! «Και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή» (Ματθ.κδ:12). Η ηθική διαφθορά, όπως όλο τον κόσμο, σαρώνει και τη χώρα μας και δημιουργεί ένα κενό που μπορεί να μας επηρεάσει όλους, καθώς η ανθρωπότητα βαδίζει γρήγορα προς την καταστροφή. Μόνο πλησιάζοντας την παρουσία του Ιησού και διατηρώντας μια στενή σχέση αγάπης μαζί Του, θα μπορέσουμε να επιζήσουμε από την πλημμύρα και την παλίρροια της αμαρτίας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε, η αγάπη μας για τον Ιησού και την εκκλησία Του να ελαττωθεί.
ΙΙΙ. ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ
Χαρτογραφώντας το βόθρο της αμαρτίας και με την απλή γνώση ότι αντιμετωπίζουμε τις έσχατες ημέρες, τα λόγια του Ιησού σχίζουν το σκοτάδι: «Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή» (Ματθ.κδ:13). Φαίνεται, ότι η οδός διαφυγής είναι μόνο προς τα επάνω! Τα λόγια του Κυρίου στα τελευταία εδάφια του Ματθ.κδ είναι οι υποσχέσεις Του για τη Βασιλεία. Το Ευαγγέλιο της Βασιλείας θα κηρυχτεί σε όλο τον κόσμο για μαρτυρία, και μετά θα έρθει το τέλος (Ματθ.κδ:14).
Η προετοιμασία για ν' αφήσουμε αυτό τον κόσμο που είναι προορισμένος να καταστραφεί, είναι επιτακτική. Ο τρόπος διαφυγής δεν είναι κάποιο ανθρώπινο όχημα, αλλά το σχέδιο της σωτηρίας του Θεού. Ο Θεός έχει προετοιμάσει ένα τόπο για ένα προετοιμασμένο λαό (Ιωάν.ιδ:2-3).
Α. Η αβεβαιότητα των χρονολογιών.
Όσοι προσπαθούν να προσδιορίσουν το χρόνο της επιστροφής του Κυρίου βρίσκονται σε πλάνη, επειδή δεν γνωρίζουν τις Γραφές.
«Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ειμή ο Πατήρ μου μόνος» (Ματθ.κδ:36).
Β. Προετοιμασία για την επιστροφή του Χριστού.
Οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο ομάδες όσον αφορά στην επιστροφή του Ιησού: αυτοί που έχουν επίγνωση της κατάστασης κι αυτοί που δεν έχουν.
«Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών και επέλθη αιφνίδιος εφ'υμάς η ημέρα εκείνη διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης» (Λουκ.κα:34-36).
Το Ματθ.κδ και το Λουκ.κα είναι συνώνυμα κεφάλαια όσον αφορά στην επιστροφή του Χριστού. Η προειδοποίηση της επιστροφής Του και η ώρα της κρίσης υπογραμμίζονται και στα δύο. Προσέξτε την προειδοποίηση: ο ερχομός Του μπορεί να βρει και κάποιους πιστούς απληροφόρητους, όπως αυτούς που δεν έχουν σωθεί. Ο Χριστιανός μπορεί να επηρεαστεί από το μικρόβιο που έχει μολύνει τον κόσμο.
«Δια τούτο και σείς γίνεσθε έτοιμοι διότι καθ' ήν ώραν δεν στοχάζεσθε έρχεται ο Υιός του ανθρώπου» (Ματθ.κδ:44).
Αυτό το εδάφιο φαίνεται να υπαινίσσεται ότι όταν θα έρθει ο Κύριος, θα υπάρχουν κάποιοι που θα έχουν χάσει την ικανότητα της λογικής σκέψης. Κάθε λογικός άνθρωπος που διαβάζει αυτά τα εδάφια και τις καθημερινές εφημερίδες, είναι γνώστης του γεγονότος ότι είμαστε στις τελευταίες μέρες.
Γ. Περιμένοντας και αγρυπνώντας.
Η νύμφη με λαχτάρα περιμένει και προσδοκά τον ερχομό του Κυρίου. Οι κίνδυνοι που την περιτριγυρίζουν δεν επηρεάζουν την προσμονή του σύντομου ερχομού. «Διότι έτι ολίγον καιρόν, και θέλει ελθεί ο ερχόμενος και δεν θέλει βραδύνει» (Εβρ.ι:37).
Η νύμφη περιμένει και αγρυπνά με προσευχές, αγρυπνά με επίγνωση, αγρυπνά με καρτερικότητα, αγρυπνά με λαχτάρα να πάει στο σπίτι της, επειδή θέλει να Τον δει καθώς είναι! Όμως, προς το παρόν, πραγματευόμαστε μέχρι να έρθει (Λουκ.ιθ:13).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ.
«Και μάλιστα εξεύροντες τον καιρόν, ότι είναι ήδη ώρα να εγερθώμεν εκ του ύπνου διότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ' ότε επιστεύσαμεν» (Ρωμ.ιγ:11).
