Αρχιμανδρίτη Γεωργίου Καψάνη, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Αγίου Όρους
α) Η φύσις και αποστολή της Ιερωσύνης.
Την ευθύνην και το λειτούργημα της διαποιμάνσεως του πιστού λαού του Θεού αναλαμβάνουν δια της χειροτονίας των οι Ποιμένες της Εκκλησίας, ήτοι ο Επίσκοπος και ο Πρεσβύτερος και ο τούτων βοηθός εν τη διακονία των Μυστηρίων διάκονος (ιη’ της Α΄), χαρακτηριζόμενοι και ως «προεστώτες» αυτής (α΄ Αντιοχ.).
Οι ι. Κανόνες διακρίνουν τας εξής τάξεις εν τη Εκκλησία: Ιερωμένους ή ιερατικούς (επισκόπους – πρεσβύτερους – διακόνους), κληρικούς (υπηρέτας – ψάλτας – εφορκιστάς – θυρωρούς – αναγνώστας), (κδ’ Λαοδ.) και λαϊκούς (οζ’ ΣΤ’., κζ’ Λαοδ.). Προς τούτοις έτεροι κανόνες προσθέτουν και τους ασκητάς. Η διάκρισις αύτη δεν είναι οντολογική, καθ’ όσον πάντες δια του Βαπτίσματος και των αγίων Μυστηρίων κοινωνούν της θείας ζωής του Χριστού, καθιστάμενοι μέτοχοι της σωζούσης χάριτος του Θεού και των αγαθών της Βασιλείας Του, και διάκονοι του θελήματός Του και της Εκκλησίας Του, αλλά λειτουργική λόγω της ιδιαιτέρας διακονίας εκάστου εις το σώμα του Χριστού.
Το ιερατικόν λειτούργημα αποτελεί «Θεού δωρεάν» και «χάρισμα» (στ’ Μέγα Βασιλείου), δωρηθέν παρά του Σωτήρος («παρ’ εμού φησίν, εδέξασθε το της ιερωσύνης αξίωμα» Εγκυκλ. Επιστ. Γενναδίου Κων/λεως) μη εξαρτώμενον εκ της δικαιοσύνης του λαμβάνοντος αυτό, ή εκ της κοινότητος αντιπροσωπευτικώ δικαίω ή ακόμη και εκ του χειροτονούντος, όστις δεν ενεργεί εξ ιδίας εξουσίας αλλ’ ως εντελοδόχος του Αρχιποίμενος Χριστού, και «δώσει λόγον τω πάντων κριτή» (β’ Κυρίλλου). Δια του διδομένου χαρίσματος ο ποιμήν ικανούται ίνα ποιμάνη τον λαόν του Θεού. Εντεύθεν και η ιερωσύνη χαρακτηρίζεται ως «θεία» (ι’ Σαρδ.) ή ως «το θείον και σεβάσμιον όνομα της ιερωσύνης» (κ’ Σαρδ.).
Ως χάρισμα η ιερωσύνη είναι συνέχεια και μετοχή εις την μίαν και μοναδικήν ιερωσύνην του Χριστού, η οποία έχει δωρηθή εις την Εκκλησίαν. Εις μόνον ιερεύς υπάρχει εις την Εκκλησίαν. Οι δε «άνθρωποι ιερείς» την ιερατείαν αυτού εν τη Εκκλησία λειτουργούντες» (Κανών Καρχηδόνος).
Λειτουργοί της ιερωσύνης του Χριστού είναι κατά πρώτον λόγον οι επίσκοποι, διό και ως ιερείς ή «του Θεού ιερείς» εις τους ιερούς Κανόνας χαρακτηρίζονται κυρίως οι Επίσκοποι, (μθ’, ξδ’, πα’ Καρθαγ.). Ο ιερατικός χαρακτήρ του λειτουργήματος των επισκόπων πιστούται εκ της προεδρικής αυτών θέσεως εις το μυστήριον της θείας Ευχαριστίας («προεστάναι θείου θυσιαστηρίου» α΄ Κυρίλλου), όπερ είναι και το κεντρικόν και συστατικόν της Εκκλησίας Μυστήριον. Εντεύθεν και ο επίσκοπος είναι ο κατ’ εξοχήν υπεύθυνος δια την μετάδοσιν «της προσφοράς» (ιγ’ Α΄), την επιβολήν και διακανονισμόν των επιτιμίων της αποχής από της θείας κοινωνίας, την αποδοχήν των μετανοούντων (ιβ’ Α΄) και αποκατάστασιν αυτών εις την θείαν κοινωνίαν, ως και την χειροτονίαν των λειτουργών των θείων Μυστηρίων.
Η μοναδική αυτή ιερατική «λειτουργία και φροντίς του λαού» (λστ’ Απ.) καθιστά τους επισκόπους «ιθυντάς» ή «καθηγητάς» (νγ’ Καρθαγ.), «επιστάτας των του Σωτήρος ποιμνίων», «ποιμένας» («της αρχιερωσύνης, δι’ ης ποιμαίνειν ετάχθησαν», ιστ’ ΑΒ’ ). Ούτοι είναι οι «οικονομούντες» τας Εκκλησίας (στ’ Β΄). Ως οικονόμοι των μυστηρίων του Θεού οι ποιμένες δέον να έχουν βαθείαν συνείδησιν, ότι δεν ασκούν ιδίαν εξουσίαν, ως χαρακτηριστικώς διδάσκει και ο ι. Χρυσόστομος: «ο δε λοιπόν ζητείται εν τοις οικονόμοις, ίνα πιστός τις ευρεθή. Τουτέστιν, ίνα μη τα δεσποτικά σφετερίσηται, ίνα μη ως δεσπότης εαυτώ εκδική, αλλ’ ως οικονόμος διοική. Οικονόμου γαρ το διοικείν τα εγκεχειρισθέντα καλώς∙ ουχ αυτώ λέγειν είναι τα δεσποτικά, αλλά τουναντίον του δεσπότου τα εαυτού». Είναι επίσης τα κέντρα ενότητος των ων προΐστανται Εκκλησιών, ως εικόνες και τύποι και εις τόπον Θεού, έχοντες την φροντίδα πάντων των εκκλησιαστικών πραγμάτων» «ως του Θεού εφορώντος» (λη’ Αποστ.).
Εντεύθεν κατανοείται και η απαίτησις των Κανόνων περί υπάρξεως ενός μόνον επισκόπου εν εκάστη επισκοπή. Περισσότεροι του ενός επίσκοποι θα εσήμαινε διάσπασιν της ενότητος της Εκκλησίας διά της οργανώσεως των μελών αυτής περί δύο ή και περισσοτέρους επισκόπους, κέντρα ενότητος. (ιε’ Ζ’, η’ Α’, ιστ’ της ΑΒ’).
Της ιερωσύνης του Χριστού μετέχουν και οι πρεσβύτεροι, συμποιμαίνοντες και συνδιοικούντες μετά του Επισκόπου τας επισκοπάς εν ταις ενορίαις. Ούτοι αξιούνται ωσαύτως «καθέδρας» και «προεδρίας» συμμετέχοντες του χαρίσματος και της ευθύνης του επισκόπου διό και οι απαιτήσεις των Κανόνων δια τα καθήκοντα των πρεσβυτέρων εν πολλοίς συμπίπτουν με τας αφορώσας τους επισκόπους.
Ο επίσκοπος, ως κέντρον ενότητος και ζώσα εικών του Χριστού εν εκάστη τοπική Εκκλησία, μόνος αυτός κέκτηται το δικαίωμα του χειροτονείν τους λειτουργούς της ενότητος της Εκκλησίας. Το δικαίωμα τούτο καθιστά τον επίσκοπον το μοναδικόν κέντρον ενότητος.
Ο επίσκοπος συνάπτει οιονεί γάμον μετά της λαχούσης αυτώ επισκοπής διό και ούτος οφείλει όπως μη εγκαταλείπη «της αυθεντικής αυτού καθέδρας» και «μη αμελείν της φροντίδος και της συνεχείας του ιδίου θρόνου» (οα’ Καρθαγ.). Η δε μετάθεσις επισκόπου θεωρείται πνευματική μοιχεία.
Οι πρεσβύτεροι και διάκονοι δια της χειροτονίας των συνδέονται μετά Ναού πόλεως, ή κώμης, ή Κοιμητηρίου, ή Μαρτυρίου, ή ιδρύματος, ή Μονής, εάν πρόκειται περί μοναχών. Χειροτονία κληρικού απολελυμένως γενομένη είναι άκυρος (στ’ Δ΄),εφ’ όσον δεν εξασφαλίζει οργανικήν σύνδεσιν του χειροτονουμένου προς το σώμα της Εκκλησίας, όπερ πάντοτε έχει ως κέντρον ενότητος και συνάξεων Ναόν τινα.
Τόσον ο επίσκοπος εν τη επισκοπή όσον και ο πρεσβύτερος εν τη κοινότητι, εν η διακονεί, είναι κέντρα, αλλά και λειτουργοί της ενότητος της Εκκλησίας συνάγοντες περί τον Χριστόν τον λαόν του Θεού. Κατά τον Κ Μουρατίδην «αι εν τη Εκκλησία διακρίσεις υφίστανται ακριβώς προς επίτευξιν της ενότητος των μελών του πληρώματος της Εκκλησίας και ουδόλως εις την διαίρεσιν ή αντίθεσιν αυτών».
Οι λαμβάνοντες το χάρισμα της ιερωσύνης υπέχουν βαρείας ευθύνας δια την κατά Χριστόν καθοδήγησιν και αύξησιν του ποιμνίου των. «…Επεί γαρ, ως άπαξ εγκεχειρισμένον ιερατικήν φροντίδα, ταύτης έχεσθαι μετ’ ευρωστίας πνευματικής, και οιον ανταποδύεσθαι τοις πόνοις και ιδρώτα τον έμμισθον εθελοντί υπομείναι». Αποστολή των ποιμένων και ιδία των επισκόπων είναι η «οικοδομή των λαών» και η καθοδήγησις αυτών εις τον κατά του διαβόλου και των παθών αγώνα. Ό,τι μετ’ ιδιαιτέρας εμφάσεως λέγουν οι β’ και γ’ Κανόνες της ΑΒ’ Συνόδου περί της διαποιμάνσεως των μοναχών ισχύει αναμφιβόλως και δια την διαποίμανσιν των εν τω κόσμω βιούντων. Ο ποιμήν εν πρώτοις δέον, «θεοφιλής» ων, να έχη την «πρόνοιαν της ψυχικής σωτηρίας» των ποιμαινομένων «αρτίως τω Θεώ» προσάγων τας ψυχάς αυτών (β’ ΑΒ). Τους αποδιδράσκοντας εκ της Μονής (ή της εν τω κόσμω εκκλησιαστικής ποίμνης) δέον να αναζητή «μετά πολλής της επιμελείας» και να αγωνίζεται «τη προσηκούση και καταλλήλω του πταίσαντος ιατρεία το νενοσηκός ανακτάσθαι και επιρρωνύειν». Μη πράττων τούτο πρέπει να αφορίζεται. «Ει γαρ ο ζώων αλόγων την προστασίαν εγχειριζόμενος, και του ποιμνίου καταμελών, ουκ ατιμώρητος καταλιμπάνεται. Ο των του Χριστού θρεμμάτων την ποιμαντικήν αρχήν καταπιστευθείς, και ραστώνη και ραθυμία την αυτών σωτηρίαν απεμπολών, πώς ου δίκας του τολμήματος εισπραχθήσεται;» (γ’ ΑΒ’).
Το ποιμαντικόν έργον δεν περιορίζεται μόνον εις τας κατ’ άτομον εποικοδομητικάς συνομιλίας ποιμένος και ποιμαινομένων, αλλά τελείται και εν τη ιερουργία των θείων Μυστηρίων και του λόγου του Θεού, ως και εν τη εν γένει πνευματική διακυβερνήσει του ποιμνίου. Ούτως οι ιεροί Κανόνες επιτάσσουν, όπως οι ποιμένες τελούν τα ιερά Μυστήρια κανονικώς και μετά κατάλληλον προετοιμασίαν μεταδίδοντες αυτά τοις αξίοις και ουδέποτε τοις αιρετικοίς∙ όπως κηρύττουν τακτικώς και ανελλιπώς τον θείον Λόγον κατά τας θείας Γραφάς και την Πατερικήν Παράδοσιν (ιθ’ ΣΤ’), ρυθμίζοντες τον λαόν «προς πίστιν ορθήν και πολιτείαν ενάρετον»∙ όπως μεριμνούν «δια την επιστροφήν των αιρετικών», ιδία οι επίσκοποι (ρκα’ Καρθαγ.)∙ όπως διαχειρίζωνται (οι επίσκοποι) τα οικονομικά της Εκκλησίας μετά των πρεσβυτέρων και των διακόνων και μεταδίδουν τοις χρείαν έχουσι κληρικοίς και λαϊκοίς (κε’ Αντιοχ., νθ’ Αποστ.)., «μετά φόβου Θεού και πάσης ευλαβείας» (μα’ Αποστ.), ωσαύτως επιτάσσουν όπως μη ασχολούνται με διοικητικάς και στρατιωτικάς υποθέσεις και ασχολίας επί εγκαταλείψει των ποιμαντικών των καθηκόντων (ι’ Ζ’, πγ’ Αποστ.), μη επιλαμβάνωνται οίκων και κτημάτων αλλοτρίων δια κέρδος, ειμή χάριν επιμελείας ορφανών και απροστατεύτων, κατ’ εντολήν του επισκόπου (γ’ Δ’), παρεμβαίνουν δε παρά τω βασιλεί και τοις άρχουσι, ως πατέρες πνευματικοί, μόνον προς συνηγορίαν υπέρ αδικουμένων, διωκομένων, ορφανών, χηρών και πτωχών (ζ, η’ Σαρδ.), διότι παρεμβάσεις εις τους άρχοντας δι’ ιδιοτελείς λόγους προκαλούν σκανδαλισμόν και στερούν τους επισκόπους της προς αυτούς παρρησίας. Έργον των ποιμένων είναι και η αποδοχή των μετανοούντων και επιστρεφόντων ως και η καταλλαγή αυτών τη Εκκλησία (νβ’ Αποστ., μγ’ Καρθαγ.).
Ιδιαιτέρως οι επίσκοποι είναι υπεύθυνοι δια την κατήχησιν των Κατηχουμένων και την εξέτασιν αυτών προ του Βαπτίσματος (μστ’ Λαοδ., οη’ Πενθ.) ως και την προστασίαν των μοναχών (δ’ Δ’). Εις τους υπ’ αυτόν δε κληρικούς οφείλει ο επίσκοπος αγάπην και αυτοί οφείλουν εις αυτόν υποταγήν (ιδ’ Σαρδ.), ως προς «Πατέρα» (η’ Καρθαγ.), καθ’ όσον «αυτός εστιν ο πεπιστευμένος τον λαόν του Κυρίου υπέρ των ψυχών αυτών λόγον απαιτηθησόμενος» (λθ’ Αποστ.).
Ούτως ο επίσκοπος είναι κυρίως και προεχόντως ποιμήν και φιλόστοργος πατήρ των πρεσβυτέρων («οικείος πατήρ» ιγ’ ΑΒ’ ) και πάντων των υπ’ αυτόν κληρικών και λαϊκών και ουχί διοικητής τις και άρχων ασκών απρόσωπον και ψυχράν διοίκησιν, μη εδραζομένην εις την αγάπην και μη προάγουσαν την κοινωνίαν των προσώπων. Ως εικόνες του Χριστού, οι επίσκοποι δέον να ακτινοβολούν και τα ποιμαντικά χαρίσματα Αυτού. Ενώ δε ο βασιλεύς (και γενικώς οι άρχοντες) είναι πρόσωπον εξωτερικόν και «σωματικόν», ο αρχιερεύς οφείλει να είναι πρόσωπον «εσωτερικόν και πνευματικόν, και του πρατοτάτου και αμνησικάκου Χριστού μιμητής γνησιώτατος». Ούτως ησθάνοντο και οι Πατέρες της Σαρδικής: «Επειδή ήσυχοι και υπομονητικοί οφείλομεν είναι, και διαρκή τον προς πάντας έχειν οίκτον» (ιη΄ Σαρδ.). Ομοίως αντιλαμβάνεται την αποστολήν του επισκόπου και ο βυζαντινός πολιτικός νόμος: «Επίσκοπος εστιν επιτηρητής και επιμελητής πασών των εκκλησιαζομένων ψυχών των εν τη αυτού επαρχία…. ίδιον δε Επισκόπου, τοις μεν ταπεινοίς συγκατέρχεσθαι, καταφρονείν δε των επαιρομένων… Και προκινδυνεύειν του ποιμνίου, και την εκείνων στενοχωρίαν, οικείαν οδύνην ποιείσθαι». Ως φιλόστοργος πατήρ ο επίσκοπος δέον να μη εγκαταλίπη επί μακρόν χρονικόν διάστημα την επαρχίαν του και «λυπείν τον εμπεπιστευμένον αυτώ λαόν» (Σαρδ. ια’). Γενικώς επίσκοποι και πρεσβύτεροι οφείλουν να μη αμελούν του υπ’ αυτούς κλήρου και λαού, παιδεύοντες αυτούς εις ευσέβειαν, εάν δε αμελούν αυτών αφορίζονται, επιμένοντες δε τη αμελεία και ραθυμία καθαιρούνται (νη’ Αποστ.).
Εν τη ενασκήσει του ποιμαντικού έργου οι ποιμένες διατρέχουν τον κίνδυνον να ασκούν τούτο ανθρωποκεντρικώς, ήτοι κατά την ιδίαν αυτών κρίσιν και όχι κατά το φρόνημα της Εκκλησίας. Προς αποφυγήν του κινδύνου τούτου οι ποιμένες εν τη διαχειρίσει των εκκλησιαστικών πραγμάτων και τη διακυβερνήσει των ψυχών δέον όπως ακολουθούν τους ιερούς Κανόνας, οι οποίοι εκφράζουν την θεανθρωπίνην βούλησιν της Εκκλησίας, επί αμφιβόλων δε ή και αμφισβητουμένων θεμάτων καταφεύγουν εις την συνοδικήν επίλυσιν αυτών. Διό οι επίσκοποι οφείλουν να μετέχουν εις τας συνόδους δια να διδάσκουν ή διδάσκωνται «εις κατόρθωσιν της Εκκλησίας και των λοιπών» (μ’ Λαοδ.). Οφείλουν επίσης να απευθύνωνται προς τον πρώτον μεταξύ αυτών δια τα γενικώτερα εκκλησιαστικά ζητήματα (λδ’ Αποστ.). Κατά τον ιδ’ της Ζ’ «ότι τάξις εμπολιτεύεται τη ιερωσύνη, πάσιν αρίδηλόν εστι. Και το συν ακριβεία διατηρείν τας της ιερωσύνης εγχειρήσεις Θεώ ευάρεστον».
Το καθήκον τούτο της συμμορφώσεως της πορείας της Εκκλησίας προς την βούλησιν του Κυρίου βαρύνει κυρίως τους επισκόπους, οίτινες είναι οι κατ’ εξοχήν διδάσκαλοι της Αληθείας χαρακτηριζόμενοι και ως «οφθαλμοί της Εκκλησίας». Εκ της καλής δε ή κακής καταστάσεως αυτών το όλο σώμα της Εκκλησίας συνδιακινδυνεύει ή συνδιασώζεται. Οι επίσκοποι, έχοντες το χάρισμα της διδασκαλίας της Αληθείας, δέον να είναι όλως ευαίσθητοι εις πάσαν προσπάθειαν λανθανούσης ή και φανεράς νοθεύσεως του εκκλησιαστικού βίου δια διδασκαλιών ή κατευθύνσεων ξένων ή και αντιθέτων προς το πνεύμα της Εκκλησίας. Έκαστος επίσκοπος δέον να αποτελή την αγρυπνούσαν συνείδησιν της Εκκλησίας διακρίνων τα «τη εκκλησιαστική πίστει σύμφωνα» (ι’ Καρθαγ.), ή και αντιτιθέμενα, αγωνιζόμενος δια την «επιστήμην», ήτοι την ακρίβειαν των δογμάτων, δια την «ομολογίαν της Καθολικής Εκκλησίας» και δια «την της αληθείας εκδικίαν» (ιζ’ Σαρδ.) Οι μέλλοντες να χειροτονηθούν επίσκοποι και πρεσβύτεροι δέον να είναι γνώσται των συνοδικώς δεδογμένων «ίνα μη ποιούντες κατά των όρων της συνόδου μεταμεληθώσιν» (ιη’ Καρθαγ.).
Το λειτούργημα τούτο, το οποίον ενεργοποιούν οι επίσκοποι ιδιαιτέρως εις τας Συνόδους, αλλά και εν ανάγκη προ αυτών δια της διακοπής του μνημοσύνου των εις κατεγνωσμένην αίρεσιν πεσόντων μητροπολιτών ή πατριαρχών προϋποθέτει γνώσιν θεολογικήν, όχι βεβαίως εν διανοητική μόνον έννοια, αλλά εν τη αγιοπατερική εννοία της μυστικής κοινωνίας και γνώσεως του Τριαδικού Θεού και των ενεργειών αυτού προς διάκρισιν από τας ενεργείας του διαβόλου. Άλλαις λέξεσιν ουχί μόνον «μορφωμένοι» ή κοινωνικώς δραστήριοι αλλ’ άγιοι και χαρισματούχοι επίσκοποι εκφράζουν την αλάθητον συνείδησιν της Εκκλησίας. Υπερβολική ενασχόλησις των επισκόπων με τα κοινωνικά έργα είναι δυνατόν να απορροφήση αυτούς ολοτελώς και να παρασύρη αυτούς εις μίαν ανθρωποκεντρικήν ποιμαντικήν, ήτις δεν θα επιτρέπη εις αυτούς να είναι οι κατ’ εξοχήν θεολόγοι, διδάσκαλοι και οδηγοί του λαού του Θεού εις την Αλήθειαν της Εκκλησίας.
β. Προσόντα και καθήκοντα των Ποιμένων. Απαίτησις της Εκκλησίας δια τους Ποιμένας, εκφραζομένη δια των ι. Κανόνων, είναι όπως ούτοι παρέχουν εις τους πιστούς υπόδειγμα αγίας ζωής, όντες «κανόνες πίστεως» και αγιότητος ή κατά τον ιβ’ της Λαοδικείας «όντες εκ πολλού δεδοκιμασμένοι εν τε τω λόγω της πίστεως και τη ευθέως βίου πολιτεία». Η επί πολύν χρόνον δοκιμασία εις έκαστον βαθμόν είναι αναγκαία δια να αποδειχθή «η πίστις (αυτών) και η των τρόπων καλοκαγαθία, και η στερρότης και η επιείκεια, γνώριμος γενέσθαι δυνήσεται» (ι’ Σαρδ.). Μετά τοιαύτην δοκιμασίαν το ποίμνιον δύναται να αναγνωρίση τους ποιμένας ως οδηγούς και διδασκάλους του.
Το ποιμαντικό έργον δύναται να ασκήται μόνον υφ’ όσων «ο βίος ορθός εστί και μηδέν τούτοις αντίκειται» (ιβ’ Θεοφ.). Το δε «εν λαϊκοίς επιλήψιμον πολλώ μάλλον εν κληρικοίς οφείλει καταδικάζεσθαι» (ε’ Καρθαγ.). Οι «τω θυσιαστηρίω προσεδρεύοντες, ήτοι δουλεύοντες» οφείλουν να τηρούν σωφροσύνην και εγκράτειαν (δ’ Καρθαγ.) δια να έχουν και την προς τον Θεόν παρρησίαν «ίνα ο παρά του Θεού απλώς αιτούσιν, επιτυχείν» (γ’ Καρθαγ.). Δια δε «την ολίγων αναισχυντίαν πλεονάκις το θείον και σεβασμιώτατον όνομα της ιερωσύνης εις κατάγνωσιν εληλυθέναι» (κ’ Σαρδ.), ή λοιδορείται υπό των ανθρώπων (κστ’ Δ΄).
Οι ι. Κανόνες εφιστούν την προσοχήν των κληρικών δια το ανεπίληπτον της συμπεριφοράς των. Δια των γνωστών κωλυμάτων εμποδίζονται από της ιερωσύνης οι μετά το βάπτισμα υποπεσόντες εις βαρέα αμαρτήματα, ενώ μη κωλυτικά της ιερωσύνης αμαρτήματα εξαλείφονται δια της χάριτος της χειροτονίας (θ’ Νεοκ.).
Η Εκκλησία απαιτεί από τους υποψηφίους κληρικούς καθαρότητα βίου επιτρέπουσαν την ιερουργίαν ενώπιον του καθαροτάτου Κυρίου, «ώστε τους εν κλήρω καταλεγομένους και άλλοις τα θεία διαπορθμεύοντας, καθαρούς αποφήναι και λειτουργούς αμώμους, και της νοεράς του μεγάλου Θεού και θύματος, και αρχιερέως, θυσίας αξίους». Εκτός τούτου είναι ανακόλουθον «ευλογείν έτερον τον τα οικεία τημελείν οφείλοντα τραύματα» (γ’ ΣΤ’).
Εντεύθεν και η υπό των χειροτονούντων ακριβής εξέτασις του βίου των χειροτονουμένων και των συνθηκών, υφ’ ας εισέρχονται εις τον κλήρον, είναι απαραίτητος. Μόνον όταν ευρεθή αδιάβλητος ο υποψήφιος είναι δυνατόν να χειροτονήται. Ούτω θα διατηρήται καθαρόν το «συνειδός» των χειροτονούντων και αδιάβλητος «η ιερά και σεπτή λειτουργία». Ως κριτήριον δε δια την ανύψωσιν εις την ιερωσύνη δέον να λαμβάνεται υπ’ όψιν μόνον η προσωπική αξία και αρετή του χειροτονουμένου και όχι η από γένους ιερατικού καταγωγή του.
Οι κληρικοί πρέπει να είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητοι εις παν ό,τι θα εσκανδάλιζε τους ανθρώπους, αποφεύγοντες ενεργείας, αι οποίαι πιθανόν να μη βλάπτουν αυτούς, αλλά σκανδαλίζουν το ποίμνιον. Επι πλέον οι ποιμένες οφείλουν να είναι «απαθείς», διότι εμπαθείς όντες καθίστανται αναίσθητοι και υπόκεινται εις την οργήν του Θεού και εις βαρέα επιτίμια, ως παραβάται των θείων εντολών και των Αποστολικών διατάξεων (δ’ Ζ’).
Η όλη στάσις και εμφάνισις των κληρικών δέον να είναι κοσμία, σεμνή και ταπεινόφρων. «Πάσα βλακεία και κόσμησις σωματική, αλλότριαί εισι της ιερατικής τάξεως, και καταστάσεως». Διό και οι ιερωμένοι δέον να μη κοσμούνται «δι’ εσθήτων λαμπρών και περιφανών», να μη «χρίωνται μύρα», και να περίκεινται «μετρίαν και σεμνήν αμφίεσιν», διότι «παν ο μη δια χρείαν, αλλά δια καλλωπισμόν παραλαμβάνεται, περπερείας (κενοδοξίας) έχει κατηγορίαν, ως ο μέγας έφη Βασίλειος» (ιστ’ Ζ’). Εις πάσαν δε περίστασιν, ακόμη και εις τας σεμνάς κοινωνικάς αναστροφάς, ως είναι αι συνεστιάσεις μετά «θεοφόβων και ευλαβών ανδρών», δέον να αποβλέπη εις την πνευματικήν ωφέλειαν των μεθ’ ων συναναστρέφεται∙ «ίνα και αυτή η συνεστίασις προς κατόρθωσιν πνευματικήν απάγη» (κβ’ Ζ’). Χρέος τέλος του ιερωμένου είναι όπως οδηγή και τα τέκνα του εις την χριστιανικήν ζωήν αποτρέπων ταύτα από εφαμάρτων διασκεδάσεων.
