Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

“Η αγάπη στον Χριστό δεν χορταίνετε”

“Ο Χριστός είναι το άκρον εφετόν, το άκρον επιθυμητόν, δεν υπάρχει ανώτερο. Όλα τα αισθητά έχουν κόρο, αλλά ο Θεός δεν έχει κόρο. Αυτός είναι το πάν. Ο Θεός είναι το άκρον εφετόν. Καμιά άλλη χαρά, κανένα άλλο κάλλος, τίποτε δεν μπορεί να παραβγεί μ΄ Αυτόν. Τι άλλο από το ανώτατον;
Ο έρωτας προς τον Χριστό είναι άλλος έρως. Δεν έχει τέλος, δεν έχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει υγεία, δίνει, δίνει, δίνει… Κι όσο δίνει, τόσο πιο πολύ ο άνθρωπος θέλει να ερωτεύεται. Ενώ ο ανθρώπινος έρωτας μπορεί να φθείρει τον άνθρωπο, να τον τρελάνει. Όταν αγαπήσουμε τον Χριστό, όλες οι άλλες αγάπες υποχωρούν. Οι άλλες αγάπες έχουν κορεσμό. Η αγάπη του Χριστού δεν έχει κορεσμό. Η σαρκική αγάπη έχει κορεσμό. Μετά μπορεί ν΄ αρχίσει η ζήλια, η γκρίνια, μέχρι κι ο φόνος. Μπορεί να μεταβληθεί σε μίσος. Η εν Χριστώ αγάπη δεν αλλοιώνεται. Η κοσμική αγάπη λίγο διατηρείται και σιγά-σιγά σβήνει, ενώ η θεία αγάπη ολοένα μεγαλώνει και βαθαίνει. Κάθε άλλος έρωτας μπορεί να φέρει τον άνθρωπο σ΄ απελπισία. Ο θείος έρως, όμως, μας ανεβάζει στη σφαίρα του Θεού, μας χαρίζει γαλήνη, χαρά, πληρότητα. Οι άλλες ηδονές κουράζουν, ενώ αυτή διαρκώς δεν χορταίνετε. Είναι μια ηδονή ακόρεστος, που δεν τη βαριέται κανείς ποτέ. Είναι το άκρον αγαθόν.
Μόνο σ΄ ένα σημείο σταματά ο κορεσμός. Όταν ο άνθρωπος ενωθεί με τον Χριστό. Αγαπάει, αγαπάει, αγαπάει κι όσο αγαπάει, τόσο βλέπει ότι θέλει ακόμη ν΄ αγαπήσει. Το βλέπει ότι δεν έχει ενωθεί, δεν έχει δοθεί στην αγάπη του Θεού. Έχει συνεχώς την έφεση, την επιθυμία, τη χαρά, για να κατορθώσει να φτάσει στο άκρον εφετόν, στον Χριστό. Όλο νηστεύει κι όλο κάνει μετάνοιες κι όλο προσεύχεται κι όμως όλο δεν ικανοποιείται. Δεν το καταλαβαίνει ότι έφτασε ήδη σ΄ αυτή την αγάπη. Αυτό που επιθυμεί δεν το νιώθει ότι τον γέμισε, ότι το πήρε, ότι το αισθάνεται, ότι το ζει. Αυτόν τον θείο έρωτα, αυτήν την θεία αγάπη λαχταρούν και ποθούν όλοι οι ασκητές. Μεθούν με τη θεία μέθη. Μ΄ αυτή τη θεία μέθη το μεν σώμα μπορεί να γηράσκει, να παρέρχεται, το πνεύμα ,όμως, νεάζει και ανθεί.
Οι ύμνοι και τα τροπάρια της Εκκλησίας μας είναι γεμάτα με θείο έρωτα. Ακούστε τι λέει στον κανόνα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος:
"Ποθήσας θερμώς των εφετών το ακρότατον, και δι΄ αγάπης συγκρατείς, πόθο κατάλληλο ζωήν, μετήλθες θεόληπτε, δια παντός, σου κατοπτεύων τον έρωτα, και της αυτού θεωρίας πιμπλάμενος".
“συγκρατείς” σημαίνει γίνεσαι ένα, ενώνεσαι με τον ερωμένο. Και “πιμπλάμενος”, από το “πίμπλημι”, σημαίνει γεμίζω, χορταίνω. Ω, λέξεις σπουδαίες! Ναι, δεν χορταίνετε η αγάπη στον Χριστό. Όσο Τον αγαπάεις, νομίζεις ότι δεν Τον αγαπάεις κι όλο θέλεις πιο πολύ να Τον αγαπάεις. Συγχρόνως, όμως, πλημμυρίζει η ψυχή σου απ΄ την παρουσία Του και την εν Κυρίω χαρά την αναφαίρετο. Δεν θέλεις τότε τίποτε να επιθυμήσεις. Κάτι παρόμοιο γράφει ο Αββάς Ισαάκ ο Σύρος.
“Η χαρά, ήτις πηγάζει από τον Θεόν, υπάρχει δυνατωτέρα της ενταύθα ζωής και όστις γευθεί αυτήν, όχι μόνον δεν θέλει προσέχει εις τα πάθη, αλλ΄ ουδέ την ενταύθα ζωήν αυτού θέλει επιθυμήσει, ούτε άλλο τι αισθητόν θέλει προτιμήσει αυτής της χαρά, εάν αύτη υπάρχει αληθής και όχι πλάνη. Η αγάπη του Θεού είναι γλυκύτερα της πρόσκαιρου ζωής… είναι γλυκύτερα υπέρ μέλι και κηρίον, δεν λυπείτε η αγάπη να δεχθεί μέγα θάνατον υπέρ των αγαπώντων αυτήν … και εις εκείνη την καρδίαν, ήτις δέχεται αυτήν πάσα γλυκύτης τούτου του κόσμου θεωρείται περιττή, διότι κανένα άλλο πράγμα δεν δύναται να εξομοιωθεί με την γλυκύτητα της επιγνώσεως του Θεού”.
Και στο Κεκραγάριον του Ιερού Αυγουστίνου διαβάζουμε:
“Σε αγαπώ Κύριε ο Θεός μου κι επιθυμώ
να σ΄ αγαπώ πάντα και πιο πολύ.
Γιατί Εσύ ΄σαι πράγματι
απ΄ το καλύτερο μέλι γλυκύτερος,
απ΄ το εκλεκτότερο γάλα θρεπτικότερος
κι απ΄ όλο το φως αστραφτερότερος.
Γι΄ αυτό είσαι για μένα κι από το χρυσάφι
Και από τ΄ ασήμι και απ΄ τα πολύτιμα πετράδια πολυτιμότερος.
Ω αγάπη, που πάντα είσαι παραπάνω από ολόθερμη
και δεν καταπέφτεις ποτέ σε χλιαρότητα!
Περίφλεξέ με!
Θα Σ΄ αγαπήσω Κύριε, γιατί Σύ πρώτος μ΄ αγάπησες.
Και που να ΄βρω λόγια αρκετά, ώστε να περιγράψω
όλα τα δείγματα της μεγίστης αγάπης Σου για μένα;
Με καταλάμπρυνες προσέτι
και με του προσώπου Σου το φως,
που το ΄βαλες επιγραφή
πάνω στο ανώφλι της καρδιάς μου.
Μ΄ αυτό το φως”.
ΛΟΓΟΣ Περί Θείου Έρωτος

