ΟΙ "ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ"ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ ΕΝ ΕΤΗ 2009 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Note: The table is sortable on the Country and Name columns
Country
Name
(Present) Occupation
BEL
Davignon, Etienne F.
Honorary Chairman, Bilderberg Meetings; Vice Chairman, Suez Tractebel
DEU
Ackermann, Josef
Chairman of the Management Board and the Group Executive Committee, Deutsche Bank AG
USA
Alexander, Keith B.
Director, National Security Agency
GRC
Alogoskoufis, George
Member of Parliament
USA
Altman, Roger C.
Chairman and CEO, Evercore Partners, Inc.
GRC
Arapoglou, Takis
Chairman and CEO, National Bank of Greece
TUR
Babacan, Ali
Minister of State and Deputy Prime Minister
GRC
Bakoyannis, Dora
Minister of Foreign Affairs
NOR
Baksaas, Jon Fredrik
President and CEO, Telenor Group
PRT
Balsemão, Francisco Pinto
Chairman and CEO, IMPRESA, S.G.P.S.; Former Prime Minister
FRA
Baverez, Nicolas
Partner, Gibson, Dunn & Crutcher LLP
ITA
Bernabè, Franco
CEO Telecom Italia SpA
SWE
Bildt, Carl
Minister of Foreign Affairs
SWE
Björklund, Jan
Minister for Education; Leader of the Lìberal Party
CHE
Blocher, Christoph
Former Swiss Counselor; Former Chairman and CEO, EMS Group
FRA
Bompard, Alexandre
CEO, Europe 1
USA
Boot, Max
Jeane J. Kirkpatrick Senior Fellow for National Security Studies, Council on Foreign Relations
AUT
Bronner, Oscar
Publisher and Editor, Der Standard
FRA
Castries, Henri de
Chairman of the Management Board and CEO, AXA
ESP
Cebrián, Juan Luis
CEO, Grupo PRISA
BEL
Coene, Luc
Vice Governor, National Bank of Belgium
USA
Collins, Timothy C.
Senior Managing Director and CEO, Ripplewood Holdings, LLC
GRC
David, George A.
Chairman, Coca-Cola Hellenic Bottling Co. (H.B.C.) S.A.
GRC
Diamantopoulou, Anna
Member of Parliament
ITA
Draghi, Mario
Governor, Banca d'Italia
USA
Eberstadt, Nicholas N.
Henry Wendt Scholar in Political Economy, American Enterprise Institute for Public Policy Research
DNK
Eldrup, Anders
President, DONG Energy A/S
ITA
Elkann, John
Chairman, EXOR S.p.A.; Vice Chairman, Fiat S.p.A.
DEU
Enders, Thomas
CEO, Airbus SAS
ESP
Entrecanales, José Manuel
Chairman, Acciona
AUT
Faymann, Werner
Federal Chancellor
USA
Ferguson, Niall
Laurence A. Tisch Professor of History, Harvard University
IRL
Gleeson, Dermot
Chairman, AIB Group
USA
Graham, Donald E.
Chairman and CEO, The Washington Post Company
NLD
Halberstadt, Victor
Professor of Economics, Leiden University; Former Honorary Secretary General of Bilderberg Meetings
NLD
Hirsch Ballin, Ernst M.H.
Minister of Justice
USA
Holbrooke, Richard C.
US Special Representative for Afghanistan and Pakistan
NLD
Hommen, Jan H.M.
Chairman, ING N.V.
INT
Hoop Scheffer, Jaap G. de
Secretary General, NATO
USA
Johnson, James A.
Vice Chairman, Perseus, LLC
USA
Jordan, Jr., Vernon E.
Senior Managing Director, Lazard Frères & Co. LLC
FIN
Katainen, Jyrki
Minister of Finance
USA
Keane, John M.
Senior Partner, SCP Partners; General, US Army, Retired
USA
Kent, Muhtar
President and CEO, The Coca-Cola Company
GBR
Kerr, John
Member, House of Lords; Deputy Chairman, Royal Dutch Shell plc
DEU
Klaeden, Eckart von
Foreign Policy Spokesman, CDU/CSU
USA
Kleinfeld, Klaus
President and CEO, Alcoa Inc.
TUR
Koç, Mustafa V.
Chairman, Koç Holding A.S.
DEU
Koch, Roland
Prime Minister of Hessen
TUR
Kohen, Sami
Senior Foreign Affairs Columnist, Milliyet
USA
Kravis, Henry R.
Senior Fellow, Hudson Institute, Inc.
INT
Kroes, Neelie
Commissioner, European Commission
GRC
Kyriacopoulos, Ulysses
Chairman and Board member of subsidiary companies of the S&B Group
FRA
Lagarde, Christine
Minister for the Economy, Industry and Employment
INT
Lamy, Pascal
Director General, World Trade Organization
PRT
Leite, Manuela Ferreira
Leader, PSD
ESP
León Gross, Bernardino
General Director of the Presidency of the Spanish Government
DEU
Löscher, Peter
CEO, Siemens AG
GBR
Mandelson, Peter
Secretary of State for Business, Enterprise & Regulatory Reform
INT
Maystadt, Philippe
President, European Investment Bank
CAN
McKenna, Frank
Former Ambassador to the US
GBR
Micklethwait, John
Editor-in-Chief, The Economist
FRA
Montbrial, Thierry de
President, French Institute for International Relations
ITA
Monti, Mario
President, Universita Commerciale Luigi Bocconi
ESP
Moratinos Cuyaubé, Miguel A.