Είναι αυτονόητον ότι το ιερατικόν ήθος, ως απαιτούν και περιγράφουν αυτό οι ι. Κανόνες, δεν είναι εξωτερική συμμόρφωσις προς αντικειμενικόν τινά ηθικόν νόμον, αλλά το ήθος της ελευθέρας και εξ αγάπης υπακοής εις το θέλημα του Θεού. Η προς τους αδελφούς εξ άλλου αγάπη υποχρεοί έσωθεν τον ιερωμένον όπως προσέχη την εξωτερικήν διαγωγήν του, δια να μη παράσχη αφορμάς σκανδάλου εις τους αδελφούς του, κατά το «πάντα μοι έξεστιν, αλλ’ ου πάντα συμφέρει…» (Α’ Κορ. στ΄ 12). Ο άξιος ιερωμένος προσέχει πάντοτε να μη προτιμά «τα είδωλα του Χριστού», υπό τον όρον «είδωλα» νοουμένων πάντων των απολυτοποιουμένων και θεοποιουμένων σχετικών καθ’ εαυτάς αξιών (στ’ Βασιλ.) και να μη προδίδη δεύτερον τον «άπαξ υπέρ ημών σταυρωθέντα», έχων συνείδησιν ότι εν τη Εκκλησία «πεπιστεύμεθα σώμα και αίμα Χριστού». Το ιερατικόν ήθος, ως και το χριστιανικόν γενικώτερον ήθος, έχει χριστολογικήν και εκκλησιολογικήν βάσιν. Η μετοχή εις το κοινόν σώμα και αίμα Χριστού δίδει εις τον ιερωμένον την δυνατότητα της θεανθρωπίνης αγάπης και του θεανδρικού ήθους του Χριστού.
Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009
Τον διάβολο δεν τον συμφέρει να δέχθεί κανείς την ύπαρξη του
ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΦΙΛΟΔΟΞΕΙ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΥΧΟΝ ΠΑΡΑΛΗΨΕΙΣ ΑΛΛΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΜΑΣΤΕ "ΔΙΑΡΚΩΣ"
(Ενας κρυφός και άγνωστος εχθρός είναι πιό επικίνδυνος από έναν ορατό εχθρό)
ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΕΣ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΣΤΡΑΤΟΣ. ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΙΣΧΥΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΟΛΑ ΤΑ ΚΙΝΕΙ,ΟΛΑ ΤΑ ΤΑΡΑΣΣΕΙ,ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΑΝΩ ΚΑΤΩ,ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ...ΕΓΕΙΡΕΣΘΕ ΑΓΩΜΕΝ ΕΝΤΕΥΘΕΝ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗ ΠΑΛΗ ΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΙΨΤΕ ΤΑ ΒΕΛΗ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΑΣΧΕΤΟΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ.
ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ-ΝΟΗΤΙΚΟ-ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ-ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΩΝ-ΑΝΩΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ=ΒΑΑΛ(ΕΒΡΑΙΣΤΙ ΑΡΧΩΝ)
ΖΕΒΟΥΛ(ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΠΕΤΟΥΝ=ΠΛΗΘΟΣ ΩΣ ΟΙ ΜΥΓΕΣ Η ΚΑΙ ΟΥΦΟ ΟΙ ΚΑΙ ΔΡΑΚΩΝ ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΑΝ ΠΑΛΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΑΝΕΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΙ-ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ) ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΜΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΒΥΣΑΙΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΟΗΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΕ ΠΡΥΤΑΝΗ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΑΣΜΟΔΑΙΟ.
ΝΑΥΤΙΚΟ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ-ΘΥΜΙΚΟ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ/ΘΕΛΗΜΑ=ΛΕΒΙΑΘΑΝ ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΣ ΔΡΑΚΩΝ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ.
ΠΕΖΙΚΟ-ΕΠΙΘΥΜΗΤΙΚΟ-ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ= ΣΑΓΚΑΤΑΝΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
Ο πόσο μεγάλος και τρομερός είναι ο στρατός των δαιμόνων(ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ)
Τα τελευταία λόγια του, προσγειώνουν απότομα τον άνθρωπο στην σκληρή αιώνια πραγματικότητα, όντας ιδιαίτερα συγκλονιστικά και δραματικά διότι βίωνε καθημερινά ο ίδιος τους δαίμονες που περιγράφει, επί μισό αιώνα. Μέσα σε 20 μόνο γραμμές καταφέρνουν να χωρέσουν όλη την δυστυχία αλλά και την ελπίδα του γένους των ανθρώπων. Στα λόγια αυτά και τα νοήματα που κρύβουν, πρέπει να εστιάσουμε όλοι τώρα μήπως και αλλάξει κάτι σε τούτο τον κόσμο.Αμετάβλητα,ακούραστα,μέρα και νύχτα,επιδιώκουν να σπρώξουν όλους εμάς που πιστεύουμε στο όνομα του Χρηστού,να μας παρασύρουν στό δρόμο της απιστίας της κακίας και της ασέβειας και των παθων.Αυτοί οι αόρατοι εχθροί του Θεού,εχουν βάλει ως μοναδικό τους σκοπό μέρα και νύχτα να επιδιώκουν την καταστροφή μας.Όμως μη φοβάστε,πάρτε δύναμη απο το όνομα του Ιησού"και τα αγιαστικα μυστηρια που ειναι θυρες ινα εισελθει εντος μας ο ηλιος της δικαιοσυνης και να μας καταστησει μικρους θεους κατα χαριν.σε αντιθεση με την ψευδοθεωση και τους δηθεν κοσμους που υποσχεται ο αντιδικος εχθρος μας διαβολος και τα οργανα του...ανα τον κοσμο σε πολιτικο θρησκευτικο και οικονομικο πεδιο με σκοπο των θερισμο "ψυχων"
(Ενας κρυφός και άγνωστος εχθρός είναι πιό επικίνδυνος από έναν ορατό εχθρό)
ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΕΣ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΣΤΡΑΤΟΣ. ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΙΣΧΥΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΟΛΑ ΤΑ ΚΙΝΕΙ,ΟΛΑ ΤΑ ΤΑΡΑΣΣΕΙ,ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΑΝΩ ΚΑΤΩ,ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ...ΕΓΕΙΡΕΣΘΕ ΑΓΩΜΕΝ ΕΝΤΕΥΘΕΝ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗ ΠΑΛΗ ΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΙΨΤΕ ΤΑ ΒΕΛΗ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΑΣΧΕΤΟΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ.
ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ-ΝΟΗΤΙΚΟ-ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ-ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΩΝ-ΑΝΩΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ=ΒΑΑΛ(ΕΒΡΑΙΣΤΙ ΑΡΧΩΝ)
ΖΕΒΟΥΛ(ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΠΕΤΟΥΝ=ΠΛΗΘΟΣ ΩΣ ΟΙ ΜΥΓΕΣ Η ΚΑΙ ΟΥΦΟ ΟΙ ΚΑΙ ΔΡΑΚΩΝ ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΑΝ ΠΑΛΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΑΝΕΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΙ-ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ) ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΜΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΒΥΣΑΙΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΟΗΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΕ ΠΡΥΤΑΝΗ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΑΣΜΟΔΑΙΟ.
ΝΑΥΤΙΚΟ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ-ΘΥΜΙΚΟ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ/ΘΕΛΗΜΑ=ΛΕΒΙΑΘΑΝ ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΣ ΔΡΑΚΩΝ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ.
ΠΕΖΙΚΟ-ΕΠΙΘΥΜΗΤΙΚΟ-ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ= ΣΑΓΚΑΤΑΝΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
Ο πόσο μεγάλος και τρομερός είναι ο στρατός των δαιμόνων(ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΚΡΙΜΑΙΑΣ)
Τα τελευταία λόγια του, προσγειώνουν απότομα τον άνθρωπο στην σκληρή αιώνια πραγματικότητα, όντας ιδιαίτερα συγκλονιστικά και δραματικά διότι βίωνε καθημερινά ο ίδιος τους δαίμονες που περιγράφει, επί μισό αιώνα. Μέσα σε 20 μόνο γραμμές καταφέρνουν να χωρέσουν όλη την δυστυχία αλλά και την ελπίδα του γένους των ανθρώπων. Στα λόγια αυτά και τα νοήματα που κρύβουν, πρέπει να εστιάσουμε όλοι τώρα μήπως και αλλάξει κάτι σε τούτο τον κόσμο.Αμετάβλητα,ακούραστα,μέρα και νύχτα,επιδιώκουν να σπρώξουν όλους εμάς που πιστεύουμε στο όνομα του Χρηστού,να μας παρασύρουν στό δρόμο της απιστίας της κακίας και της ασέβειας και των παθων.Αυτοί οι αόρατοι εχθροί του Θεού,εχουν βάλει ως μοναδικό τους σκοπό μέρα και νύχτα να επιδιώκουν την καταστροφή μας.Όμως μη φοβάστε,πάρτε δύναμη απο το όνομα του Ιησού"και τα αγιαστικα μυστηρια που ειναι θυρες ινα εισελθει εντος μας ο ηλιος της δικαιοσυνης και να μας καταστησει μικρους θεους κατα χαριν.σε αντιθεση με την ψευδοθεωση και τους δηθεν κοσμους που υποσχεται ο αντιδικος εχθρος μας διαβολος και τα οργανα του...ανα τον κοσμο σε πολιτικο θρησκευτικο και οικονομικο πεδιο με σκοπο των θερισμο "ψυχων"
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009
Κώδικας: Άστρο του Ιησού
Αφορμή γι αυτή την έρευνα ήταν το γεγονός ότι κάθε χρόνο, τη περίοδο των Χριστουγέννων, διάφοροι ανά τον κόσμο ερευνητές επαναφέρουν στην επικαιρότητα απίστευτες ιστορίες για το άστρο της Βηθλεέμ και για την ημερομηνία γέννησης του Χριστού. Θέλησα με αυτό το βιβλίο να δώσω οριστική λύση στο πρόβλημα της φύσης του άστρου, χρησιμοποιώντας καθαρά επιστημονική προσέγγιση στο θέμα, με τη βοήθεια των εξελιγμένων πλανητιακών προγραμμάτων. Κατάφερα μετά από επίπονη προσπάθεια χιλιάδων ωρών ,να αποδείξω ότι οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης επαληθεύτηκαν πλήρως στο πρόσωπο του Χριστού και ότι στα ευαγγέλια οι πληροφορίες για τη γέννηση του , περιέχουν αλήθειες που αποδεικνύονται επιστημονικά.
Όταν γεννήθηκε o Χριστός, το αστρονομικό φαινόμενο που προανήγγειλε τη γέννηση του ήταν μοναδικό. Απορώ πως ο γίγαντας της αστρονομίας ο Γιοχάνες Κέπλερ ,ο πρώτος ιστορικά μεγάλος αστρονόμος που προσέγγισε το θείο αυτό θέμα και μάλιστα έπεσε αρκετά κοντά όπως αποδεικνύεται στην έρευνα μου, δεν κατέληξε στο ίδιο εκπληκτικό συμπέρασμα με εμένα. Φυσικά η απάντηση είναι ότι δεν είχε τη πολυτέλεια να δει τόσο αναλυτικά τον ουρανό την εποχή της γέννησης του Χριστού όπως εγώ στον προσωπικό μου υπολογιστή με τη χρήση των πλανηταριακών προγραμμάτων. Τα καταπληκτικά αυτά εργαλεία γνώσης που χρησιμοποιώντας πολύπλοκους αλγόριθμους υπολογίζουν τις κινήσεις του ήλιου και των πλανητών σε βάθος χρόνου ,με βοήθησαν τα μέγιστα στην επίλυση ενός από τους μεγαλύτερους γρίφους στην ιστορία .
O Κέπλερ όπως και αρκετοί άλλοι σύγχρονοι ερευνητές έχουν απλά προτείνει σαν άστρο των Χριστουγέννων το ίδιο φυσικό φαινόμενο με εμένα χωρίς βέβαια τη δική μου λεπτομερέστατη επιστημονική τεκμηρίωση. Ορισμένοι πάλι ερευνητές προτείνουν διάφορα άλλα αστρονομικά φαινόμενα σαν το άστρο της Βηθλεέμ ,ενώ κάποιοι άλλοι προτείνουν ημερομηνίες γέννησης του Χριστού βασιζόμενοι σε ένα μεμονωμένο γεγονός των Ευαγγελίων. Τέλος υπάρχει και μια μεγάλη μερίδα που υποστηρίζει ότι το άστρο των Χριστουγέννων ήταν αποκύημα της φαντασίας των Ευαγγελιστών Ματθαίου και Λουκά για να προσδώσουν το θεϊκό στοιχείο στην γέννηση του Χριστού .Όμως όπως περίτρανα αποδεικνύεται από την μελέτη μου το άστρο των Χριστουγέννων υπήρξε, οι Μάγοι της Ανατολής υπήρξαν και φυσικά ο Ιησούς Χριστός ενισχύεται αφάνταστα σαν ιστορικό πρόσωπο.
Ήταν όπως θα αποδειχτεί το άστρο της Βηθλεέμ ένα απόλυτα φυσικό φαινόμενο. Αλλά όμως ήταν ένα ανεπανάληπτο φαινόμενο από αστρονομικής άποψης .
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ – Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΥ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ
Η σύνοδος των πλανητών το σπουδαίο αυτό γεγονός για τους απανταχού αστρολόγους και φυσικά για τους Μάγους-ιερείς του Ζωροάστρη- περιέχει πληροφορίες που απαιτούν βαθύτατες αστρονομικές γνώσεις, όπως είναι η ανάδρομη κίνηση των εξωτερικών πλανητών.
Η ανάδρομη κίνηση των εξωτερικών πλανητών σαν φαινόμενο, παρατηρείται τη χρονική στιγμή που η γη λόγω μεγαλύτερης γωνιακής ταχύτητας προσπερνάει τους εξωτερικούς πλανήτες και αυτοί φαίνεται να διαγράφουν βρόχους ή διαδρομές σχήματος S ή Ζ στον ουρανό .
Η ανάδρομη κίνηση που παρατηρείται στους ορατούς με γυμνό μάτι εξωτερικούς πλανήτες του ηλιακού συστήματος , δηλαδή Άρη, Δία, Κρόνο , ήταν γνωστή από τους αρχαίους χρόνους. Για τον Άρη που έχει περίοδο περιστροφής 687 ημέρες και είναι σχετικά κοντά στη γη ,το φαινόμενο ήταν αρκετά εύκολο να παρατηρηθεί σε βάθος χρόνου γιατί διαρκεί περίπου 2,5 μήνες ενώ το τόξο που διαγράφει στην ανάδρομη κίνηση του είναι σχεδόν 15ο - 20ο και συνεπώς εύκολο να μελετηθεί από κάποιο γνώστη του ουρανού. Αλλά για το Δία που έχει περίοδο 11,86 χρόνια και ειδικά για τον Κρόνο που έχει περίοδο 29,46 χρόνια και λόγω απόστασης κινούνται αργά στον ουρανό θα έπρεπε κάποιος να είναι εμπειρότατος παρατηρητής για να μπορεί να διακρίνει με γυμνό μάτι την ανάδρομη τους κίνηση δηλαδή τα τόξα των 9o και 6o αντίστοιχα που διαγράφουν στον ουρανό.
Εξάλλου θα έπρεπε να παρατηρεί τον ουρανό συνεχώς για τέσσερις τουλάχιστον μήνες για να μελετήσει πλήρως τις ανάδρομες κινήσεις των δύο πλανητών. Κάθε περίπου 20 χρόνια που συμβαίνει σύνοδος των δύο γιγάντων πλανητών θα ήταν εξαιρετική τύχη για κάποιον παρατηρητή του ουρανού να παρακολουθήσει όλη την εξέλιξη της ταυτόχρονης ανάδρομης φοράς το ίδιο χρονικό διάστημα και μάλιστα χωρίς το φαινόμενο να διακοπεί από την είσοδο των πλανητών στο φως της ημέρας.
Σύνοδοι των πλανητών Δία-Κρόνου τον προηγούμενο αιώνα, δηλαδή τον πρώτο π. Χ ,που λόγω ηλικίας θα μπορούσαν να έχουν δει οι συγκεκριμένοι Μάγοι, είχε συμβεί δύο φορές. Στις 9 Οκτωβρίου του 46 π. Χ και στις 30 Ιουνίου του 26 π. Χ.
Η σύνοδος του 46 π.Χ. συνέβη στον αστερισμό του Οφιούχου (νότια από τον αστέρα Sabik, τον η΄ Οφιούχου) και ήταν ορατή για ένα περίπου μήνα στο δυτικό ορίζοντα , πριν οι δύο πλανήτες εξαφανιστούν στο φως του απογευματινού ήλιου. Συνεπώς την ανάδρομη κίνηση των πλανητών, όταν αυτοί ξαναεμφανίστηκαν στο πρωινό ουρανό στον αστερισμό του Τοξότη, ίσως να μη μπόρεσαν να τη μελετήσουν σωστά αφού η παρατήρηση είχε διακοπεί από το φως της ημέρας.
Στις 19 Νοεμβρίου του 27 π.Χ. συμβαίνει κάτι μοναδικό στον αστερισμό του Λέοντα. Η ανάδρομη κίνηση των πλανητών Δία και Κρόνου εξελίσσεται δίπλα στο Βασιλίσκο τον α΄ Λέοντα. Το καταπληκτικό είναι ότι οι Δίας και Κρόνος βρέθηκαν εκατέρωθεν του Βασιλίσκου (Regulus). Συνεπώς ήταν πολύ εύκολο για τους αρχαίους παρατηρητές του ουρανού να «μετρήσουν» τα τόξα της ανάδρομης κίνησης των δύο πλανητών με πολύ μεγάλη ακρίβεια
Ίσως και να ήταν οι Μάγοι οι πρώτοι αστρονόμοι στη παγκόσμια ιστορία της Αστρονομίας που κατάφεραν να μελετήσουν προσεκτικά την ανάδρομη κίνηση των δύο γιγάντων πλανητών. Ο καταπληκτικός αστέρας Βασιλίσκος, ο α΄ Λέοντος, είναι το μοναδικό άστρο 1ου μεγέθους του ουρανού που βρίσκεται ακριβώς πάνω στην εκλειπτική και συνεπώς οι Μάγοι τον χρησιμοποίησαν σαν σημείο αναφοράς, αφού σαν απλανής αστέρας παραμένει ακίνητος στον ουρανό. Δηλαδή η πλήρης ερμηνεία της ανάδρομης κίνησης των πλανητών οφείλεται αποκλειστικά στον Βασιλίσκο και στον αστερισμό του Λέοντα .Παρακολουθούν το φαινόμενο να εξελίσσεται συνεχώς. Καταγράφουν στα αστρονομικά τους βιβλία με λεπτομέρεια την ανάδρομη κίνηση των πλανητών που ολοκληρώνεται στις 20 περίπου Μαρτίου του 26 π.Χ. Μετά από αυτή την ημερομηνία οι δύο πλανήτες επανερχόμενοι στην ορθή τους κίνηση προετοιμάζονται για τη σύνοδο. Η σύνοδος του 26 π. Χ συνέβη στον αστερισμό του Λέοντα στις 30 Ιουνίου, ακριβώς δίπλα στον α΄ Λέοντα τον αστέρα 1ου μεγέθους, τον Βασιλίσκο ή Κανόνα (Regulus) ή Καρδιά του Λιονταριού (Cor Leonis) και ήταν ορατή για ένα μήνα στο δυτικό ορίζοντα πριν οι πλανήτες χαθούν στο φως του ήλιου. Φυσικά οι ερευνητές που έχουν ασχοληθεί με τη σημασία του Δία, του Βασιλίσκου και του Λέοντα, αγνοούν παντελώς την ύπαρξη του φαινομένου της ανάδρομης κίνησης των πλανητών το 27 π.Χ. και της συνόδου του 26 π.Χ. την οποία αποκωδικοποίησα πλήρως και με οδήγησε στο ασφαλές συμπέρασμα γιατί ήταν τόσο σημαντικοί ο Βασιλίσκος και ο Λέοντας στην Ιουδαϊκή παράδοση και αναφέρονταν σαν ο αστέρας και ο αστερισμός του Μεσσία-Βασιλιά αντίστοιχα.
Ήταν αυτοί που επεξήγησαν πλήρως την ανάδρομη κίνηση των πλανητών στους αρχαίους αστρονόμους, προετοιμάζοντας τους Μάγους για το επόμενο μεγάλο ουράνιο ραντεβού, την ανεπανάληπτη σύνοδο του 7 π.Χ. !!!
Οτιδήποτε λοιπόν ισχυρίζονται διάφοροι «ερευνητές» για το Βασιλίσκο και το αστερισμό του Λέοντα είναι στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας καθ’ όσον δεν έχουν στοιχειώδεις γνώσεις αστρονομίας και αγνοούν τα καταπληκτικά προγράμματα προσομοίωσης που βοηθούν τα μέγιστα στη κατανόηση της κίνησης των πλανητών ανάμεσα στους αστερισμούς.
Αυτό λοιπόν ήταν το σημάδι στον ουρανό που περίμεναν να δουν. Η σύνοδος Δία-Κρόνου. Τη προηγούμενη σύνοδο των πλανητών του 26 π.Χ. τη θεώρησαν σαν προάγγελο της έλευσης του Μεσσία αφού ο Δίας, ο πλανήτης του Μεσσία, βρέθηκε σε σύνοδο με το Κρόνο στον αστερισμό του Μεσσία το Λέοντα, ακριβώς δίπλα στον αστέρα του Μεσσία τον Βασιλίσκο. Γνωρίζοντας λοιπόν από τα αστρονομικά τους βιβλία τη μέση περίοδο του φαινομένου της συνόδου Δία-Κρόνου και συνεπώς ότι η αμέσως επόμενη σύνοδος θα εμφανιζόταν στους ουρανούς 20 περίπου χρόνια μετά , προετοιμάζονταν από την αρχή της χρονιάς του 7 π.Χ. για την σύνοδο του Δία και Κρόνου. Είχαν καταλάβει ότι αυτό ήταν το «θεϊκό σημάδι» των Γραφών, περίμεναν όμως λίγους μήνες για να επιβεβαιώσουν ότι πράγματι οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης θα εκπληρώνονταν τη χρονιά αυτή.
Φυσικά η εξέλιξη του φαινομένου δεν άφησε καμιά αμφιβολία στους Μάγους ότι «έφτασε» το πλήρωμα των Γραφών.
Συνεπώς οι αναλύσεις που παρουσιάζουν ορισμένοι ερευνητές όπου ερμηνεύουν την απλή διέλευση των πλανητών ή κάποιες απλές συνόδους που έγιναν σε κάποιους αστερισμούς , κάποια χρονική στιγμή το 2 και το 3 π. Χ σαν τα σημάδια των γραφών είναι εντελώς αυθαίρετη και χωρίς καμία επιστημονική βάση.
Όπως θα δούμε από την ανάλυση του φαινομένου η σύνοδος του 7 π.Χ. ήταν μια σύνοδος πολύ διαφορετική από τις συνηθισμένες των δύο πλανητών Δία και Κρόνου. Μια σύνοδος που αν αποκρυπτογραφηθεί δείχνει ότι είναι μοναδική στην ιστορία του ανθρώπινου γένους.
Ήταν σύνοδος που δεν συμβαίνει μόνο μια φορά, όπως συνήθως, το χρονικό διάστημα που οι δύο πλανήτες ταξιδεύουν αγκαλιασμένοι, αλλά τρεις φορές!!!
Στατιστικά οι σύνοδοι των πλανητών Δία και Κρόνου συμβαίνουν κάθε περίπου 20 χρόνια. Ελέγχοντας τη βάση δεδομένων του πλανηταριακού προγράμματος Redshift 5 όπου υπάρχουν αποθηκευμένες οι σύνοδοι από το 4700 π.Χ. έως το 10000 μ.Χ. , βρήκα ότι από τις 737 συνόδους αυτής της μεγάλης χρονικής περιόδου, μόνο οι 83 είναι τριπλές ( δηλαδή ποσοστό περίπου 11%) και η περίοδος της τριπλής συνόδου (στρογγυλοποιημένη στα 20 χρόνια) είναι 40 ,80 ,120, 140, 160 ,220, 260, 300, 340, 380 ,420 χρόνια.
Την ημέρα της εαρινής ισημερίας την 23η Μαρτίου του 7 π. Χ , χαμηλά στον ανατολικό ορίζοντα αρχίζουν να ξεπροβάλλουν οι πλανήτες που ήδη έχουν απομακρυνθεί αρκετά από τον ήλιο. Πρώτος όπως πάντα ο Ερμής και κατόπιν οι γίγαντες πλανήτες Δίας και Κρόνος ,που μόλις έχουν ξεφύγει από το φως του ήλιου που του τους κάλυπτε τους προηγούμενους μήνες.
Ο Ερμής μάλιστα θα προϊδεάσει γι αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει κάνοντας κάτι εκπληκτικό. Στις 26 Μαρτίου φτάνει το Δία και δημιουργεί μαζί του τη πρώτη σύνοδο. Τον προσπερνάει και στις 31 Μαρτίου φτάνει το Κρόνο και δημιουργεί μαζί του τη δεύτερη εντυπωσιακή σύνοδο!!!
Θα παραμείνει ο Ερμής στο προσκήνιο μέχρι της 7 Απριλίου ,ορατός στο πρωινό ουρανό ,λίγο πριν εξαφανιστεί στο φως της ημέρας. Από εδώ και μπρος ,θα κυριαρχούν στο νυχτερινό ουρανό ο Δίας με το Κρόνο .
Ήταν πάρα πολύ τυχεροί οι Μάγοι αυτή την εποχή. Δηλαδή είναι η τέλεια περίπτωση όταν ένα τέτοιο ουράνιο φαινόμενο εμφανίζεται νωρίς το πρωί στον ανατολικό ουρανό.
Λόγω της φαινόμενης ετήσιας κίνησης του ο ήλιος κινείται από δυτικά προς τα ανατολικά περίπου 1ο/ημέρα (360ο/365 ημέρες). Άρα μετά από ένα μήνα θα έχει απομακρυνθεί από τους δύο πλανήτες 30Ο περίπου. Ο ήλιος στην φαινόμενη ημερήσια κίνηση του στον ουρανό ,κινείται εξ ανατολών προς δυσμάς με 360Ο /24ώρες=15Ο / ώρα. Δηλαδή μετά από ένα μήνα, στα μέσα Απριλίου, ο ήλιος θα βρίσκεται ανατολικότερα από την προηγούμενη θέση που κατείχε στον ουρανό στα μέσα Μαρτίου ,κατά δύο ώρες( δηλ 30Ο/15Ο =2 ώρες). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η σύνοδος των πλανητών θα έχει απομακρυνθεί από τον ήλιο και θα ξεπροβάλλει από τον ανατολικό ορίζοντα στις 3 το πρωί οπότε και θα είναι παρατηρήσιμη μέχρι τις 5 π. μ λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος Έτσι για κάθε μήνα που περνάει, γίνεται ευνοϊκότερη για τους παρατηρητές η σύνοδος των πλανητών αφού είναι ορατή για δύο επιπλέον ώρες.
Πόσο καιρό θα παραμείνουν στο προσκήνιο οι δύο πλανήτες;
Απίστευτο, αλλά θα είναι ορατοί το μέγιστο δυνατό διάστημα που μπορεί να κρατήσει ένα φαινόμενο να μη χαθεί στο φως του ήλιου .
Όταν ο Δίας και ο Κρόνος ξέφυγαν από τον ήλιο που μόλις τους είχε προσπεράσει, έγιναν ορατοί στο πρωινό ουρανό ,λίγο πριν την ανατολή.
Ο ήλιος μετά από ένα έτος, δηλαδή μετά από μια πλήρη φαινομενική περιστροφή του στην ουράνια σφαίρα, θα ξαναβρεθεί στην ίδια θέση, δηλαδή θα είναι έτοιμος να εξαφανίσει τους πλανήτες στο απογευματινό φως. Όμως ο Δίας και ο Κρόνος τον ένα αυτό χρόνο θα έχουν κινηθεί ανατολικά περίπου 30ο και 12 ο αντίστοιχα λόγω της ίδιας τους κίνησης.