“Ο Χριστός είναι φίλος μας”


“Τον Χριστό να Τον αισθανόμαστε φίλο μας. Είναι ο φίλος μας. Το βεβαιώνει ο ίδιος, όταν λέει: “Υμείς φίλοι μου εστέ…” Σαν φίλο να Τον ατενίζουμε και να Τον πλησιάζουμε. Πέφτουμε; Αμαρτάνουμε; Με οικειότητα, αγάπη κι εμπιστοσύνη να τρέχουμε κοντά Του, όχι με φόβο ότι θα μας τιμωρήσει αλλά με θάρρος, που θα μας το δίνει η αίσθηση του φίλου. Να Του πούμε: "Κύριε, το έκανα, έπεσα, συγχώρεσέ με”. Αλλά συγχρόνως να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάει, ότι μας δέχεται τρυφερά, με αγάπη και μας συγχωρεί. Να μη μας χωρίζει απ΄ τον Χριστό η αμαρτία. Όταν πιστεύουμε πως μας αγαπάει και Τον αγαπάμε, δεν αισθανόμαστε ξένοι και χωρισμένοι απ΄ Αυτόν, ούτε όταν αμαρτάνουμε. Έχουμε εξασφαλίσει την αγάπη Του κι όπως και να φερθούμε, ξέρουμε ότι μας αγαπάει.

Αν αγαπάμε τον Χριστό πραγματικά, δεν υπάρχει φόβος να χάσουμε το σεβασμό μας σ΄ Εκείνον. Εδώ ισχύει εκείνο του Αποστόλου Παύλου: "Τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; θλίψις ή στεναχώρια … πέπεισμαι γαρ ότι ούτε θάνατος, ούτε ζωή … ούτε ύψωμα, ούτε βάθος … δυνήσεται ημάς χωρίσαι από της αγάπης του Χριστού της εν Χριστώ Ιησού το Κυρίω ημών". Είναι μια σχέση ανώτερη, μοναδική, η σχέση της ψυχής με τον θεό, που δεν τη διασπαέι τίποτε και δεν τη φοβίζει, ούτε την κλονίζει τίποτε.
Το Ευαγγέλιο, βέβαια, λέει με συμβολικές λέξεις για τον άδικο ότι θα βρεθεί εκεί όπου υπάρχει "ο τριγμός και ο βρυγμός των οδόντων", διότι μακράν του Θεού έτσι είναι. Και από τους νηπτικούς Πατέρες της Εκκλησίας πολλοί μιλούν για φόβο θανάτου και κολάσεως. Λένε: "Έχε μνήμην θανάτου διηνεκώς". Αυτές οι λέξεις, αν τις εξετάσουμε βαθιά, δημιουργούν το φόβο της κολάσεως. Ο άνθρωπος, προσπαθώντας ν΄ αποφύγει την αμαρτία, κάνει αυτές τις σκέψεις, για να κυριευτεί η ψυχή του απ΄ το φόβο του θανάτου, της κολάσεως και του διαβόλου.
Όλα έχουν τη σημασία τους, το χρόνο και την περίστασή τους. Η έννοια του φόβου είναι καλή για τα πρώτα στάδια. Είναι για τους αρχαρίους. Γι΄ αυτούς που ζει μέσα τους ο παλαιός άνθρωπος. Ο άνθρωπος ο αρχάριος, που δεν έχει ακόμη λεπτυνθεί, συγκρατείται απ΄ το κακό με το φόβο. Και ο φόβος είναι απαραίτητος, εφόσον είμαστε υλικοί άνθρωποι και χαμερπείς. Αλλ΄ αυτό είναι ένα στάδιο, ένας χαμηλός βαθμός σχέσεως με το θείον. Το πάμε στη συναλλαγή, προκειμένου να κερδίσουμε τον Παράδεισο ή να γλιτώσουμε την κόλαση. Αυτό, αν το καλοεξετάσουμε, δείχνει κάποια ιδιοτέλεια, κάποιο συμφέρον. Εμένα δεν μου αρέσει αυτός ο τρόπος. Όταν ο άνθρωπος προχωρήσει και μπει στην αγάπη του Θεού, τι του χρειάζεται ο φόβος; Ό,τι κάνει, το κάνει από αγάπη κι έχει πολύ μεγαλύτερη αξία αυτό. Το να γίνει καλός κάποιος από φόβο στον Θεό κι όχι από αγάπη δεν έχει τόση αξία.
Προχωρώντας, και το Ευαγγέλιο μας δίνει να καταλάβουμε πως ο Χριστός είναι η χαρά, η αλήθεια, πως ο Χριστός είναι ο Παράδεισος. Πώς το λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης; "Φόβος ούκ έστιν εν τη αγάπη, αλλ΄ η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβο, ότι ο φόβος κόλασιν έχει, ο δε φοβούμενος ου τετελείωται εν τη αγάπη". Προσπαθώντας διά του φόβου μπαίνουμε σιγά-σιγά στην αγάπη του Θεού. Πάει τότε η κόλαση, πάει ο φόβος, πάει ο θάνατος. Ενδιαφερόμαστε μόνο για την αγάπη του Θεού. Κάνουμε το πάν γι΄ αυτή την αγάπη. Ό,τι ο γαμπρός για την νύφη.
Αν θελήσουμε και Τον ακολουθήσουμε και τούτη η ζωή με τον Χριστό είναι χαρά, έστω και μέσα σε δυσκολίες. Όπως το λέει ο Απόστολος Παύλος: " Χαίρω εν τοις παθήμασί μου". Αυτή είναι η θρησκεία μας, εκεί πρέπει να πάμε. Δεν είναι τα τυπικά, όσο είναι να ζει κανείς με τον Χριστό. Όταν αυτό το πετύχεις, τι άλλος θέλεις; Κέρδισες το πάν. Ζεις τον Χριστό και ο Χριστός ζει μέσα σου. Όλα μετά είναι πολύ εύκολα, η υπακοή, η ταπείνωση, η ειρήνη.