Minister of Foreign Affairs
USA
Mundie, Craig J.
Chief Research and Strategy Officer, Microsoft Corporation
CAN
Munroe-Blum, Heather
Principal and Vice Chancellor, McGill University
NOR
Myklebust, Egil
Former Chairman of the Board of Directors SAS, Norsk Hydro ASA
DEU
Nass, Matthias
Deputy Editor, Die Zeit
NLD
Beatrix, H.M. the Queen of the Netherlands
ESP
Nin Génova, Juan Maria
President and CEO, La Caixa
FRA
Olivennes, Denis
CEO and Editor in Chief, Le Nouvel Observateur
FIN
Ollila, Jorma
Chairman, Royal Dutch Shell plc
GBR
Osborne, George
Shadow Chancellor of the Exchequer
FRA
Oudéa, Frédéric
CEO, Société Générale
ITA
Padoa-Schioppa, Tommaso
Former Minister of Finance; President of Notre Europe
GRC
Papahelas, Alexis
Journalist, Kathimerini
GRC
Papalexopoulos, Dimitris
Managing Director, Titan Cement Co. S.A.
GRC
Papathanasiou, Yannis
Minister of Economy and Finance
USA
Perle, Richard N.
Resident Fellow, American Enterprise Institute for Public Policy Research
BEL
Philippe, H.R.H. Prince
PRT
Pinho, Manuel
Minister of Economy and Innovation
INT
Pisani-Ferry, Jean
Director, Bruegel
CAN
Prichard, J. Robert S.
President and CEO, Metrolinx
ITA
Prodi, Romano
Chairman, Foundation for Worldwide Cooperation
FIN
Rajalahti, Hanna
Managing Editor, Talouselämä
CAN
Reisman, Heather M.
Chair and CEO, Indigo Books & Music Inc.
NOR
Reiten, Eivind
President and CEO, Norsk Hydro ASA
CHE
Ringier, Michael
Chairman, Ringier AG
USA
Rockefeller, David
Former Chairman, Chase Manhattan Bank
USA
Rubin, Barnett R.
Director of Studies and Senior Fellow, Center for International Cooperation, New York University
TUR
Sabanci Dinçer, Suzan
Chairman, Akbank
CAN
Samarasekera, Indira V.
President and Vice-Chancellor, University of Alberta
AUT
Scholten, Rudolf
Member of the Board of Executive Directors, Oesterreichische Kontrollbank AG
USA
Sheeran, Josette
Executive Director, UN World Food Programme
ITA
Siniscalco, Domenico
Vice Chairman, Morgan Stanley International
ESP
Solbes, Pedro
Vice-President of Spanish Government; Minister of Economy and Finance
ESP
Sophia, H.M. the Queen of Spain
USA
Steinberg, James B.
Deputy Secretary of State
INT
Stigson, Bjorn
President, World Business Council for Sustainable Development
GRC
Stournaras, Yannis
Research Director, Foundation for Economic and Industrial Research (IOBE)
IRL
Sutherland, Peter D.
Chairman, BP plc and Chairman, Goldman Sachs International
INT
Tanaka, Nobuo
Executive Director, IEA
GBR
Taylor, J. Martin
Chairman, Syngenta International AG
USA
Thiel, Peter A.
President, Clarium Capital Management, LLC
DNK
Thorning-Schmidt, Helle
Leader ofThe Social Democratic Party
DNK
Thune Andersen, Thomas
Partner and CEO, Maersk Oil
AUT
Treichl, Andreas
Chairman and CEO, Erste Group Bank AG
INT
Trichet, Jean-Claude
President, European Central Bank
GRC
Tsoukalis, Loukas
President of the Hellenic Foundation for European and Foreign Policy (ELlAMEP)
TUR
Ugur, Agah
CEO, Borusan Holding
FIN
Vanhanen, Matti
Prime Minister
CHE
Vasella, Daniel L.
Chairman and CEO, Novartis AG
NLD
Veer, Jeroen van der
Chief Executive, Royal Dutch Shell plc
USA
Volcker, Paul A.
Chairman, Economic Recovery Advisory Board
SWE
Wallenberg, Jacob
Chairman, Investor AB
SWE
Wallenberg, Marcus
Chairman, SEB
NLD
Wellink, Nout
President, De Nederlandsche Bank
NLD
Wijers, Hans
Chairman, AkzoNobel NV
GBR
Wolf, Martin H.
Associate Editor & Chief Economics Commentator, The Financial Times
USA
Wolfensohn, James D.
Chairman, Wolfensohn & Company, LLC
USA
Wolfowitz, Paul
Visiting Scholar, American Enterprise Institute for Public Policy Research
INT
Zoellick, Robert B.