Ο αληθινός Χριστιανός είναι καλά πληροφορημένος για τις επερχόμενες μέρες. Δεν είναι καιρός για υπνάκους, αδράνεια και απραξία. Ο Χριστιανός οδοιπόρος, τον καιρό της παρεπιδημίας του σ' αυτή τη ζωή, καθώς βαδίζει με γοργό ρυθμό, πρέπει να είναι συνεχώς άγρυπνος για να μπορεί να διακρίνει τα σημεία σε όλη τη διάρκεια της πορείας του. Πρέπει να προσέχουμε τα σήματα και να ενεργούμε ανάλογα, παίρνοντας χρόνο για να διαβάσουμε τις πληροφορίες που έχουν για μας, αφήνοντάς τα να μας οδηγήσουν, όσο κι αν νομίζουμε ότι ξέρουμε το σωστό δρόμο.
Ο Θεός έχει βάλει σημεία σ' όλη τη διαδρομή, αλλά τώρα μας ξεσηκώνει μ' ένα δραματικό τρόπο, γιατί είμαστε στους έσχατους καιρούς.
Σάββατο 10 Ιουλίου 2010
Ο ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΠΟΥ ΔΗΘΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ(ΤΟ ΣΕΞ ΟΛΟΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΑ "ΠΑΡΑΠΑΕΙ")
ΟΜ(ΜΑΝΤΡΑΜ)-ΦΑΛΟΣ(ΠΕΟΣ) ΤΕΤΡΑ(ΤΕΣΣΕΡΑ)-ΚΤΥΣ(ΑΙΔΙΟ) ΙΑΚΧΟΣ .ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟ ΟΡΓΙΟ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΗΘΕΝ ΜΗ ΒΕΒΗΛΩΝ...
Give the Mystic Cross :
Touch forehead, vibrate : OM (Oh-m)Touch genitals, vibrate: ΦΑΛΟΣ (Fah-loh-s)Touch right shoulder, vibrate: ΤΕΤΡΑ (Teh-trah)Touch left shoulder, vibrate: ΚΤΥΣ (Ktees)Touch breast, vibrate: ΙΑΚΧΟΣ (Ee-ahk-hos)
ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ"ΜΑΤΡΙΞ" ΚΑΙ Οι Χριστιανικοί συμβολισμοί του Ματριξ.
Για όποιον γνωρίζει από θρησκείες, είναι εύκολο να διαπιστώσει, ότι οι σκηνοθέτες της, έχουν ενσωματώσει στην ταινία αυτή, ένα πλήθος στοιχείων, από διάφορες θρησκείες, θεωρίες και απόψεις. Είναι τόσο ευρεία η γκάμα των θρησκειών στις οποίες γίνεται συμβολική αναφορά μέσα από την ταινία αυτή, που θα χρειαζόταν ένα βιβλίο για θιχτούν μόνο περιληπτικά όλα αυτά τα στοιχεία. Γι' αυτό εδώ θα περιορισθούμε μόνο στους Χριστιανικούς συμβολισμούς που υπήρξαν στην πρώτη ταινία του Μάτριξ. Έτσι, όλοι οι Ματριξ-όφιλοι, θα θυμηθούμε την παλιά ταινία, και θα παρακολουθήσουμε τη δεύτερη έτοιμοι να εντοπίσουμε όλα όσα θέλουν να μας «περάσουν» οι σκηνοθέτες της μέσω κάποιων συμβολισμών για τον Χριστιανισμό.
Ας αρχίσουμε από το όνομα του Νήο, του ήρωα της ταινίας. Το όνομά του, σημαίνει: «νέος», «καινούργιος». Σημαίνει όμως και: «Ένας», αν το αναγραμματίσουμε. (neo - one). Και φυσικά η ταινία μας δίνει το κλειδί για τις έννοιες αυτές. Ο Νίο είναι μια Μεσσιανική φιγούρα, ισοδύναμη με τον Ένα και μοναδικό σωτήρα, τον Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό και το: «ένας». Το κλειδί μας το δίνει ο φίλος του που έρχεται στο σπίτι του στην αρχή του φιλμ, για να αγοράσει παράνομα κλιπάκια, και λέει: «Αλληλούια, είσαι ο Σωτήρας μου, είσαι ο δικός μου Ιησούς Χριστός», προλέγοντας έτσι το ρόλο του Νήο στην ταινία. Και φυσικά στο πλαίσιο αυτό, έρχεται και η λέξη: «νέος», καθώς αυτός είναι η ελπίδα για τον νέο κόσμο, τον απαλλαγμένο από τους εχθρούς του ανθρώπου.