THE NEW WORLD ORDER PRIEST SUMMONING THE DEMON OF HELL ASTARTE?...


ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΑΠΟ ΝΕΟΤΑΞΙΤΗ ΙΕΡΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΑ ΑΣΤΑΡΩΘ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗ...ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΑΙ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΑΝ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΤΕΡΑΤΑ ΠΩΣ ΘΑ ΚΟΡΟΙΔΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΛΑΤΕΙΑ ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΙΣΤΕΙΑ ΤΩΡΑ...ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΠΕΞΩ ΚΟΥΚΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΠΑΝΟΥΚΛΑ!

polemiste mexri telefteas pnois ton kokkino drako...



Having risen from sleep I hasten to Thee, O Lord, Lover of men, and by Thy loving-kindness I strive to do Thy work, and I pray to Thee: help me at all times, in everything, and deliver me from every evil thing of the world and every attack of the devil, and lead me into Thine eternal Kingdom. For Thou art my Creator, the Giver and Provider of everything good, and all my hope is in Thee, and to Thee I send up glory, now and ever, and to the ages of ages. Amen.

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

πληροφορίες στον νου σας

. Μην καταχωρήσετε τις παρακάτω πληροφορίες στον νου σας σαν αποδεκτές ή όχι, καλές ή κακές, λογικές ή ανόητες, «έτσι» ή «όχι έτσι».

Μην μετατρέψετε αυτές τις πληροφορίες σε νέα σκοινιά που θα σας δέσουν περισσότερο.

Ερευνήστε αυτές τις πληροφορίες και ψάξτε την αλήθεια τους μέσα στον εαυτό σας. Είναι το ενδεδειγμένο.

Τα νήματα, τα οποία πολύ σωστά αναφέρονται στην ανάρτηση, είναι οι πεποιθήσεις.

Και όπως λέει η λέξη, η οποία βγαίνει από το πέποιθα = έχω πεισθεί, πεποιθήσεις είναι όλα εκείνα που πιστεύουμε σαν σωστά ή όχι.

Αλλά εδώ δημιουργείται το πρόβλημα.

Παίρνουμε πληροφορίες από το περιβάλλον και αναγκαστικά τις καταχωρούμε σε σωστές και λάθος. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι έτσι όπως τις καταχωρήσαμε.

Επομένως μπορούμε να βάλουμε μια «κακή» πληροφορία στις «καλές» και το αντίστροφο.

Οι πληροφορίες αυτές όμως μετατρέπονται σε πεποιθήσεις (στα αόρατα σκοινιά της μαριονέτας) και αυτό περιπλέκει τα πράγματα για όποιον θέλει να απαλλαγεί από τα σκοινιά που τον κατευθύνουν.

Ορίστε και μερικά αποσπάσματα από βιβλία που ασχολούνται αποκλειστικά με αυτό το θέμα. Τα «έκοψα» όσο γινόταν γιατί ξέρω ότι σήμερα κανείς δεν έχει διάθεση να κάθεται και να διαβάζει μεγάλα κείμενα (άλλο ένα σκοινί στην μαριονέτα):

#

Ο ασταθής νους, δεν καταλαβαίνει αυτά που λέμε εδώ.

Όπως λένε και οι Φιλοκαλικές σελίδες στο «Ο νους» σελίδα 6: Αλλά είναι τραγικό όταν στο νου λείπει η γνωστική και διακριτική αίσθησις. Τυφλώνεται τότε, εξέρχεται εντελώς από τον εαυτό του και αποκτά απόλυτες σχέσεις με τα δημιουργήματα με την κατ’ αίσθηση φύση των όντων…

Ο ασταθής νους διαβά­ζει αυτό το κεφάλαιο και ύστερα το ξεχνά. Έρχεται κατόπιν άλλο βι­βλίο και άλλο και στο τέλος καταλήγουμε σε οποιαδήποτε διδασκα­λία που μας πουλάει διαβατήριο για τον ουρανό, που μας μιλά πιο αισιό­δοξα, που μας βεβαιώνει για βολικότητες πέρα από τον θάνατο.