President, The World Bank Group
GBR
Bredow, Vendeline von
Business Correspondent, The Economist (Rapporteur)
GBR
McBride, Edward
Business Editor, The Economist (Rapporteur)
AUT Austria
BEL Belgium
CHE Switzerland
CAN Canada
DEU Germany
DNK Denmark
ESP Spain
FRA France
FIN Finland
GBR Great Britain
GRC Greece
IRL Ireland
INT International
ITA Italy
NOR Norway
NLD Netherlands
PRT Portugal
SWE Sweden
TUR Turkey
USA United States of America

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος - Δέησις ἁμαρτωλοῦ

Ἰησοῦ Χριστέ, τὸ καλὸ ὄνομα, ὁ γλυκασμός μου, ἡ ἐπιθυμία μου καὶ ἡ ἐλπίδα μου, σὺ ποὺ ἔγινες ἄνθρωπος γιὰ μᾶς καὶ τακτοποίησες τὰ πάντα μὲ σοφία γιὰ τὴ σωτηρία μας! Σὲ δοξάζω, Κύριε Θεέ μου, μὲ ὅλη τὴν καρδιά μου. Γονατίζω μπροστά Σου μὲ τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχή μου καὶ ἐξομολογοῦμαι τὶς ἁμαρτίες μου. Σκῦψε καὶ σὺ καὶ ἄκουσε τὴ δέησή μου καὶ συγχώρησε τὴν ἀσέβειά μου.
Ἁμάρτησα, ἀνόμησα, ἐπλημμέλησα, παρώξυνα καὶ παραπίκρανα Ἐσένα τὸν ἀγαθό μου Κύριο καὶ τροφέα καὶ προστάτη. Δὲν ὑπάρχει εἶδος κακίας ποὺ δὲν ἔκανα μὲ ἔργο καὶ μὲ λόγο, ἐν γνώσει καὶ ἐν ἀγνοίᾳ καὶ μὲ ἐνθυμήσεις καὶ σκέψεις πονηρὲς πολὺ ἁμάρτησα. Καὶ ὅσες φορὲς ὑποσχέθηκα νὰ μετανοήσω ἄλλες τόσες ξανάκανα τὰ ἴδια. Εἶναι πιὸ εὔκολο νὰ μετρηθοῦν οἱ σταγόνες τῆς βροχῆς παρὰ οἱ ἁμαρτίες μου. Ἔφτασαν καὶ πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι μου ἀκόμα! Γιατὶ ἀπὸ τὰ νιάτα μου καὶ μέχρι σήμερα ἄνοιξα τὶς πόρτες τῆς ψυχῆς μου στὶς ἄτοπες ἐπιθυμίες, δούλεψα στὶς ἄτακτες καὶ ἀχαλίνωτες ὁρμές, λέρωσα τὸν λευκὸ χιτῶνα τοῦ βαπτίσματος, μόλυνα τὸν ναὸ τοῦ σώματός μου, καὶ βρώμισα τὴν ψυχή μου μὲ τὰ πάθη τῆς ἀτιμίας ποὺ διέπραξα.
Σὺ τὰ ξέρεις ὅλα – τί νὰ τὰ λέω;
Ἡ καρδιά μου συντρίβεται καὶ ἡ ψυχή μου βουλιάζει μέσα στὴν ἀπορία, γιατὶ ἂν καὶ τόσα ἁμαρτήματα ἔκανα, οὔτε ἕνα μικρὸ ἔργο μετάνοιας δὲν παρουσίασα… Γιὰ αὐτὸ εἶναι ταραγμένη ἡ ψυχή μου, γεμάτη ὀδύνη καὶ κατήφεια...
Παρὰ ταῦτα δὲν μπορῶ παρὰ νὰ ἐλπίζω στὴ σωτηρία μου… ἐλπίζοντας στὴν ἀγάπη σου.
Ἐλέησέ με, Θεέ μου, μὲ τὸ μέγα ἔλεός σου, γιατὶ σὲ Σένα πιστεύω… Συγχώρησέ με τὸν ἀχρεῖο καὶ ταπεινό. Ἄκουσε τὴν προσευχὴ τοῦ ταπεινοῦ δούλου σου … Σὰν ἄνθρωπος ἁμάρτησα. Ὡς Θεὸς συγχώρεσέ με… γιὰ τὴν πολλή σου ἀγαθότητα καὶ τὴν ἀνέκφραστη εὐσπλαχνία καὶ φιλανθρωπία, μὲ τὶς πρεσβεῖες τῆς πανενδόξου, πανυμνήτου, ὑπερευλογημένης καὶ κεχαριτωμένης, ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας… Ἀμήν.

"ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ"ΚΑΙ ΠΛΑΤΩΝ ΠΑΤΕΡΕΣ ΠΑΣΗΣ ΜΑΣΩΝΙΑΣ=ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΜΥΗΤΟΥΣ "ΒΕΒΗΛΟΥΣ"ΤΩΡΑ ΠΩΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΟΥΝ?

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΟΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ"


ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Το ανωτέρω τεκτονικό περιοδικό (σημερινή ονομασία ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ) από την ίδρυσή του και την πρώτη κυκλοφορία του το 1882 έχει διανύσει μία πολυτάραχη πορεία μέχρι τον Μάρτιο του 1941 και μία απρόσκοπτη και ανοδική πορεία από το 1950 μέχρι σήμερα.