Με τον ίδιο τρόπο, ο Μορφέας, λέει κάποια στιγμή στον Νήο στην ταινία, ότι στην αρχή υπήρχε άλλος ένας σαν κι αυτόν που μπορούσε να αλλάξει το Μάτριξ ελευθερώνοντας πολλούς ανθρώπους. Και ότι κάποιος άλλος σαν κι αυτόν, θα το έκανε στο μέλλον. Εδώ γίνεται σαφής αναφορά στον Αδάμ, που απέτυχε να φέρει τον παράδεισο στη γη, και στη θέση του ήρθε «ο δεύτερος Αδάμ», ο Χριστός.
Το πρώτο όνομα του Νήο, (στον κόσμο του Μάτριξ), είναι «Thomas», δηλαδή «Θωμάς». Και το όνομα αυτό, με την αναφορά του στον ορθολογιστή μαθητή του Χριστού, δείχνει την απιστία που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος πριν αποδεχθεί την αλήθεια του Θεού. Βλέπει τα πράγματα ορθολογιστικά, και θέλει για όλα αποδείξεις. «Να βάλει το δάχτυλό του στα τραύματα της σταύρωσης» για να πεισθεί. Μόλις όμως πείθεται, είναι έτοιμος να πεθάνει για την αλήθεια, όπως τελικά πέθανε και ο Θωμάς.
Ο Νήο, γεννιέται στην ταινία σε μια «τεχνητή μήτρα», που μας θυμίζει τη θαυματουργική γέννηση του Χριστού, χωρίς τη σεξουαλική επαφή. Γιατί στην ταινία, όλοι γεννιούνται σε τεχνητές μήτρες που «καλλιεργούνται» από μηχανές. Οπότε και ο Νήο, έχει ασεξουαλική γέννηση.
Όπως ο Χριστός είχε έναν πρόδρομο, τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, έτσι και ο Νήο έχει τον Μορφέα, (συμβολικό όνομα από τον θεό του ύπνου της μυθολογίας), που οδηγεί τον Νήο να ξυπνήσει από την παραίσθηση του Μάτριξ. Είναι αυτός που τον αναγνωρίζει ως τον Μεσσία, και τον συστήνει στους «μαθητές του», δίνοντάς του τη θέση του στην ηγεσία της ομάδας.
Ο Μορφέας μαζί με τον Νήο και την Τρίνιτυ (Ελληνικά «Τριάδα»), είναι σαφής συμβολισμός της Αγίας Τριάδος, (Πατήρ, Υιός και Aγιο Πνεύμα), που κατευθύνουν όλη την ταινία. Η Τρίνιτυ μάλιστα, σε ρόλο «Αγίου Πνεύματος», πνεύματος αγάπης, δυνάμεως και ζωής, δίνει με την αγάπη της στον Νήο την ανάσταση από τον θάνατό του στον κόσμο του Μάτριξ. Και όπως ο Χριστός έμεινε τμήματα τριών ημερών νεκρός και αναστήθηκε, ο Νήο μένει στην οθόνη νεκρός για 3 λεπτά, και ανασταίνεται, σε μια νέα ζωή, όπως ο Χριστός. Με σώμα πλέον «αφθαρσίας», που κατευθύνει τους φυσικούς νόμους του Μάτριξ, όπως ο Χριστός υπερέβη την φθαρτή φύση και αναστήθηκε άφθαρτος, για να νικήσει τους εχθρούς του.
Όμως για να πεθάνει, χρειάστηκε και εδώ ένας «Ιούδας». Είναι ο προδότης «Σάιφερ» (cypher = μηδενικό, κρυπτογραφία, μηδέν, αλλά θυμίζει και Lucifer = Εωσφόρος). Αυτός προδίδει τον Μορφέα, με αμοιβή αντί για τα 30 αργύρια, «μια μπριζόλα». Λέει στον πράκτορα Σμιθ: «Γνωρίζω ότι η μπριζόλα αυτή δεν υπάρχει», αλλά την απολαμβάνει στον τεχνητό κόσμο του Μάτριξ, και λέει μάλιστα ότι «η άγνοια είναι πηγή ευδαιμονίας». Ζητάει τις ανέσεις του ψεύτικου αυτού κόσμου, για να προδώσει, και να μείνει με άγνοια ευτυχισμένος σε έναν ψεύτικο κόσμο. Και φυσικά όπως ο Ιούδας, χάνει και αυτόν τον κόσμο, και τον αληθινό.
Ο ίδιος ο κόσμος του Μάτριξ, είναι ένας κόσμος παραισθήσεων. Οι άνθρωποι ζουν και κινούνται σε αυτόν, χωρίς να υποψιάζονται την πραγματική «ψεύτικη» κατάστασή του. Όπως ακριβώς η Χριστιανική πίστη, μιλάει για τον κόσμο αυτόν που «παρέρχεται», και για τον νέο, τον πραγματικό που περιμένουμε. Και όπως στον κόσμο του Μάτριξ υπάρχουν και διοικούν «αόρατα» οι μη βιολογικές μορφές ζωής οι μηχανές ως εχθροί του ανθρώπου, έτσι και στον αληθινό κόσμο, διοικούν αόρατα οι δαίμονες, και χρησιμοποιούν τους πράκτορές τους (πράκτορας Σμιθ), για να διευθύνουν τον κόσμο κατά τα δικά τους συμφέροντα, κατά τα λόγια του Χριστού για «τον άρχοντα του κόσμου τούτου». Και όπως ο Νήο ήλθε για να καταστρέψει τον κόσμο του Μάτριξ, έτσι και ο Χριστός ήλθε να «καταστρέψει τα έργα του Σατανά».