Έτσι είναι οι άνθρωποι, απλές μαριονέτες που ελέγχονται από αόρατα νήματα, μηχανικές κούκλες με ασταθείς ιδέες (οι οποίες αλλάζουν διαρκώς όπως ο άνεμος γυρίζει τον ανεμόμυλο) και χωρίς συνέ­χεια σκοπών.

#

Η ανθρώπινη προσωπικότητα είναι μία μαριονέτα ελεγχόμενη από αόρατες κλωστές. Το εγώ που σήμερα ορκίζεται αιώνια αγάπη, αργότερα αντικαθίσταται από άλλο που δεν έχει να κάνει τίποτε με τον όρκο, οπότε το άτομο υπαναχωρεί. Το εγώ που σήμερα ορκίζεται αιώνια αγάπη για μια γυναίκα, αργότερα αντικαθίσταται από άλλο που δεν έχει τίποτα να κάνει με αυτό τον όρκο, οπότε το άτομο ερωτεύεται άλλη και ο πύργος από τα τραπουλόχαρτα σωριάζεται στο πάτωμα.

#

Είναι λυπηρό που δεν είμαστε κύριοι του εαυτού μας, που διά­φορες ψυχολογικές οντότητες (Εγώ ή ελαττώματα) κάνουν ότι θέλουν μαζί μας. Δυστυχώς ούτε από μακριά δεν υποπτευόμαστε ότι μας συμ­βαίνει κάτι τέτοιο και ενεργούμε σαν απλές μαριονέτες ελεγχόμενες από αόρατες κλωστές. Το χειρότερο από όλα αυτά είναι ότι αντί να αγωνιζόμαστε για την ανεξαρτησία μας από όλα αυτά τα τυραννικά μυστικά, κάνουμε το λάθος να τα δυναμώνουμε και αυτό γίνεται όταν ταυτιζόμαστε μαζί τους.

#

Όπως υπάρχει μια εξωτερική ζωή, έτσι υπάρχει και μια εσωτε­ρική. Ο εξωτερικός άνθρωπος δεν είναι το παν. Το ψυχολογικό ξεδίπλωμα μας δείχνει την πραγματικότητα του Εσωτερικού Ανθρώπου. Ο εξωτερικός άνθρωπος έχει τον τρόπο ζωής του, είναι ένα όν με ποικίλες δραστηριότητες και χαρακτηριστικές αντιδράσεις στην ζωή, μια μαριονέτα που κινείται από αόρατα σκοινιά. Ο Εσωτερικός Άνθρωπος είναι το αυθεντικό Είναι, διαδικάζεται σε πολύ διαφορετικούς νόμους, δεν θα μπορούσε ποτέ να μετατραπεί σε ρομπότ. Ο εξωτερικός άνθρωπος θέλει να είναι βολεμένος, αισθάνεται κακοπληρωμένος, λυπάται τον εαυτό του. Αν είναι στρα­τιώτης φιλοδοξεί να γίνει στρατηγός, αν είναι εργάτης κάποιου ερ­γοστασίου διαμαρτύρεται όταν δεν τον προωθούν, θέλει να αναγνω­ριστεί οπωσδήποτε η αξία του κ.λ.π.

#

Ο άνθρωπος, αυτό το φτωχό ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ που χαρακτηρίζεται κατά λάθος ΑΝΘΡΩΠΟΣ, έχει ανακαλύψει χιλιάδες πολυπλοκότατες και δύσκολες μηχανές και ξέρει πολύ καλά ότι για να εξυπηρετηθεί από μια ΜΗΧΑΝΗ χρειάζεται αρκετές φορές πολλά χρόνια μελέτης και εκμάθησης. Αλλά όταν πρόκειται για τον ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ξεχνά εντελώς αυτό το γεγονός, παρόλο που και αυτός ο ίδιος είναι μια μηχανή πιο πολύπλοκη από όλες όσες έχει ανακαλύψει.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είναι γεμάτος από ολοκληρωτικά λαθεμένες ιδέες για τον εαυτό του, το χειρότερο όμως είναι ότι δεν θέλει να καταλάβει ότι πραγματικά είναι μια μηχανή.

Η ανθρώπινη μηχανή δεν έχει ελευθερία κινήσεων, λειτουργεί μοναδικά από πολλαπλές και διάφορες εσωτερικές επιρροές και εξωτερικές συγκρούσεις.

Όλες οι κινήσεις, ενέργειες, λόγια, ιδέες, αισθήματα, συγκινήσεις, επιθυμίες, της ανθρώπινης μηχανής προκαλούνται από εξωτερικές επιρροές και από πολλαπλές εσωτερικές αιτίες παράξενες και δύσκολες.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ είναι ένα φτωχό κουκλάκι που μιλά, με μνήμη και ζωτικότητα, ένας ζωντανός κούκλος που έχει την ανόητη αυταπάτη ότι μπορεί να ΚΑΝΕΙ, όταν στην πραγματικότητα δεν μπορεί να ΚΑΝΕΙ τίποτα. Φανταστείτε για μια στιγμή, αγαπητέ αναγνώστη, ένα μηχανικό κούκλο αυτόματα ελεγχόμενο από έναν πολύπλοκο μηχανισμό. Φανταστείτε ότι αυτός ο κούκλος έχει ζωή, ερωτεύεται, μιλά, περπατά, επιθυμεί, κάνει πολέμους κλπ.

