« Φῶς μέν μοναχοίς, άγγέλοι, Φῶς δε κοσμικοῖς, μοναχική πολιτεία» ( Κλίμαξ ΚΣΤ, 23 )
Κάθε φορά πού συναντούσα κάποιον ἀπό τήν οἰκογένεια τοῦ Νίκου , ζητούσα νέα του .
Εἴχα τήν περιέργεια νά δῶ μέχρι πού μπορεί νά φτάσει ἡ ἀντοχή ἑνός τόσο δυνατοῦ μυαλού σάν τοῦ Νίκου…
-Τελείωσε τήν Φυσική μέ ἄριστα …Τώρα σπουδάζει Ἀστροφυσική στήν Ἀμερική .
Ἔχει ὑποτροφία τοῦ Χάρβαρντ!!
Ὕστερα ἀπό καιρό συναντῶ τήν θεῖα του . Ἄρχισα πάλι τίς ἐρωτήσεις γιά τόν Νίκο.
-Πῆρε τό πτυχίο τῆς Κοινωνιολογίας καί τῆς Ἰατρικής .Όλα αὐτά με τά «Μάστερ» τους!!
Τά μεγαλύτερα Πανεπιστήμια τῆς Ἀμερικής ζητούν τήν συνεργασία του καί οἱ πιο ξακουστές φαρμακοβιομηχανίες τῆς Ἐλβετίας τόν θέλουν γιά στέλεχος με ὅποιους ὄρους θέλει αυτός !!!
-Αυτός τί λέει;
-Αυτός θά γυρίσει στήν Ἑλλάδα! Παίρνει ἀκόμα ἕνα πτυχίο καί ἔρχεται.
-Κι άλλο πτυχίο;
-Λέει πώς χωρίς αὐτό τό πτυχίο ,ὄλα τά ἄλλα δέν ἀξίζουν τίποτα…Μέ τό πτυχίο
αὐτό βρήκε τον δρόμο του. Τό παίρνει στήν Βοστώνη μέ δύο «Μάστερ». Εἷναι ξέρεις τό πτυχίο τῆς Θεολογίας.
-Τῆς Θεολογίας; Καί τι σχέση ἔχει μέ ὄλα τά ἄλλα;
-Πού νά ἀκούσεις καί τά παρακάτω.Σκέπτεται τήν Ἱερωσύνη καί μάλιστα τήν Ἀσκητική !!!
-Ε , αὐτός παιδί μου παραεῖναι Ἀναρχικος !!! Να ἔχεις δώσει τόσα χρόνια σέ σπουδές καί Ἐπιστήμες, νά σε ζητοῦν τά καλλίτερα Πανεπιστήμια , νά μπορείς νά ζήσεις σάν ἄρχοντας στήν Ἐλβετία καί συ νά σκέπτεσαι Ἀσκητική ζωή καί Άγιον Ὀρος εἷναι ή δέν εἷναι Ἀναρχία ; Είσαι ή δέν εἷσαι Ἀναρχικός ;
Μάθαμε ότι ἡ πρώτη χειροτονία θά γινόταν στήν Κόνιτσα ἀπό τόν Σεβαστιανό. Ὁλες οἱ Ἀμερικανικές Ἐφημερίδες ἔγραφαν :
Ὁ καινούριος Αϊνστάιν γίνεται μοναχός…
Πολλοί φίλοι του , συμφοιτητές του , πιστοί και ἄπιστοι , πολλοί μαρξιστές διέσχισαν τον Ὠκεανο καί πῆγαν στήν Κόνιτσα νά παραβρεθοῦν στήν Χειροτονία του. Σέ διακόσια πενήντα άτομα , ἔστρωσε ἡ Μητρόπολη τό Σαρακοστιανό τραπέζι 23 Αὐγούστου , παραμονή τῆς γιορτής τοῦ Κοσμά τοῦ Αἰτωλού βρέθηκα στήν Κόνιτσα .
Δέν εἶπα σέ κανέναν τίποτα , δέν παρουσιάστηκα πουθενά .Ἤθελα νά δῶ αὐτόν τόν Ἀναρχικό τήν ὤρα τῆς Λατρείας .Ἀνέβηκα στόν γυναικωνίτη καί ἔπιασα μιά καλή θέση .
Νάτος ὁ Πατήρ Νικόλαος ὁ Διάκονος ἐτοιμάζεται .Πρῶτα φοράει τό στιχάριο «ἔστη ἡ χάρις του Θεοῦ ἐν αὐτώ».
Μέσα σέ αὐτό λες καί χώρεσαν όλες οἱ ψυχές πού θά πλησίαζε μέ τίς ἐπιστήμες του . Πολλή ὤρα πρίν τά φορέσει , βλέπει τά επιμάνικα.
Σκέπτεται φαίνεται πώς με αὐτά είναι αἰχμάλωτος Χριστού.
Σέ λίγο παίρνει τό ὀράριο . Τό πρόσωπό του λάμπει καθώς τό φορά .Ὑψώνοντάς το καλεῖ τους πιστούς σέ προσευχή .