Οι μηχανές στο Μάτριξ «απομυζούν» για δικό τους συμφέρον την ενέργεια και τη ζωή των ανθρώπων του Μάτριξ, δίνοντάς τους μια ψεύτικη ευδαιμονία. Ομοίως, οι δαίμονες, απομυζούν απολαύσεις από τους ανθρώπους, καταστρέφοντας τις ψυχές τους, δίνοντάς τους ψεύτικη και προσωρινή «δόξα», «χρήμα», «ηδονή», κλπ. Ένα πραγματικό Μάτριξ.
Όμως δεν θέλουν όλοι οι άνθρωποι να ξεφύγουν από το Μάτριξ. Δεν είναι όλοι έτοιμοι να αντικρούσουν την φοβερή πραγματικότητα. Θέλουν σαν το Σάιφερ να ζουν στον ψεύτικο κόσμο μας. Δεν πιστεύουν και γελοιοποιούν τους Χριστιανούς όταν τους λένε ότι «το σχήμα του κόσμου τούτου παρέρχεται». Και μένουν προσκολλημένοι στον υλιστικό και χωρίς «πίστη» κόσμο που έχουν φτιάξει στη φαντασία τους με τη βοήθεια των δαιμονικών τους αφεντικών. Όταν τους δίνουν το «κόκκινο και το μπλε χάπι», δεν θέλουν όλοι το κόκκινο που θα τους οδηγήσει στο «ξύπνημα». Προτιμούν να μένουν στο όνειρο, παρά να αντιληφθούν το μέγεθος του εφιάλτη στον οποίο είναι έτσι κι αλλιώς μπλεγμένοι.
Όταν μυείται με το κόκκινο χάπι, ο Νήο ξυπνάει στο υγρό του κουκούλι σαν ένας Νέος άνθρωπος, κάτι που θυμίζει τη μύηση του βαπτίσματος, ειδικά τη στιγμή που αναδύεται από το νερό. Έχει πεθάνει για τον παλαιό κόσμο, και γεννιέται (αναγεννιέται με το βάπτισμα) σε έναν νέο. Όμως ο νέος κόσμος, δεν είναι τόσο φανταχτερός όπως ο παλιός. Τον περιμένουν αγώνες, και «έρημος», όπως λέει ο Μορφέας: «Καλώς ήρθες στην έρημο του πραγματικού». (Οποίος έχει διαβάσει το γνωστό βιβλίο «Γεροντικό», καταλαβαίνει πως "Έρημος" δεν είναι τόπος, αλλά τρόπος. Σημαίνει ερήμωση, δηλ θεραπεία, από τα πάθη μας μέσω των μυστηρίων (Θ. Κοινωνία - Εξομολόγηση) και εντατικού ασκητικού αγώνα. Ακόμα και η Ομόνοια μπορεί να γίνει "Έρημος").
Από τη στιγμή εκείνη ο Νήο, καθώς προχωράει στην εκπαίδευσή του, (ανάλογη με τη Χριστιανική εκπαίδευση στην πάλη κατά των δαιμόνων), μαθαίνει να έχει πίστη, και να ξεπερνάει με την πίστη τους «φυσικούς νόμους» αυτού του παλιού κόσμου, όπως οι άγιοι υπερβαίνουν τους νόμους της φύσης του κόσμου μας και θαυματουργούν. Και όπως ο Νήο βλέπει πίσω από τον πλασματικό κόσμο τους κώδικες του Μάτριξ, έτσι και οι άγιοι, όταν ανοίξουν τα μάτια τους, βλέπουν πίσω από τον κόσμο μας «τους λόγους των όντων», και μπορούν έτσι να χειρισθούν την ίδια την υφή του κόσμου μας, αφήνοντας τους άλλους έκθαμβους με τις θαυματουργικές τους δυνάμεις. Και στις δύο περιπτώσεις, και στο Μάτριξ, και στον κόσμο μας, τον βασικό ρόλο γι αυτό έχει η πίστη (στο Θεό , οχι στον εαυτό!) , κατά τα λόγια του Χριστού: «αν έχετε πίστη(στον Θεό) ως κόκκον σινάπεως, θα πείτε στο βουνό να μετακινηθεί και αυτό θα μετακινηθεί», και κάθε θεραπεία που έκανε, έλεγε: «αν πιστεύεις (πως μπορεί ο Θεός) μπορείς (να θεραπευθείς)». Η Χριστιανική έννοια της πίστης είναι διαφορετική στον Χριστιανισμό απ’ ότι στις ανατολικές Θρησκείες. Σε αυτές διδάσκεται πίστη στον εαυτό, δηλαδή αυτοθέωση, ενώ στον Χριστιανισμό, πίστη στον Θεό. Ο Θεός , βέβαια, δεν περιορίζεται απτην πίστη μας. Την ζητάει ,όμως , ως σύμβολο/απόδειξη της συγκατάθεσης του ανθρώπου στην Θεϊκή πράξη. Ο Χριστιανικός Θεός είναι τόσο ταπεινός, που μας ζητάει να του επιτρέψουμε να ενεργήσει. Τέτοιο σεβασμό στην προσωπικότητα μας έχει.