Φανταστείτε ότι αυτός ο κούκλος μπορεί να αλλάξει ιδιοκτήτη κάθε στιγμή (επειδή κάθε τόσο αλλάζουν τα ελαττώματα που μας κυβερνούν). Πρέπει να φανταστείτε ότι κάθε ιδιοκτήτης είναι και ένα διαφορετικό πρόσωπο, έχει το δικό του κριτήριο, τον δικό του τρόπο διασκέδασης, αισθήματος, ζωής κλπ.

ΕΝΑΣ οποιοσδήποτε ιδιοκτήτης (ελάττωμα) θέλοντας να αποκτήσει χρήματα θα πατά ορισμένα κουμπιά και τότε ο κούκλος θα ασχολείται με το εμπόριο. Άλλος ιδιοκτήτης, μισή ώρα αργότερα ή μερικές ώρες μετά, θα έχει κάποια διαφορετική ιδέα, και θα βάζει τον κούκλο του να χορεύει και να γελά. Ένας τρίτος θα τον βάζει να παλεύει, ένας τέταρτος θα τον κάνει να ερωτευτεί μια γυναίκα, ένας πέμπτος θα τον κάνει να ερωτευτεί μια άλλη, ένας έκτος θα τον κάνει να μαλώσει με έναν γείτονα και θα ανακατευτεί η αστυνομία στο πρόβλημα που θα δημιουργηθεί και ένας έβδομος θα τον κάνει να αλλάξει κατοικία.

Πραγματικά ο κούκλος στο παράδειγμα μας δεν έχει κάνει τίποτα, αλλά αυτός νομίζει ότι ναι έχει κάνει, έχει την ψευδαίσθηση ότι ΚΑΝΕΙ, όταν στην πραγματικότητα δεν μπορεί να ΚΑΝΕΙ τίποτα, γιατί δεν έχει το ατομικό του ΕΙΝΑΙ (ξύπνια συνείδηση).

Χωρίς καμιά αμφιβολία όλα έχουν συμβεί όπως όταν βρέχει, όταν αστράφτει, όταν ζεσταίνει ο ήλιος αλλά ο φτωχός κούκλος πιστεύει ότι ΚΑΝΕΙ, έχει την ανόητη ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ότι τα έκανε όλα, όταν στην πραγματικότητα δεν έχει κάνει τίποτα. Είναι οι αντίστοιχοι ιδιοκτήτες του (τα εγώ, τα ελαττώματα) αυτοί που διασκέδασαν με τον φτωχό μηχανικό κούκλο.

Έτσι είναι το φτωχό σκεπτόμενο ζώο, αγαπητέ αναγνώστη: ένας μηχανικός κούκλος όπως στο χαρακτηριστικό μας παράδειγμα. Πιστεύει ότι ΚΑΝΕΙ, όταν στην πραγματικότητα τίποτα δεν ΚΑΝΕΙ, είναι μια μαριονέτα με κρέας και κόκαλα ελεγχόμενη από μια λεγεώνα ενεργειακών και λεπτών οντοτήτων που στο σύνολο τους αποτελούν αυτό που ονομάζεται ΕΓΩ (το ελάττωμα), πολλαπλό ΕΓΩ. Το ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ αναφέρει όλες αυτές τις οντότητες σαν «δαιμόνια» και το πραγματικό τους όνομα είναι ΛΕΓΕΩΝΑ.

Αν πούμε ότι το ΕΓΩ είναι λεγεώνα από ΔΑΙΜΟΝΙΑ (από εγώ, από ελαττώματα) που ελέγχουν την ανθρώπινη μηχανή, δεν υπερβάλουμε. Έτσι είναι.

#

Αυτός που στ’ αλήθεια θέλει να πάψει να είναι ένας απλός μηχανικός κούκλος πρέπει να εξαλείψει κάθε μια από τις οντότητες (ελαττώματα) που στο σύνολο τους αποτελούν το ΕΓΩ. Κάθε μια από αυτές τις οντότητες παίζουν με την ανθρώπινη μηχανή. Αυτός που στ’ αλήθεια θέλει να πάψει να είναι ένας απλός μηχανικός κούκλος, πρέπει να αρχίσει να αποδέχεται και να παραδέχεται την ίδια του την ιδιότητα σαν μηχανή.

Αυτός που δεν θέλει να καταλάβει, ούτε να δεχτεί την ίδια του την ιδιότητα της μηχανής, αυτός που δεν θέλει να καταλάβει σωστά αυτό το γεγονός, δεν μπορεί πια να αλλάξει: είναι ένας δυστυχής, ένας κακομοίρης, όμως θα του άξιζε «να κρεμάσει μια πέτρα στο λαιμό του και να πέσει στην θάλασσα». Το Σκεπτόμενο Ζώο είναι μια μηχανή, αλλά μια πολύ ειδική μηχανή. Αν αυτή η μηχανή καταφέρει να καταλάβει ότι είναι ΜΗΧΑΝΗ, αν οδηγηθεί καλά και αν το επιτρέπουν οι συνθήκες, μπορεί να πάψει να είναι μηχανή και να μετατραπεί σε ΑΝΘΡΩΠΟ.

Πριν απ’ όλα, είναι επείγον να αρχίσουμε την σε βάθος κατανόηση και σε όλα τα επίπεδα του νου ότι δεν έχουμε αληθινή ατομικότητα, ότι δεν έχουμε ένα ΜΟΝΙΜΟ ΚΕΝΤΡΟ Συνείδησης, ότι την μια καθορισμένη στιγμή είμαστε ένα πρόσωπο και την άλλη στιγμή άλλο (όταν θυμώνουμε, αγαπάμε, ζηλεύουμε, περηφανευόμαστε κλπ). Όλα εξαρτώνται από την οντότητα που ελέγχει την κατάσταση ανά πάσα στιγμή.