Δηλαδή ο ήλιος θα πρέπει να κινηθεί ανατολικά στον ουρανό άλλες δώδεκα ημέρες για να εξαφανίσει το Κρόνο και άλλον ένα μήνα για να εξαφανίσει το Δία. Αλλά ο γίγαντας πλανήτης επειδή την εποχή αυτή κινείται κοντά στο περιήλιο θα έχει μετακινηθεί λίγο περισσότερο στον ανατολικό ουρανό. Άρα ο ήλιος θα πρέπει να κινηθεί κάποιες ημέρες επιπλέον από το συνηθισμένο χρόνο για να εξαφανίσει και το Δία. Ήταν δηλαδή ο Δίας ορατός στο νυχτερινό ουρανό για το μέγιστο δυνατό χρόνο που θα μπορούσε ποτέ να είναι ορατός!!!
Εν κατακλείδι και οι δύο πλανήτες θα παραμείνουν ορατοί στο νυχτερινό ουρανό, για κάποιες ώρες φυσικά, επί ένα ολόκληρο σχεδόν χρόνο επιβεβαιώνοντας πλήρως την άποψη διαφόρων ερευνητών του άστρου της Βηθλεέμ που υποστηρίζουν ότι το άστρο ,όποια και αν ήταν η φύση του, θα ήταν οπωσδήποτε άστρο «μακράς» διάρκειας!!!
Στις 29 Απριλίου του 7 π.Χ. στις 17.38μ.μ. ,οι Μάγοι στη Περσία βλέπουν ένα εντυπωσιακό φαινόμενο στον ουρανό όπως είναι η έκλειψη ηλίου όπου το 40% του ηλιακού δίσκου καλύπτεται από τη Σελήνη. Εντυπωσιακή προσομοίωση του Redshift 5.Την ημέρα αυτή ο ήλιος ανέτειλε στις 5.17 π.μ. και έδυσε στις 18.42 μ.μ. τοπική ώρα. Η μερική έκλειψη ηλίου σαν φαινόμενο ,ξεκίνησε στις 16.38 μ.μ. και τελείωσε στις 18.42 μ.μ. τοπική ώρα. Δηλαδή ακριβώς τη στιγμή της δύσης του ήλιου, ο ηλιακός δίσκος εφάπτονταν με τον σεληνιακό .Την ημέρα αυτή ο απογευματινός ουρανός άρχισε να σκοτεινιάζει σχεδόν δύο ώρες πριν τη δύση του ήλιου.
Στις 13 Μαΐου του 7 π.Χ. στις 22.30 μ.μ. συμβαίνει και μια μερική έκλειψη Σελήνης ορατή στη Περσία. Δηλαδή δεν υπάρχει ουράνιο φαινόμενο που να μην συμβεί το έτος 7 π.Χ. Η φύση πανηγυρίζει με απίστευτο τρόπο την έλευση του Χριστού!!!
Στις 4 Ιουνίου του 7 π. Χ ,αφού έχει εξαφανιστεί από το προσκήνιο ο Ερμής, ευθυγραμμίζονται με τη Γη οι Δίας και Κρόνος και ξεκινάει η 1η σύνοδος των πλανητών στον αστερισμό των Ιχθύων. Οι πλανήτες είναι ορατοί από τις 00.40 π.μ. μέχρι τις 4.20 π.μ. λίγο πριν την ανατολή του ήλιου.
Δίας και Κρόνος ταξιδεύουν μαζί σχεδόν αγκαλιασμένοι από δυτικά προς τα ανατολικά και για ένα σχεδόν μήνα. Είναι η σύνοδος ένα γεγονός που το γνωρίζουν οι αρχαίοι παρατηρητές του ουρανού- και φυσικά οι Μάγοι- από τις προηγούμενες εμφανίσεις του φαινομένου.
Στις 8 Ιουλίου φαίνεται ο Κρόνος να σταματάει στον ουρανό .Ξεκινάει τότε η ανάδρομη κίνηση του ,δηλαδή φαίνεται να κινείται στον ουρανό από ανατολικά προς δυτικά.
Την ίδια αυτή ημέρα ο Δίας, που εν τω μεταξύ συνεχίζει την ορθή του κίνηση για εννιά ακόμη ημέρες, βρίσκεται σε ένα πολύ ειδικό σημείο της τροχιάς του. Το περιήλιο του που βρίσκεται σε απόσταση 4,964391 AU(αστρονομική μονάδα) από τον ήλιο. Στις 17 Ιουλίου ξεκινάει και η ανάδρομη κίνηση του Δία.
Εξ ’αιτίας της ανάδρομης κίνησης την χρονική αυτή στιγμή και οι δύο πλανήτες φαίνεται να κινούνται , σε σχέση με τα μακρινά άστρα ,ανάποδα στον ουρανό ( από ανατολικά προς δυτικά).
Στις 14 Σεπτεμβρίου συμβαίνει αυτό που κάνει τη σύνοδο του 7 π.Χ. μο-να-δι-κή, τη Τέλεια Μεγάλη Σύνοδο όπως αποδεικνύεται παρακάτω.
Την ημέρα αυτή έχουμε την απόλυτη συμμετρία .Είναι το μέσο της ανάδρομης κίνησης και για τους δύο πλανήτες. Για το Δία που ξεκίνησε την ανάδρομη κίνηση του στις 17 Ιουλίου (198η ημέρα του χρόνου) και την ολοκλήρωσε μετά από 118 ημέρες στις 12 Νοεμβρίου ,το μέσον είναι 198+118/2=257.Η 257η ημέρα της χρονιάς είναι η 14η Σεπτεμβρίου.
Για το Κρόνο που ξεκίνησε την ανάδρομη κίνηση του στις 8 Ιουλίου (189η ημέρα του χρόνου) και την ολοκλήρωσε μετά από 136 ημέρες στις 21 Νοεμβρίου, το μέσον είναι πάλι 189+136/2=257, δηλαδή η 14η Σεπτεμβρίου.
Την ημέρα αυτή η απόσταση του Δία από τον Ήλιο ήταν 4,965693 AU .Δηλαδή 4,965693/4,964391=1,00026 φορές την απόσταση του περιηλίου από τον ήλιο. Την ημέρα αυτή η απόσταση του Δία από τη Γη ήταν 3,969549 AU, η μικρότερη που θα μπορούσαν να βρεθούν οι δύο πλανήτες καθ’ όσον η γη ευθυγραμμίστηκε με Ήλιο-Δία-Κρόνο. Δηλαδή ο Δίας δεν ήταν μόνο σχεδόν στο περιήλιο ,αλλά ήταν και σε αντίθεση, δηλαδή ακριβώς απέναντι από τη γη (κάτι σαν πανσέληνος) και συνεπώς πλησιέστερα σε αυτή. (Με το 99,999% της επιφάνειας του να φωτίζεται από τον ήλιο και με φαινόμενη Ισημερινή διάμετρο 49,6΄΄).
Ήταν ο πιο λαμπρός συνοδικός Δίας (με φαινόμενο μέγεθος -2,93) και μάλιστα στις 5.23 π.μ. όταν και τους φανέρωσε τη χώρα !!!
Ο Κρόνος βρισκόταν σε απόσταση 8,294988 ΑU από τον ήλιο. ( Με το 99,999% της επιφάνειας του να φωτίζεται από τον ήλιο και με φαινόμενη Ισημερινή διάμετρο 19,9΄΄).
Στις 23 Σεπτεμβρίου έχουμε το Δία στη θέση 23h 20’ 24” και το Κρόνο ακριβώς στη ίδια θέση 23h 20’ 24”.Αυτό σημαίνει ότι την ημέρα αυτή έχουμε την απόλυτη 2η σύνοδο των πλανητών σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης συνόδου.
Στις 23 Οκτωβρίου του 7 π.Χ. στις 7.27 π.μ. , όταν οι Μάγοι διέσχιζαν τη Συριακή έρημο και λίγες μέρες πριν φτάσουν στη Βηθλεέμ, συμβαίνει κάτι μοναδικό στο πρωινό ουρανό. Και δεύτερη έκλειψη ηλίου μέσα στην ίδια χρονιά. Ερευνώντας στη βάση δεδομένων του υπολογιστή, έβαλα από περιέργεια το πρόγραμμα να ψάξει για ηλιακές εκλείψεις από το 200 π.Χ. μέχρι το 200 μ.Χ. Μόνο μια χρονιά σε εύρος 400 χρόνων έχουμε δύο εκλείψεις ηλίου μέσα στην ίδια χρονιά ορατές από Σάβε και Βηθλεέμ. Το ανεπανάληπτο 7 π.Χ.!!!
Φτάνοντας στο τέλος της περιόδου της ανάδρομης κίνησης τους, οι δύο πλανήτες φαίνεται ότι ελαττώνουν έως να μηδενίζουν τη φαινόμενη γωνιακή ταχύτητα τους. Έτσι στις 12 Νοεμβρίου του 7 π. Χ ο γίγαντας πλανήτης Δίας φαίνεται εντελώς ακίνητος στον ουρανό και είναι πιθανότατα η ημερομηνία γέννησης του Χριστού , αφού είναι η μοναδική στιγμή που ταιριάζει αστρονομικά με τη ρύση των Ευαγγελίων.
ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ 20 ΑΙΩΝΩΝ ΑΠΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ
Τα εύλογα ερωτήματα τόσων χιλιάδων χρόνων απαντιούνται τώρα πολύ εύκολα.
1. Πως το άστρο της Βηθλεέμ, δηλαδή τη σύνοδο των πλανητών Δία-Κρόνου, την είδαν μόνο οι Μάγοι;
Φυσικά και δεν την είδαν μόνο οι Μάγοι. Ήταν ορατή σε όλους τους ανθρώπους της γης που έτυχε να τη κοιτάξουν στον ουρανό, αλλά δεν της έδωσαν καμία απολύτως σημασία. Ό αρχαίος κόσμος είχε να ασχοληθεί με πολύ πιο σοβαρά καθημερινά θέματα και ο έναστρος ουρανός ουδόλως απασχολούσε τον μέσο άνθρωπο. Οι μύστες όμως του ουρανού, όπως οι Μάγοι, ήταν από τους ελάχιστους ανθρώπους που μπορούσαν να την ερμηνεύσουν. Εξ’ άλλου η σύνοδος του 7 π.Χ. δεν ήταν από άποψη λαμπρότητας κάτι το ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Ο Δίας είχε το μέγιστο φαινόμενο μέγεθος του -2,93 αλλά σε σχέση με την Αφροδίτη που έχει φαινόμενο μέγεθος μέχρι -4,5 είναι πάντοτε λιγότερο εντυπωσιακός στον ουρανό από αυτήν. Ο Κρόνος φυσικά με μηδενικό μέγεθος δεν θα προξενούσε κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στους τυχαίους παρατηρητές του ουρανού. Ήταν όμως μια σύνοδος κατά την οποία οι δύο πλανήτες ήταν ορατοί στο νυχτερινό ουρανό για ένα σχεδόν χρόνο. Ήταν μια σύνοδος μοναδική για τους γνώστες των ουρανίων φαινομένων. Οι Μάγοι λοιπόν μπόρεσαν να την αποκρυπτογραφήσουν- έως ένα βαθμό φυσικά- και κατάφεραν συνδυάζοντας τις αστρονομικές τους γνώσεις με τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης να γίνουν αυτόπτες μάρτυρες του κοσμοϊστορικού γεγονότος .
2. Το άστρο καθοδηγούσε τους Μάγους.
«Καθοδηγούσε» δεν σημαίνει ότι ταξίδευαν το βράδυ και το έβλεπαν στο ένα χιλιόμετρο μπροστά και το ακολουθούσαν. Εξ’ άλλου όταν είχε συννεφιά τι έκαναν οι Μάγοι; Σταματούσαν και περίμεναν να ξαναφανεί το άστρο στον ουρανό; Σαφέστατα όχι. Συνέχιζαν απτόητοι προς τον προορισμό τους, την Βηθλεέμ των προφητειών.
Καθοδηγούσε λοιπόν σημαίνει στην πράξη ότι μελετώντας το φαινόμενο προσεκτικά κάθε βράδυ, έβγαζαν πολύτιμα συμπεράσματα για την συμπεριφορά των πλανητών στη συγκεκριμμένη σύνοδο.
Αν μάλιστα σκεφτούμε ότι ο τελικός προορισμός τους ήταν γνωστός εκ των προτέρων και ήταν η Βηθλεέμ, προκύπτει ότι ξεκίνησαν από τη πόλη τους ακολουθώντας κάποιο καραβάνι ή προσλαμβάνοντας κάποιους έμπειρους οδηγούς που ήξεραν πολύ καλά το δρόμο του μεταξιού που ξεκινούσε από την Κίνα, διέσχιζε την Περσία και κατέληγε στα λιμάνια της Μεσογείου.
3.Το αστέρι στάθηκε πάνω από τη φάτνη;
Φυσικά όχι με τη στενή έννοια του όρου. Εξ’ άλλου δεν υπάρχει ουράνιο φαινόμενο που να παραμένει σταθερό καθ’ όσον ο ουρανός λόγω της ημερήσιας περιστροφής της γης εκ δυσμών προς ανατολάς, φαίνεται και αυτός να περιστρέφεται ανάδρομα δηλαδή εξ ανατολών προς δυσμάς .Συνεπώς όλα τα ουράνια σώματα ανατέλλουν και δύουν και κανένα από αυτά δεν παραμένει σε μία θέση στον ουρανό για περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτα της ώρας.Στάθηκε επάνω από τη Βηθλεέμ στη γλώσσα της αστρονομίας σημαίνει ότι μεσουράνησε.
4.Ήταν βασιλιάδες;
Ορισμένες παραδόσεις τους αναφέρουν σαν βασιλιάδες ,βασιζόμενες κυρίως στη προφητεία που υπάρχει στους Ψαλμούς ΟΒ΄ 10-11. Προσωπικά όμως το αποκλείω κατηγορηματικά γιατί οι βασιλιάδες πρώτον δεν είναι αστρονόμοι και δεύτερον δεν ταξιδεύουν ποτέ χωρίς συνοδεία. Τουλάχιστον ένας στρατός υπηκόων και αυλικών θα τους ακολουθούσε στο ταξίδι. Θα έπρεπε να έχουν άπειρες καμήλες για τα εφόδια του ταξιδιού.
Το σίγουρο είναι ότι ήταν αξιωματούχοι της Θρησκείας του Ζαρατούστρα, σεβαστοί και στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Γι αυτό έγιναν δεκτοί από τον Ηρώδη και γι αυτό στο ταξίδι τους έτυχαν στο δρόμο της ανάλογης μεταχείρισης από τους ντόπιους άρχοντες κάθε πόλης ή χωριού που σταματούσαν.
5.Από που κατάγονταν οι Μάγοι;
Στο μνημειώδες έργο του Μάρκο Πόλο που περιγράφει τα ταξίδια του, υπάρχει μια καταπληκτική αναφορά στους Μάγους της Ανατολής. Ντόπιοι κάτοικοι σε μια μικρή πόλη της Περσίας, τη Σάβε (Saveh) που βρίσκεται περίπου 125 χιλιόμετρα Ν.Δ της Τεχεράνης , έδειξαν με υπερηφάνεια στο Μάρκο Πόλο στο ταξίδι του προς τη Κίνα το 1271 μ.Χ., τους τάφους των τριών Μάγων. Ήταν θαμμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο σε περίτεχνα μαυσωλεία και μάλιστα τα σώματα τους ήταν διατηρημένα τόσο καλά που υπήρχαν ακόμη μαλλιά και γένια στα πρόσωπα τους. Δηλαδή τα αγιοποιημένα σώματα τους είχαν διατηρηθεί για δεκατρείς ολόκληρους αιώνες σχεδόν ανέπαφα!!!
Στη πόλη Σάβε μάλιστα άκμαζε τους χρόνους του Χριστού μεγάλο αστρονομικό κέντρο-κάτι σαν πανεπιστήμιο-και αστεροσκοπείο το οποίο παρέμεινε δραστήριο μέχρι τη καταστροφή της πόλης από το Τζένγκις Χαν. Έτσι εξηγείται και η άριστη γνώση των Μάγων περί των κινήσεων των πλανητών, καθ’ όσον είχαν αποκτήσει τη πανεπιστημιακή μόρφωση της εποχής τους.
Την εκδοχή ότι οι τρεις Μάγοι κατάγονταν από τη πόλη Σάβε θα την αποδείξω αμέσως παρακάτω με τη βοήθεια της επιστήμης μου της γεωδαισίας. Η περιοχή αυτή της Περσίας που έχει γεωγραφικό πλάτος 35ο τους προσφέρει ένα αναπάντεχο θείο δώρο. Έχει μικρή διαφορά στο γεωγραφικό πλάτος με τη Βηθλεέμ που έχει 31,7ο.Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι ο νυχτερινός ουρανός , καθώς οι Μάγοι ταξιδεύουν από ανατολικά προς τα δυτικά κατά μήκος περίπου του 32ου παραλλήλου, παραμένει σχεδόν ο ίδιος όπως τον ήξεραν και τον είχαν μελετήσει στην πατρίδα τους την αντίστοιχη εποχή του χρόνου. Τα γνωστά άστρα του ουρανού την εποχή αυτή του χρόνου ανατέλλουν και δύουν τις ίδιες ακριβώς ώρες και στις ίδιες θέσεις με αυτές που είχαν καταγράψει στα αστρονομικά τους βιβλία .Έτσι η κίνηση τους τη νύχτα ήταν πιο εύκολη αφού εκτός από το άστρο, είχαν για οδηγό και τα άλλα φωτεινά άστρα του ουρανού.
Στην αστρονομία για τον προσδιορισμό της θέσης ενός άστρου ή ενός πλανήτη, συνήθως χρησιμοποιούνται οι οριζόντιες και οι ουρανογραφικές συντεταγμένες.
Το αζιμούθειο είναι μαζί με το ύψος οι δύο οριζόντιες συντεταγμένες. Η ορθή αναφορά και η απόκλιση οι δύο ουρανογραφικές συντεταγμένες.
Φυσικά το σύστημα των οριζόντιων συντεταγμένων είναι το πιο απλό και αυτό που χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον στις επίγειες παρατηρήσεις των ουρανίων σωμάτων. Σαν αζιμούθειο ορίζεται η γωνία, πάνω στο οριζόντιο επίπεδο ή ορίζοντα του τόπου, η οποία ξεκινάει από το σημείο τομής του κατακόρυφου επιπέδου- που περιέχει το ζενίθ του τόπου και το γεωγραφικό βορρά- με το οριζόντιο επίπεδο και με φορά αυτή του ρολογιού, δηλαδή από ανατολή προς δύση. Στις 14 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ. ,τη στιγμή της δύσης του Δία στις 5.28 π. μ, το αστρονομικό αζιμούθειο του όπως προκύπτει από τη βάση δεδομένων του πλανηταριακού προγράμματος ήταν περίπου 262ο .
Το αζιμούθειο του Δία τη στιγμή της δύσης του δεν μπορεί να υπολογιστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια του ενός δεκαδικού, γιατί δεν γνωρίζουμε ακριβώς τα όρη Ζάγκρος τα οποία βρίσκονται προς τα δυτικά της Σάβε ,τι υψόμετρο είχαν ακριβώς στην ευθεία παρατήρησης των πλανητών και πως προβάλλονταν στο δυτικό ορίζοντα. Έτσι ο Δίας για τους παρατηρητές από τη Σάβε δεν έδυσε στις 5.28 π.μ. αλλά λίγα λεπτά νωρίτερα γιατί τα όρη Ζάγκρος με το ύψος τους έκρυψαν το Δία λίγο πριν φτάσει στον ορίζοντα. Συνεπώς βοήθησαν και αυτά με τον τρόπο τους στο να γίνει ορατή η δύση του Δία σαφώς πριν ο ήλιος τον εξαφανίσει οριστικά στο φως της ημέρας .
Στην τοπογραφία και στις επίγειες μετρήσεις που αναφέρονται σε ένα καρτεσιανό σύστημα συντεταγμένων που έχει άξονες Χ και Υ, το αζιμούθειο ή γωνία διεύθυνσης δύο σημείων, είναι η γωνία που σχηματίζεται με κορυφή το σημείο που στεκόμαστε μηδενίζοντας στο βορρά (άξονας Υ) και καταλήγοντας στο σημείο σκόπευσης. Η γωνία αυτή μετριέται πάντοτε κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού (δεξιόστροφα). Οι γεωγραφικές συντεταγμένες της πόλης Σάβε του Ιράν, δηλαδή το γεωγραφικό μήκος και πλάτος, είναι λ1=50ο 21΄και φ1=35ο 01’ όπως προκύπτουν από το cd-rom Encarta ‘Atlas of the World’ . Αντίστοιχα η Βηθλεέμ έχει λ2=35ο 12’ και φ2=31ο 42’. Συνεπώς σχηματίζεται ένα σφαιρικό τρίγωνο στην επιφάνεια της γης με κορυφές τη Βηθλεέμ που έχει πολική απόσταση 90ο – φ2 = 90ο-31,7ο = 58,3ο , τη Σάβε που έχει πολική απόσταση 90ο – φ1= 90ο-35,0ο = 55,0ο και φυσικά το βορρά που είναι το σημείο τομής του άξονα
περιστροφής της γης με τη γήινη σφαίρα .Η σφαιρική γωνία στο βορρά είναι η διαφορά των γεωγραφικών μηκών των δύο πόλεων, δηλαδή λ1-λ2 = 50ο 21’- 35ο 12’ = 15,15ο.Αν επιλύσουμε το τρίγωνο Σάβε-Βοράς-Βηθλεέμ με το νόμο των συνημιτόνων για τα σφαιρικά τρίγωνα, βρίσκουμε ότι η απόσταση S1-2 των δύο πόλεων (γεωδαισιακή γραμμή) είναι 13,06ο ή 13,06ο x 40074/360ο =1453 χιλιόμετρα, η σφαιρική γωνία στην κορυφή της Σάβε είναι 100,26ο και η σφαιρική γωνία στη Βηθλεέμ είναι 70,91ο. Μέσω μιας προβολής της σφαίρας στο επίπεδο, συνήθως της εγκάρσιας Μερκατορικής προβολής, μπορούν οι παράλληλοι και οι μεσημβρινοί της σφαίρας να αναχθούν σε ευθείες πάνω σε ένα επίπεδο. Συνεπώς όλα τα σημεία της σφαίρας που περιγράφονται με φ, λ μπορούν και αυτά να μετασχηματιστούν σε ορθογώνιες ή καρτεσιανές συντεταγμένες Χi και Υi στο επίπεδο. Έτσι και οι γωνίες του σφαιρικού μας τριγώνου μετατρέπονται σε αντίστοιχες επίπεδες γωνίες με τιμές 68,79ο στη Βηθλεέμ, στη Σάβε 98,16ο και στο Βορρά 13,05ο. Ένα προβολικό όμως σύστημα που θα εφαρμοστεί στο μεσημβρινό λ=50ο της Σάβε, θα προκαλεί μικρές παραμορφώσεις στο κέντρο του και εκατέρωθεν σε μικρές αποστάσεις. Έτσι η επίπεδη γωνία στη Σάβε θα έχει τη πλευρά Σάβε-Βορράς σχεδόν παράλληλη με τον άξονα των Υ που είναι η διεύθυνση του βορρά στο καρτεσιανό σύστημα. Δηλαδή της επίπεδης αυτής γωνίας, η πλευρά Σάβε-Βορράς είναι η διεύθυνση από την οποία ξεκινάει εξ’ ορισμού να μετράει δεξιόστροφα το αζιμούθειο στο καρτεσιανό σύστημα. Συνεπώς το γεωδαιτικό αζιμούθειο της Βηθλεέμ, για κάποιον παρατηρητή που στέκεται στη Σάβε, βρίσκεται αν από τη πλήρη γωνία των 360ο αφαιρέσουμε την εσωτερική γωνία του τριγώνου :
Αζιμούθειο (Σάβε-Βηθλεέμ) 360ο-98,16ο =261,84ο =~ 262ο. Δηλαδή το αστρονομικό αζιμούθειο του Δία ήταν ακριβώς ίδιο με το γεωδαιτικό αζιμούθειο ή γωνία διεύθυνσης της Σάβε-Βηθλεέμ!!!!
Μάλιστα την στιγμή της δύσης του Δία στις 5.23 π.μ. ο πλανήτης βρισκόταν στη μικρότερη δυνατή απόσταση από τη γη. Είναι ακριβώς η στιγμή που το άστρο της Βηθλεέμ τους δείχνει το δρόμο. Είναι η πρώτη ημέρα στους πέντε μήνες που η δύση του άστρου-έστω και μόνο του ενός εταίρου-είναι ορατή. Αποδεικνύεται λοιπόν και μαθηματικά ή αστρονομικά ότι ο τόπος καταγωγής των Μάγων ήταν η περιοχή της Σάβε της Περσίας την οποία αναφέρει ο Μάρκο Πόλο στο ταξίδι του στη κίνα το 1271 π.Χ. Δηλαδή η μαρτυρία του Μάρκο Πόλο δεν είναι μια απλή περιγραφή αλλά ένα σπουδαίο ντοκουμέντο που ενισχύει την ιστορική ύπαρξη των μάγων!!!
Συνεπώς όχι μόνο επιβεβαιώνεται η ιστορικότητα των Μάγων αλλά και ο αριθμός τους που ήταν τελικά τρεις και όχι περισσότεροι όπως αναφέρουν ορισμένοι ερευνητές .
Μάλιστα η πόλη Σάβε πρόσφερε στους παρατηρητές του ουρανού ένα ακόμη δώρο. Ήταν χτισμένη σε υψόμετρο 1000 περίπου μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Ήταν δηλαδή σε άριστη θέση για να γίνονται αστρονομικές παρατηρήσεις .Στα δυτικά της πόλης υψώνονταν τα πρώτα βουνά από το σύμπλεγμα του όρους Ζάγκρος. Αυτό σημαίνει ότι ο Δίας που στις 14 Σεπτεμβρίου έδυε σχεδόν την ώρα που ανέτελλε ο ήλιος, εκείνη την ημέρα θα έδυσε σαφώς πριν την ανατολή του ήλιου ,αφού στη δύση υψώνονταν πάνω από τον ορίζοντα τα όρη Ζάγκρος.
Έτσι ο Δίας όταν έδυσε στις 14 Σεπτεμβρίου κατά τη διάρκεια του λυκαυγούς, ήταν αυτός που έδειξε τη χώρα προορισμού στους Μάγους. Ήταν και το μοναδικό «άστρο» ορατό στον πρωινό ουρανό εξ’ αιτίας της μεγάλης του λαμπρότητας (μέγεθος -2,93), λίγο πριν ο ήλιος γίνει ο κυρίαρχος της ημέρας. Από την ημερομηνία αυτή και μετά η δύση των Δία-Κρόνου θα είναι ολοένα και πιο ευδιάκριτη καθ΄ όσον χρονικά οι πλανήτες θα απομακρύνονται από το λυκαυγές.
ΤΙ ΕΙΔΑΝ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ
Αναλύοντας προσεκτικά το φαινόμενο κατέληξα στα κάτωθι συμπεράσματα.
Όσο έμπειροι αστρονόμοι και να ήταν οι Μάγοι, αποκλείεται να είχαν αποκρυπτογραφήσει όλα τα κρυμμένα μυστικά του άστρου τους. Ακόμα και σήμερα 2000 και πλέον χρόνια μετά, κανένας ερευνητής στο κόσμο με τα τέλεια μέσα που υπάρχουν δεν είχε δώσει σημασία στο τρομερό αυτό αστρονομικό φαινόμενο. Ερευνητές με πανίσχυρους υπολογιστές δεν του είχαν δώσει τη σημασία που είχε. Και έφτασε το σωτήριο έτος 2005, όταν μπροστά στην οθόνη ενός απλού υπολογιστή κατάφερα να λύσω επιτέλους ένα μεγάλο μυστικό κρυμμένο για 2012 χρόνια.