Όπως στο Μάτριξ υπάρχει η «Σιών», το τελευταίο καταφύγιο των ανθρώπων από τους εχθρούς τους, έτσι και στην πραγματικότητα, υπάρχει κατά την Αγία Γραφή, η «Νέα Σιών», η Εκκλησία. Και όπως στην ταινία η Σιών κινδυνεύει από τις μηχανές, έτσι και η Εκκλησία (=όχι το κτήριο, αλλά η θεραπευτική Θεανθρώπινη ένωση, όπως εκφράζεται μέσω του Αγίου Πνεύματος απ τις συνόδους και τους Αγίους) , βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο των εχθρών της. Πιθανόν η λέξη να σημαίνει: «ακρόπολις», αλλά δεν είναι σίγουρη η ετοιμολογία της λέξης. Η πρώτη φορά που αναφέρεται η λέξη στην Π.Δ., είναι ένα φρούριο των Ιεβουσαίων (Β΄ Σαμουήλ 5/ε΄ 6-9). Αργότερα καταλήφθηκε από τον Δαυίδ, και έγινε γνωστή ως «πόλις Δαυίδ» (Α΄ Βασιλέων 8/η΄ 1). Την εποχή εκείνη, βρισκόταν σε μια μακριά λοφοσειρά που άρχιζε από τα Νότια του Ναού και ήταν κατάλληλη για άμυνα. Η έκτασή της ήταν περίπου ίση με τις ακροπόλεις άλλων οχυρών πόλεων της περιοχής. Όταν ο Δαυίδ ενέβασε εκεί την «Κιβωτό της Διαθήκης», ο τόπος αυτός απέκτησε ιερή σημασία. Όταν αργότερα ο Σολομών μετέφερε την «Κιβωτό της Διαθήκης» στην κορυφή του όρους (λόφου) Μοριά, αυτό ονομάστηκε από τότε με το όνομα «Σιών». Με τη λέξη αυτή, ονομαζόταν επίσης και ολόκληρη η Ιερουσαλήμ. Μάλιστα, ο όρος απέκτησε την έννοια της «Εκκλησίας του Ισραήλ».
Ομοίως, στην Καινή Διαθήκη, ο όρος αποκτάει πλέον την έννοια της Εκκλησίας, και μάλιστα με την προσθήκη της λέξης: «Καινή» (καινούργια), (Καινή Ιερουσαλήμ). Έτσι εφαρμόζονται πλέον οι προφητείες της Π.Δ. για τη «Σιών», όχι στο έθνος Ισραήλ, αλλά στην Χριστιανική Εκκλησία, που είναι ο «Καινούργιος Ισραήλ», δηλαδή ο καινούργιος λαός του Θεού, που αντικατέστησε τον παλιό, όταν αυτός σταύρωσε τον Χριστό. Αλλά στην ταινία, υπάρχει μια πλήρης αντιστροφή της έννοιας. Ενώ η Σιών της Αγίας Γραφής εμφανίζεται στην Κ.Δ. στον ουρανό, στην ταινία εμφανίζεται κάτω από τη γη. Ενώ στην Κ.Δ. είναι «παρθένα αγνή», στην ταινία οι κάτοικοί της επιδίδονται σε «όργια» σε δημόσιο χώρο. Ενώ στην Κ.Δ. φωτίζεται από τον Θεό, στην ταινία παίρνει την ενέργειά της από τη γη. Τα μόνα κοινά, είναι η ονομασία και ο κίνδυνος από τους εχθρούς.
Το θέμα της νέας ταινίας λοιπόν, είναι οι προσπάθειες των μηχανών, να βρουν την Σιών, το καταφύγιο των ανθρώπων. Εύχομαι σε όσους το δουν να το απολαύσουν.