#

Ποιο είναι το χειρότερο εμπόδιο που υπάρχει στην διάλυση του εγώ (ελάττωμα); Ποιο θα είναι το χειρότερο συμβάν; Λαγνεία, ναι, όμως είναι μια φοβερή λέξη. Ποιος δεν την έχει; Ποιος από τους εδώ παρόντες θα μπορούσε να πει ότι δεν την είχε ποτέ; Πόσο δύσκολο είναι να ξεριζωθεί από μέσα μας! Όταν την αναλύσουμε από οποιαδήποτε άποψη, θα δούμε ότι δρα σε κάθε ένα από τους τρεις εγκεφάλους, σε διαφορετική μορφή. Στον καθαρά συγκινησιακό εγκέφαλο θα εκφραζόταν σαν αγάπη. Στον καθαρά κινητικο-ενστικτο-σεξουαλικό σαν ερωτισμός. Στον διανοητικό εγκέφαλο σαν σχέδια, προγράμματα συσχετισμένα με την αγάπη ή το πρόσωπο που την εμπνέει ή νομίζει ότι την εμπνέει. Χωρίς άλλο όλα αυτά δεν είναι παρά εκφράσεις του ίδιου εγώ που καλείται λαγνεία. Όμως βλέπετε πόσο διαφορετικά εκδηλώνεται στο διανοητικό εγκέφαλο, πόσο στην καρδιά και τέλος πόσο στον κινητικο-ενστικτο-σεξουαλικό εγκέφαλο. Επαναλαμβάνω ότι σαν ζωικό πάθος η λαγνεία στην καρδιά παίρνει άλλη μορφή, θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε αγάπη. Στην διανόηση παίρνει την μορφή σχεδίων ή αναμνήσεων που αναφέρονται σε αυτήν την αγάπη.

Κάθε εγώ έχει τους τρεις εγκέφαλους του: τον διανοητικό, τον συγκινησιακό και τον κινητικο-ενστικτο-σεξουαλικό. Κάθε εγώ είναι ένα πρόσωπο με τους τρεις εγκεφάλους του. Αυτό είναι ξεκά­θαρο. Έτσι μέσα μας υπάρχουν χιλιάδες πρόσωπα και το κάθε ένα από αυτά είναι οργανωμένο με τους τρεις εγκεφάλους του. Η προσωπικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μαριονέτα που κινείται με αόρατα σχοινιά.

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Ὀρθόδοξη Κατήχηση

Στό κατώφλι τῆς τρίτης χιλιετίας ἡ Ἐκκλησία συνεχίζει νά βιώνη τό γεγονός τῆς λυτρώσεως καί τῆς σωτηρίας, ὅπως τό ἐβίωσε ἡ Ἀρχαία Ἐκκλησία καί τό παρέδωσε ὡς ἱερά παρακαταθήκη, γιά νά συνεχίσουμε τήν ἀποστολή μας μέσα στόν κόσμο. Ἡ ἁπλή αὐτή διαπίστωση αὐξάνει τήν εὐθύνη μας, ὥστε νά παραδώσουμε ἀκέραιη καί ἀνόθευτη τήν πίστη, μέ τρόπους πού δέν ὑποβιβάζουν ἤ ἀλλοιώνουν τήν ἀξία τοῦ Εὐαγγελίου.

Ἡ Ὀρθόδοξη Κατήχηση εἶναι ἐκκλησιαστική. Αὐτό σημαίνει πρωτίστως, ὅτι δέν αὐτονομεῖται ἀπό τόν ἐκκλησιαστικό ὀργανισμό, ἀλλά γίνεται μέσα στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καί ἐμπνέεται ἀπό τήν ἀτμόσφαιρα καί τήν παράδοσή της. «Ὕστερον δέ ἀνακειμένοις αὐτοῖς τοῖς ἕνδεκα ἐφανερώθη...», καί αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ Κατήχηση εἶναι μιά ἐκκλησιολογική λειτουργία.

Ἡ Ἀποστολική Διακονία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ τήν εὐλογία τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστοδούλου, προχώρησε στήν δημιουργία αὐτῆς τῆς ἱστοσελίδας στό διαδίκτυο, μέ τόν τίτλο ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ, πού θά ἀσχολεῖται μέ θέματα Κατήχησης καί διδασκαλίας τῆς ὀρθόδοξης πίστης μας εἰδικά γιά τίς ἀνάγκες τῶν ἐπισκεπτῶν τῶν ἱστοσελίδων μας.

Στόν ὄρθρο τῆς Κυριακῆς, μετά τό Ἑωθινό, τό Εὐαγγέλιο λιτανεύεται καταμεσίς στό ἐκκλησίασμα καί ἡ πράξη αὐτή εἶναι τό ἄγγελμα καί τό φανέρωμα τῆς Ἡμέρας τοῦ Κυρίου. Ἡ Ζωή ἀκτινο-βολεῖ ἀπό τόν Τάφο. Ἀποκεκύλισται ὁ λίθος. «Ἰδού γάρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην». «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Πρέπει νά ξαναποκτήσωμε τό νόημα αὐτῆς τῆς μεγάλης χαρᾶς καί νά εἰσέλθουμε στήν χαρά τοῦ Κυρίου μας. Μόνο τότε μποροῦμε νά κατανοήσωμε, ὅτι ἡ λογική λατρεία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι θεολογία· θεολογία πού γίνεται ἱερουργία, κήρυγμα ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας.

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010



Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΙΕΡΗ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ" 300 ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ"

COMMITTEE OF THE MEMBERS OF 300

Abergavemy, Marquis of.

Acheson, Dean.

Adeane, Lord Michael.

Agnelli, Giovanni.

Alba, Duke of.

Aldington, Lord.

Aleman, Miguel.

Allihone, Professor T. E.

Alsop Family Designate.

Amory, Houghton.

Anderson, Charles A.

Anderson, Robert 0.

Andreas, Dwayne.

Asquith, Lord.