Η σύντομη ιστορική αναδρομή ξεκινά με τον πρόεδρο της Στοάς «Πυθαγόρας» Εμμ. Γαλάνη, ο οποίος ιδρύει και εκδίδει το 1882, το πρώτο και μοναδικό τότε ελληνικό τεκτονικό περιοδικό υπό το όνομα «Πυθαγόρας», ως δημοσιογραφικό όργανο της Στοάς. Το απόσπασμα από τα πρακτικά της Στοάς, που αφορά στην απόφαση για την έκδοση του περιοδικού «Πυθαγόρας» και την εισηγητική έκθεση που υποβλήθηκε στη Μεγάλη Ανατολή (την τότε Ανώτατη Ελληνική Τεκτονική αρχή), έχει ως ακολούθως:
«Εν Αθήναις τη 4 Ιανουαρίου 1882:
Προς την Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος
Η Στοά «Πυθαγόρας» διανύσασα ήδη έτος από τη ιδρύσεώς της,……προς ωφέλειαν δε των μελών οίτινες των αναγκαίων στερούμενοι βιβλίων ευρίσκονται εν παντελή αγνοία των αρχών της Αδελφότητος και πλείονα γνώρισιν της Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος εν τη αλλοδαπή απεφάσισαν, τη εγκρίσει και αποφάσει της Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος, την έκδοσιν δελτίου μηνιαίου «ο Πυθαγόρας» όπερ ου μόνον θα εμπεριέχη άρθρα προς διδασκαλίαν των μελών αλλά θα χρησιμεύση και προς δημοσίευσιν των εργασιών της…..
Υποσημειούμαι μετά του Αδελφικού ασπασμού Ο Πρόεδρος» (Πυθαγόρας, 3(1882), 90)
Όλα τα μέλη της Αδελφότητας και ειδικότερα, τα μέλη της Στοάς του «Πυθαγόρα», το στηρίζουν παντοιοτρόπως, ενώ λαμβάνονται επαινετικές επιστολές σχετικές με τη θεματολογία του, από Τέκτονες του εξωτερικού προς τους οποίους και αποστέλλεται. Αναγνωρίζεται ως το επίσημο δημοσιογραφικό όργανο της Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος και του Υπάτου Συμβουλίου.
Στην αρχή εκδίδονται 12 τεύχη ετησίως. Στο έντυπο αυτό, καταχωρούνται όχι μόνο πρακτικά των συνεδριάσεων, αλλά και τυπικά και οι Κανονισμοί της Αδελφότητας, μέχρι και του 33ου βαθμού. Στο τέλος του έτους 1884 διακόπτει για λίγο την έκδοσή του. Κατά το έτος 1886, μετά την αναστολή της λειτουργίας της Στοάς, παύει και η έκδοσή του. Επανακυκλοφορεί τον Ιανουάριο του 1888 με ένα τεύχος. Κατά το έτος 1889 κυκλοφορούν δύο τεύχη. Η ύλη καλύπτεται, μεταξύ των άλλων, από δημοσιεύσεις ομιλιών μελών της Στοάς του «Πυθαγόρα», ενώ για πρώτη φορά δημοσιεύεται Τεκτονικό Λεξιλόγιο. Κατά το 1890 κυκλοφορεί μόνον ένα τεύχος. Ενώ το 1892 διακόπτει και πάλι την έκδοσή του. Κατά το 1897 εκδίδονται τρία μόνον τεύχη. Όμως η διεύθυνση του περιοδικού δημοσιεύει έκκληση προς τους απανταχού του κόσμου τέκτονες εξιστορούσα τις βιαιοπραγίες της Κρήτης. Το 1902 εκδίδεται ένα τεύχος. Κατά το 1907 εμφανίζονται δύο μόνον φυλλάδια, όπου καταγράφονται οι θηριωδίες που εκτελούνται στη Μακεδονία και τη Θράκη. Αποτέλεσμα των ενεργειών αυτών υπήρξαν οι δημοσιεύσεις αυτών των βιαιοπραγιών στο τεκτονικό περιοδικό «The Masonic Herald» no1, όπου αφιερώνονται πολλές σελίδες στα γεγονότα (Πολλάτος,129). Τέλος κατά το έτος 1908, εκδίδονται τέσσερα τεύχη.
Μετά την επαναλειτουργία της Στοάς το 1909, επαναλήφθηκε η έκδοσή του, με πέντε φυλλάδια, ενώ το 1910 και 1911 εκδόθηκαν τέσσερα φυλλάδια. Το 1912, σταμάτησε λόγω της γενομένης επιστρατεύσεως. Κατά το 1913 αποχώρησε και ο ιδρυτής του Εμμ. Γαλάνης.