Επίλογος
-------------
Βεβαίως , ο σκοπός της ταινίας κάθε άλλο παρά Χριστιανικός είναι. Είναι γεμάτη με συμβολισμούς Ινδοβουδιστικούς και προβάλλεται η αξία της προσωπικής δράσης και αυτοθέωσης σε αντίθεση με την Χριστιανική Θεωση "κατα Χάριν Θεού", στην οποία παίζει ρόλο η Αγάπη, η Ταπείνωση και η Προσευχή (που είναι η πραγματική δράση..). Επίσης κυριαρχεί ένα συγκριτιστικό πνεύμα ,στα πλαίσια του οποίου, υπονοείται πως και ο Χριστός είναι ένας Μεσσίας ανάμεσα στους πολλούς (κάτι απαράδεκτο Χριστιανικά). Να μην μιλήσουμε καλύτερα για την αποκτήνωση του «προσώπου» του ανθρώπου. Στην ταινία μόνοι οι «Μυημένοι» είναι πρόσωπα, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος είναι άβουλα όντα. Ο τρόπος που φέρονται οι «γνώστες» (Μορφέας κτλ) στον απλό κόσμο πολλές φορές είναι εξίσου άσχημος με των μηχανών. Οι ζωές όσων είναι συνδεδεμένοι είναι ανευ αξίας. Βέβαια «είναι για το καλό τους», αλλά αυτή είναι κρυπτοφασίζουζα άποψη. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Αντίθετα ο Χριστιανικός Θεός, σέβεται την ελευθερία και την προσωπικότητα ακόμα και του δαίμονα και δεν τον καταστρέφει , αν και μπορεί.
Όμως, είναι καλό να παίρνουμε το θετικό από το καθετί (προσέχοντας όμως να απορρίπτουμε την βλαβερή «σαβούρα»..), Ο πνευματικός άνθρωπος, έλεγε ο π. Πορφύριος, ακόμα και από κάτι άσχημο μπορεί να δει την πρόνοια του Θεού και να φτάσει πιο κοντά του. "Καλοί λογισμοί", λοιπόν...
Στοιχεία πάρθηκαν από σχετικό άρθρο του Λ. Αποσκίτη (του οποίου όμως οι απόψεις είναι κατά τα άλλα απορριπτέες Χριστιανικά) στο περιοδικό Τ.Μ.. Είναι μια δουλειά του χρήστη Ν.Μ ( www.oode.mypage.org ). , σε συνεργασία με τον t0m_dR .
____________________________________________________
Β Μέρος:
Μια μίνι εισαγωγή στην Ορθόδοξη Μυστική[1] Θεολογία
____________________________________________________
Οι πνευματικές κορυφές ,στην Ορθοδοξία, δεν κατακτούνται με την γνώση Τουλάχιστον όχι όπως αυτή εννοείται σε ανατολικού τύπου Θρησκείες και σε ταινίες σαν το «Ματριξ». Η γνώση είναι κάτι όμορφο, ένα παιχνίδι για να περνάμε την ώρα μας. Ο Θεός ,όμως, βιώνεται εμπειρικά [2]...το μόνο που χρειάζεται είναι να ΘΕΛΟΥΜΕ να βιώσουμε την Χάρη του, όταν θελήσουμε να το κάνουμε, τότε Αυτός αποκαλύπτει τον εαυτό του . Η Aσκηση είναι μέσον και όχι σκοπός. Aνθρωποι ΑΣΧΕΤΟΙ με την μεθοδευμένη άσκηση είχαν εμπειρίες Θέωσης , μέσα στην Ορθοδοξία, επειδή έδειξαν έλεος και Αγάπη. Είναι η "οδός της μετριοπάθειας" η οποία χαρακτηρίζεται από απλότητα και ελευθερία, μέσω της οποίας καλλιεργείται η Αγάπη προς το Χριστό. Η άσκηση προέρχεται ακριβώς απ' αυτή την αγάπη. Όπως όταν είσαι ερωτευμένος, κάνεις τρελίτσες για τον έρωτα σου, έτσι και για τον Θεό, χρειάζεται ΕΡΩΤΑΣ. Ανέραστοι άνθρωποι δεν μπορούν να έρθουν σε κοινωνία με τον Τριαδικό Θεό.
Ο Θεός είναι τόσο παντοδύναμος και όμως τόσο ευγενικός. Δεν πιέζει κανένα με την παντοδυναμία Του ή την παρουσία Του. Τόσο κοντά μας και τόσο αθέατος την ίδια στιγμή, για να μη νοιώσουμε κάποιο βάρος, κάποια υποχρέωση από την παρουσία Του και μόνο. Να μη μας βαρύνει καθόλου, να μη μας δημιουργήσει καμία δέσμευση, να μας αφήσει τελείως ελεύθερους, να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Όχι να εξαναγκαστούμε από την ομορφιά Του κατά κάποιον τρόπο. Θα μπορούσε να επιβάλει την αγάπη Του όχι τίποτα με φόβους και δύναμη και ισχύ, αλλά απλά και μόνο με τη γλυκύτητα της παρουσίας Του, στην οποία καμία ύπαρξη δε θα μπορούσε να αντισταθεί. Δεν το κάνει, από ένα άπειρο... ακατανόητο σεβασμό για την ελευθερία του ανθρώπου. Η άσκηση, η πίστη , η προσευχή, είναι απλά εκφράσεις της συγκατάθεσης μας στην Αγάπη του. Όταν έχει την συγκατάθεσή μας η Χάρις του κατέρχεται στον άνθρωπο και τον Θεώνει. Από εμάς ζητάει, να του δώσουμε την άδεια(!) να το κάνει.