Astor, John Jacob and successor, Waldorf.

Aurangzeb, Descendants of.

Austin, Paul.


Baco, Sir Ranulph

BalFour, Arthur.

Balogh, Lord.

Bancroft, Baron Stormont.

Baring.

Barnato, B.

Barran, Sir John.

Baxendell, Sir Peter.

Beatrice of Savoy, Princess.

Beaverbrook, Lord.

Beck, Robert.

Beeley, Sir Harold.

Beit, Alfred.

Benn, Anthony Wedgewood.

Bennet, John W.

Benneton, Gilberto or alternate Carlo.

Bertie, Andrew.

Besant, Sir Walter.

Bethal, Lord Nicholas.

Bialkin, David.

Biao, Keng.

Bingham, William.

Binny, J. F.

Blunt, Wilfred.

Bonacassi, Franco Orsini.

Bottcher, Fritz.

Bradshaw, Thornton.

Brandt, Willy.

Brewster, Kingman.

Buchan, Alastair.

Buffet, Warren.

Bullitt, William C.

Bulwer-Lytton, Edward.

Bundy, McGeorge.

Bundy, William.

Bush, George.


Cabot, John. Family Designate.

Caccia, Baron Harold Anthony.

Cadman, Sir John.

Califano, Joseph.

Carrington, Lord.

Carter, Edward.

Catlin, Donat.

Catto, Lord.

Cavendish, Victor C. W. Duke of Devonshire.

Chamberlain, Houston Stewart.

Chang, V. F.

Chechirin, Georgi or Family Designate.

Churchill, Winston.

Cicireni, V. or Family Designate.

Cini, Count Vittorio.

Clark, Howard.

Cleveland, Amory.

Cleveland, Harland.

Clifford, Clark.

Cobold, Lord.

Coffin, the Rev William Sloane.

Constanti, House of Orange.

Cooper, John. Family Designate.

Coudenhove-Kalergi, Count.

Cowdray, Lord.

Cox, Sir Percy.

Cromer, Lord Evelyn Baring.

Crowther, Sir Eric.

Cumming, Sir Mansfield.

Curtis, Lionel. d’Arcy, William K.


D’Avignon, Count Etienne.

Danner, Jean Duroc.

Davis, John W. de Benneditti, Carlo.

De Bruyne, Dirk.

De Gunzberg, Baron Alain.

De Lamater, Major General Walter.

De Menil, Jean.

De Vries, Rimmer.

de Zulueta, Sir Philip.

de’Aremberg, Marquis Charles Louis.

Delano. Family Designate.

Dent, R.

Deterding, Sir Henri.

di Spadaforas, Count Guitierez, (House

Douglas-Home, Sir Alec.

Drake, Sir Eric.

Duchene, Francois.

DuPont.


Edward, Duke of Kent.

Eisenberg, Shaul.

Elliott, Nicholas.

Elliott, William Yandel.

Elsworthy, Lord.


Farmer, Victor.

Forbes, John M.

Foscaro, Pierre.

France, Sir Arnold.

Fraser, Sir Hugh.

Frederik IX, King of Denmark Family Designate.

Freres, Lazard.

Frescobaldi, Lamberto.

Fribourg, Michael.


Gabor, Dennis.

Gallatin, Albert. Family Designate.

Gardner, Richard.

Geddes, Sir Auckland.

Geddes, Sir Reay.

George, Lloyd.

Giffen, James.

Gilmer, John D.

Giustiniani, Justin.

Gladstone, Lord.

Gloucestor, The Duke of.

Gordon, Walter Lockhart.

Grace, Peter J.

Greenhill, Lord Dennis Arthur.

Greenhill, Sir Dennis.

Grey, Sir Edward.

Gyllenhammar, Pierres.


Haakon, King of Norway.

Haig, Sir Douglas.

Hailsham, Lord.

Haldane, Richard Burdone.

Halifax, Lord.

Hall, Sir Peter Vickers.

Hambro, Sir Jocelyn.

Hamilton, Cyril.

Harriman, Averill.

Hart, Sir Robert.

Hartman, Arthur H.

Healey, Dennis.

Helsby, Lord.

Her Majesty Queen Elizabeth II.

Her Majesty Queen Juliana.

Her Royal Highness Princess Beatrix.

Her Royal Highness Queen Margreta.

Heseltine, Sir William.

Hesse, Grand Duke descendants, Family Designate.

Hoffman, Paul G.

Holland, William.

House of Braganza.

House of Hohenzollern.

House, Colonel Mandel.

Howe, Sir Geoffrey.

Hughes, Thomas H.

Hugo, Thieman.

Hutchins, Robert M.

Huxley, Aldous.


Inchcape, Lord.


Jamieson, Ken.

Japhet, Ernst Israel.

Jay, John. Family Designate.

Jodry, J. J.

Joseph, Sir Keith.

Katz, Milton.

Kaufman, Asher.

Keith, Sir Kenneth.

Keswick, Sir William Johnston, or Keswick, H.N.L.

Keswick, William Johnston.

Keynes, John Maynard.

Kimberly, Lord.

King, Dr. Alexander.

Kirk, Grayson L.

Kissinger, Henry.

Kitchener, Lord Horatio.

Kohnstamm, Max.

Korsch, Karl.


Lambert, Baron Pierre.

Lawrence, G.

Lazar.

Lehrman, Lewis.

Lever, Sir Harold.

Lewin, Dr. Kurt.

Lippmann, Walter.

Livingstone, Robert R. Family Designate.

Lockhart, Bruce.

Lockhart, Gordon.

Linowitz, S.

Loudon, Sir John.

Luzzatto, Pieipaolo.


Mackay, Lord, of Clasfern.

Mackay-Tallack, Sir Hugh.

Mackinder, Halford.

MacMillan, Harold.

Matheson, Jardine.