Τι ήταν λοιπόν το ουράνιο φαινόμενο που οι Μάγοι είδαν στον ουρανό την άνοιξη του 7 π.Χ.;
Το πρώτο πράγμα που είδαν στον ουρανό οι Μάγοι ,ήταν τον Ερμή ,το Δία και σε κοντινή απόσταση το Κρόνο. Αφού ο Ερμής κινήθηκε γρήγορα στον ουρανό δημιουργώντας δύο εντυπωσιακές συνόδους, μικρής βέβαια διάρκειας, εξαφανίστηκε στο λυκαυγές. Κατάλαβαν ότι θα ακολουθήσει σύντομα σύνοδος των δύο γιγάντων πλανητών .Ήταν ένα σπάνιο γεγονός που είχε περίοδο περίπου 20 χρόνια και που τους ήταν γνωστό από τις δυο προηγούμενες συνόδους του Δία με το Κρόνο ,το 46 π. Χ και το 26 π. Χ
Οι Μάγοι της ανατολής αρχίζουν να δραστηριοποιούνται. Παρακολουθούν το φαινόμενο της συνόδου καθώς εξελίσσεται. Είναι πολύ τυχεροί αυτή τη φορά. Πριν από είκοσι χρόνια η σύνοδος είχε χαθεί γρήγορα στο φως της ημέρας πριν ολοκληρωθεί. Τους ευνοεί και ο καιρός καθώς μπαίνοντας στην άνοιξη μπορούν ευκολότερα να παραμένουν έξω και να παρατηρούν το μεγαλειώδες αυτό γεγονός.
Το παρακολουθούν από τα Ζιγκουράτ και το καταγράφουν όπως έκαναν και οι παλαιότεροι τυχεροί Μάγοι το 46 π.Χ. και το 26 π.Χ. Ήταν ένα μεγαλόπρεπο φαινόμενο που είχε να μελετηθεί 20 χρόνια. Ξαφνικά όμως βλέπουν κάτι πρωτόγνωρο γι αυτούς. Το Δία να προσπερνά το Κρόνο αλλά να μην απομακρύνεται από αυτόν παρά μόνο 2,5ο .Στις προηγούμενες δύο συνόδους που είχαν μελετήσει το 26 π.Χ. και 46 π.Χ. ο Δίας αμέσως μετά τη σύνοδο είχε απομακρυνθεί 15ο έως 22ο αντίστοιχα. Όμως τώρα η κοντινή απόσταση μεταξύ Δία και Κρόνου τους πρόσφερε ανεπανάληπτη παρατήρηση. Όμως παρ’ όλο που οι ημέρες περνούσαν, οι γίγαντες πλανήτες παρέμεναν «αγκαλιασμένοι» στον ουρανό και σχεδόν ακίνητοι σε σχέση με τα μακρινά άστρα. Σαν κάποιο θεϊκό χέρι να τους είχε σταμάτησε!!! Σαν να ήθελαν οι δύο γίγαντες του ηλιακού συστήματος να πουν στο κόσμο ότι κάτι μοναδικό πρόκειται να γίνει σε λίγους μήνες. Μετά από αρκετές ημέρες συνεχούς παρατήρησης καταγράφουν στα αστρονομικά τους βιβλία κάτι μοναδικό. Κάτι που ίσως να το είχαν διαβάσει στα αρχαία κείμενα αλλά φυσικά δεν το είχαν δει στη ζωή τους. Τους δύο πλανήτες να έχουν κινηθεί ταυτόχρονα προς τα δυτικά. Στους Μάγους σημαίνει συναγερμός. Είναι κάτι που τους συγκλονίζει . Περίμεναν το Δία να προσπεράσει το Κρόνο αλλά να σταματούν και οι δύο πλανήτες ταυτόχρονα στον ουρανό και αγκαλιασμένοι να γυρίζουν προς τα πίσω είναι κάτι που δεν το έχει δει κανένας αρχαίος εν ζωή αστρονόμος μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Το συμβούλιο των γεροντότερων Μάγων συνεδριάζει και αποφαίνεται. Ναι αυτό είναι το θείο σημάδι των γραφών και των προφητειών : Η ταυτόχρονη ανάδρομη κίνηση των πλανητών!!!
Όμως η σύνοδος αυτή ,όπως διαπίστωναν οι Μάγοι ,παρουσίαζε σημαντικότατες διαφορές από τις αμέσως προηγούμενες.
Πρώτον και σπουδαιότερο η σύνοδος του 7 π.Χ. δεν διακόπηκε καθόλου από το φως της ημέρας όπως οι δύο προηγούμενες.
Δεύτερον ,οι προηγούμενες σύνοδοι ήταν απλές ( δηλαδή έγινε μόνο μια φορά σύνοδος των πλανητών) ενώ όταν ξεκίνησαν οι Μάγοι το ταξίδι τους είχαμε ήδη τη πρώτη σύνοδο και μαθηματικά θα ακολουθούσε η δεύτερη και η τρίτη.
Η προηγούμενη τριπλή σύνοδος έγινε πριν 140 περίπου χρόνια στον αστερισμό του Καρκίνου και φυσικά κανείς εν ζωή μάγος δεν την είχε δει.
Συγκεκριμένα η πρώτη στη σειρά στις 17 Οκτωβρίου του 146 π.Χ. , η δεύτερη στις 11 Δεκεμβρίου του 146 π.Χ. και η τρίτη στις 4 Μαΐου του 145 π.Χ.
Η ημερήσια φαινόμενη κίνηση του Δία στον ουρανό κατά την ανάδρομη κίνηση ήταν περίπου 0,08ο και του Κρόνου 0,05ο αντίστοιχα .
Θα μπορούσε συνεπώς κάποιος αστρονόμος να δει την τόσο αργή κίνηση των πλανητών στο νυχτερινό ουρανό και μάλιστα χωρίς τηλεσκόπιο; Η απάντηση είναι αρνητική. Λογικά οι Μάγοι θα αντιλήφθηκαν την ανάδρομη κίνηση του διδύμου των πλανητών αρκετά μετά από τα μέσα Ιουλίου που πρωτοξεκίνησε το συγκεκριμένο φαινόμενο.
Η ημερομηνία 14 Σεπτεμβρίου την οποία προτείνω σαν αρχή του ταξιδιού συμφωνεί απόλυτα με αυτή τη λογική αφού μετά από δύο μήνες σχεδόν από την έναρξη της ανάδρομης κίνησης, οι πλανήτες θα είχαν μετακινηθεί δυτικά κατά τόξο 4,5ο ο Δίας και κατά 3ο ο Κρόνος και έτσι θα μπορούσαν οι Μάγοι να επιβεβαιώσουν ότι οι πλανήτες κινούνταν ανάδρομα στον ουρανό.
Είναι η πρώτη φορά στους έξι μήνες από τη στιγμή που το φαινόμενο εμφανίστηκε στην ουράνια σφαίρα, που το άστρο-συγκεκριμένα ο Δίας- δείχνει ακριβώς το προορισμό στους Μάγους.
Είναι η στιγμή που τα ξημερώματα της 14ης Σεπτεμβρίου, στις 5.23 π .μ , ο βασιλιάς του ηλιακού πλανητικού συστήματος , ο κυρίαρχος του άστρου της Βηθλεέμ, ο Δίας, ακουμπάει γλυκά στα όρη Ζάγκρος της Δυτικής Περσίας, την ίδια σχεδόν ώρα που ανατέλλει και ο ήλιος.
Άστρο λαμπρό θα τους οδηγεί, όπως αναφέρουν και τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα, από εδώ και στο εξής στο ταξίδι τους προς το μεγάλο όνειρο, τη χώρα των προφητών. Την Ιουδαία!!!
Είναι η μοναδική φορά που η σύνοδος είναι ορατή τόσες πολλές ώρες!!!
Τις προηγούμενες ημέρες εξαφανιζόταν στο φως της ημέρας λίγο πριν προλάβει να δύσει. Στις 12 Νοεμβρίου μετά το σούρουπο είδαν τα άστρα αγκαλιασμένα στον ουρανό της Βηθλεέμ.
Είδαν σίγουρα και τη τρίτη σύνοδο της 13ης Δεκεμβρίου καθώς επέστρεφαν στη πατρίδα τους.
Στις 21 Φεβρουαρίου του 6 π.Χ. σταμάτησαν και θαύμασαν τον Άρη να προσπερνά το Κρόνο και να δημιουργεί μια πολύ καλή σύνοδο μαζί του. Στις 5 Μαρτίου λίγο μετά το σούρουπο κοιτώντας για τελευταία φορά προς τη Δύση είδαν το Δία και το Κρόνο, αρκετά μακριά τον ένα από τον άλλο. Δεν ήταν όμως μόνος του ο βασιλιάς του άστρου της Βηθλεέμ ο Δίας, αλλά σε σύνοδο με τον πλανήτη Άρη !!!
Η 9η Μαρτίου ήταν και η τελευταία ημέρα του Δία στον αστερισμό των Ιχθύων καθόσον από την επόμενη έμπαινε στο ζώδιο του Κριού. Ήταν η τελευταία ημέρα που και οι δύο εταίροι του άστρου της Βηθλεέμ, έστω και μακριά ο ένας από τον άλλο, ήταν μαζί ορατοί στην ουράνια σφαίρα, καθ΄ όσον ο Κρόνος από την επόμενη ημέρα θα χανόταν στο απογευματινό φως. Σήμανε έτσι και τυπικά το τέλος εποχής του άστρου .
ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
Ψάχνουμε λοιπόν την περίοδο του εξής μοναδικού φαινομένου: Της συνόδου όχι του Δία με το Κρόνο όπως φαίνεται από τη Γη, αλλά της συνόδου του Δία του Κρόνου και της Γης όπως θα φαίνονταν από την επιφάνεια του Ήλιου!!! Συνεπώς δεν ψάχνουμε για τη περίοδο μιας απλά τριπλής συνόδου που έχει μεταβλητή περίοδο από 40 έως 420 χρόνια, αλλά για αυτή τη μοναδική «κρυμμένη» ηλιοκεντρική σύνοδο που συνέβη στον αστερισμό των Ιχθύων στις 14 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ. ψάχνουμε να βρούμε πότε θα ξαναεμφανιστεί στους ουρανούς.
Για να έχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια, στη περίοδο των πλανητών θα κρατήσουμε τέσσερα δεκαδικά, δηλαδή τη τιμή 11,8626 για το Δία και 29,4475 για το Κρόνο και 1,0000 για τη Γη .
Στους υπολογισμούς όμως θα πρέπει να μπουν και οι συνοδικές περίοδοι των πλανητών ,δηλαδή ο χρόνος που απαιτείται για να έχουμε την αμέσως επόμενη σύνοδο. Η συνοδική περίοδος ενός εξωτερικού πλανήτη με τη γη υπολογίζεται από το τύπο του Κοπέρνικου : 1/ΤΕΞ.ΠΛΑΝΗΤΗ = 1/ΤΓΗΣ - 1/Si που αναφέρεται στο σχολικό βιβλίο Στοιχεία Αστρονομίας και Διαστημικής της Β’ λυκείου του Γεωργίου Μπάνου εκδοση Ζ, 1992 . Τ είναι η περίοδος περιστροφής γύρω από τον ήλιο και Si είναι η συνοδική περίοδος. Φυσικά ο τύπος αυτός ισχύει και για το δίδυμο Κρόνου-Δία ,αφού ο Κρόνος είναι εξωτερικός πλανήτης ως προς το Δία.
Στη περίπτωση μας λοιπόν έχουμε τρεις συνοδικές περιόδους , μία για κάθε δίδυμο πλανητών. Αν στον ανωτέρω τύπο βάλλουμε τις περιόδους των πλανητών προκύπτουν οι συνοδικές περίοδοι που είναι για Δία-Κρόνο 19,8650 έτη , Γη-Δία 1,0920 έτη και Γη -Κρόνο 1,0351 έτη. Οι συνοδικές όμως αυτές περίοδοι, σε αντίθεση με τις περιόδους περιστροφής γύρω από τον ήλιο, δεν είναι σταθερές καθ’ όσον δεν περιέχουν ακέραιο αριθμό περιστροφών των πλανητών, αλλά δεκαδικό και εξαρτώνται από τη θέση των πλανητών στη τροχιά τους. Η συνοδική περίοδος Δία-Γης και Κρόνου-Γης έχει μικρό εύρος διακύμανσης γιατί η τροχιά της γης έχει πολύ μικρή εκκεντρότητα (ε=0,0167).Αλλά η συνοδική περίοδος Δία-Κρόνου που οι τροχιές τους έχουν μεγαλύτερες εκκεντρότητες(0,0484 και 0,0557 αντίστοιχα) μεταβάλλεται από 18,9-20,6 χρόνια (πίνακας 3 στο τέλος του βιβλίου) γιατί και οι ταχύτητες των πλανητών μεταβάλλονται ανάλογα με το αν ο πλανήτης είναι στο περιήλιο ,στο αφήλιο ή σε άλλο σημείο της τροχιάς του (δεύτερος νόμος του Κέπλερ). Άρα έχουμε Κοινός Χρόνος Περιστροφής, το ελάχιστο κοινό πολλαπλάσιο των 6 περιόδων :1,000 x11,8626 x 29,4475 x 19,8626 x 1,0351 x 1,0920 .
Με δεδομένη τη διακύμανση της συνοδικής περιόδου Δία-Κρόνου, το αποτέλεσμα είναι περίπου 7880-7890.Άρα ψάχνουμε για τις συνόδους των πλανητών Δία και Κρόνου που θα γίνουν τη περίοδο αυτή. Φυσικά το καταπληκτικό πλανηταριακό πρόγραμμα Redshft 5 δεν με πρόδωσε για μια ακόμη φορά. Από έλεγχο στη βάση δεδομένων του, βρήκα ότι το 7879 μ.Χ. ( ακριβώς 7π.χ-7879 μ.Χ=7885 χρόνια) θα πραγματοποιηθεί η σύνοδος που πληροί τις προϋποθέσεις να είναι η αμέσως επόμενη σύνοδος παρόμοια της συνόδου του 7 π.Χ. δηλαδή μια σύνοδος τριπλή και ηλιοκεντρική ταυτόχρονα.
Αν διαιρέσουμε τη περίοδο της συνόδου ( τα 7885 έτη) με το 25.770 βρίσκουμε 0,306 περιστροφές του ουρανού. Δηλαδή η σύνοδος του 7 π.Χ. θα βρίσκεται το 7879 μ.Χ.: 360ο x 0,306=110ο δυτικότερα στο ζωδιακό κύκλο από τη προηγούμενη θέση, στον αστερισμό του Τοξότη. Για να γίνει ξανά στους Ιχθείς η ίδια περίπου σύνοδος (δηλαδή η στιγμή που ευθυγραμμίστηκαν Ήλιος- Γη-Δίας και Κρόνος το 7 π. Χ ) θα πρέπει να γίνουν 327 επαναλήψεις ( 360ο/110ο x 100=~327).Δηλαδή μετά από 7885 x 327 = ~2.578.400 χρόνια θα ευθυγραμμιστούν ξανά ο Δίας ,ο Κρόνος και η Γη στην αρχική θέση της συνόδου του 7 π.Χ. στον αστερισμό των Ιχθύων. Μετά από 2,5 εκατομμύρια χρόνια οι άνθρωποι του μέλλοντος θα αντικρίσουν αυτό που είδαν οι μάγοι την εποχή της γέννησης του Χριστού .Δηλαδή η φαινομενικά αυτή απλή σύνοδος των δύο πλανητών θα ξαναεμφανιστεί θεωρητικά μετά από 2,5 εκατομμύρια χρόνια στον αστερισμό του Χριστιανισμού, στους Ιχθείς. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι το φαινόμενο που συνέβη στον αστερισμό των Ιχθύων το 7 π. Χ και σημάδεψε ανεξίτηλα την ανθρώπινη ιστορία ήταν κάτι το ανεπανάληπτο !!!
Στη πραγματικότητα ούτε οι ίδιοι οι Μάγοι ούτε κανένας άνθρωπος μπορούσε ποτέ να φανταστεί τη μοναδικότητα αυτού του φαινομένου. Μια συνηθισμένη σύνοδος πλανητών Δία-Κρόνου με μέση περίοδο 20 περίπου χρόνων που εμφανίστηκε στον αστερισμό των Ιχθύων , για να ξαναεμφανιστεί περίπου ίδια στους Ιχθείς θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 2,5 εκατομμύρια χρόνια!!!
Και αυτό γιατί στους υπολογισμούς τους οι άνθρωποι έβλεπαν μόνο την απλή ευθυγράμμιση του Δία και του Κρόνου έτσι όπως τη βλέπει κάποιος παρατηρητής από τη γη και που συνέβη τρεις διαδοχικές φορές στη σύνοδο του 7 π.Χ. Αγνοούσαν ότι στη πραγματικότητα η φανταστική σύνοδος του 7 π.Χ. δεν ήταν τριπλή αλλά τετραπλή, Δεν πρόσεξαν το πολύ σημαντικό ρόλο που έπαιξε ο ήλιος στη σύνοδο αυτή. Αν μπορούσαν να δουν το ηλιακό σύστημα όπως ο Θεός από ψηλά , πολύ εύκολα θα καταλάβαιναν ότι το μοναδικό αυτό ουράνιο φαινόμενο του 7 π.Χ., η Τέλεια Μεγάλη Σύνοδος ήταν ευθυγράμμιση του Ήλιου, της Γης, του Δία και του Κρόνου με τον αστερισμό των Ιχθύων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Το άστρο που ξεκίνησα να ερευνώ προσεκτικά και υπομονετικά για σχεδόν τρία χρόνια και περισσότερο από 2500 ώρες στον υπολογιστή, έπρεπε a priori να πληροί τις κάτωθι προϋποθέσεις:
Να εμφανίστηκε στο πρωινό ουρανό της ανατολής όπως λένε τα Ευαγγέλια.
Να ήταν ένα φαινόμενο πολύ σπάνιο που προξένησε στους Μάγους πολύ μεγάλο ενθουσιασμό.
Να ήταν ένα φαινόμενο μακράς διάρκειας για να μπορούν όχι μόνο να το μελετήσουν αλλά να το αξιολογήσουν και να κάνουν το ταξίδι από τη Περσία ενώ το άστρο ήταν ακόμη υπαρκτό.
Να ήταν πολύ φωτεινό ,ορατό ακόμα και στο φως της ημέρας όπως λέει το πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου.
Να τους έδειξε τη χώρα του προορισμού τη Βηθλεέμ.
Να ήταν ακίνητο στον ουρανό.
Να στάθηκε επάνω από το σπήλαιο ή το μέρος όπου ήτο το παιδίον .
Όλες αυτές οι προϋποθέσεις, όπως απέδειξα, ισχύουν για την ανεπανάληπτη σύνοδο του 7 π.Χ. που συγκέντρωνε μοναδικά χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν σε καμία άλλη σύνοδο. Εκείνο που απόμενε να υπολογιστεί ήταν η σπανιότητα του φαινομένου. Φυσικά αυτό δεν μπορούσαν οι Μάγοι να το αγγίξουν όσο άριστοι γνώστες των μυστικών του ουρανού και να ήταν. Με τους υπολογιστές όμως σήμερα αποκαλύπτεται ένα πολύ μεγάλο μυστικό κρυμμένο για 2012 χρόνια. Η σύνοδος του 7 π.Χ. ήταν ηλιοκεντρική. Δηλαδή δεν είχαμε μόνο ευθυγράμμιση Δία και Κρόνου όπως τους βλέπει ο απλός παρατηρητής από τη γη αλλά Γης-Δία-Κρόνου όπως θα φαίνονταν από τον ήλιο. Βέβαια πάρα πολλοί ερευνητές του άστρου ήταν κατηγορηματικοί ότι δεν θα μπορούσε ποτέ οποιαδήποτε σύνοδος πλανήτών να είναι το άστρο της Βηθλεέμ γιατί οι πλανήτες έρχονται συχνά σε σύνοδο.
Όμως όπως περίτρανα αποδεικνύεται από τη μελέτη μου, ο ισχυρισμός τους, ότι δηλαδή αν το άστρο της Βηθλεέμ ήταν η σύνοδος Δία-Κρόνου ο Χριστός θα γεννιόταν κάθε 20 χρόνια, δεν ισχύει γιατί η περίοδος της συνόδου Δία-Κρόνου του 7 π.Χ. ήταν μοναδική στην ιστορία του ηλιακού πλανητικού συστήματος.
Έγινε μόνο μια φορά και δεν πρόκειται να ξαναγίνει ποτέ ξανά η ίδια!!!
Την ανεπανάληπτη χρονιά της γέννησης του Χριστού, είχαμε 8 συνόδους πλανητών μεταξύ των ορατών πλανητών του ηλιακού συστήματος ,μία έκλειψη σελήνης και δύο εκλείψεις ηλίου. Χαρακτηριστικά πρέπει να αναφερθεί ότι σε εύρος διακοσίων χρόνων πριν και μετά από τη γέννηση του Χριστού ,μόνο το 7 π.Χ. έχουμε δύο εκλείψεις ηλίου την ίδια χρονιά ορατές στη Σάβε και στη Βηθλεέμ.
Χιλιάδες ερευνητές στο κόσμο είχαν ασχοληθεί με το θείο αυτό θέμα και είχαν ορισμένοι προτείνει τη σύνοδο του 7 π.Χ. σαν πιθανό άστρο των Χριστουγέννων. Πολλοί ερευνητές έχουν κατά καιρούς προτείνει διάφορες χρονολογίες γέννησης του Ιησού Χριστού. Κανένας όμως δεν είχε φτάσει στην ακριβή ημερομηνία γέννησης του Χριστού μέσω των κρυμμένων μυστικών του άστρου. Κανένας ίσως δεν σκέφτηκε να συνδυάσει το θείο και την επιστήμη μαζί. Οι περισσότεροι προσέγγιζαν το μέγιστο αυτό θείο θέμα είτε από τη θεολογική του πλευρά είτε από την αστρονομική του πλευρά, γι αυτό και δεν μπορούσαν να το λύσουν.
Θα πρέπει συνεπώς όλοι οι ιστορικοί του κόσμου να ξαναγράψουν την ιστορία και να προσαρμόσουν όλα τα γεγονότα της εποχής του Χριστού σε σχέση με ένα αδιαμφισβήτητο πλέον ιστορικό γεγονός.
Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έχουν προκύψει από συνδυασμό των δύο πλανηταριακών προγραμμάτων Redshift 5 και Celestron’s The Sky, έτσι ώστε να εξαλειφθούν τα τυχαία σφάλματα και τα αποτελέσματα να έχουν τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια καθώς περιγράφουν γεγονότα που συνέβησαν δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Από σύγκριση των αποτελεσμάτων των δύο πλανηταριακών προγραμμάτων για το ίδιο γεγονός, προέκυψαν διαφορές λίγων arcseconds στις γωνίες και λίγων λεπτών στο χρόνο. Φυσικά η προσέγγιση των γεγονότων με την ακρίβεια αυτή είναι υπέρ-ικανοποιητική και δίνει αποτελέσματα που σαφώς δεν μπορούν να αλλάξουν αν η ακρίβεια ήταν λίγο μεγαλύτερη. Η χρήση υπέρ-υπολογιστών και πιο εξελιγμένων προγραμμάτων το πολύ-πολύ να μετακινήσει λίγο τη θέση των άστρων στον ουρανό και να κυλήσουν το χρόνο λίγα λεπτά πριν ή λίγα λεπτά μετά από τον απόλυτο χρόνο που συνέβησαν τα γεγονότα. Δηλαδή δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε η ημερομηνία ούτε ο τόπος που συνέβη το κοσμοϊστορικό γεγονός της γέννησης του Ιησού Χριστού.
Όταν γεννήθηκε o Χριστός, το αστρονομικό φαινόμενο που προανήγγειλε τη γέννηση του ήταν μοναδικό. Απορώ πως ο γίγαντας της αστρονομίας ο Γιοχάνες Κέπλερ ,ο πρώτος ιστορικά μεγάλος αστρονόμος που προσέγγισε το θείο αυτό θέμα και μάλιστα έπεσε αρκετά κοντά όπως αποδεικνύεται στην έρευνα μου, δεν κατέληξε στο ίδιο εκπληκτικό συμπέρασμα με εμένα. Φυσικά η απάντηση είναι ότι δεν είχε τη πολυτέλεια να δει τόσο αναλυτικά τον ουρανό την εποχή της γέννησης του Χριστού όπως εγώ στον προσωπικό μου υπολογιστή με τη χρήση των πλανηταριακών προγραμμάτων. Τα καταπληκτικά αυτά εργαλεία γνώσης που χρησιμοποιώντας πολύπλοκους αλγόριθμους υπολογίζουν τις κινήσεις του ήλιου και των πλανητών σε βάθος χρόνου ,με βοήθησαν τα μέγιστα στην επίλυση ενός από τους μεγαλύτερους γρίφους στην ιστορία .
O Κέπλερ όπως και αρκετοί άλλοι σύγχρονοι ερευνητές έχουν απλά προτείνει σαν άστρο των Χριστουγέννων το ίδιο φυσικό φαινόμενο με εμένα χωρίς βέβαια τη δική μου λεπτομερέστατη επιστημονική τεκμηρίωση. Ορισμένοι πάλι ερευνητές προτείνουν διάφορα άλλα αστρονομικά φαινόμενα σαν το άστρο της Βηθλεέμ ,ενώ κάποιοι άλλοι προτείνουν ημερομηνίες γέννησης του Χριστού βασιζόμενοι σε ένα μεμονωμένο γεγονός των Ευαγγελίων. Τέλος υπάρχει και μια μεγάλη μερίδα που υποστηρίζει ότι το άστρο των Χριστουγέννων ήταν αποκύημα της φαντασίας των Ευαγγελιστών Ματθαίου και Λουκά για να προσδώσουν το θεϊκό στοιχείο στην γέννηση του Χριστού .Όμως όπως περίτρανα αποδεικνύεται από την μελέτη μου το άστρο των Χριστουγέννων υπήρξε, οι Μάγοι της Ανατολής υπήρξαν και φυσικά ο Ιησούς Χριστός ενισχύεται αφάνταστα σαν ιστορικό πρόσωπο.
Ήταν όπως θα αποδειχτεί το άστρο της Βηθλεέμ ένα απόλυτα φυσικό φαινόμενο. Αλλά όμως ήταν ένα ανεπανάληπτο φαινόμενο από αστρονομικής άποψης .
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ – Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΥ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ
Η σύνοδος των πλανητών το σπουδαίο αυτό γεγονός για τους απανταχού αστρολόγους και φυσικά για τους Μάγους-ιερείς του Ζωροάστρη- περιέχει πληροφορίες που απαιτούν βαθύτατες αστρονομικές γνώσεις, όπως είναι η ανάδρομη κίνηση των εξωτερικών πλανητών.
Η ανάδρομη κίνηση των εξωτερικών πλανητών σαν φαινόμενο, παρατηρείται τη χρονική στιγμή που η γη λόγω μεγαλύτερης γωνιακής ταχύτητας προσπερνάει τους εξωτερικούς πλανήτες και αυτοί φαίνεται να διαγράφουν βρόχους ή διαδρομές σχήματος S ή Ζ στον ουρανό .
Η ανάδρομη κίνηση που παρατηρείται στους ορατούς με γυμνό μάτι εξωτερικούς πλανήτες του ηλιακού συστήματος , δηλαδή Άρη, Δία, Κρόνο , ήταν γνωστή από τους αρχαίους χρόνους. Για τον Άρη που έχει περίοδο περιστροφής 687 ημέρες και είναι σχετικά κοντά στη γη ,το φαινόμενο ήταν αρκετά εύκολο να παρατηρηθεί σε βάθος χρόνου γιατί διαρκεί περίπου 2,5 μήνες ενώ το τόξο που διαγράφει στην ανάδρομη κίνηση του είναι σχεδόν 15ο - 20ο και συνεπώς εύκολο να μελετηθεί από κάποιο γνώστη του ουρανού. Αλλά για το Δία που έχει περίοδο 11,86 χρόνια και ειδικά για τον Κρόνο που έχει περίοδο 29,46 χρόνια και λόγω απόστασης κινούνται αργά στον ουρανό θα έπρεπε κάποιος να είναι εμπειρότατος παρατηρητής για να μπορεί να διακρίνει με γυμνό μάτι την ανάδρομη τους κίνηση δηλαδή τα τόξα των 9o και 6o αντίστοιχα που διαγράφουν στον ουρανό.
Εξάλλου θα έπρεπε να παρατηρεί τον ουρανό συνεχώς για τέσσερις τουλάχιστον μήνες για να μελετήσει πλήρως τις ανάδρομες κινήσεις των δύο πλανητών. Κάθε περίπου 20 χρόνια που συμβαίνει σύνοδος των δύο γιγάντων πλανητών θα ήταν εξαιρετική τύχη για κάποιον παρατηρητή του ουρανού να παρακολουθήσει όλη την εξέλιξη της ταυτόχρονης ανάδρομης φοράς το ίδιο χρονικό διάστημα και μάλιστα χωρίς το φαινόμενο να διακοπεί από την είσοδο των πλανητών στο φως της ημέρας.