Πάντως , το πιο συγγενικό σύστημα άσκησης με την Ορθόδοξη ασκητική (και το πιο σοβαρό) είναι ο Ταοϊσμός, αν και δογματικά δεν έχει καμία σχέση, ωστόσο και αυτός απορίπτει τις διάφορες "Εμπειρίες" και "Θαύματα" τα οποία καλλιεργούνται αλλού (εναν παραλληλισμό μπορείτε να βρείτε στο "Η Ορθοδοξία και Η Θρησκεία του μέλλοντος, του π. Σεραφειμ Ροουζ , Αμερικανού Ορθόδοξου Ιερέα, πρώην Βουδιστή / Ταοϊστή). Σημασία δεν έχουν αυτές οι εμπειρίες και οι Δυνάμεις ,αλλά ο Καθαρισμός της "Νοεράς Καρδίας" (βλ Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία) δηλ του "κέντρου", του "πυρηνικού εργοστασίου" της Ψυχής. Η διαφορά μας , με αυτούς, είναι πως θεωρούμε πως ο Χριστός , όντας Θεάνθρωπος , είναι η πηγή κάθε αγαθού στο σύμπαν και χωρίς ενότητα με αυτόν (μέσω της Εκκλησίας γινόμαστε μέλη του θεραπευτικού του σώματος. Εκκλησία δεν είναι απλά το κτήριο..) δεν είναι δυνατή η κάθαρση..
Ο διαλογισμός διαφέρει από την Προσευχή. Ενώ ο διαλογισμός χρησιμοποιεί την φαντασία , η Προσευχή ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την φαντασία. Γιατί; Μα επειδή σκοπός της προσευχής είναι η κάθαρση , και όχι οι "εμπειρίες". Αυτός που προσεύχεται συνομιλεί με τον Θεό (απλά και ταπεινά) , και πρέπει να πατάει γερά στα πόδια του, να μην είναι φαντασιόπληκτος. Διάφορες εμπειρίες "πληρότητας" είναι δυνατόν να δημιουργηθούν με την χρήση αντικαταθλιπτικών η / και LSD. Δεν θα μπορούσε , μια εχθρική πνευματική οντότητα (=Δαίμονας) , να διεγείρει κατάλληλα τα εγκεφαλικά κέντρα η τους αδένες του σώματος, ώστε να παράγει μια τέτοια εμπειρία;;; Αυτό σε συνδυασμό με τις πνευματικές δυνάμεις που μια τέτοια οντότητα κατέχει, μπορεί να πείσει έναν άνθρωπο για την αξία αυτής της εμπειρίας. Κανένας δεν διαφωνεί βέβαια πως , όντως, αυτή ήταν μία πνευματική εμπειρία. ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΠΟΥ; ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ; Είναι όλες οι πνευματικές δυνάμεις «Φιλικές» προς τον άνθρωπο; Είναι , άραγε, προς όφελος μας κάθε πνευματική εμπειρία; Είναι χαρακτηριστικό πως στην προσευχή απαγορεύεται κάθε είδους φαντασία, ακόμα και της εικόνας του Χριστού! Ποιος θα ήθελε να τονίσει την φαντασία; (δηλ το ψέμα). Ποιος θα ήθελε να μας κρατήσει στο «Matrix» της φαντασίας μας; Ποιος θέλει να αγνοήσουμε την πραγματικότητα;
Το Φως που βλέπουν όσοι μετέρχονται τον Ανατολικό διαλογισμό (αν και όταν αυτό δεν είναι δαιμονικό) προέρχεται από το Φυσικό Πυρ της ψυχής , το οποίο δεν είναι άκτιστο, αλλά κτιστό![3] Παρ' όλα αυτά το φυσικό αυτό πυρ είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό , και δίνει την εντύπωση του "Φωτισμού". Όμως το Aκτιστο πυρ[4] είναι ασχημάτιστο, Aπειρο και αλλοιώνει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ τον άνθρωπο ,οδηγεί στην Μεταποίηση του σε (κατά Χαριν, όχι κατ' ουσία) Θεό, διατηρώντας παράλληλα το πρόσωπο του Ανθρώπου. Το πρόσωπο ΘΕΩΝΕΤΑΙ , δεν εξαφανίζεται ούτε αφομοιώνεται όπως θέλουν οι οπαδοί της μετενσάρκωσης[5].. Αλλά οι ασκητές των ανατολικών Θρησκειών , παρερμηνεύουν το Φυσικό (εσωτερικό, ανθρώπινο) Πυρ , αφού δεν έχουν εμπειρία του Θεϊκού και φτάνουν σε ένα είδος Αυτοθαυμασμού (=Αυτοθέωσης) στο οποίο είχε πέσει και ο Εωσφόρος. Η απορρόφηση του Προσώπου (που στην Ορθοδοξία είναι Ιερό!) είναι ένα τέχνασμα των δαιμόνων [6], πνευματικών βαμπίρ ουσιαστικά, που θέλουν να εξουσιάσουν και να καταστρέψουν τον Ανθρωπο. Μόνος τρόπος είναι η καταστροφή του προσώπου του.. Οτιδήποτε μας στερεί την Aκτιστη Χάρη Του (δηλαδή η αμαρτία) συντελεί σε αυτή την καταστροφή. Οι Πατέρες μας λένε πως μεγάλο ρόλο στην αυτοθέωση του Εωσφόρου, έπαιξε η φαντασία. Φαντάστηκε τον εαυτό του ανώτερο του Θεού, και έτσι αρρώστησε. Αυτό το χαρακτηριστικό το έχει και ο άνθρωπος μετά την πτώση του, η φαντασία πρέπει να θεραπευτεί (όχι να ξεριζωθεί, απλά να επανέλθει στη φυσική κατάσταση και να πάψε να υπηρετεί τον εγωισμό).