Τον Ιανουάριο του 1923 αναλαμβάνει την διεύθυνση του περιοδικού ο πρώην πρόεδρος της Στοάς του «Πυθαγόρα» Αλ. Αλεξανδρόπουλος, ο οποίος και το επανεκδίδει τακτικότατα (Πυθαγόρας 1923,1,4-6). Ο ίδιος επιμελήθηκε την έκδοσή του μέχρι τον Ιανουάριο του 1932. Τότε ο Αλεξανδρόπουλος ήλθε σε συμφωνία με τον πρόεδρο της Στοάς «Πυθαγόρα» Αν. Στούπην και εκχώρησε την έκδοση και στα δύο Τεκτονικά σώματα, ως κοινό περιοδικό με το διακριτικό όνομα «Πυθαγόρας –Γνώμων», ενώ την εποπτεία θα είχε κοινή επιτροπή (Πυθαγόρας, Σεπτέμβριος 1931 -Γνώμων, Α΄ 1931,1,250). Το περιοδικό συνέχισε κανονικά την έκδοσή του μέχρι και ολόκληρο το έτος 1939. Πριν την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου εκδίδεται τον Φεβρουάριο του 1940 ένα τεύχος του τόμου Θ΄ και μετά εκδίδεται ο τελευταίος μέχρι την επανέκδοσή του το 1950- τόμος Ι΄ τον Μάρτιο του 1941.
Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του περιοδικού, παράλληλα με τα τεύχη του, ιδιαίτερα κατά την δεύτερη περίοδο, η συντακτική επιτροπή προχώρησε κατά διαστήματα και στην έκδοση παραρτημάτων, τα οποία διέθετε ταυτόχρονα. Είναι γνωστά τα παραρτήματα των Αντ. Ανδριανόπουλου (Βιωτικής και Βιωτικαί υποθήκαι-Ιανουάριος 1924), Δ. Π. Καλογερόπουλου (Λόγος επί τη εαρινή Ισημερία και τη επετείω του Ελληνικού Έθνους-Απρίλιος 1925) και Μηνά Αυθεντόπουλου (Τεκτονική εορτή της εν Κωνσταντινουπόλει Στοάς «Αρμονία» επί τη τεσσαρακονταετία της διδασκαλίας-Ιούλιος 1930). Κατά το έτος 1950 γίνεται αποδεκτή από το Συμβούλιο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, πρόταση της Στοάς «Βυζάντιον», για την έκδοση νέου περιοδικού με τίτλο «Τεκτονικό Δελτίο» το οποίον άρχισε να εκδίδεται στην αρχή με μεγάλες δυσκολίες παρ’ όλη τη συμπαράσταση από τα μέλη όλων των Στοών. Ιδιαίτερα σημειώνουμε την αμέριστη βοήθεια και ανταπόκριση του μέλους της Στοάς «Πυθαγόρας» Παύλου Καρανίκα, ο οποίος με τις ομιλίες του, πολλές από τις οποίες κοσμούν τα αρχεία παλαιών μελών, όπως επίσης και με πλήθος μεταφράσεις ομιλιών από Αγγλικά τεκτονικά περιοδικά, στήριξε και διατήρησε σε υψηλό γνωστικό επίπεδο το περιοδικό.
Η μετέπειτα πορεία όμως του περιοδικού είναι λαμπρή. Εκδίδεται ανελλιπώς με τίτλο ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ χωρίς καμία διακοπή μέχρι σήμερα και ευρίσκεται στα χέρια, τις βιβλιοθήκες αλλά και τις καρδιές όλων των μελών των Ελληνικών Στοών. Ιδιαιτέρως επισημαίνεται η ανανεωμένη μορφή και το αξιόλογο περιεχόμενο του περιοδικού.
Η Στοά «Πυθαγόρας» εξέδωσε και βιβλία ως παραρτήματα του περιοδικού «Πυθαγόρας» με το γενικό τίτλο «Τεκτονική Βιβλιοθήκη του Συλλόγου Πυθαγόρας» (Πυθαγόρας –Γνώμων, 1938,13). Εξέδωσε, κατά το έτος 1882, τρία τεύχη. «Αρ.1 Κατάρτησις τον Α΄ βαθμόν», «Αρ. 2 Κατάρτησις στον Β΄ Βαθμόν» και «Αρ. 3 Κατάρτησις στον Γ΄ Βαθμόν». Παράλληλα εξέδωσε τεκτονικά ερμηνευτικά κείμενα, πρωτότυπα ή μεταφράσεις από αγγλικά και γερμανικά βιβλία, που δημοσιεύτηκαν σε ευάριθμα τεύχη του περιοδικού. Λίγο αργότερα εκδίδονται μια σειρά βιβλίων με τεκτονικές ομιλίες του Παν. Καλογερόπουλου, Ομιλίες. τεύχ. Α΄, Β΄, Γ΄(Αθήνα 1920) και τευχ. Δ΄(Αθήνα 1922).
Τα ιστορικά στοιχεία είναι από το βιβλίο «Έργα και ημέρες μελών της Στοάς ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ αρ. 8. Λεύκωμα των 125 χρόνων 1881-2006». Αρχειακή έρευνα -κείμενα Στ. Μουζάκης (Αθήνα 2006), σελ. 48-50.
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
Η σύγχρονη μορφή ηλεκτρονικής απεικόνισης του πάσης φύσεως αρχειακού υλικού, η συνεχώς διευρυνόμενη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και η διάδοση στους Έλληνες Ελευθεροτέκτονες του τεράστιου πνευματικού έργου που έχει δημοσιευθεί στο Περιοδικό ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ -σε όλες τις ιστορικές μορφές του- δημιούργησαν την ιδέα του έργου αυτού.