Σύνοδοι των πλανητών Δία-Κρόνου τον προηγούμενο αιώνα, δηλαδή τον πρώτο π. Χ ,που λόγω ηλικίας θα μπορούσαν να έχουν δει οι συγκεκριμένοι Μάγοι, είχε συμβεί δύο φορές. Στις 9 Οκτωβρίου του 46 π. Χ και στις 30 Ιουνίου του 26 π. Χ.
Η σύνοδος του 46 π.Χ. συνέβη στον αστερισμό του Οφιούχου (νότια από τον αστέρα Sabik, τον η΄ Οφιούχου) και ήταν ορατή για ένα περίπου μήνα στο δυτικό ορίζοντα , πριν οι δύο πλανήτες εξαφανιστούν στο φως του απογευματινού ήλιου. Συνεπώς την ανάδρομη κίνηση των πλανητών, όταν αυτοί ξαναεμφανίστηκαν στο πρωινό ουρανό στον αστερισμό του Τοξότη, ίσως να μη μπόρεσαν να τη μελετήσουν σωστά αφού η παρατήρηση είχε διακοπεί από το φως της ημέρας.
Στις 19 Νοεμβρίου του 27 π.Χ. συμβαίνει κάτι μοναδικό στον αστερισμό του Λέοντα. Η ανάδρομη κίνηση των πλανητών Δία και Κρόνου εξελίσσεται δίπλα στο Βασιλίσκο τον α΄ Λέοντα. Το καταπληκτικό είναι ότι οι Δίας και Κρόνος βρέθηκαν εκατέρωθεν του Βασιλίσκου (Regulus). Συνεπώς ήταν πολύ εύκολο για τους αρχαίους παρατηρητές του ουρανού να «μετρήσουν» τα τόξα της ανάδρομης κίνησης των δύο πλανητών με πολύ μεγάλη ακρίβεια
Ίσως και να ήταν οι Μάγοι οι πρώτοι αστρονόμοι στη παγκόσμια ιστορία της Αστρονομίας που κατάφεραν να μελετήσουν προσεκτικά την ανάδρομη κίνηση των δύο γιγάντων πλανητών. Ο καταπληκτικός αστέρας Βασιλίσκος, ο α΄ Λέοντος, είναι το μοναδικό άστρο 1ου μεγέθους του ουρανού που βρίσκεται ακριβώς πάνω στην εκλειπτική και συνεπώς οι Μάγοι τον χρησιμοποίησαν σαν σημείο αναφοράς, αφού σαν απλανής αστέρας παραμένει ακίνητος στον ουρανό. Δηλαδή η πλήρης ερμηνεία της ανάδρομης κίνησης των πλανητών οφείλεται αποκλειστικά στον Βασιλίσκο και στον αστερισμό του Λέοντα .Παρακολουθούν το φαινόμενο να εξελίσσεται συνεχώς. Καταγράφουν στα αστρονομικά τους βιβλία με λεπτομέρεια την ανάδρομη κίνηση των πλανητών που ολοκληρώνεται στις 20 περίπου Μαρτίου του 26 π.Χ. Μετά από αυτή την ημερομηνία οι δύο πλανήτες επανερχόμενοι στην ορθή τους κίνηση προετοιμάζονται για τη σύνοδο. Η σύνοδος του 26 π. Χ συνέβη στον αστερισμό του Λέοντα στις 30 Ιουνίου, ακριβώς δίπλα στον α΄ Λέοντα τον αστέρα 1ου μεγέθους, τον Βασιλίσκο ή Κανόνα (Regulus) ή Καρδιά του Λιονταριού (Cor Leonis) και ήταν ορατή για ένα μήνα στο δυτικό ορίζοντα πριν οι πλανήτες χαθούν στο φως του ήλιου. Φυσικά οι ερευνητές που έχουν ασχοληθεί με τη σημασία του Δία, του Βασιλίσκου και του Λέοντα, αγνοούν παντελώς την ύπαρξη του φαινομένου της ανάδρομης κίνησης των πλανητών το 27 π.Χ. και της συνόδου του 26 π.Χ. την οποία αποκωδικοποίησα πλήρως και με οδήγησε στο ασφαλές συμπέρασμα γιατί ήταν τόσο σημαντικοί ο Βασιλίσκος και ο Λέοντας στην Ιουδαϊκή παράδοση και αναφέρονταν σαν ο αστέρας και ο αστερισμός του Μεσσία-Βασιλιά αντίστοιχα.
Ήταν αυτοί που επεξήγησαν πλήρως την ανάδρομη κίνηση των πλανητών στους αρχαίους αστρονόμους, προετοιμάζοντας τους Μάγους για το επόμενο μεγάλο ουράνιο ραντεβού, την ανεπανάληπτη σύνοδο του 7 π.Χ. !!!
Οτιδήποτε λοιπόν ισχυρίζονται διάφοροι «ερευνητές» για το Βασιλίσκο και το αστερισμό του Λέοντα είναι στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας καθ’ όσον δεν έχουν στοιχειώδεις γνώσεις αστρονομίας και αγνοούν τα καταπληκτικά προγράμματα προσομοίωσης που βοηθούν τα μέγιστα στη κατανόηση της κίνησης των πλανητών ανάμεσα στους αστερισμούς.
Αυτό λοιπόν ήταν το σημάδι στον ουρανό που περίμεναν να δουν. Η σύνοδος Δία-Κρόνου. Τη προηγούμενη σύνοδο των πλανητών του 26 π.Χ. τη θεώρησαν σαν προάγγελο της έλευσης του Μεσσία αφού ο Δίας, ο πλανήτης του Μεσσία, βρέθηκε σε σύνοδο με το Κρόνο στον αστερισμό του Μεσσία το Λέοντα, ακριβώς δίπλα στον αστέρα του Μεσσία τον Βασιλίσκο. Γνωρίζοντας λοιπόν από τα αστρονομικά τους βιβλία τη μέση περίοδο του φαινομένου της συνόδου Δία-Κρόνου και συνεπώς ότι η αμέσως επόμενη σύνοδος θα εμφανιζόταν στους ουρανούς 20 περίπου χρόνια μετά , προετοιμάζονταν από την αρχή της χρονιάς του 7 π.Χ. για την σύνοδο του Δία και Κρόνου. Είχαν καταλάβει ότι αυτό ήταν το «θεϊκό σημάδι» των Γραφών, περίμεναν όμως λίγους μήνες για να επιβεβαιώσουν ότι πράγματι οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης θα εκπληρώνονταν τη χρονιά αυτή.
Φυσικά η εξέλιξη του φαινομένου δεν άφησε καμιά αμφιβολία στους Μάγους ότι «έφτασε» το πλήρωμα των Γραφών.
Συνεπώς οι αναλύσεις που παρουσιάζουν ορισμένοι ερευνητές όπου ερμηνεύουν την απλή διέλευση των πλανητών ή κάποιες απλές συνόδους που έγιναν σε κάποιους αστερισμούς , κάποια χρονική στιγμή το 2 και το 3 π. Χ σαν τα σημάδια των γραφών είναι εντελώς αυθαίρετη και χωρίς καμία επιστημονική βάση.
Όπως θα δούμε από την ανάλυση του φαινομένου η σύνοδος του 7 π.Χ. ήταν μια σύνοδος πολύ διαφορετική από τις συνηθισμένες των δύο πλανητών Δία και Κρόνου. Μια σύνοδος που αν αποκρυπτογραφηθεί δείχνει ότι είναι μοναδική στην ιστορία του ανθρώπινου γένους.
Ήταν σύνοδος που δεν συμβαίνει μόνο μια φορά, όπως συνήθως, το χρονικό διάστημα που οι δύο πλανήτες ταξιδεύουν αγκαλιασμένοι, αλλά τρεις φορές!!!
Στατιστικά οι σύνοδοι των πλανητών Δία και Κρόνου συμβαίνουν κάθε περίπου 20 χρόνια. Ελέγχοντας τη βάση δεδομένων του πλανηταριακού προγράμματος Redshift 5 όπου υπάρχουν αποθηκευμένες οι σύνοδοι από το 4700 π.Χ. έως το 10000 μ.Χ. , βρήκα ότι από τις 737 συνόδους αυτής της μεγάλης χρονικής περιόδου, μόνο οι 83 είναι τριπλές ( δηλαδή ποσοστό περίπου 11%) και η περίοδος της τριπλής συνόδου (στρογγυλοποιημένη στα 20 χρόνια) είναι 40 ,80 ,120, 140, 160 ,220, 260, 300, 340, 380 ,420 χρόνια.
Την ημέρα της εαρινής ισημερίας την 23η Μαρτίου του 7 π. Χ , χαμηλά στον ανατολικό ορίζοντα αρχίζουν να ξεπροβάλλουν οι πλανήτες που ήδη έχουν απομακρυνθεί αρκετά από τον ήλιο. Πρώτος όπως πάντα ο Ερμής και κατόπιν οι γίγαντες πλανήτες Δίας και Κρόνος ,που μόλις έχουν ξεφύγει από το φως του ήλιου που του τους κάλυπτε τους προηγούμενους μήνες.
Ο Ερμής μάλιστα θα προϊδεάσει γι αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει κάνοντας κάτι εκπληκτικό. Στις 26 Μαρτίου φτάνει το Δία και δημιουργεί μαζί του τη πρώτη σύνοδο. Τον προσπερνάει και στις 31 Μαρτίου φτάνει το Κρόνο και δημιουργεί μαζί του τη δεύτερη εντυπωσιακή σύνοδο!!!
Θα παραμείνει ο Ερμής στο προσκήνιο μέχρι της 7 Απριλίου ,ορατός στο πρωινό ουρανό ,λίγο πριν εξαφανιστεί στο φως της ημέρας. Από εδώ και μπρος ,θα κυριαρχούν στο νυχτερινό ουρανό ο Δίας με το Κρόνο .
Ήταν πάρα πολύ τυχεροί οι Μάγοι αυτή την εποχή. Δηλαδή είναι η τέλεια περίπτωση όταν ένα τέτοιο ουράνιο φαινόμενο εμφανίζεται νωρίς το πρωί στον ανατολικό ουρανό.
Λόγω της φαινόμενης ετήσιας κίνησης του ο ήλιος κινείται από δυτικά προς τα ανατολικά περίπου 1ο/ημέρα (360ο/365 ημέρες). Άρα μετά από ένα μήνα θα έχει απομακρυνθεί από τους δύο πλανήτες 30Ο περίπου. Ο ήλιος στην φαινόμενη ημερήσια κίνηση του στον ουρανό ,κινείται εξ ανατολών προς δυσμάς με 360Ο /24ώρες=15Ο / ώρα. Δηλαδή μετά από ένα μήνα, στα μέσα Απριλίου, ο ήλιος θα βρίσκεται ανατολικότερα από την προηγούμενη θέση που κατείχε στον ουρανό στα μέσα Μαρτίου ,κατά δύο ώρες( δηλ 30Ο/15Ο =2 ώρες). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η σύνοδος των πλανητών θα έχει απομακρυνθεί από τον ήλιο και θα ξεπροβάλλει από τον ανατολικό ορίζοντα στις 3 το πρωί οπότε και θα είναι παρατηρήσιμη μέχρι τις 5 π. μ λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος Έτσι για κάθε μήνα που περνάει, γίνεται ευνοϊκότερη για τους παρατηρητές η σύνοδος των πλανητών αφού είναι ορατή για δύο επιπλέον ώρες.
Πόσο καιρό θα παραμείνουν στο προσκήνιο οι δύο πλανήτες;
Απίστευτο, αλλά θα είναι ορατοί το μέγιστο δυνατό διάστημα που μπορεί να κρατήσει ένα φαινόμενο να μη χαθεί στο φως του ήλιου .
Όταν ο Δίας και ο Κρόνος ξέφυγαν από τον ήλιο που μόλις τους είχε προσπεράσει, έγιναν ορατοί στο πρωινό ουρανό ,λίγο πριν την ανατολή.
Ο ήλιος μετά από ένα έτος, δηλαδή μετά από μια πλήρη φαινομενική περιστροφή του στην ουράνια σφαίρα, θα ξαναβρεθεί στην ίδια θέση, δηλαδή θα είναι έτοιμος να εξαφανίσει τους πλανήτες στο απογευματινό φως. Όμως ο Δίας και ο Κρόνος τον ένα αυτό χρόνο θα έχουν κινηθεί ανατολικά περίπου 30ο και 12 ο αντίστοιχα λόγω της ίδιας τους κίνησης.
Δηλαδή ο ήλιος θα πρέπει να κινηθεί ανατολικά στον ουρανό άλλες δώδεκα ημέρες για να εξαφανίσει το Κρόνο και άλλον ένα μήνα για να εξαφανίσει το Δία. Αλλά ο γίγαντας πλανήτης επειδή την εποχή αυτή κινείται κοντά στο περιήλιο θα έχει μετακινηθεί λίγο περισσότερο στον ανατολικό ουρανό. Άρα ο ήλιος θα πρέπει να κινηθεί κάποιες ημέρες επιπλέον από το συνηθισμένο χρόνο για να εξαφανίσει και το Δία. Ήταν δηλαδή ο Δίας ορατός στο νυχτερινό ουρανό για το μέγιστο δυνατό χρόνο που θα μπορούσε ποτέ να είναι ορατός!!!
Εν κατακλείδι και οι δύο πλανήτες θα παραμείνουν ορατοί στο νυχτερινό ουρανό, για κάποιες ώρες φυσικά, επί ένα ολόκληρο σχεδόν χρόνο επιβεβαιώνοντας πλήρως την άποψη διαφόρων ερευνητών του άστρου της Βηθλεέμ που υποστηρίζουν ότι το άστρο ,όποια και αν ήταν η φύση του, θα ήταν οπωσδήποτε άστρο «μακράς» διάρκειας!!!
Στις 29 Απριλίου του 7 π.Χ. στις 17.38μ.μ. ,οι Μάγοι στη Περσία βλέπουν ένα εντυπωσιακό φαινόμενο στον ουρανό όπως είναι η έκλειψη ηλίου όπου το 40% του ηλιακού δίσκου καλύπτεται από τη Σελήνη. Εντυπωσιακή προσομοίωση του Redshift 5.Την ημέρα αυτή ο ήλιος ανέτειλε στις 5.17 π.μ. και έδυσε στις 18.42 μ.μ. τοπική ώρα. Η μερική έκλειψη ηλίου σαν φαινόμενο ,ξεκίνησε στις 16.38 μ.μ. και τελείωσε στις 18.42 μ.μ. τοπική ώρα. Δηλαδή ακριβώς τη στιγμή της δύσης του ήλιου, ο ηλιακός δίσκος εφάπτονταν με τον σεληνιακό .Την ημέρα αυτή ο απογευματινός ουρανός άρχισε να σκοτεινιάζει σχεδόν δύο ώρες πριν τη δύση του ήλιου.
Στις 13 Μαΐου του 7 π.Χ. στις 22.30 μ.μ. συμβαίνει και μια μερική έκλειψη Σελήνης ορατή στη Περσία. Δηλαδή δεν υπάρχει ουράνιο φαινόμενο που να μην συμβεί το έτος 7 π.Χ. Η φύση πανηγυρίζει με απίστευτο τρόπο την έλευση του Χριστού!!!
Στις 4 Ιουνίου του 7 π. Χ ,αφού έχει εξαφανιστεί από το προσκήνιο ο Ερμής, ευθυγραμμίζονται με τη Γη οι Δίας και Κρόνος και ξεκινάει η 1η σύνοδος των πλανητών στον αστερισμό των Ιχθύων. Οι πλανήτες είναι ορατοί από τις 00.40 π.μ. μέχρι τις 4.20 π.μ. λίγο πριν την ανατολή του ήλιου.
Δίας και Κρόνος ταξιδεύουν μαζί σχεδόν αγκαλιασμένοι από δυτικά προς τα ανατολικά και για ένα σχεδόν μήνα. Είναι η σύνοδος ένα γεγονός που το γνωρίζουν οι αρχαίοι παρατηρητές του ουρανού- και φυσικά οι Μάγοι- από τις προηγούμενες εμφανίσεις του φαινομένου.
Στις 8 Ιουλίου φαίνεται ο Κρόνος να σταματάει στον ουρανό .Ξεκινάει τότε η ανάδρομη κίνηση του ,δηλαδή φαίνεται να κινείται στον ουρανό από ανατολικά προς δυτικά.
Την ίδια αυτή ημέρα ο Δίας, που εν τω μεταξύ συνεχίζει την ορθή του κίνηση για εννιά ακόμη ημέρες, βρίσκεται σε ένα πολύ ειδικό σημείο της τροχιάς του. Το περιήλιο του που βρίσκεται σε απόσταση 4,964391 AU(αστρονομική μονάδα) από τον ήλιο. Στις 17 Ιουλίου ξεκινάει και η ανάδρομη κίνηση του Δία.
Εξ ’αιτίας της ανάδρομης κίνησης την χρονική αυτή στιγμή και οι δύο πλανήτες φαίνεται να κινούνται , σε σχέση με τα μακρινά άστρα ,ανάποδα στον ουρανό ( από ανατολικά προς δυτικά).
Στις 14 Σεπτεμβρίου συμβαίνει αυτό που κάνει τη σύνοδο του 7 π.Χ. μο-να-δι-κή, τη Τέλεια Μεγάλη Σύνοδο όπως αποδεικνύεται παρακάτω.
Την ημέρα αυτή έχουμε την απόλυτη συμμετρία .Είναι το μέσο της ανάδρομης κίνησης και για τους δύο πλανήτες. Για το Δία που ξεκίνησε την ανάδρομη κίνηση του στις 17 Ιουλίου (198η ημέρα του χρόνου) και την ολοκλήρωσε μετά από 118 ημέρες στις 12 Νοεμβρίου ,το μέσον είναι 198+118/2=257.Η 257η ημέρα της χρονιάς είναι η 14η Σεπτεμβρίου.
Για το Κρόνο που ξεκίνησε την ανάδρομη κίνηση του στις 8 Ιουλίου (189η ημέρα του χρόνου) και την ολοκλήρωσε μετά από 136 ημέρες στις 21 Νοεμβρίου, το μέσον είναι πάλι 189+136/2=257, δηλαδή η 14η Σεπτεμβρίου.
Την ημέρα αυτή η απόσταση του Δία από τον Ήλιο ήταν 4,965693 AU .Δηλαδή 4,965693/4,964391=1,00026 φορές την απόσταση του περιηλίου από τον ήλιο. Την ημέρα αυτή η απόσταση του Δία από τη Γη ήταν 3,969549 AU, η μικρότερη που θα μπορούσαν να βρεθούν οι δύο πλανήτες καθ’ όσον η γη ευθυγραμμίστηκε με Ήλιο-Δία-Κρόνο. Δηλαδή ο Δίας δεν ήταν μόνο σχεδόν στο περιήλιο ,αλλά ήταν και σε αντίθεση, δηλαδή ακριβώς απέναντι από τη γη (κάτι σαν πανσέληνος) και συνεπώς πλησιέστερα σε αυτή. (Με το 99,999% της επιφάνειας του να φωτίζεται από τον ήλιο και με φαινόμενη Ισημερινή διάμετρο 49,6΄΄).
Ήταν ο πιο λαμπρός συνοδικός Δίας (με φαινόμενο μέγεθος -2,93) και μάλιστα στις 5.23 π.μ. όταν και τους φανέρωσε τη χώρα !!!
Ο Κρόνος βρισκόταν σε απόσταση 8,294988 ΑU από τον ήλιο. ( Με το 99,999% της επιφάνειας του να φωτίζεται από τον ήλιο και με φαινόμενη Ισημερινή διάμετρο 19,9΄΄).
Στις 23 Σεπτεμβρίου έχουμε το Δία στη θέση 23h 20’ 24” και το Κρόνο ακριβώς στη ίδια θέση 23h 20’ 24”.Αυτό σημαίνει ότι την ημέρα αυτή έχουμε την απόλυτη 2η σύνοδο των πλανητών σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης συνόδου.
Στις 23 Οκτωβρίου του 7 π.Χ. στις 7.27 π.μ. , όταν οι Μάγοι διέσχιζαν τη Συριακή έρημο και λίγες μέρες πριν φτάσουν στη Βηθλεέμ, συμβαίνει κάτι μοναδικό στο πρωινό ουρανό. Και δεύτερη έκλειψη ηλίου μέσα στην ίδια χρονιά. Ερευνώντας στη βάση δεδομένων του υπολογιστή, έβαλα από περιέργεια το πρόγραμμα να ψάξει για ηλιακές εκλείψεις από το 200 π.Χ. μέχρι το 200 μ.Χ. Μόνο μια χρονιά σε εύρος 400 χρόνων έχουμε δύο εκλείψεις ηλίου μέσα στην ίδια χρονιά ορατές από Σάβε και Βηθλεέμ. Το ανεπανάληπτο 7 π.Χ.!!!
Φτάνοντας στο τέλος της περιόδου της ανάδρομης κίνησης τους, οι δύο πλανήτες φαίνεται ότι ελαττώνουν έως να μηδενίζουν τη φαινόμενη γωνιακή ταχύτητα τους. Έτσι στις 12 Νοεμβρίου του 7 π. Χ ο γίγαντας πλανήτης Δίας φαίνεται εντελώς ακίνητος στον ουρανό και είναι πιθανότατα η ημερομηνία γέννησης του Χριστού , αφού είναι η μοναδική στιγμή που ταιριάζει αστρονομικά με τη ρύση των Ευαγγελίων.
ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ 20 ΑΙΩΝΩΝ ΑΠΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ
Τα εύλογα ερωτήματα τόσων χιλιάδων χρόνων απαντιούνται τώρα πολύ εύκολα.
1. Πως το άστρο της Βηθλεέμ, δηλαδή τη σύνοδο των πλανητών Δία-Κρόνου, την είδαν μόνο οι Μάγοι;
Φυσικά και δεν την είδαν μόνο οι Μάγοι. Ήταν ορατή σε όλους τους ανθρώπους της γης που έτυχε να τη κοιτάξουν στον ουρανό, αλλά δεν της έδωσαν καμία απολύτως σημασία. Ό αρχαίος κόσμος είχε να ασχοληθεί με πολύ πιο σοβαρά καθημερινά θέματα και ο έναστρος ουρανός ουδόλως απασχολούσε τον μέσο άνθρωπο. Οι μύστες όμως του ουρανού, όπως οι Μάγοι, ήταν από τους ελάχιστους ανθρώπους που μπορούσαν να την ερμηνεύσουν. Εξ’ άλλου η σύνοδος του 7 π.Χ. δεν ήταν από άποψη λαμπρότητας κάτι το ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Ο Δίας είχε το μέγιστο φαινόμενο μέγεθος του -2,93 αλλά σε σχέση με την Αφροδίτη που έχει φαινόμενο μέγεθος μέχρι -4,5 είναι πάντοτε λιγότερο εντυπωσιακός στον ουρανό από αυτήν. Ο Κρόνος φυσικά με μηδενικό μέγεθος δεν θα προξενούσε κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στους τυχαίους παρατηρητές του ουρανού. Ήταν όμως μια σύνοδος κατά την οποία οι δύο πλανήτες ήταν ορατοί στο νυχτερινό ουρανό για ένα σχεδόν χρόνο. Ήταν μια σύνοδος μοναδική για τους γνώστες των ουρανίων φαινομένων. Οι Μάγοι λοιπόν μπόρεσαν να την αποκρυπτογραφήσουν- έως ένα βαθμό φυσικά- και κατάφεραν συνδυάζοντας τις αστρονομικές τους γνώσεις με τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης να γίνουν αυτόπτες μάρτυρες του κοσμοϊστορικού γεγονότος .
2. Το άστρο καθοδηγούσε τους Μάγους.
«Καθοδηγούσε» δεν σημαίνει ότι ταξίδευαν το βράδυ και το έβλεπαν στο ένα χιλιόμετρο μπροστά και το ακολουθούσαν. Εξ’ άλλου όταν είχε συννεφιά τι έκαναν οι Μάγοι; Σταματούσαν και περίμεναν να ξαναφανεί το άστρο στον ουρανό; Σαφέστατα όχι. Συνέχιζαν απτόητοι προς τον προορισμό τους, την Βηθλεέμ των προφητειών.
Καθοδηγούσε λοιπόν σημαίνει στην πράξη ότι μελετώντας το φαινόμενο προσεκτικά κάθε βράδυ, έβγαζαν πολύτιμα συμπεράσματα για την συμπεριφορά των πλανητών στη συγκεκριμμένη σύνοδο.
Αν μάλιστα σκεφτούμε ότι ο τελικός προορισμός τους ήταν γνωστός εκ των προτέρων και ήταν η Βηθλεέμ, προκύπτει ότι ξεκίνησαν από τη πόλη τους ακολουθώντας κάποιο καραβάνι ή προσλαμβάνοντας κάποιους έμπειρους οδηγούς που ήξεραν πολύ καλά το δρόμο του μεταξιού που ξεκινούσε από την Κίνα, διέσχιζε την Περσία και κατέληγε στα λιμάνια της Μεσογείου.
3.Το αστέρι στάθηκε πάνω από τη φάτνη;
Φυσικά όχι με τη στενή έννοια του όρου. Εξ’ άλλου δεν υπάρχει ουράνιο φαινόμενο που να παραμένει σταθερό καθ’ όσον ο ουρανός λόγω της ημερήσιας περιστροφής της γης εκ δυσμών προς ανατολάς, φαίνεται και αυτός να περιστρέφεται ανάδρομα δηλαδή εξ ανατολών προς δυσμάς .Συνεπώς όλα τα ουράνια σώματα ανατέλλουν και δύουν και κανένα από αυτά δεν παραμένει σε μία θέση στον ουρανό για περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτα της ώρας.Στάθηκε επάνω από τη Βηθλεέμ στη γλώσσα της αστρονομίας σημαίνει ότι μεσουράνησε.
4.Ήταν βασιλιάδες;
Ορισμένες παραδόσεις τους αναφέρουν σαν βασιλιάδες ,βασιζόμενες κυρίως στη προφητεία που υπάρχει στους Ψαλμούς ΟΒ΄ 10-11. Προσωπικά όμως το αποκλείω κατηγορηματικά γιατί οι βασιλιάδες πρώτον δεν είναι αστρονόμοι και δεύτερον δεν ταξιδεύουν ποτέ χωρίς συνοδεία. Τουλάχιστον ένας στρατός υπηκόων και αυλικών θα τους ακολουθούσε στο ταξίδι. Θα έπρεπε να έχουν άπειρες καμήλες για τα εφόδια του ταξιδιού.
Το σίγουρο είναι ότι ήταν αξιωματούχοι της Θρησκείας του Ζαρατούστρα, σεβαστοί και στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Γι αυτό έγιναν δεκτοί από τον Ηρώδη και γι αυτό στο ταξίδι τους έτυχαν στο δρόμο της ανάλογης μεταχείρισης από τους ντόπιους άρχοντες κάθε πόλης ή χωριού που σταματούσαν.
5.Από που κατάγονταν οι Μάγοι;
Στο μνημειώδες έργο του Μάρκο Πόλο που περιγράφει τα ταξίδια του, υπάρχει μια καταπληκτική αναφορά στους Μάγους της Ανατολής. Ντόπιοι κάτοικοι σε μια μικρή πόλη της Περσίας, τη Σάβε (Saveh) που βρίσκεται περίπου 125 χιλιόμετρα Ν.Δ της Τεχεράνης , έδειξαν με υπερηφάνεια στο Μάρκο Πόλο στο ταξίδι του προς τη Κίνα το 1271 μ.Χ., τους τάφους των τριών Μάγων. Ήταν θαμμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο σε περίτεχνα μαυσωλεία και μάλιστα τα σώματα τους ήταν διατηρημένα τόσο καλά που υπήρχαν ακόμη μαλλιά και γένια στα πρόσωπα τους. Δηλαδή τα αγιοποιημένα σώματα τους είχαν διατηρηθεί για δεκατρείς ολόκληρους αιώνες σχεδόν ανέπαφα!!!