Κατα την Θ. Κοινωνία , Το σώμα και το αίμα του Χριστού , μας καθιστούν κοινωνούς στο πυρ της Θεότητας. αλλά δεν έχουμε άμεση συνείδηση αυτού, επειδή η Νοερά καρδία είναι σκοτισμένη. Η Αλλοίωση όμως συμβαίνει έτσι και αλλιώς...
Αν η Νοερά Καρδία είναι κατα προαίρεση ακάθαρτη , τότε το Θεϊκό πυρ βιώνεται ως "Κόλαση", λόγω της βίαιης κίνησης που κάνει η ψυχή ενάντια στο Θεϊκό πυρ. Αν όχι , τότε βιώνεται ως Παράδεισος. Κόλαση και παράδεισος είναι ,ουσιαστικά , η Aκτιστη ενέργεια του Θεού, η Αγάπη του. Στην πραγματικότητα ο Παράδεισος θα "καίει πιο δυνατά" από την κόλαση, αλλά όσοι είμαστε στην κόλαση θα βιώνουμε το Πυρ ως σκότος, λόγο κακής προαίρεσης. Στον Παράδεισο , από την άλλη, το Πυρ θα θεώνει τις υπάρξεις οδηγώντας αυτές όλο και πιο κοντά στη Θεογνωσία. Θα είναι ένα διαρκές "ανέβασμα", χωρίς τέλος...[7]
Βασικός τρόπος προετοιμασίας είναι η συμμετοχή στο Μυστήριο της εξομολόγησης[8] ΚΑΙ η άσκηση, ώστε η Νοερά Καρδία να είναι όσο δυνατόν πιο κεκαθαρμένη.
Σε κάποια φάση αυτή η προαίρεση του ανθρώπου θα παγιωθεί (κρίση) και τότε η Κόλαση και ο Παράδεισος θα είναι Αιώνια..
Κλείνοντας ας δούμε και μία εμπειρία από έναν «καθηγητή» του Αγίου Όρους.
Ένας σύγχρονος αγιορείτης άγιος γράφει: "Όταν εν τη υπακοή και τη ησυχία καθαρίση (κάποιος) τας αισθήσεις και γαληνιάση ο νούς και καθαρισθή η καρδία του, τότε λαμβάνει χάριν και φωτισμόν γνώσεως και γίνεται όλος φώς, όλος νούς, όλος διαύγεια· και βρύει θεολογίαν, όπου αν γράφουν τρεις δεν προλαμβάνουν το ρεύμα της χάριτός όπου βρύει κυματωδώς και σκορπίζει ειρήνην και άκραν ακινησίαν παθών εις όλον το σώμα. Φλογίζεται η καρδία από θείαν αγάπην και φωνάζει: Κράτει Ιησού μου, τα κύματα της χάριτος σου, ότι αναλύομαι ωσεί κηρός. Και όντως αναλύεται μη βαστάζων. Και αρπάζεται ο νούς εις την θεωρίαν, και γίνεται σύγκρασις, και μετουσιούται ο άνθρωπος, και γίνεται ένα με τον Θεόν, ώστε να μη γνωρίζη ή να χωρίζη εαυτόν, καθώς ο σίδηρος εις το πύρ, όταν ανάψη και αφομοιωθή εις το πύρ".
(Γέροντος Ιωσήφ, Προθύμως Ανάβαινε, έκδ. Ι Μονής Φιλοθέου Αγ. Όρους 1979, σελ. 13).
Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)