Σκοπός του έργου είναι η απόκτηση από όλες τις Στοές αλλά και τα μέλη/χρήστες Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, όλων των προηγουμένων τευχών του ΠΥΘΑΓΟΡΑ σε ηλεκτρονική μορφή, μαζί με το λειτουργικό πρόγραμμα που απαιτείται, στα οποία θα μπορούν να προσθέτουν εύκολα τα επόμενα τεύχη τα οποία θα εκδίδονται και σε ηλεκτρονική μορφή.
Η πρόσβαση στο αρχείο, γίνεται εύκολα μέσω προηγμένου λογισμικού, που αναπτύχθηκε ειδικά για τον ΠΥΘΑΓΟΡΑ και εκτός της δυνατότητας απεικόνισης των τευχών μέσω του πίνακα περιεχομένων, προσφέρει αυξημένες λειτουργίες αναζήτησης κατά Συγγραφέα, Στοά, Φορείς-Οργανισμούς, Λέξεις-Κλειδιά και Θεματικές Κατηγορίες. Στις δυνατότητες του λογισμικού συμπεριλαμβάνονται οι επιλογές εκτύπωσης ανά άρθρο και ανά τεύχος.
Η ψηφιοποίηση, αποδελτίωση και επεξεργασία των 8.000 σελίδων, η δημιουργία του εξειδικευμένου λογισμικού και η μεταφορά των σε οπτικό δίσκο, καλύφθηκε μέσα από εθελοντική εργασία άνω των 5.000 ωρών από μέλη της Αδελφότητας, με εξειδίκευση και πείρα στην πληροφορική. Η τεράστια προσφορά εργασίας από τα μέλη της εθελοντικής ομάδας υπερκάλυψε το απαγορευτικό, για τέτοιου είδους έργα, πραγματικό κόστος.
Το έργο εκτελείται σε 3 ενότητες με την αντίστοιχη έκδοση DVD:
Η 1η ενότητα περιλαμβάνει τα τεύχη του περιοδικού των ετών 1982 έως και 2005 καθώς και τα τεύχη της Εφημερίδας της Αδελφότητας των ετών 1975-1978. Το DVD της ενότητας αυτής έχει ήδη εκδοθεί.
Η 2η ενότητα θα περιλαμβάνει τα τεύχη του περιοδικού των ετών 1950 έως και 1981 με χρονικό ορίζοντα έκδοσης τον Σεπτέμβριο του 2007.
Η 3η Ενότητα θα περιλαμβάνει τα τεύχη του περιοδικού των ετών 1882 έως και 1940. Ο χρονικός ορίζοντας της έκδοσης εξαρτάται από την ανταπόκριση για τον δανεισμό στη Βιβλιοθήκη της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος όσων μελών αλλά και μη μελών της Αδελφότητας, διαθέτουν στις ιδιωτικές τους συλλογές τεύχη του Τεκτονικού Περιοδικού ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ της περιόδου 1884 έως και 1922. Η συμβολή τους στην προσπάθεια αυτή θα είναι καθοριστική και άξια κάθε επαίνου.
Το έργο αυτό υλοποιείται υπό την αιγίδα και την αμέριστη συμπαράσταση του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.

ΣΤΟΕΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΤΟΑΣ ΤΗΣ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ "ΜΑΓΩΝ"

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΤΟΑΣ
Στην Ελλάδα, η πρώτη κανονική Τεκτονική Στοά, ιδρύθηκε στη Βενετοκρατούμενη τότε Κέρκυρα, το έτος 1782, με όνομα "Beneficenza" (Αγαθοεργία), η οποία υπαγόταν στη Μεγάλη Στοά της Βερόνας, που έδρευε στην Παδούη της Ιταλίας. Εν τω μεταξύ την ίδια περίοδο, άρχισαν, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, από Έλληνες της διασποράς, να ιδρύονται Ελληνόφωνες Στοές, ενώ το 1780 μια παραπλήσια προς τον Τεκτονισμό Οργάνωση είχε ιδρυθεί στη Βιέννη, με το όνομα "Καλοί Εξάδελφοι". Αυτή ακολουθούσε τους τεκτονικούς τύπους και είχε σκοπό τη συνένωση όλων των Χριστιανών, που βρίσκονταν σε Βαλκανικές χώρες και αγωνίζονταν για την απελευθέρωσή τους απ' τον Τουρκικό ζυγό. Σ' αυτή την οργάνωση ανήκε και ο μεγάλος Έλληνας υμνητής της Ελευθερίας και κατόπιν Εθνομάρτυρας Ρήγας Φεραίος. Αργότερα, το 1810, ο Διονύσιος Ρώμας ένωσε τις Στοές της Κέρκυρας "Αγαθοεργία" και "Φιλογένεια" σε μια κοινή Στοά, η οποία απ' το έτος 1811 αποτέλεσε την πρώτη Μεγάλη Στοά στον Ελληνικό χώρο με τίτλο "Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος, κατ' Ανατολήν Κερκύρας, 1811". Η πρώτη αυτή Ελληνική Μεγάλη Στοά, όχι μόνο καλλιέργησε το έδαφος για την απελευθέρωση του αλύτρωτου Ελληνισμού, αλλά με την υπευθυνότητα και πρωτοβουλία του Διονυσίου Ρώμα, έλαβε αποφάσεις, που είχαν ανυπολόγιστο ευνοϊκό αντίκτυπο στην επιτυχία του ιερού Αγώνα. Για την αρχαιότητα αυτή αναγνωρίζεται στη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, η αντίστοιχη ιεραρχική τάξη μεταξύ όλων των Κανονικών Μεγάλων Στοών.