Στη πόλη Σάβε μάλιστα άκμαζε τους χρόνους του Χριστού μεγάλο αστρονομικό κέντρο-κάτι σαν πανεπιστήμιο-και αστεροσκοπείο το οποίο παρέμεινε δραστήριο μέχρι τη καταστροφή της πόλης από το Τζένγκις Χαν. Έτσι εξηγείται και η άριστη γνώση των Μάγων περί των κινήσεων των πλανητών, καθ’ όσον είχαν αποκτήσει τη πανεπιστημιακή μόρφωση της εποχής τους.
Την εκδοχή ότι οι τρεις Μάγοι κατάγονταν από τη πόλη Σάβε θα την αποδείξω αμέσως παρακάτω με τη βοήθεια της επιστήμης μου της γεωδαισίας. Η περιοχή αυτή της Περσίας που έχει γεωγραφικό πλάτος 35ο τους προσφέρει ένα αναπάντεχο θείο δώρο. Έχει μικρή διαφορά στο γεωγραφικό πλάτος με τη Βηθλεέμ που έχει 31,7ο.Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι ο νυχτερινός ουρανός , καθώς οι Μάγοι ταξιδεύουν από ανατολικά προς τα δυτικά κατά μήκος περίπου του 32ου παραλλήλου, παραμένει σχεδόν ο ίδιος όπως τον ήξεραν και τον είχαν μελετήσει στην πατρίδα τους την αντίστοιχη εποχή του χρόνου. Τα γνωστά άστρα του ουρανού την εποχή αυτή του χρόνου ανατέλλουν και δύουν τις ίδιες ακριβώς ώρες και στις ίδιες θέσεις με αυτές που είχαν καταγράψει στα αστρονομικά τους βιβλία .Έτσι η κίνηση τους τη νύχτα ήταν πιο εύκολη αφού εκτός από το άστρο, είχαν για οδηγό και τα άλλα φωτεινά άστρα του ουρανού.
Στην αστρονομία για τον προσδιορισμό της θέσης ενός άστρου ή ενός πλανήτη, συνήθως χρησιμοποιούνται οι οριζόντιες και οι ουρανογραφικές συντεταγμένες.
Το αζιμούθειο είναι μαζί με το ύψος οι δύο οριζόντιες συντεταγμένες. Η ορθή αναφορά και η απόκλιση οι δύο ουρανογραφικές συντεταγμένες.
Φυσικά το σύστημα των οριζόντιων συντεταγμένων είναι το πιο απλό και αυτό που χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον στις επίγειες παρατηρήσεις των ουρανίων σωμάτων. Σαν αζιμούθειο ορίζεται η γωνία, πάνω στο οριζόντιο επίπεδο ή ορίζοντα του τόπου, η οποία ξεκινάει από το σημείο τομής του κατακόρυφου επιπέδου- που περιέχει το ζενίθ του τόπου και το γεωγραφικό βορρά- με το οριζόντιο επίπεδο και με φορά αυτή του ρολογιού, δηλαδή από ανατολή προς δύση. Στις 14 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ. ,τη στιγμή της δύσης του Δία στις 5.28 π. μ, το αστρονομικό αζιμούθειο του όπως προκύπτει από τη βάση δεδομένων του πλανηταριακού προγράμματος ήταν περίπου 262ο .
Το αζιμούθειο του Δία τη στιγμή της δύσης του δεν μπορεί να υπολογιστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια του ενός δεκαδικού, γιατί δεν γνωρίζουμε ακριβώς τα όρη Ζάγκρος τα οποία βρίσκονται προς τα δυτικά της Σάβε ,τι υψόμετρο είχαν ακριβώς στην ευθεία παρατήρησης των πλανητών και πως προβάλλονταν στο δυτικό ορίζοντα. Έτσι ο Δίας για τους παρατηρητές από τη Σάβε δεν έδυσε στις 5.28 π.μ. αλλά λίγα λεπτά νωρίτερα γιατί τα όρη Ζάγκρος με το ύψος τους έκρυψαν το Δία λίγο πριν φτάσει στον ορίζοντα. Συνεπώς βοήθησαν και αυτά με τον τρόπο τους στο να γίνει ορατή η δύση του Δία σαφώς πριν ο ήλιος τον εξαφανίσει οριστικά στο φως της ημέρας .
Στην τοπογραφία και στις επίγειες μετρήσεις που αναφέρονται σε ένα καρτεσιανό σύστημα συντεταγμένων που έχει άξονες Χ και Υ, το αζιμούθειο ή γωνία διεύθυνσης δύο σημείων, είναι η γωνία που σχηματίζεται με κορυφή το σημείο που στεκόμαστε μηδενίζοντας στο βορρά (άξονας Υ) και καταλήγοντας στο σημείο σκόπευσης. Η γωνία αυτή μετριέται πάντοτε κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού (δεξιόστροφα). Οι γεωγραφικές συντεταγμένες της πόλης Σάβε του Ιράν, δηλαδή το γεωγραφικό μήκος και πλάτος, είναι λ1=50ο 21΄και φ1=35ο 01’ όπως προκύπτουν από το cd-rom Encarta ‘Atlas of the World’ . Αντίστοιχα η Βηθλεέμ έχει λ2=35ο 12’ και φ2=31ο 42’. Συνεπώς σχηματίζεται ένα σφαιρικό τρίγωνο στην επιφάνεια της γης με κορυφές τη Βηθλεέμ που έχει πολική απόσταση 90ο – φ2 = 90ο-31,7ο = 58,3ο , τη Σάβε που έχει πολική απόσταση 90ο – φ1= 90ο-35,0ο = 55,0ο και φυσικά το βορρά που είναι το σημείο τομής του άξονα
περιστροφής της γης με τη γήινη σφαίρα .Η σφαιρική γωνία στο βορρά είναι η διαφορά των γεωγραφικών μηκών των δύο πόλεων, δηλαδή λ1-λ2 = 50ο 21’- 35ο 12’ = 15,15ο.Αν επιλύσουμε το τρίγωνο Σάβε-Βοράς-Βηθλεέμ με το νόμο των συνημιτόνων για τα σφαιρικά τρίγωνα, βρίσκουμε ότι η απόσταση S1-2 των δύο πόλεων (γεωδαισιακή γραμμή) είναι 13,06ο ή 13,06ο x 40074/360ο =1453 χιλιόμετρα, η σφαιρική γωνία στην κορυφή της Σάβε είναι 100,26ο και η σφαιρική γωνία στη Βηθλεέμ είναι 70,91ο. Μέσω μιας προβολής της σφαίρας στο επίπεδο, συνήθως της εγκάρσιας Μερκατορικής προβολής, μπορούν οι παράλληλοι και οι μεσημβρινοί της σφαίρας να αναχθούν σε ευθείες πάνω σε ένα επίπεδο. Συνεπώς όλα τα σημεία της σφαίρας που περιγράφονται με φ, λ μπορούν και αυτά να μετασχηματιστούν σε ορθογώνιες ή καρτεσιανές συντεταγμένες Χi και Υi στο επίπεδο. Έτσι και οι γωνίες του σφαιρικού μας τριγώνου μετατρέπονται σε αντίστοιχες επίπεδες γωνίες με τιμές 68,79ο στη Βηθλεέμ, στη Σάβε 98,16ο και στο Βορρά 13,05ο. Ένα προβολικό όμως σύστημα που θα εφαρμοστεί στο μεσημβρινό λ=50ο της Σάβε, θα προκαλεί μικρές παραμορφώσεις στο κέντρο του και εκατέρωθεν σε μικρές αποστάσεις. Έτσι η επίπεδη γωνία στη Σάβε θα έχει τη πλευρά Σάβε-Βορράς σχεδόν παράλληλη με τον άξονα των Υ που είναι η διεύθυνση του βορρά στο καρτεσιανό σύστημα. Δηλαδή της επίπεδης αυτής γωνίας, η πλευρά Σάβε-Βορράς είναι η διεύθυνση από την οποία ξεκινάει εξ’ ορισμού να μετράει δεξιόστροφα το αζιμούθειο στο καρτεσιανό σύστημα. Συνεπώς το γεωδαιτικό αζιμούθειο της Βηθλεέμ, για κάποιον παρατηρητή που στέκεται στη Σάβε, βρίσκεται αν από τη πλήρη γωνία των 360ο αφαιρέσουμε την εσωτερική γωνία του τριγώνου :
Αζιμούθειο (Σάβε-Βηθλεέμ) 360ο-98,16ο =261,84ο =~ 262ο. Δηλαδή το αστρονομικό αζιμούθειο του Δία ήταν ακριβώς ίδιο με το γεωδαιτικό αζιμούθειο ή γωνία διεύθυνσης της Σάβε-Βηθλεέμ!!!!
Μάλιστα την στιγμή της δύσης του Δία στις 5.23 π.μ. ο πλανήτης βρισκόταν στη μικρότερη δυνατή απόσταση από τη γη. Είναι ακριβώς η στιγμή που το άστρο της Βηθλεέμ τους δείχνει το δρόμο. Είναι η πρώτη ημέρα στους πέντε μήνες που η δύση του άστρου-έστω και μόνο του ενός εταίρου-είναι ορατή. Αποδεικνύεται λοιπόν και μαθηματικά ή αστρονομικά ότι ο τόπος καταγωγής των Μάγων ήταν η περιοχή της Σάβε της Περσίας την οποία αναφέρει ο Μάρκο Πόλο στο ταξίδι του στη κίνα το 1271 π.Χ. Δηλαδή η μαρτυρία του Μάρκο Πόλο δεν είναι μια απλή περιγραφή αλλά ένα σπουδαίο ντοκουμέντο που ενισχύει την ιστορική ύπαρξη των μάγων!!!
Συνεπώς όχι μόνο επιβεβαιώνεται η ιστορικότητα των Μάγων αλλά και ο αριθμός τους που ήταν τελικά τρεις και όχι περισσότεροι όπως αναφέρουν ορισμένοι ερευνητές .
Μάλιστα η πόλη Σάβε πρόσφερε στους παρατηρητές του ουρανού ένα ακόμη δώρο. Ήταν χτισμένη σε υψόμετρο 1000 περίπου μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Ήταν δηλαδή σε άριστη θέση για να γίνονται αστρονομικές παρατηρήσεις .Στα δυτικά της πόλης υψώνονταν τα πρώτα βουνά από το σύμπλεγμα του όρους Ζάγκρος. Αυτό σημαίνει ότι ο Δίας που στις 14 Σεπτεμβρίου έδυε σχεδόν την ώρα που ανέτελλε ο ήλιος, εκείνη την ημέρα θα έδυσε σαφώς πριν την ανατολή του ήλιου ,αφού στη δύση υψώνονταν πάνω από τον ορίζοντα τα όρη Ζάγκρος.
Έτσι ο Δίας όταν έδυσε στις 14 Σεπτεμβρίου κατά τη διάρκεια του λυκαυγούς, ήταν αυτός που έδειξε τη χώρα προορισμού στους Μάγους. Ήταν και το μοναδικό «άστρο» ορατό στον πρωινό ουρανό εξ’ αιτίας της μεγάλης του λαμπρότητας (μέγεθος -2,93), λίγο πριν ο ήλιος γίνει ο κυρίαρχος της ημέρας. Από την ημερομηνία αυτή και μετά η δύση των Δία-Κρόνου θα είναι ολοένα και πιο ευδιάκριτη καθ΄ όσον χρονικά οι πλανήτες θα απομακρύνονται από το λυκαυγές.
ΤΙ ΕΙΔΑΝ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ
Αναλύοντας προσεκτικά το φαινόμενο κατέληξα στα κάτωθι συμπεράσματα.
Όσο έμπειροι αστρονόμοι και να ήταν οι Μάγοι, αποκλείεται να είχαν αποκρυπτογραφήσει όλα τα κρυμμένα μυστικά του άστρου τους. Ακόμα και σήμερα 2000 και πλέον χρόνια μετά, κανένας ερευνητής στο κόσμο με τα τέλεια μέσα που υπάρχουν δεν είχε δώσει σημασία στο τρομερό αυτό αστρονομικό φαινόμενο. Ερευνητές με πανίσχυρους υπολογιστές δεν του είχαν δώσει τη σημασία που είχε. Και έφτασε το σωτήριο έτος 2005, όταν μπροστά στην οθόνη ενός απλού υπολογιστή κατάφερα να λύσω επιτέλους ένα μεγάλο μυστικό κρυμμένο για 2012 χρόνια.
Τι ήταν λοιπόν το ουράνιο φαινόμενο που οι Μάγοι είδαν στον ουρανό την άνοιξη του 7 π.Χ.;
Το πρώτο πράγμα που είδαν στον ουρανό οι Μάγοι ,ήταν τον Ερμή ,το Δία και σε κοντινή απόσταση το Κρόνο. Αφού ο Ερμής κινήθηκε γρήγορα στον ουρανό δημιουργώντας δύο εντυπωσιακές συνόδους, μικρής βέβαια διάρκειας, εξαφανίστηκε στο λυκαυγές. Κατάλαβαν ότι θα ακολουθήσει σύντομα σύνοδος των δύο γιγάντων πλανητών .Ήταν ένα σπάνιο γεγονός που είχε περίοδο περίπου 20 χρόνια και που τους ήταν γνωστό από τις δυο προηγούμενες συνόδους του Δία με το Κρόνο ,το 46 π. Χ και το 26 π. Χ
Οι Μάγοι της ανατολής αρχίζουν να δραστηριοποιούνται. Παρακολουθούν το φαινόμενο της συνόδου καθώς εξελίσσεται. Είναι πολύ τυχεροί αυτή τη φορά. Πριν από είκοσι χρόνια η σύνοδος είχε χαθεί γρήγορα στο φως της ημέρας πριν ολοκληρωθεί. Τους ευνοεί και ο καιρός καθώς μπαίνοντας στην άνοιξη μπορούν ευκολότερα να παραμένουν έξω και να παρατηρούν το μεγαλειώδες αυτό γεγονός.
Το παρακολουθούν από τα Ζιγκουράτ και το καταγράφουν όπως έκαναν και οι παλαιότεροι τυχεροί Μάγοι το 46 π.Χ. και το 26 π.Χ. Ήταν ένα μεγαλόπρεπο φαινόμενο που είχε να μελετηθεί 20 χρόνια. Ξαφνικά όμως βλέπουν κάτι πρωτόγνωρο γι αυτούς. Το Δία να προσπερνά το Κρόνο αλλά να μην απομακρύνεται από αυτόν παρά μόνο 2,5ο .Στις προηγούμενες δύο συνόδους που είχαν μελετήσει το 26 π.Χ. και 46 π.Χ. ο Δίας αμέσως μετά τη σύνοδο είχε απομακρυνθεί 15ο έως 22ο αντίστοιχα. Όμως τώρα η κοντινή απόσταση μεταξύ Δία και Κρόνου τους πρόσφερε ανεπανάληπτη παρατήρηση. Όμως παρ’ όλο που οι ημέρες περνούσαν, οι γίγαντες πλανήτες παρέμεναν «αγκαλιασμένοι» στον ουρανό και σχεδόν ακίνητοι σε σχέση με τα μακρινά άστρα. Σαν κάποιο θεϊκό χέρι να τους είχε σταμάτησε!!! Σαν να ήθελαν οι δύο γίγαντες του ηλιακού συστήματος να πουν στο κόσμο ότι κάτι μοναδικό πρόκειται να γίνει σε λίγους μήνες. Μετά από αρκετές ημέρες συνεχούς παρατήρησης καταγράφουν στα αστρονομικά τους βιβλία κάτι μοναδικό. Κάτι που ίσως να το είχαν διαβάσει στα αρχαία κείμενα αλλά φυσικά δεν το είχαν δει στη ζωή τους. Τους δύο πλανήτες να έχουν κινηθεί ταυτόχρονα προς τα δυτικά. Στους Μάγους σημαίνει συναγερμός. Είναι κάτι που τους συγκλονίζει . Περίμεναν το Δία να προσπεράσει το Κρόνο αλλά να σταματούν και οι δύο πλανήτες ταυτόχρονα στον ουρανό και αγκαλιασμένοι να γυρίζουν προς τα πίσω είναι κάτι που δεν το έχει δει κανένας αρχαίος εν ζωή αστρονόμος μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Το συμβούλιο των γεροντότερων Μάγων συνεδριάζει και αποφαίνεται. Ναι αυτό είναι το θείο σημάδι των γραφών και των προφητειών : Η ταυτόχρονη ανάδρομη κίνηση των πλανητών!!!
Όμως η σύνοδος αυτή ,όπως διαπίστωναν οι Μάγοι ,παρουσίαζε σημαντικότατες διαφορές από τις αμέσως προηγούμενες.
Πρώτον και σπουδαιότερο η σύνοδος του 7 π.Χ. δεν διακόπηκε καθόλου από το φως της ημέρας όπως οι δύο προηγούμενες.
Δεύτερον ,οι προηγούμενες σύνοδοι ήταν απλές ( δηλαδή έγινε μόνο μια φορά σύνοδος των πλανητών) ενώ όταν ξεκίνησαν οι Μάγοι το ταξίδι τους είχαμε ήδη τη πρώτη σύνοδο και μαθηματικά θα ακολουθούσε η δεύτερη και η τρίτη.
Η προηγούμενη τριπλή σύνοδος έγινε πριν 140 περίπου χρόνια στον αστερισμό του Καρκίνου και φυσικά κανείς εν ζωή μάγος δεν την είχε δει.
Συγκεκριμένα η πρώτη στη σειρά στις 17 Οκτωβρίου του 146 π.Χ. , η δεύτερη στις 11 Δεκεμβρίου του 146 π.Χ. και η τρίτη στις 4 Μαΐου του 145 π.Χ.
Η ημερήσια φαινόμενη κίνηση του Δία στον ουρανό κατά την ανάδρομη κίνηση ήταν περίπου 0,08ο και του Κρόνου 0,05ο αντίστοιχα .
Θα μπορούσε συνεπώς κάποιος αστρονόμος να δει την τόσο αργή κίνηση των πλανητών στο νυχτερινό ουρανό και μάλιστα χωρίς τηλεσκόπιο; Η απάντηση είναι αρνητική. Λογικά οι Μάγοι θα αντιλήφθηκαν την ανάδρομη κίνηση του διδύμου των πλανητών αρκετά μετά από τα μέσα Ιουλίου που πρωτοξεκίνησε το συγκεκριμένο φαινόμενο.
Η ημερομηνία 14 Σεπτεμβρίου την οποία προτείνω σαν αρχή του ταξιδιού συμφωνεί απόλυτα με αυτή τη λογική αφού μετά από δύο μήνες σχεδόν από την έναρξη της ανάδρομης κίνησης, οι πλανήτες θα είχαν μετακινηθεί δυτικά κατά τόξο 4,5ο ο Δίας και κατά 3ο ο Κρόνος και έτσι θα μπορούσαν οι Μάγοι να επιβεβαιώσουν ότι οι πλανήτες κινούνταν ανάδρομα στον ουρανό.
Είναι η πρώτη φορά στους έξι μήνες από τη στιγμή που το φαινόμενο εμφανίστηκε στην ουράνια σφαίρα, που το άστρο-συγκεκριμένα ο Δίας- δείχνει ακριβώς το προορισμό στους Μάγους.
Είναι η στιγμή που τα ξημερώματα της 14ης Σεπτεμβρίου, στις 5.23 π .μ , ο βασιλιάς του ηλιακού πλανητικού συστήματος , ο κυρίαρχος του άστρου της Βηθλεέμ, ο Δίας, ακουμπάει γλυκά στα όρη Ζάγκρος της Δυτικής Περσίας, την ίδια σχεδόν ώρα που ανατέλλει και ο ήλιος.
Άστρο λαμπρό θα τους οδηγεί, όπως αναφέρουν και τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα, από εδώ και στο εξής στο ταξίδι τους προς το μεγάλο όνειρο, τη χώρα των προφητών. Την Ιουδαία!!!
Είναι η μοναδική φορά που η σύνοδος είναι ορατή τόσες πολλές ώρες!!!
Τις προηγούμενες ημέρες εξαφανιζόταν στο φως της ημέρας λίγο πριν προλάβει να δύσει. Στις 12 Νοεμβρίου μετά το σούρουπο είδαν τα άστρα αγκαλιασμένα στον ουρανό της Βηθλεέμ.
Είδαν σίγουρα και τη τρίτη σύνοδο της 13ης Δεκεμβρίου καθώς επέστρεφαν στη πατρίδα τους.
Στις 21 Φεβρουαρίου του 6 π.Χ. σταμάτησαν και θαύμασαν τον Άρη να προσπερνά το Κρόνο και να δημιουργεί μια πολύ καλή σύνοδο μαζί του. Στις 5 Μαρτίου λίγο μετά το σούρουπο κοιτώντας για τελευταία φορά προς τη Δύση είδαν το Δία και το Κρόνο, αρκετά μακριά τον ένα από τον άλλο. Δεν ήταν όμως μόνος του ο βασιλιάς του άστρου της Βηθλεέμ ο Δίας, αλλά σε σύνοδο με τον πλανήτη Άρη !!!
Η 9η Μαρτίου ήταν και η τελευταία ημέρα του Δία στον αστερισμό των Ιχθύων καθόσον από την επόμενη έμπαινε στο ζώδιο του Κριού. Ήταν η τελευταία ημέρα που και οι δύο εταίροι του άστρου της Βηθλεέμ, έστω και μακριά ο ένας από τον άλλο, ήταν μαζί ορατοί στην ουράνια σφαίρα, καθ΄ όσον ο Κρόνος από την επόμενη ημέρα θα χανόταν στο απογευματινό φως. Σήμανε έτσι και τυπικά το τέλος εποχής του άστρου .
ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
Ψάχνουμε λοιπόν την περίοδο του εξής μοναδικού φαινομένου: Της συνόδου όχι του Δία με το Κρόνο όπως φαίνεται από τη Γη, αλλά της συνόδου του Δία του Κρόνου και της Γης όπως θα φαίνονταν από την επιφάνεια του Ήλιου!!! Συνεπώς δεν ψάχνουμε για τη περίοδο μιας απλά τριπλής συνόδου που έχει μεταβλητή περίοδο από 40 έως 420 χρόνια, αλλά για αυτή τη μοναδική «κρυμμένη» ηλιοκεντρική σύνοδο που συνέβη στον αστερισμό των Ιχθύων στις 14 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ. ψάχνουμε να βρούμε πότε θα ξαναεμφανιστεί στους ουρανούς.
Για να έχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια, στη περίοδο των πλανητών θα κρατήσουμε τέσσερα δεκαδικά, δηλαδή τη τιμή 11,8626 για το Δία και 29,4475 για το Κρόνο και 1,0000 για τη Γη .
Στους υπολογισμούς όμως θα πρέπει να μπουν και οι συνοδικές περίοδοι των πλανητών ,δηλαδή ο χρόνος που απαιτείται για να έχουμε την αμέσως επόμενη σύνοδο. Η συνοδική περίοδος ενός εξωτερικού πλανήτη με τη γη υπολογίζεται από το τύπο του Κοπέρνικου : 1/ΤΕΞ.ΠΛΑΝΗΤΗ = 1/ΤΓΗΣ - 1/Si που αναφέρεται στο σχολικό βιβλίο Στοιχεία Αστρονομίας και Διαστημικής της Β’ λυκείου του Γεωργίου Μπάνου εκδοση Ζ, 1992 . Τ είναι η περίοδος περιστροφής γύρω από τον ήλιο και Si είναι η συνοδική περίοδος. Φυσικά ο τύπος αυτός ισχύει και για το δίδυμο Κρόνου-Δία ,αφού ο Κρόνος είναι εξωτερικός πλανήτης ως προς το Δία.
Στη περίπτωση μας λοιπόν έχουμε τρεις συνοδικές περιόδους , μία για κάθε δίδυμο πλανητών. Αν στον ανωτέρω τύπο βάλλουμε τις περιόδους των πλανητών προκύπτουν οι συνοδικές περίοδοι που είναι για Δία-Κρόνο 19,8650 έτη , Γη-Δία 1,0920 έτη και Γη -Κρόνο 1,0351 έτη. Οι συνοδικές όμως αυτές περίοδοι, σε αντίθεση με τις περιόδους περιστροφής γύρω από τον ήλιο, δεν είναι σταθερές καθ’ όσον δεν περιέχουν ακέραιο αριθμό περιστροφών των πλανητών, αλλά δεκαδικό και εξαρτώνται από τη θέση των πλανητών στη τροχιά τους. Η συνοδική περίοδος Δία-Γης και Κρόνου-Γης έχει μικρό εύρος διακύμανσης γιατί η τροχιά της γης έχει πολύ μικρή εκκεντρότητα (ε=0,0167).Αλλά η συνοδική περίοδος Δία-Κρόνου που οι τροχιές τους έχουν μεγαλύτερες εκκεντρότητες(0,0484 και 0,0557 αντίστοιχα) μεταβάλλεται από 18,9-20,6 χρόνια (πίνακας 3 στο τέλος του βιβλίου) γιατί και οι ταχύτητες των πλανητών μεταβάλλονται ανάλογα με το αν ο πλανήτης είναι στο περιήλιο ,στο αφήλιο ή σε άλλο σημείο της τροχιάς του (δεύτερος νόμος του Κέπλερ). Άρα έχουμε Κοινός Χρόνος Περιστροφής, το ελάχιστο κοινό πολλαπλάσιο των 6 περιόδων :1,000 x11,8626 x 29,4475 x 19,8626 x 1,0351 x 1,0920 .
Με δεδομένη τη διακύμανση της συνοδικής περιόδου Δία-Κρόνου, το αποτέλεσμα είναι περίπου 7880-7890.Άρα ψάχνουμε για τις συνόδους των πλανητών Δία και Κρόνου που θα γίνουν τη περίοδο αυτή. Φυσικά το καταπληκτικό πλανηταριακό πρόγραμμα Redshft 5 δεν με πρόδωσε για μια ακόμη φορά. Από έλεγχο στη βάση δεδομένων του, βρήκα ότι το 7879 μ.Χ. ( ακριβώς 7π.χ-7879 μ.Χ=7885 χρόνια) θα πραγματοποιηθεί η σύνοδος που πληροί τις προϋποθέσεις να είναι η αμέσως επόμενη σύνοδος παρόμοια της συνόδου του 7 π.Χ. δηλαδή μια σύνοδος τριπλή και ηλιοκεντρική ταυτόχρονα.
Αν διαιρέσουμε τη περίοδο της συνόδου ( τα 7885 έτη) με το 25.770 βρίσκουμε 0,306 περιστροφές του ουρανού. Δηλαδή η σύνοδος του 7 π.Χ. θα βρίσκεται το 7879 μ.Χ.: 360ο x 0,306=110ο δυτικότερα στο ζωδιακό κύκλο από τη προηγούμενη θέση, στον αστερισμό του Τοξότη. Για να γίνει ξανά στους Ιχθείς η ίδια περίπου σύνοδος (δηλαδή η στιγμή που ευθυγραμμίστηκαν Ήλιος- Γη-Δίας και Κρόνος το 7 π. Χ ) θα πρέπει να γίνουν 327 επαναλήψεις ( 360ο/110ο x 100=~327).Δηλαδή μετά από 7885 x 327 = ~2.578.400 χρόνια θα ευθυγραμμιστούν ξανά ο Δίας ,ο Κρόνος και η Γη στην αρχική θέση της συνόδου του 7 π.Χ. στον αστερισμό των Ιχθύων. Μετά από 2,5 εκατομμύρια χρόνια οι άνθρωποι του μέλλοντος θα αντικρίσουν αυτό που είδαν οι μάγοι την εποχή της γέννησης του Χριστού .Δηλαδή η φαινομενικά αυτή απλή σύνοδος των δύο πλανητών θα ξαναεμφανιστεί θεωρητικά μετά από 2,5 εκατομμύρια χρόνια στον αστερισμό του Χριστιανισμού, στους Ιχθείς. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι το φαινόμενο που συνέβη στον αστερισμό των Ιχθύων το 7 π. Χ και σημάδεψε ανεξίτηλα την ανθρώπινη ιστορία ήταν κάτι το ανεπανάληπτο !!!