Mazzini, Gueseppi.

McClaughlin, W. E.

McCloy, John J.

McFadyean, Sir Andrew.

McGhee, George.

McMillan, Harold.

Mellon, Andrew.

Mellon, William Larimer or Family Designate.

Meyer, Frank.

Michener, Roland.

Mikovan, Anastas.

Milner, Lord Alfred.

Mitterand, Francois.

Monett, Jean.

Montague, Samuel.

Montefiore, Lord Sebag or Bishop Hugh.

Morgan, John P.

Mott, Stewart.

Mountain, Sir Brian Edward.

Mountain, Sir Dennis.

Mountbatten, Lord Louis.

Munthe, A., or family designate.


Naisbitt, John.

Neeman, Yuval.

Newbigging, David.

Nicols, Lord Nicholas of Bethal.

Norman, Montague.


O’Brien of Lotherby, Lord.

Ogilvie, Angus.

Okita, Saburo.

Oldfield, Sir Morris.

Oppenheimer, Sir Earnest, and successor, Harry.

Ormsby Gore, David (Lord Harlech).

Orsini, Franco Bonacassi.

Ortolani. Umberto.

Ostiguy, J.P.W.


Paley, William S.

Pallavacini.

Palme, Olaf.

Palmerston.

Palmstierna, Jacob.

Pao, Y.K.

Pease, Richard T.

Peccei, Aurellio.

Peek, Sir Edmund.

Pellegreno, Michael, Cardinal.

Perkins, Nelson.

Pestel, Eduard.

Peterson, Rudolph.

Petterson, Peter G.

Petty, John R.

Philip, Prince, Duke of Edinburgh.

Piercy, George.

Pinchott, Gifford.

Pratt, Charles.

Price Waterhouse, Designate.


Radziwall.

Ranier, Prince.

Raskob, John Jacob.

Recanati.

Rees, John Rawlings.

Rees, John.

Rennie, Sir John.

Rettinger, Joseph.

Rhodes, Cecil John.

Rockefeller, David.

Role, Lord Eric of Ipsden.

Rosenthal, Morton.

Rostow, Eugene.

Rothmere, Lord.

Rothschild Elie de or Edmon de and/or Baron RothschiLd Runcie, Dr.Robert.

Russell, Lord John.

Russell, Sir Bertrand.


Saint Gouers, Jean.

Salisbury, Marquisse de Robert Gascoiugne Cecil. Shelburne, The Salisbury, Lord.

Samuel, Sir Marcus.

Sandberg, M. G.

Sarnoff, Robert.

Schmidheiny, Stephan or alternate brothers Thomas, Alexander.

Schoenberg, Andrew.

Schroeder.

Schultz, George.

Schwartzenburg, E.

Shawcross, Sir Hartley.

Sheridan, Walter.

Shiloach, Rubin.

Silitoe, Sir Percy.

Simon, William.

Sloan, Alfred P.

Smuts, Jan.

Spelman.

Sproull, Robert.

Stals, Dr. C.

Stamp, Lord Family designate.

Steel, David.

Stiger, George.

Strathmore, Lord.

Strong, Sir Kenneth.

Strong, Maurice.

Sutherland.

Swathling, Lord.

Swire, J. K.


Tasse, G. Or Family Designate.

Temple, Sir R.

Thompson, William Boyce.

Thompson, Lord.

Thyssen-Bornamisza, Baron Hans Henrich.

Trevelyn, Lord Humphrey.

Turner, Sir Mark.

Turner, Ted.

Tyron, Lord.


Urquidi, Victor.


Van Den Broek, H.

Vanderbilt.

Vance, Cyrus.

Verity, William C.

Vesty, Lord Amuel.

Vickers, Sir Geoffrey.

Villiers, Gerald Hyde family alternate.

Volpi, Count. von Finck, Baron August. von Hapsburg, Archduke Otto, House of Hapsburg-Lorraine. Von Thurn and Taxis, Max.


Wallenberg, Peter or Family Designate.

Wang, Kwan Cheng, Dr.

Warburg, S. C.

Ward Jackson, Lady Barbara.

Warner, Rawleigh.

Warnke, Paul.

Warren, Earl.

Watson, Thomas.

Webb, Sydney.

Weill, David.

Weill, Dr. Andrew.

Weinberger, Sir Caspar.

Weizman, Chaim.

Wells, H. G.

Wheetman, Pearson (Lord Cowdray).

White, Sir Dick Goldsmith.

Whitney, Straight.

Wiseman, Sir William.

Wittelsbach.

Wolfson, Sir Isaac.

Wood, Charles.

Young, Owen

-------------------------------------------------------------------------------

Some major world-wide Committee of 300 institutions and organizations are as follows:

Americans for a Safe Israel.Μερικες οργανωσεις του "συμβουλιου των 300"

Biblical Archaeology Review.

Bilderbergers.

British Petroleum.

Canadian Institute of Foreign Relations.

Christian Fundamentalism.

Council on Foreign Relations, New York.

Egyptian Exploration Society.

Imperial Chemical Industries.

International Institute for Strategic Studies.

Order of Skull and Bones.

Palestine Exploration Fund.

Poor Knights of the Templars

Royal Dutch Shell Company.

Socialist International.

South Africa Foundation.

Tavistock Institute of Human Relations.

Temple Mount Foundation.

The Atheist Club.

The Fourth State of Consciousness Club.

The Hermetic Order of the Golden Dawn.

The Milner Group.

The Nasi Princes.

The Order of Magna Mater.

The Order of the Divine Disorder.

The RIIA.

The Round Table.

Trilateral Commission.

Universal Freemasonry.

Universal Zionism.

Vickers Armament Company.

Warren Commission.

Watergate Committee.

Wilton Park.

World Council of Churches.

-------------------------------------------------------