Στα επόμενα χρόνια ανδρώθηκε γρήγορα ο Ελληνικός Τεκτονισμός στα Επτάνησα, πολυσχιδής δε και πολύτιμη υπήρξε η συμβολή του στην Ελληνική Εθνεγερσία. Ιστορική αποβαίνει η Στοά "Ένωσις" της Λευκάδας, γιατί εκεί μυήθηκε ο Εμμανουήλ Ξάνθος και εκεί οραματίστηκε την ιδέα για την ίδρυση της "Φιλικής Εταιρείας", πάνω σε καθαρά τεκτονικές βάσεις. Τέκτονες που πρωτοστάτησαν στην Επανάσταση του 1821 ήταν, μεταξύ άλλων, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Οικουμενικός Πατριάρχης και Εθνομάρτυρας Γρηγόριος Ε', ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο Νικόλαος Υψηλάντης, ο Αλέξανδρος Μουρούζης ο Ιωάννης Καποδίστριας κ.ά.
Με πρωτοβουλία της "Μεγάλης Ανατολής" η οποία, με Μεγάλο Διδάσκαλο τον Διονύσιο Ρώμα, λειτουργούσε στην Κέρκυρα και η οποία πολλά πρόσφερε στον υπέρ της ανεξαρτησίας των Ελλήνων αγώνα, ιδρύθηκε το 1811, στη Μόσχα, η Τεκτονική Στοά "Φοίνιξ", με τη συνεργασία του Ιωάννη Καποδίστρια και του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. Επίσης ιδρύθηκαν η Στοά "Αθηνά" στο Παρίσι, στη συνέχεια δε η "Εταιρεία των Φιλομούσων" στη Βιέννη και στην Αθήνα, στις οποίες εργάστηκαν Τέκτονες πατριώτες, που αργότερα εντάχθηκαν και στη "Φιλική Εταιρεία".
Το έτος 1813, με μέριμνα πάλι του Ιωάννη Καποδίστρια, ιδρύθηκε στο Παρίσι Τεκτονικό Κέντρο, με την ονομασία "Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον", στο οποίο η τεκτονική εργασία συνδυαζόταν στενά με τη μυστική προετοιμασία για την απελευθέρωση της Ελλδος. Εκεί μυήθηκε ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, ο οποίος μετά την επιστροφή του στη Μόσχα, εμύησε αργότερα και τον Νικόλαο Σκουφά. Τον ίδιο χρόνο, οι Αθ. Τσακάλωφ και Ν. Σκουφάς, μαζί με τον Εμμανουήλ Ξάνθο, έθεσαν στην Οδησσό της Ρωσίας, τις βάσεις για τη σύσταση "μυστικής εταιρείας", που έταξε ως σκοπό την απελευθέρωση της Ελλάδος απ' τους Τούρκους. Κατ' αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1814 η "Φιλική Εταιρεία", στην οποία μυήθηκαν πολυάριθμοι διακεκριμένοι Έλληνες πατριώτες - Τέκτονες και μη - και οι οποίοι συνέβαλαν ενεργά, με υλικά και ηθικά μέσα, στην επίτευξη της Παλιγγενεσίας του Έθνους, ενώ παράλληλα πολλές Ευρωπαϊκές Τεκτονικές Στοές, πρόσφεραν χρήματα για την επίτευξη του ιερού αυτού σκοπού.
Στο ιστορικό δοκίμιο περί της Φιλικής Εταιρείας ο Ιωάννης Φιλήμων, αναφέρει μεταξύ άλλων: "Οι αυτουργοί εδανείσθησαν κανόνας πολλούς από την Εταιρείαν των Μασόνων και τους εφήρμοσαν επιτηδείως εις το πνεύμα και τα πάθη του Έθνους."
Το 1843 έπαψε να λειτουργεί η Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή. Αλλά μετά είκοσι έτη, το 1863, ιδρύθηκε στην Αθήνα, κανονική Τεκτονική Στοά με το όνομα "Πανελλήνιον", με έγκριση και υπό την αιγίδα της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας. Στη συνέχεια ιδρύθηκαν κι άλλες κανονικές Στοές: "Ποσειδωνία" στον Πειραιά, "Σκουφάς" στη Χαλκίδα, "Αρχιμήδης" στην Πάτρα, "Παίδες Λεωνίδου" στη Σύρο, "Ρήγας Φεραίος" στη Λαμία, "Πρόοδος" στο `Αργος κ.ά.