Στη πραγματικότητα ούτε οι ίδιοι οι Μάγοι ούτε κανένας άνθρωπος μπορούσε ποτέ να φανταστεί τη μοναδικότητα αυτού του φαινομένου. Μια συνηθισμένη σύνοδος πλανητών Δία-Κρόνου με μέση περίοδο 20 περίπου χρόνων που εμφανίστηκε στον αστερισμό των Ιχθύων , για να ξαναεμφανιστεί περίπου ίδια στους Ιχθείς θα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 2,5 εκατομμύρια χρόνια!!!
Και αυτό γιατί στους υπολογισμούς τους οι άνθρωποι έβλεπαν μόνο την απλή ευθυγράμμιση του Δία και του Κρόνου έτσι όπως τη βλέπει κάποιος παρατηρητής από τη γη και που συνέβη τρεις διαδοχικές φορές στη σύνοδο του 7 π.Χ. Αγνοούσαν ότι στη πραγματικότητα η φανταστική σύνοδος του 7 π.Χ. δεν ήταν τριπλή αλλά τετραπλή, Δεν πρόσεξαν το πολύ σημαντικό ρόλο που έπαιξε ο ήλιος στη σύνοδο αυτή. Αν μπορούσαν να δουν το ηλιακό σύστημα όπως ο Θεός από ψηλά , πολύ εύκολα θα καταλάβαιναν ότι το μοναδικό αυτό ουράνιο φαινόμενο του 7 π.Χ., η Τέλεια Μεγάλη Σύνοδος ήταν ευθυγράμμιση του Ήλιου, της Γης, του Δία και του Κρόνου με τον αστερισμό των Ιχθύων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Το άστρο που ξεκίνησα να ερευνώ προσεκτικά και υπομονετικά για σχεδόν τρία χρόνια και περισσότερο από 2500 ώρες στον υπολογιστή, έπρεπε a priori να πληροί τις κάτωθι προϋποθέσεις:
Να εμφανίστηκε στο πρωινό ουρανό της ανατολής όπως λένε τα Ευαγγέλια.
Να ήταν ένα φαινόμενο πολύ σπάνιο που προξένησε στους Μάγους πολύ μεγάλο ενθουσιασμό.
Να ήταν ένα φαινόμενο μακράς διάρκειας για να μπορούν όχι μόνο να το μελετήσουν αλλά να το αξιολογήσουν και να κάνουν το ταξίδι από τη Περσία ενώ το άστρο ήταν ακόμη υπαρκτό.
Να ήταν πολύ φωτεινό ,ορατό ακόμα και στο φως της ημέρας όπως λέει το πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου.
Να τους έδειξε τη χώρα του προορισμού τη Βηθλεέμ.
Να ήταν ακίνητο στον ουρανό.
Να στάθηκε επάνω από το σπήλαιο ή το μέρος όπου ήτο το παιδίον .
Όλες αυτές οι προϋποθέσεις, όπως απέδειξα, ισχύουν για την ανεπανάληπτη σύνοδο του 7 π.Χ. που συγκέντρωνε μοναδικά χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν σε καμία άλλη σύνοδο. Εκείνο που απόμενε να υπολογιστεί ήταν η σπανιότητα του φαινομένου. Φυσικά αυτό δεν μπορούσαν οι Μάγοι να το αγγίξουν όσο άριστοι γνώστες των μυστικών του ουρανού και να ήταν. Με τους υπολογιστές όμως σήμερα αποκαλύπτεται ένα πολύ μεγάλο μυστικό κρυμμένο για 2012 χρόνια. Η σύνοδος του 7 π.Χ. ήταν ηλιοκεντρική. Δηλαδή δεν είχαμε μόνο ευθυγράμμιση Δία και Κρόνου όπως τους βλέπει ο απλός παρατηρητής από τη γη αλλά Γης-Δία-Κρόνου όπως θα φαίνονταν από τον ήλιο. Βέβαια πάρα πολλοί ερευνητές του άστρου ήταν κατηγορηματικοί ότι δεν θα μπορούσε ποτέ οποιαδήποτε σύνοδος πλανήτών να είναι το άστρο της Βηθλεέμ γιατί οι πλανήτες έρχονται συχνά σε σύνοδο.
Όμως όπως περίτρανα αποδεικνύεται από τη μελέτη μου, ο ισχυρισμός τους, ότι δηλαδή αν το άστρο της Βηθλεέμ ήταν η σύνοδος Δία-Κρόνου ο Χριστός θα γεννιόταν κάθε 20 χρόνια, δεν ισχύει γιατί η περίοδος της συνόδου Δία-Κρόνου του 7 π.Χ. ήταν μοναδική στην ιστορία του ηλιακού πλανητικού συστήματος.
Έγινε μόνο μια φορά και δεν πρόκειται να ξαναγίνει ποτέ ξανά η ίδια!!!
Την ανεπανάληπτη χρονιά της γέννησης του Χριστού, είχαμε 8 συνόδους πλανητών μεταξύ των ορατών πλανητών του ηλιακού συστήματος ,μία έκλειψη σελήνης και δύο εκλείψεις ηλίου. Χαρακτηριστικά πρέπει να αναφερθεί ότι σε εύρος διακοσίων χρόνων πριν και μετά από τη γέννηση του Χριστού ,μόνο το 7 π.Χ. έχουμε δύο εκλείψεις ηλίου την ίδια χρονιά ορατές στη Σάβε και στη Βηθλεέμ.
Χιλιάδες ερευνητές στο κόσμο είχαν ασχοληθεί με το θείο αυτό θέμα και είχαν ορισμένοι προτείνει τη σύνοδο του 7 π.Χ. σαν πιθανό άστρο των Χριστουγέννων. Πολλοί ερευνητές έχουν κατά καιρούς προτείνει διάφορες χρονολογίες γέννησης του Ιησού Χριστού. Κανένας όμως δεν είχε φτάσει στην ακριβή ημερομηνία γέννησης του Χριστού μέσω των κρυμμένων μυστικών του άστρου. Κανένας ίσως δεν σκέφτηκε να συνδυάσει το θείο και την επιστήμη μαζί. Οι περισσότεροι προσέγγιζαν το μέγιστο αυτό θείο θέμα είτε από τη θεολογική του πλευρά είτε από την αστρονομική του πλευρά, γι αυτό και δεν μπορούσαν να το λύσουν.
Θα πρέπει συνεπώς όλοι οι ιστορικοί του κόσμου να ξαναγράψουν την ιστορία και να προσαρμόσουν όλα τα γεγονότα της εποχής του Χριστού σε σχέση με ένα αδιαμφισβήτητο πλέον ιστορικό γεγονός.
Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έχουν προκύψει από συνδυασμό των δύο πλανηταριακών προγραμμάτων Redshift 5 και Celestron’s The Sky, έτσι ώστε να εξαλειφθούν τα τυχαία σφάλματα και τα αποτελέσματα να έχουν τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια καθώς περιγράφουν γεγονότα που συνέβησαν δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Από σύγκριση των αποτελεσμάτων των δύο πλανηταριακών προγραμμάτων για το ίδιο γεγονός, προέκυψαν διαφορές λίγων arcseconds στις γωνίες και λίγων λεπτών στο χρόνο. Φυσικά η προσέγγιση των γεγονότων με την ακρίβεια αυτή είναι υπέρ-ικανοποιητική και δίνει αποτελέσματα που σαφώς δεν μπορούν να αλλάξουν αν η ακρίβεια ήταν λίγο μεγαλύτερη. Η χρήση υπέρ-υπολογιστών και πιο εξελιγμένων προγραμμάτων το πολύ-πολύ να μετακινήσει λίγο τη θέση των άστρων στον ουρανό και να κυλήσουν το χρόνο λίγα λεπτά πριν ή λίγα λεπτά μετά από τον απόλυτο χρόνο που συνέβησαν τα γεγονότα. Δηλαδή δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε η ημερομηνία ούτε ο τόπος που συνέβη το κοσμοϊστορικό γεγονός της γέννησης του Ιησού Χριστού.
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΕ "ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ"
DEMONIC HIERARCHY
TABLE OF CONTENTS
1. PRINCIPALITIES - POWERS - RULERS - WICKEDNESS
1. Scripture
2. The Satanic Kingdom
3. Kingdoms in the Heavenlies
2. LEVELS OF SPIRITUAL WARFARE
1. Definitions
2. Other Definitions
3. SATAN, FALLEN ANGELS AND DEMONS
1. Satan, Lucifer, Devil
2. The Chain Of Command In The Demonic Realm
4. THE SATANIC COSMOS
5. ANGELS OF LIGHT, POWERS OF DARKNESS
6. THE SEVEN OCCULT KINGDOMS
1. Preface
2. Seals
3. Occult Kingdom Of The Earth (First)
4. Water Occult Kingdom (Second)
5. Occult Kingdom Of Fire (Third)
6. First Occult Kingdom Of The Air (Fourth)
7. Second Occult Kingdom Of The Air (Fifth)
8. Third Occult Kingdom Of The Air (Sixth)
9. Fourth Occult Kingdom Of The Air (Seventh)
10. Satan
7. REFERENCES
PRINCIPALITIES - POWERS - RULERS - WICKEDNESS
(Restoring Shattered Lives)
Scripture
Sons of GOD (Elohim) - Gen. 6:2, 4 & Job 1:6, 2:1
Giants - Gen. 6:4, etc.
Satan - 1 Chron. 21:1, etc.
Host of Heaven - 1 Chron. 18:18
Spirits (Devils - Demons) - 2 Chron. 18:20
Sons of El - Psa. 29:1, Hosea 2:1
The Divine Council - Psa. 82, 2 Chron. 18
Sons of the Most High (gods) - Psa. 82:6
Kings and Nobles - Psa. 149:8
Seraphim - Isa. 6:1-7
Satyres - Isa. 13:21, 34:14
Living Creatures - Eze. 1:4-28
Cherubim - Eze. 28:16
Serpents and Scorpions - Luke 10:19
Power of Darkness - Luke 22:53
Principality, Power, Might, Dominion - Eph. 1:21
Principalities, Powers, Rulers of Darkness of This World,
Spiritual Wickedness in High Places - Eph. 6:12
Power of Darkness - Col. 1:13
Thrones - Col. 1:16, etc.
Dominions - Col. 1:16, etc.
Principalities, Powers - Col. 2:15
Celestial Beings - Jude 8-10
The Satanic Kingdom
(Restoring Shattered Lives)
There are other spiritual beings in the heavenly realms which may be godly or ungodly: Archangels (ruling angels), Angels, and Shedhim (rulers or lords) and Seirim (he-goats or hairy ones). Demons seek a body to inhabit. Angels can appear in bodily form. We petition GOD to deal with spiritual beings in heavenly realms and remove evil beings with levels of authority under them.
Archangels (ruling angels)
Angels
Shedhim (rulers or lords)
Seirim (he-goats or hairy ones)
Demons
Kingdoms in the Heavenlies
The following are possible descending levels of satanic authority. These authorities can be set over cultures, nations and regions of the earth. They can be behind natural and supernatural government.
1. Satan (commander-in-chief)
2. Thrones
3. Dominions (lordships)
4. Principalities (rulerships, princes)
5. Powers (authorities)
6. Rulers Of Darkness Of This World
7. Spiritual Wickedness (wicked spirits) In High Places (heavenly places)
LEVELS OF SPIRITUAL WARFARE
(Informed Intercession)
Definitions
Spiritual Warfare: Conflicts with demonic strongholds and moral deception that require spiritual weaponry and armor.
Warfare Prayer: Application of strategic-level spiritual warfare to evangelistic efforts. An uprooting of prevailing spiritual strongholds that hinder the Gospel.
Ground Level: Ministry activity with individual bondage and/or demonization.
Binding The Strongman: Neutralizing the deceptive hold or enchantment that demonic powers have achieved over human subjects so that the latter can process truth at a heart level.
Occult Level: Intercessory confrontations with demonic forces operating through satanism, witchcraft, shamanism, esoteric philosophies and similar occult activities.
Strategic Level: Intercessory confrontations with demonic power concentrated over given cities, cultures and peoples.
Territorial Spirits: Demonic powers that have been given controlling influence over specific sites, peoples and areas. The belief in such hierarchal arrangements is culturally widespread and often involves protective deities linked to homes, temples, clans, cities, valleys and nations.
Principalities And Powers: Demonic agents and structures that exert deceptive control over co-conspiratorial human political kingdoms and systems.
Rulers Of Darkness Of This World: Demonic forces involved in deceptive and destructive manipulation of natural elements and systems.
Strongholds
Strongmen
Territorial Spirits
Principalities And Powers
Rulers Of Darkness Of This World
Other Definitions
Principalities - forces and dominions dealing with nations and governments; high-level satanic princes set over nations and regions of the earth; commanding generals over Satan's fallen army.
Powers - having authority and power of action in spheres open to them; supernatural and natural government; high ranking powers of evil.
Rulers Of Darkness Of This World - governing the darkness and blindness of the world at large; operate within countries and cultures to influence certain aspects of life; governing spirits of darkness.
Spiritual Wickedness In High Places - forces being directed in and upon the CHURCH OF JESUS CHRIST in wiles, fiery darts, onslaught and every conceivable deception about doctrine which they are capable of planning; the many types of evil spirits that commonly afflict people; the collective body of demon soldiers comprising Satan's hordes.
There are three levels of strongmen: rulers over principalities or wide geographic areas on earth; rulers over people, churches, families, communities and other specific groups or individuals; and rulers who dwell within people. Principalities are ruled by princes, also called strongmen. These are the gods and goddesses of the underworld.
Forces and Dominions
Princes
Generals
Principalities
Powers
Rulers Of Darkness Of This World
Spiritual Wickedness In High Places
Rulers
Strongmen
Gods and Goddesses
SATAN, FALLEN ANGELS AND DEMONS
There is Satan - one individual not omniscient, omnipresent or omnipotent like God.
Heb. 12:22 too innumerable (myriads, countless, indefinitely large numbers, enormous, multitudinous) hosts of angels. Rev. 5:11 calculates at least 101,000,000 total angels. Rev. 12:4 calculates at least 33,700,000 fallen angels. There are many millions of fallen angels.
We only cast out demons in Christians and find they have many demons. If the world has billions of people and Christians have many demons, then there must be multiplied billions of demons.
Demons may have come from a Pre-Adamic Race but there is no scriptural reference that can be found to prove where demons came from conclusively. Demons say that they are demons and not fallen angels. They do not have to tell where they came from apparently.
Some interesting scriptures are Matt. 25:41, II Peter 2:4 and Jude 6. There is no indication that angels are demons.
Satan is Chief of Staff of his army. The fallen angels are his officers. The demons are his soldiers.
We cast thousands of demons out of a man during a year by working with him weekly. The demons freely talked and gave us information about their rank and number. One demon said that a person could have thousands of demons. Early in our deliverance ministry, I would write this information down. A Christian can have a legion of demons.
Druids revered the faeries, gnomes and undeines which are types of demons.
Satan (Chief of Staff)
Hosts of Angels
Faeries, Gnomes and Undeines
Satan, Lucifer, Devil
Devil means accuser or slanderer. The chief of the fallen angels is an archangel who has at least forty names given in Scripture: Satan, Lucifer, Devil, Abaddan, Accuser Of Brethren, Adversary, Anointed Cherub, Antichrist, Apollyon, Beelzebub, Belial, Charmer, Condemner, Covering Cherub, Crooked Serpent, Day Star, Deceiver, Destroyer, Great Red Dragon, Enemy, Evil One, Father Of Lies, He Who is in the World, King, Leviathan, Liar, Murderer, Oppressor, Roaring Lion, Piercing Serpent, Son Of The Morning, Tempter, Thief, Wicked One, Wolf.
Angel of the Abyss, Angel of Light, Authority Of Darkness, God Of This Age, God Of This World, Prince Of The Power Of The Air, Prince Of This World, Ruler Of Authorities Of Air, Ruler of Demons, Ruler Of This World, King Of Babylon and King Of Tyrus.
Satan - Lucifer - Devil
The Chain Of Command In The Demonic Realm (Excerpts)
Demons are very conscious of authority and adhere slavishly to the chain of command and the line of authority structure. There are Chief Kings and Chief Princes, and under them are Kings and Princes who rule various geographical and spiritual areas. There are kingdoms, principalities, dominions and powers which are administered by Kings and Princes. Each state in the United states is ruled over by a prince. Louisiana is ruled by Southern Curses.
A General is in charge of a Legion (6,000) while a Prince will control a number of Legions. A Ruler or Captain commands a Cohort (600), and there can be Chief Captains and Chief Rulers with still more authority. A Centurion controls 100 demons; if he controls less than a hundred demons he is called a Strongman.
Any demon in authority will direct how many, when and where pain spirits are to attack, and how sustained the attack is to be. These pain spirits are called Imps by those in charge.
Because of the rigid authority structure, a wise move in dealing with spirits is to bind all spirits, especially ruling ones and ones of Violence, Fighting and Murder.
The control of a geographical area seems to rest on the success of a prince in controlling the majority of the persons within that place. It also has to do with the ferocity and power of that prince.
Chief Kings and Chief Princes
Kings and Princes
Kingdoms, Principalities, Dominions and Powers
Generals
Legions
Cohorts
Chief Captains and Chief Rulers
Rulers or Captains
Centurions
Strongmen
Imps
Emperor - Dukes - Commanders
THE SATANIC COSMOS (EXCERPTS)
In the Scriptures, both holy and unholy spirit beings are designated as angels. Usually the unholy angels are referred to as demons, translated in the King James Version as devils. (Demons would talk to Win Worley.)
Demons in vast numbers constitute a part of Satan's hierarchy and fight in his army. They degrade the bodies they invade and possess, whether of animals or men. (Animals need deliverance too. We have done deliverance on our farm animals.)
This influence is exercised both to mislead the unsaved and wage an increasing war against the believer. Thus commenced the fierce battle between Satan and God for the control of the human beings God put on earth in the re-creation. (What was on the earth before Adam and Eve?)
The super angel continued to invade the affairs of men. By the time of Noah, he had managed by supernatural power to infiltrate the human race with angelic creatures who somehow took the bodies of humans to father monstrous hybrid offspring, half demon and half human.
Most demons will concede that they will eventually go to the pit, but they emphasize that is is not time yet and they do not want to talk about it. They fear and dread the pit and its consequences.
There can be very little doubt that the demons do have a highly organized empire of evil. Satan's description is the one who deceiveth the whole world. Behind the facade of religious life, there is a spiritual battle raging. There is fierce conflict today; there are those who do not wish to pass this way.
In brief, the Church of Christ will reach its high water mark when it knows how to (1) bind the strong man by prayer, (2) command the spirits of evil in the Name of Christ, and (3) deliver men and women from their power.
There are spirits from the heavenlies deliberately intervening to strengthen and reinforce embattled spirits in a person. The most powerful are those in the heavenlies charged with the overall direction of Satan's program.
There is a bottom division to which demons refer. The middle division seems to encompass those demons whose job is to gain entrance to mortal bodies. The top division of the demonic hierarchy supervises and closely monitors activities in the lower ranks without violating any of the ground rules in Scripture.
Entirely due to the stupidity and ignorance of the believers, dividing and sowing suspicion among the believers, is an astoundingly effective tool - 90% successful!
Three different places are Gehenna, Hades and Tartarus. Gehenna refers to Hell, the final abode of the wicked dead. Hades refers to the temporary abode of the wicked dead.
Tartarus refers to some of the fallen angels who sinned at the time of the flood and were sent to their temporary prison house. Demons fear this place exceedingly and tremble. They say it is dark, filled with black flames, inhabitants are bound by chains, cannot communicate with each other, and it is a horrible place filled with misery.
Two thirds of the heavenly host remain loyal to the Lord God, giving us a two to one angelic majority. There is a realism of loosing spirits from the Lord to operate in your life and the lives of others. There are spirits named in the Old and New Testaments.
In the Old Testament, look up the words: angel, charmer, dead, devil, divination, enchantment, familiar, giants, leviathan, magic, necromancy, Satan, serpent, spirit, witch, wizard and references to the giants: Anakim, Avim, Emim, Horim, Nephilim, Rephaim and Zamzummim.
In the New Testament look up the words: angel, Antichrist, Beelzebub, Belial, darkness, devil, demon, dragon, lion, Satan, serpent, sorcery, spirit, tempter.
Satan (super angel)
Unholy Spirits
Unholy Angels
Demons or Devils
Monstrous Hybrid Offspring
Strongmen
Bottom Division - Middle Division - Top Division
Gehenna - Hades - Tartarus - Hell - Hades
Giants
Serpents
ANGELS OF LIGHT, POWERS OF DARKNESS (EXCERPTS)
Try mentioning angels, demons or the Devil. You will be quickly appraised for signs of pathological violence and then quietly shunned. The Roman Catholic Church has reaffirmed its traditional teaching on the existence of angels, including personal guardian angels and demons. The reemergence of teaching on angels in Christian churches runs parallel to the rise of New Age angels in the neo-pagan revival of the secular culture. Pentecostals have long taught the importance of the discernment of spirits and exorcism.
Classical tradition on the fundamental truth about angels: they exist; they are spiritual; they are creatures; and some fell of their own evil will; and wage war against humanity. Angels are merely God's helpers.
Even Satan serves God's glory against his will. Because with the bridle of his power, God holds him bound and restrained. He carries out only those things which have been divinely permitted to him. He obeys his Creator because he is compelled to yield him service wherever God impels him.
Demonic gargoyles decorated churches and cathedrals. Popular Protestantism flirted with fears of witches, epitomized in the tragic Salem witch trials. Angels and men are sufficient to stand, yet free to fall. Classical tradition is seeing Satan's fall as an unprovoked act of pride.
Evangelicals believe in the existence and activity of angels on the word of the Bible alone. Angels are often mistaken for men. Michael and Gabriel seem to have distinct but equivalent functions in the Book of Daniel as warrior and revealer of mysteries, respectively. Devils are condemned forever.
Satan is the ancient serpent, the perpetual accuser and the murderer of the saints. He is revealed in an unholy trinity made up of the mythical accuser (dragon), the Antichrist (beast) and the spirit of false religion. Satan is the hostile opponent. A fall presumes Satan's prior residence in heaven with the angels.
There are angels and demons. Angels have bodies; demons seek to enter other bodies. Satan is Prince of Demons. God bound the fallen angels in Tartarus that cohabited with human women. The demonic spirits of their gigantic offspring may be the demons of today. The ancient world was well acquainted with unclean demonic spirits. (There are spirits of incubus and sucubus which have sex with women and men.)
When did evil begin and where did it come from? Satan is a liar and murderer from the beginning. Worship of gods is the worship of demons. There is an organized kingdom of Satan which afflicts the human race at every level of personal and social life. Demons are not heavenly beings; they are associated with death and the underworld. The churches have their own angelic representatives. Some of these angels may have fallen from heaven in primordial times and then been reduced to demons. (There is a godly and ungodly angel assigned to a church.)
Pentecostals and charismatics say that believers as well as non-Christians may be demonized and require exorcism. This is a seesaw battle between the sons of light and the sons of darkness. There is the great universal spiritual war between Good and Evil. God has assigned a personal guardian angel to each believer. (I ask God to assign twelve legions of angels to protect me.)
We are dealing with gods and angels, Satan and demons, and principalities and powers. Angels exist as well as Satan, demons and powers. Principalities and powers may be called angels on the way to ruination.
The refusal to deal with the good and evil spirits has weakened the church and its witness. Just when the enemy is making a great counterattack, we start forgetting we are on the battlefield at all. It is amazing how quickly the Church has fallen away from the faith, become accursed, bewitched and under a spell. This is very predictable as part of the cosmic battle for their souls. Christians are in bondage to beings that are no gods...weak and beggarly elemental spirits. Angels are guardians and guides of God's people in both Old and New Testaments. Satan, the God Of This Age, disguises himself as an angel of light. The world is filled with devils threatening to undo us.
Angels
Demons
Devil
Michael and Gabriel
Antichrist
Satan (Prince of Demons)
Tartarus
Gods
Principalities and Powers
Elemental Spirits
THE SEVEN OCCULT KINGDOMS
(Occult Grand Master Now In Christ)
Preface
There are seven occult kingdoms in the universe, which are the kingdoms of Satan and the fallen angels. There are various planes, zones, realms and centers as well as deities, gods and lords. The Five Cosmic Seals (occult levels) are the universal summary of the 400,000 categories of occult initiations, powers and demons (Astrometaphysical operations). There are male, female, neuter and mermaid spirits (demons or Cosmic Forces).
There are occult Esoteric Metaphysics (the secret and most confidential aspect of occult teachings) and Mystical Sciences practiced by mystical adepts, Living Grand Masters. This is the cosmological verdict of the Order of Astral and Terrestrial Hierarchy universal occult recognition. Exoteric is public occult teachings. An Adept uses the Technique of the Master. Hell is called After-Life-Hallucination. There are entities, spirits, demons, demi-gods, Archangels and other names for the evil beings. A Guru is a Spiritual Master.
Seals
The Five Cosmic Seals are five occult levels: Level 333, 666, 999, 1330 and 003 operating 400,000 minuet mystical degrees.
First Cosmic Seal: (Devic Seal 333) One who has received this Cosmic Seal is empowered to control not less than 40,000 spirits.
Second Cosmic Seal: (Seal of Kal 666) One who has received this Cosmic Seal is empowered to control not less than 160,000 spirits. Many great politicians, military commanders, etc. on earth are at this occult level of operations. This will be the occult level of the coming Antichrist.
Third Cosmic Seal: (Shiva Seal 999 - Seal of Destruction) One who has received this Cosmic Seal is empowered to control not less than 2,500,000 spirits which depends on the mastership of one's occult and psychic projections. Women are generally kept at this level with a few women exceeding this level.
Fourth Cosmic Seal: (Terrestrial Seal 1330 - Seal of Ba-Vara) One who has received this Cosmic Seal (Living Grand Master of the Order of Astral and Terrestrial Hierarchy) is empowered to control not less than 100,000,000 spirits and 33,000,000 demi-gods.
Fifth Cosmic Seal: (Liber 003 - Seal of Tuzassotama) One who has received this Cosmic Seal is mystically empowered to proclaim himself as "God, Lord, Universal Master or God-Incarnate" on earth and he controls all spirits of the occult kingdoms.
Occult Kingdom Of The Earth (First)
There are ten major zones of spiritual operations of the forces of darkness ruled by "Guardian Angels - Arahatha": Gobi desert around Afghanistan, Agam Des in Tibet, Himalaya Mountains in India, Forest of Slurping in India, Vrindavan City in India, California in United States (ruled by Seth), Ibadan City in Nigeria, Jerusalem in Israel, Tabuse in Japan and around the pyramid of Egypt. The Devic kingdom is ruled by a female Archspirit Seraphim Visel living in a spiritual city called NU located in Iran. (Notice the zones in India and Tibet.)
Within each of the zones, there are 127 occult regions or 1,270 regions total ruled by demon Earth Masters which project the metaphysical powers to sustain secret societies, churches and religious movements for the operation of witchcrafts, esoteric and related metaphysical forces. Within each of the occult regions, there are 3,000 occult centers or 30,000,000 centers total of Elemental Forces ruled by Gomes (Supreme Elementals) operated by mystical AUM Vibrations (Mantra sound vibrations). Within each center, there are millions of Elemental Spirit demons.
Water Occult Kingdom (Second)
There are five planes or zones: Lumani, Banni, Lemuria, Gamma and Atlantis. Within each zone, there are 220 regions or 1,100 regions total ruled by a Pritha. Within each region, there are 2,000 occult centers or 440,000 centers total ruled by a Huna Supreme Mermaid controlling millions of mermaids and water demons. Banwar Kingdom is ruled by Archspirit Lord Kaliya (neither male nor female) living in an occult city Gupha located in the Bermuda-Triangle (Zone of Death). Each of the five zones has a male great demon ruling it (demi-god with four hands).
Occult Kingdom Of Fire (Third)
There are millions of mighty dark angels of death. Within this realm, there are two major planes. The first plane, Anda, has innumerable courts guarded by Gnomes (subterranean spirits) ruled by Archangel Ahankar. The second plane is a strange plane of punishment ruled by Archangel Chita (The Lord of Fire) made for some of those who are physically dead on earth). Yamalok kingdom is ruled by Archspirit Lord Naga (Lord of Death and Punishment) controlling millions of mighty dark angels of death.