Χαμογελά πού και πού .Ἴσως νά σκέπτεται πώς γιά αὐτά τά ἄμφια πέταξε τόσες ἐπιστήμες . Βλέπεις τόση ἰκανοποίηση στό πρόσωπό του μέ τίς εὐχές , πού ἐκφωνεί .Πόσο γλυκά ακούγονται τα ειρηνικά !!
Μέ πόση περηφάνεια κρατάει τό θυμιατό καί μέ πόση στοργή ἀγκαλιάζει όλο το εκκλησίασμα !!
Μα όταν τον είδα να πλησιάζει τον Μητροπολίτη με τα δικηροτρίκηρα στό ένα τά δύο καί στό άλλο τά τρία ἀναμμένα κεριά , παρά λίγο νά φωνάξω δυνατά :Νά τά καλέ τα πέντε πτυχία του !!!Νά τά ὀλόφωτα ,δυνατά ,πανίσχυρα .
Πέντε ὀλόφωτες λαμπάδες : Φυσική , Αστροφυσική , Κοινωνιολογία ,Ἰατρική , Θεολογία , φώτισαν τήν Εκκλησία ὀλόκληρη .
Τί νά τίς κάνει τίς ἔδρες στά Πανεπιστήμια ,όταν τοῦ δώσανε τήν καλλίτερη ἔδρα :Τήν Ὡραία Πύλη;Εδώ εύχεται για την Ειρήνη του κόσμου , για την Σωτηρία των ψυχών μας , ζει μέσα στον όμορφο καί ἀνεπανάληπτο κόσμο τῆς Θείας Λειτουργίας , εύχεται για γήινα καί οὐράνια σάν ..Ὑπουργός τοῦ Θεού , και γω ζητώ τα Μάστερ!!
Αυτός ζώσθηκε το οράριο σαν τα φτερά του Αγγέλου και πλησιάζει τον Θρόνο του Θεού . Αυτός μεταδίδει σώμα και αίμα Χριστού και γω ζητώ ιατρεία και νυστέρια και φάρμακα ; Ντρέπομαι για τις συγκρίσεις που βρήκα να κάνω .
‘Ήμαρτον , Κύριε .Να είχαμε κι άλλους τέτοιους αναρχικούς !!!!
Πέρασαν τα χρόνια …..Πρίν λίγες ημέρες σε μια κηδεία , συναντώ την μητέρα του , την Κυρία Χατζηνικολάου . Την πλησιάζω με χαρά και ανοίγω μαζί της συζήτηση .
-Πέστε μου από πότε προετοιμάζετε έναν πατέρα Νικόλαο ;
-Από τότε που τόν ἔνοιωσα νά σκιρτάει στά σωθικά μου , στά σπλάχνα μου λαχτάρισα νά τόν δῶ ἰερέα! Κι όταν αὐτός γυρνούσε σχολές καί πολιτεῖες καί μάζευε πτυχία ,'eγώ γονάτιζα καί ἔλεγα :
Δέν γίνεται Θεέ μου νά μήν μέ ἄκουσες … «Πολλά ἰσχύει δέησις μητρός» δεν είπες ;
Και πράγματι μέ ἄκουσε !!!! Τόν είδα μπροστά στήν Ἁγία Τράπεζα …
Να λοιπόν πως βγαίνουν οι άγιοι ιερείς της εκκλησίας μας .Αν εκείνος με συγκίνησε μια φορά ,ἡ μητέρα του με συγκίνησε δέκα .
Σκέφτηκα να μπορούσαμε όλες οι μανάδες να λέγαμε:
«Άρατε πύλας οι άρχοντες ημών και επάρθητε πύλαι και εισελεύσονται οι παίδες
ημών εις το θυσιαστήριον του Κυρίου , εις τας Αγίας Τράπεζας των εκκλησιών μας.»
Αχ ἡ δέηση τῶν μητέρων !!!
Της Φανής Θεοδωρίδου από το περιοδικό «ΛΥΔΙΑ».
Πολλές κατηγορίες άκουσε μέχρι σήμερα ο Μοναχισμός… Λυπάται γι' αυτό. Αλλά οι μοναχοί δεν επηρεάζονται απ' αυτές.
Έχουν γραμμή πλεύσεως Έχουν πυξίδα ορθήν. Έχουν χαραγμένη πορεία. Οι φωνές των σειρήνων τους αφήνουν αδιαφόρους.
Και αυτοί βαδίζουν τον δρόμο τους. Δεν στρέφουν, προς τα οπίσω. Δεν ταλαντεύονται.Δεν ολιγωρούν. Μπροστά τους έχουν το μεγάλο τους σκοπό. Σ' αυτόν έχουν αφιερωθή.
«Ἠκολούθησαν Χριστῶ ἀνεπιστρόφω λογισμῶ». Οἱ συκοφαντίες δέν τούς κλονίζουν.
Γιατί στό δρόμο τους μπόρεσαν νά χορτάσουν τήν ψυχική τους πείνα καί νά ἰκανοποιήσουν κάθε βαθύτερη τῆς ψυχής τους ἐπιταγή.
(Απόσπασμα από το βιβλίο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Χριστοδούλου με τίτλο: «Το αγγελικό πολίτευμα – Γνωριμία με τον Ορθόδοξο Μοναχισμό»).