First Occult Kingdom Of The Air (Fourth)
Within the Astral Kingdom, there are 900,000,000 zones and planes ruled by Archspirit Lord Sagna, a Deva (Guardian Spirit) in control of billions of Yansdavas (demons of the air) and millions of Devas and Devatas (male and female Guardian Spirits) in the city of Sahasra. There are billions of demons and millions of "Guardian Spirits". Lower Astral Kingdom is made up of 26,000,000 planes. In many religions of the world King Elam, second-in-command, is being worshipped as "God".
Second Occult Kingdom Of The Air (Fifth)
Within the Terrestrial Kingdom, there are 33,000,000 demi-gods ruled by Archspirit Ba-Vara. Within the kingdom, there are two major "Grand Divisions". Grand Division Casual World is ruled by Archspirit Lord Gotamy. Grand Division Etheric Heaven is ruled by Saint Goo-Ling using advanced manipulation which one can not detect except after one's deliverance by the Living Power of Jesus Christ.
Third Occult Kingdom Of The Air (Sixth)
Within the Azura Kingdom, there are several planes, regions, sub-regions, zones, etc. ruled by Archspirit Sat Kumara. Every mystical art, wisdom or craft born in Azura is projected to the other five kingdoms. There are millions of mighty spirits called Guardians of the Flame (Abhidevanadas).
Fourth Occult Kingdom Of The Air (Seventh)
The Kalami Kingdom is the highest of all and is ruled by Satan. Here one attains the ultimate perfection of mysticism and esoteric power which is proclaimed to be the state of "God Consciousness".
Satan
Satan, the Devil, Archangel Lucifer, that old serpent and anointed cherub is called Chitanam who deceived one-third of the angels, cherubims and seraphims in Heaven. He wanted to sit on the mount of the congregation in the sides of the north (Mount of the Assembly far in the north of the highest heavens) and be like the Most High. He showed our Lord Jesus Christ all the kingdoms of the world (the seven occult kingdoms) in a moment of time. Lucifer is revealed as a great red dragon with seven heads and ten horns forming the seven occult kingdoms.
Seven Occult Kingdoms
Kingdoms of Satan
Fallen Angels
Planes, Zones, Realms, Centers
Deities, Gods, Lords
Five Cosmic Seals (occult levels)
Occult Initiations, Powers, Demons
Astrometaphysical Operations
Male, Female, Neuter, Mermaid Spirits
Demons
Cosmic Forces
Occult Esoteric Metaphysics
Mystical Sciences
Mystical Adepts
Living Grand Masters
Order of Astral and Terrestrial Hierarchy
Hell
Entities, Spirits, Demons, Demi-gods, Archangels
Gurus (Spiritual Masters)
REFERENCES
I recommend that you purchase these books and read them:
The Handbook For Spiritual Warfare by Ed Murphy, Thomas Nelson Publishers
The Christian In Complete Armour by William Gurnall, The Banner Of Truth Trust
Spiritual Warfare by Derek Prince, Whitaker House
The Satanic Cosmos by Win Worley, Hegewisch Baptist Church, Highland, IN
Angels Of Light, Powers Of Darkness by Stephen F. Noll, InterVarsity Press
Occult Grand Master Now In Christ by Iyke Nathan Uzorma, P.O. Box 8997, Benin City, Nigeria
Restoring Shattered Lives by Tom R. and Diane W. Hawkins, Restoration In Christ Ministries
Informed Intercession by George Otis, Jr., Renew Books
Deliverance Manual by Gene and Earline Moody (whatever is not listed for other references)
TABLE OF CONTENTS
1. PRINCIPALITIES - POWERS - RULERS - WICKEDNESS
1. Scripture
2. The Satanic Kingdom
3. Kingdoms in the Heavenlies
2. LEVELS OF SPIRITUAL WARFARE
1. Definitions
2. Other Definitions
3. SATAN, FALLEN ANGELS AND DEMONS
1. Satan, Lucifer, Devil
2. The Chain Of Command In The Demonic Realm
4. THE SATANIC COSMOS
5. ANGELS OF LIGHT, POWERS OF DARKNESS
6. THE SEVEN OCCULT KINGDOMS
1. Preface
2. Seals
3. Occult Kingdom Of The Earth (First)
4. Water Occult Kingdom (Second)
5. Occult Kingdom Of Fire (Third)
6. First Occult Kingdom Of The Air (Fourth)
7. Second Occult Kingdom Of The Air (Fifth)
8. Third Occult Kingdom Of The Air (Sixth)
9. Fourth Occult Kingdom Of The Air (Seventh)
10. Satan
7. REFERENCES
PRINCIPALITIES - POWERS - RULERS - WICKEDNESS
(Restoring Shattered Lives)
Scripture
Sons of GOD (Elohim) - Gen. 6:2, 4 & Job 1:6, 2:1
Giants - Gen. 6:4, etc.
Satan - 1 Chron. 21:1, etc.
Host of Heaven - 1 Chron. 18:18
Spirits (Devils - Demons) - 2 Chron. 18:20
Sons of El - Psa. 29:1, Hosea 2:1
The Divine Council - Psa. 82, 2 Chron. 18
Sons of the Most High (gods) - Psa. 82:6
Kings and Nobles - Psa. 149:8
Seraphim - Isa. 6:1-7
Satyres - Isa. 13:21, 34:14
Living Creatures - Eze. 1:4-28
Cherubim - Eze. 28:16
Serpents and Scorpions - Luke 10:19
Power of Darkness - Luke 22:53
Principality, Power, Might, Dominion - Eph. 1:21
Principalities, Powers, Rulers of Darkness of This World,
Spiritual Wickedness in High Places - Eph. 6:12
Power of Darkness - Col. 1:13
Thrones - Col. 1:16, etc.
Dominions - Col. 1:16, etc.
Principalities, Powers - Col. 2:15
Celestial Beings - Jude 8-10
The Satanic Kingdom
(Restoring Shattered Lives)
There are other spiritual beings in the heavenly realms which may be godly or ungodly: Archangels (ruling angels), Angels, and Shedhim (rulers or lords) and Seirim (he-goats or hairy ones). Demons seek a body to inhabit. Angels can appear in bodily form. We petition GOD to deal with spiritual beings in heavenly realms and remove evil beings with levels of authority under them.
Archangels (ruling angels)
Angels
Shedhim (rulers or lords)
Seirim (he-goats or hairy ones)
Demons
Kingdoms in the Heavenlies
The following are possible descending levels of satanic authority. These authorities can be set over cultures, nations and regions of the earth. They can be behind natural and supernatural government.
1. Satan (commander-in-chief)
2. Thrones
3. Dominions (lordships)
4. Principalities (rulerships, princes)
5. Powers (authorities)
6. Rulers Of Darkness Of This World
7. Spiritual Wickedness (wicked spirits) In High Places (heavenly places)
LEVELS OF SPIRITUAL WARFARE
(Informed Intercession)
Definitions
Spiritual Warfare: Conflicts with demonic strongholds and moral deception that require spiritual weaponry and armor.
Warfare Prayer: Application of strategic-level spiritual warfare to evangelistic efforts. An uprooting of prevailing spiritual strongholds that hinder the Gospel.
Ground Level: Ministry activity with individual bondage and/or demonization.
Binding The Strongman: Neutralizing the deceptive hold or enchantment that demonic powers have achieved over human subjects so that the latter can process truth at a heart level.
Occult Level: Intercessory confrontations with demonic forces operating through satanism, witchcraft, shamanism, esoteric philosophies and similar occult activities.
Strategic Level: Intercessory confrontations with demonic power concentrated over given cities, cultures and peoples.
Territorial Spirits: Demonic powers that have been given controlling influence over specific sites, peoples and areas. The belief in such hierarchal arrangements is culturally widespread and often involves protective deities linked to homes, temples, clans, cities, valleys and nations.
Principalities And Powers: Demonic agents and structures that exert deceptive control over co-conspiratorial human political kingdoms and systems.
Rulers Of Darkness Of This World: Demonic forces involved in deceptive and destructive manipulation of natural elements and systems.
Strongholds
Strongmen
Territorial Spirits
Principalities And Powers
Rulers Of Darkness Of This World
Other Definitions
Principalities - forces and dominions dealing with nations and governments; high-level satanic princes set over nations and regions of the earth; commanding generals over Satan's fallen army.
Powers - having authority and power of action in spheres open to them; supernatural and natural government; high ranking powers of evil.
Rulers Of Darkness Of This World - governing the darkness and blindness of the world at large; operate within countries and cultures to influence certain aspects of life; governing spirits of darkness.
Spiritual Wickedness In High Places - forces being directed in and upon the CHURCH OF JESUS CHRIST in wiles, fiery darts, onslaught and every conceivable deception about doctrine which they are capable of planning; the many types of evil spirits that commonly afflict people; the collective body of demon soldiers comprising Satan's hordes.
There are three levels of strongmen: rulers over principalities or wide geographic areas on earth; rulers over people, churches, families, communities and other specific groups or individuals; and rulers who dwell within people. Principalities are ruled by princes, also called strongmen. These are the gods and goddesses of the underworld.
Forces and Dominions
Princes
Generals
Principalities
Powers
Rulers Of Darkness Of This World
Spiritual Wickedness In High Places
Rulers
Strongmen
Gods and Goddesses
SATAN, FALLEN ANGELS AND DEMONS
There is Satan - one individual not omniscient, omnipresent or omnipotent like God.
Heb. 12:22 too innumerable (myriads, countless, indefinitely large numbers, enormous, multitudinous) hosts of angels. Rev. 5:11 calculates at least 101,000,000 total angels. Rev. 12:4 calculates at least 33,700,000 fallen angels. There are many millions of fallen angels.
We only cast out demons in Christians and find they have many demons. If the world has billions of people and Christians have many demons, then there must be multiplied billions of demons.
Demons may have come from a Pre-Adamic Race but there is no scriptural reference that can be found to prove where demons came from conclusively. Demons say that they are demons and not fallen angels. They do not have to tell where they came from apparently.
Some interesting scriptures are Matt. 25:41, II Peter 2:4 and Jude 6. There is no indication that angels are demons.
Satan is Chief of Staff of his army. The fallen angels are his officers. The demons are his soldiers.
We cast thousands of demons out of a man during a year by working with him weekly. The demons freely talked and gave us information about their rank and number. One demon said that a person could have thousands of demons. Early in our deliverance ministry, I would write this information down. A Christian can have a legion of demons.
Druids revered the faeries, gnomes and undeines which are types of demons.
Satan (Chief of Staff)
Hosts of Angels
Faeries, Gnomes and Undeines
Satan, Lucifer, Devil
Devil means accuser or slanderer. The chief of the fallen angels is an archangel who has at least forty names given in Scripture: Satan, Lucifer, Devil, Abaddan, Accuser Of Brethren, Adversary, Anointed Cherub, Antichrist, Apollyon, Beelzebub, Belial, Charmer, Condemner, Covering Cherub, Crooked Serpent, Day Star, Deceiver, Destroyer, Great Red Dragon, Enemy, Evil One, Father Of Lies, He Who is in the World, King, Leviathan, Liar, Murderer, Oppressor, Roaring Lion, Piercing Serpent, Son Of The Morning, Tempter, Thief, Wicked One, Wolf.
Angel of the Abyss, Angel of Light, Authority Of Darkness, God Of This Age, God Of This World, Prince Of The Power Of The Air, Prince Of This World, Ruler Of Authorities Of Air, Ruler of Demons, Ruler Of This World, King Of Babylon and King Of Tyrus.
Satan - Lucifer - Devil
The Chain Of Command In The Demonic Realm (Excerpts)
Demons are very conscious of authority and adhere slavishly to the chain of command and the line of authority structure. There are Chief Kings and Chief Princes, and under them are Kings and Princes who rule various geographical and spiritual areas. There are kingdoms, principalities, dominions and powers which are administered by Kings and Princes. Each state in the United states is ruled over by a prince. Louisiana is ruled by Southern Curses.
A General is in charge of a Legion (6,000) while a Prince will control a number of Legions. A Ruler or Captain commands a Cohort (600), and there can be Chief Captains and Chief Rulers with still more authority. A Centurion controls 100 demons; if he controls less than a hundred demons he is called a Strongman.
Any demon in authority will direct how many, when and where pain spirits are to attack, and how sustained the attack is to be. These pain spirits are called Imps by those in charge.
Because of the rigid authority structure, a wise move in dealing with spirits is to bind all spirits, especially ruling ones and ones of Violence, Fighting and Murder.
The control of a geographical area seems to rest on the success of a prince in controlling the majority of the persons within that place. It also has to do with the ferocity and power of that prince.
Chief Kings and Chief Princes
Kings and Princes
Kingdoms, Principalities, Dominions and Powers
Generals
Legions
Cohorts
Chief Captains and Chief Rulers
Rulers or Captains
Centurions
Strongmen
Imps
Emperor - Dukes - Commanders
THE SATANIC COSMOS (EXCERPTS)
In the Scriptures, both holy and unholy spirit beings are designated as angels. Usually the unholy angels are referred to as demons, translated in the King James Version as devils. (Demons would talk to Win Worley.)
Demons in vast numbers constitute a part of Satan's hierarchy and fight in his army. They degrade the bodies they invade and possess, whether of animals or men. (Animals need deliverance too. We have done deliverance on our farm animals.)
This influence is exercised both to mislead the unsaved and wage an increasing war against the believer. Thus commenced the fierce battle between Satan and God for the control of the human beings God put on earth in the re-creation. (What was on the earth before Adam and Eve?)
The super angel continued to invade the affairs of men. By the time of Noah, he had managed by supernatural power to infiltrate the human race with angelic creatures who somehow took the bodies of humans to father monstrous hybrid offspring, half demon and half human.
Most demons will concede that they will eventually go to the pit, but they emphasize that is is not time yet and they do not want to talk about it. They fear and dread the pit and its consequences.
There can be very little doubt that the demons do have a highly organized empire of evil. Satan's description is the one who deceiveth the whole world. Behind the facade of religious life, there is a spiritual battle raging. There is fierce conflict today; there are those who do not wish to pass this way.
In brief, the Church of Christ will reach its high water mark when it knows how to (1) bind the strong man by prayer, (2) command the spirits of evil in the Name of Christ, and (3) deliver men and women from their power.
There are spirits from the heavenlies deliberately intervening to strengthen and reinforce embattled spirits in a person. The most powerful are those in the heavenlies charged with the overall direction of Satan's program.
There is a bottom division to which demons refer. The middle division seems to encompass those demons whose job is to gain entrance to mortal bodies. The top division of the demonic hierarchy supervises and closely monitors activities in the lower ranks without violating any of the ground rules in Scripture.
Entirely due to the stupidity and ignorance of the believers, dividing and sowing suspicion among the believers, is an astoundingly effective tool - 90% successful!
Three different places are Gehenna, Hades and Tartarus. Gehenna refers to Hell, the final abode of the wicked dead. Hades refers to the temporary abode of the wicked dead.
Tartarus refers to some of the fallen angels who sinned at the time of the flood and were sent to their temporary prison house. Demons fear this place exceedingly and tremble. They say it is dark, filled with black flames, inhabitants are bound by chains, cannot communicate with each other, and it is a horrible place filled with misery.
Two thirds of the heavenly host remain loyal to the Lord God, giving us a two to one angelic majority. There is a realism of loosing spirits from the Lord to operate in your life and the lives of others. There are spirits named in the Old and New Testaments.
In the Old Testament, look up the words: angel, charmer, dead, devil, divination, enchantment, familiar, giants, leviathan, magic, necromancy, Satan, serpent, spirit, witch, wizard and references to the giants: Anakim, Avim, Emim, Horim, Nephilim, Rephaim and Zamzummim.
In the New Testament look up the words: angel, Antichrist, Beelzebub, Belial, darkness, devil, demon, dragon, lion, Satan, serpent, sorcery, spirit, tempter.
Satan (super angel)
Unholy Spirits
Unholy Angels
Demons or Devils
Monstrous Hybrid Offspring
Strongmen
Bottom Division - Middle Division - Top Division
Gehenna - Hades - Tartarus - Hell - Hades
Giants
Serpents
ANGELS OF LIGHT, POWERS OF DARKNESS (EXCERPTS)
Try mentioning angels, demons or the Devil. You will be quickly appraised for signs of pathological violence and then quietly shunned. The Roman Catholic Church has reaffirmed its traditional teaching on the existence of angels, including personal guardian angels and demons. The reemergence of teaching on angels in Christian churches runs parallel to the rise of New Age angels in the neo-pagan revival of the secular culture. Pentecostals have long taught the importance of the discernment of spirits and exorcism.
Classical tradition on the fundamental truth about angels: they exist; they are spiritual; they are creatures; and some fell of their own evil will; and wage war against humanity. Angels are merely God's helpers.
Even Satan serves God's glory against his will. Because with the bridle of his power, God holds him bound and restrained. He carries out only those things which have been divinely permitted to him. He obeys his Creator because he is compelled to yield him service wherever God impels him.
Demonic gargoyles decorated churches and cathedrals. Popular Protestantism flirted with fears of witches, epitomized in the tragic Salem witch trials. Angels and men are sufficient to stand, yet free to fall. Classical tradition is seeing Satan's fall as an unprovoked act of pride.
Evangelicals believe in the existence and activity of angels on the word of the Bible alone. Angels are often mistaken for men. Michael and Gabriel seem to have distinct but equivalent functions in the Book of Daniel as warrior and revealer of mysteries, respectively. Devils are condemned forever.
Satan is the ancient serpent, the perpetual accuser and the murderer of the saints. He is revealed in an unholy trinity made up of the mythical accuser (dragon), the Antichrist (beast) and the spirit of false religion. Satan is the hostile opponent. A fall presumes Satan's prior residence in heaven with the angels.
There are angels and demons. Angels have bodies; demons seek to enter other bodies. Satan is Prince of Demons. God bound the fallen angels in Tartarus that cohabited with human women. The demonic spirits of their gigantic offspring may be the demons of today. The ancient world was well acquainted with unclean demonic spirits. (There are spirits of incubus and sucubus which have sex with women and men.)
When did evil begin and where did it come from? Satan is a liar and murderer from the beginning. Worship of gods is the worship of demons. There is an organized kingdom of Satan which afflicts the human race at every level of personal and social life. Demons are not heavenly beings; they are associated with death and the underworld. The churches have their own angelic representatives. Some of these angels may have fallen from heaven in primordial times and then been reduced to demons. (There is a godly and ungodly angel assigned to a church.)
Pentecostals and charismatics say that believers as well as non-Christians may be demonized and require exorcism. This is a seesaw battle between the sons of light and the sons of darkness. There is the great universal spiritual war between Good and Evil. God has assigned a personal guardian angel to each believer. (I ask God to assign twelve legions of angels to protect me.)
We are dealing with gods and angels, Satan and demons, and principalities and powers. Angels exist as well as Satan, demons and powers. Principalities and powers may be called angels on the way to ruination.
The refusal to deal with the good and evil spirits has weakened the church and its witness. Just when the enemy is making a great counterattack, we start forgetting we are on the battlefield at all. It is amazing how quickly the Church has fallen away from the faith, become accursed, bewitched and under a spell. This is very predictable as part of the cosmic battle for their souls. Christians are in bondage to beings that are no gods...weak and beggarly elemental spirits. Angels are guardians and guides of God's people in both Old and New Testaments. Satan, the God Of This Age, disguises himself as an angel of light. The world is filled with devils threatening to undo us.
Angels
Demons
Devil
Michael and Gabriel
Antichrist
Satan (Prince of Demons)
Tartarus
Gods
Principalities and Powers
Elemental Spirits
THE SEVEN OCCULT KINGDOMS
(Occult Grand Master Now In Christ)
Preface
There are seven occult kingdoms in the universe, which are the kingdoms of Satan and the fallen angels. There are various planes, zones, realms and centers as well as deities, gods and lords. The Five Cosmic Seals (occult levels) are the universal summary of the 400,000 categories of occult initiations, powers and demons (Astrometaphysical operations). There are male, female, neuter and mermaid spirits (demons or Cosmic Forces).
There are occult Esoteric Metaphysics (the secret and most confidential aspect of occult teachings) and Mystical Sciences practiced by mystical adepts, Living Grand Masters. This is the cosmological verdict of the Order of Astral and Terrestrial Hierarchy universal occult recognition. Exoteric is public occult teachings. An Adept uses the Technique of the Master. Hell is called After-Life-Hallucination. There are entities, spirits, demons, demi-gods, Archangels and other names for the evil beings. A Guru is a Spiritual Master.
Seals
The Five Cosmic Seals are five occult levels: Level 333, 666, 999, 1330 and 003 operating 400,000 minuet mystical degrees.
First Cosmic Seal: (Devic Seal 333) One who has received this Cosmic Seal is empowered to control not less than 40,000 spirits.
Second Cosmic Seal: (Seal of Kal 666) One who has received this Cosmic Seal is empowered to control not less than 160,000 spirits. Many great politicians, military commanders, etc. on earth are at this occult level of operations. This will be the occult level of the coming Antichrist.
Third Cosmic Seal: (Shiva Seal 999 - Seal of Destruction) One who has received this Cosmic Seal is empowered to control not less than 2,500,000 spirits which depends on the mastership of one's occult and psychic projections. Women are generally kept at this level with a few women exceeding this level.
Fourth Cosmic Seal: (Terrestrial Seal 1330 - Seal of Ba-Vara) One who has received this Cosmic Seal (Living Grand Master of the Order of Astral and Terrestrial Hierarchy) is empowered to control not less than 100,000,000 spirits and 33,000,000 demi-gods.
Fifth Cosmic Seal: (Liber 003 - Seal of Tuzassotama) One who has received this Cosmic Seal is mystically empowered to proclaim himself as "God, Lord, Universal Master or God-Incarnate" on earth and he controls all spirits of the occult kingdoms.
Occult Kingdom Of The Earth (First)
There are ten major zones of spiritual operations of the forces of darkness ruled by "Guardian Angels - Arahatha": Gobi desert around Afghanistan, Agam Des in Tibet, Himalaya Mountains in India, Forest of Slurping in India, Vrindavan City in India, California in United States (ruled by Seth), Ibadan City in Nigeria, Jerusalem in Israel, Tabuse in Japan and around the pyramid of Egypt. The Devic kingdom is ruled by a female Archspirit Seraphim Visel living in a spiritual city called NU located in Iran. (Notice the zones in India and Tibet.)
Within each of the zones, there are 127 occult regions or 1,270 regions total ruled by demon Earth Masters which project the metaphysical powers to sustain secret societies, churches and religious movements for the operation of witchcrafts, esoteric and related metaphysical forces. Within each of the occult regions, there are 3,000 occult centers or 30,000,000 centers total of Elemental Forces ruled by Gomes (Supreme Elementals) operated by mystical AUM Vibrations (Mantra sound vibrations). Within each center, there are millions of Elemental Spirit demons.
Water Occult Kingdom (Second)
There are five planes or zones: Lumani, Banni, Lemuria, Gamma and Atlantis. Within each zone, there are 220 regions or 1,100 regions total ruled by a Pritha. Within each region, there are 2,000 occult centers or 440,000 centers total ruled by a Huna Supreme Mermaid controlling millions of mermaids and water demons. Banwar Kingdom is ruled by Archspirit Lord Kaliya (neither male nor female) living in an occult city Gupha located in the Bermuda-Triangle (Zone of Death). Each of the five zones has a male great demon ruling it (demi-god with four hands).
Occult Kingdom Of Fire (Third)
There are millions of mighty dark angels of death. Within this realm, there are two major planes. The first plane, Anda, has innumerable courts guarded by Gnomes (subterranean spirits) ruled by Archangel Ahankar. The second plane is a strange plane of punishment ruled by Archangel Chita (The Lord of Fire) made for some of those who are physically dead on earth). Yamalok kingdom is ruled by Archspirit Lord Naga (Lord of Death and Punishment) controlling millions of mighty dark angels of death.
First Occult Kingdom Of The Air (Fourth)
Within the Astral Kingdom, there are 900,000,000 zones and planes ruled by Archspirit Lord Sagna, a Deva (Guardian Spirit) in control of billions of Yansdavas (demons of the air) and millions of Devas and Devatas (male and female Guardian Spirits) in the city of Sahasra. There are billions of demons and millions of "Guardian Spirits". Lower Astral Kingdom is made up of 26,000,000 planes. In many religions of the world King Elam, second-in-command, is being worshipped as "God".
Second Occult Kingdom Of The Air (Fifth)
Within the Terrestrial Kingdom, there are 33,000,000 demi-gods ruled by Archspirit Ba-Vara. Within the kingdom, there are two major "Grand Divisions". Grand Division Casual World is ruled by Archspirit Lord Gotamy. Grand Division Etheric Heaven is ruled by Saint Goo-Ling using advanced manipulation which one can not detect except after one's deliverance by the Living Power of Jesus Christ.
Third Occult Kingdom Of The Air (Sixth)
Within the Azura Kingdom, there are several planes, regions, sub-regions, zones, etc. ruled by Archspirit Sat Kumara. Every mystical art, wisdom or craft born in Azura is projected to the other five kingdoms. There are millions of mighty spirits called Guardians of the Flame (Abhidevanadas).
Fourth Occult Kingdom Of The Air (Seventh)
The Kalami Kingdom is the highest of all and is ruled by Satan. Here one attains the ultimate perfection of mysticism and esoteric power which is proclaimed to be the state of "God Consciousness".
Satan
Satan, the Devil, Archangel Lucifer, that old serpent and anointed cherub is called Chitanam who deceived one-third of the angels, cherubims and seraphims in Heaven. He wanted to sit on the mount of the congregation in the sides of the north (Mount of the Assembly far in the north of the highest heavens) and be like the Most High. He showed our Lord Jesus Christ all the kingdoms of the world (the seven occult kingdoms) in a moment of time. Lucifer is revealed as a great red dragon with seven heads and ten horns forming the seven occult kingdoms.
Seven Occult Kingdoms
Kingdoms of Satan
Fallen Angels
Planes, Zones, Realms, Centers
Deities, Gods, Lords
Five Cosmic Seals (occult levels)
Occult Initiations, Powers, Demons
Astrometaphysical Operations
Male, Female, Neuter, Mermaid Spirits
Demons
Cosmic Forces
Occult Esoteric Metaphysics
Mystical Sciences
Mystical Adepts
Living Grand Masters
Order of Astral and Terrestrial Hierarchy
Hell
Entities, Spirits, Demons, Demi-gods, Archangels
Gurus (Spiritual Masters)
REFERENCES
I recommend that you purchase these books and read them:
The Handbook For Spiritual Warfare by Ed Murphy, Thomas Nelson Publishers
The Christian In Complete Armour by William Gurnall, The Banner Of Truth Trust
Spiritual Warfare by Derek Prince, Whitaker House
The Satanic Cosmos by Win Worley, Hegewisch Baptist Church, Highland, IN
Angels Of Light, Powers Of Darkness by Stephen F. Noll, InterVarsity Press
Occult Grand Master Now In Christ by Iyke Nathan Uzorma, P.O. Box 8997, Benin City, Nigeria
Restoring Shattered Lives by Tom R. and Diane W. Hawkins, Restoration In Christ Ministries
Informed Intercession by George Otis, Jr., Renew Books
Deliverance Manual by Gene and Earline Moody (whatever is not listed for other references)
Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009
http://www.youtube.com/watch?v=psLE30BguPM&NR=1&feature=fvwp
ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΤΗΣ ΜΑΣΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΥΡΩΝ "ΤΡΥΠΩΝ"
ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΤΗΣ ΜΑΣΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΥΡΩΝ "ΤΡΥΠΩΝ"
Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009
ΑΓΓΛΟΙ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ ΕΠΙ ΤΟ ΕΡΓΟ
ΔΙΑΛΕΞΤΕ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΦΗ.ΣΤΗΝ ΦΩΤΟ Ο ΑΜΥΗΤΟΣ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΕΒΑΡΚΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΝΤΑΣ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΠΙΟΝΙ Η ΜΑΖΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝ ΑΥΤΟ "ΒΟΛΕΥΕΙ"-ΑΚΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ-ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΚΕΝΤΡΟ-ΔΕΞΙΑ-ΑΚΡΑ ΔΕΞΙΑ ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΝΑΙ.ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ ΟΦ ΘΑΝΑΤΕΡΟΣ ΟΦΙΣ Κ.Τ.Λ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)