Οι επτά αυτές Στοές συνενώθηκαν το έτος 1864 και ζήτησαν απ' τη Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας, την άδεια ιδρύσεως ανεξάρτητης Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος, αλλά η Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας αρνήθηκε, επέτρεψε δε μόνο την ίδρυση Ανωτάτου Τεκτονικού Διευθυντηρίου στην Αθήνα, υπό την αιγίδα της, στο οποίο προϊσταντο οι Αδελφοί Δημήτριος Μαυροκορδάτος Υπουργός, Σπήλιος Αντωνόπουλος Υπουργός και Νικόλαος Δαμασκηνός Καθηγητής του Πανεπιστημίου.
Τέλος, στις 10 Απριλίου του 1867, μετά από νέο αίτημα των Ελλήνων Τεκτόνων, η Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας, κήρυξε αυτόνομο Ελληνικό Τεκτονικό Κέντρο, με την επωνυμία "Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος" και με έδρα την Αθήνα, η οποία, με την αναθεώρηση του Τεκτονικού Συντάγματος το έτος 1936, μετονομάστηκε σε "Μεγάλη Στοά της Ελλάδος".
Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και με την αποκατάσταση της ειρήνης, ο Ελληνικός Τεκτονισμός ανασυντάχθηκε και ανάπτυξε βαθμιαία υψηλό πνευματικό έργο. Στο πλαίσιο αυτό συνεχίζει να εκδίδει το Τεκτονικό Δελτίο "Πυθαγόρας", που πρωτοκυκλοφόρησε το 1882. Το περιοδικό αυτό περιλαμβάνει άρθρα τεκτονικού και φιλοσοφικού περιεχομένου, νέα απ' τις Τεκτονικές Στοές και ενδιαφέρουσες ειδήσεις απ' τις ξένες Μεγάλες Στοές. Κυκλοφορεί δυο φορές το χρόνο και διανέμεται δωρεάν μόνο στα τακτικά μέλη της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος. Συνάμα, από το 1994, εκδίδεται ετησίως και στην αγγλική γλώσσα και αποστέλλεται σε όλες τις κανονικές Μεγάλες Στοές του κόσμου, με τις οποίες η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος διατηρεί φιλικές σχέσεις.
Επίσης διοργανώνονται, δυο φορές το χρόνο, Ανοικτές Εκδηλώσεις, με τη μορφή "στρογγυλών τραπεζών", με επιλεγμένους ομιλητές, Τέκτονες και μη, οι οποίοι είναι ειδικοί σε θέματα γενικοτέρου πολιτιστικού, επιστημονικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Αυτές οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στο Τεκτονικό Μέγαρο Αθηνών και μπορούν να τις παρακολουθήσουν και μη Τέκτονες, κατόπιν προσκλήσεως.
Οι Έλληνες Τέκτονες, υπό την αιγίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, αναπτύσσουν από πολύ παλιά και αξιόλογη φιλανθρωπική δραστηριότητα, συντελώντας έτσι, αθόρυβα, στην ηθική και πολιτιστική εξύψωση της Κοινωνίας. Μεταξύ των πιο σημαντικών κοινωνικών προσφορών, εκ μέρους των Ελλήνων Τεκτόνων, κατά τη μεταπολεμική περίοδο, συγκαταλέγονται η ίδρυση και λειτουργία των νυκτερινών Σχολών μέσης Εκπαιδεύσεως "Μέλης" και "Φοίνιξ" και η ίδρυση της Παιδοπόλεως "η Θεομήτωρ". Επίσης, πρωταρχική και πολυσήμαντη θεωρείται η συμμετοχή ενεργών και δραστηρίων Τεκτόνων στην ίδρυση και λειτουργία της "Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας" το έτος 1958, με την έκτοτε λαμπρή και πανελλήνια γνωστή δραστηριότητά της, εναντίον της νόσου του καρκίνου, μεταγενέστερα δε και του "Συλλόγου S.O.S." για την προστασία και την περίθαλψη πασχόντων Αυτιστικών παιδιών. Μεγαλειώδες έργο των λαμπρών Τεκτόνων, Αλεξάνδρου Τζαζοπούλου και Γεωργίου Κατσαφάδου, υπήρξε και η δημιουργία και λειτουργία ειδικού Ξενώνα με την ονομασία "Οίκος Ξενίας και Περιθάλψεως Ασθενών" στην Κάτω Κηφισιά, για καρκινοπαθείς που προέρχονταν απ' την Ελληνική Επαρχία και εστερούντο των μέσων διαμονής στην Αθήνα, προκειμένου να υποβάλλονται σε ειδική θεραπευτική αγωγή στα δύο μεγάλα Αντικαρκινικά Νοσηλευτικά Ιδρύματα, ''`Αγιος Σάββας'' και ''Μεταξά''. Ο Ξενώνας αυτός επεκτάθηκε συν τω χρόνω σε νέο κτιριακό συγκρότημα, εξοπλίστηκε, επανδρώθηκε με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και λειτούργησε ως ενιαίο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο με την ονομασία "`Αγιοι Ανάργυροι", μέχρι το 1986. Έκτοτε εντάχθηκε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και λειτούργησε ως Γενικό Νομαρχιακό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κ. Κηφισιάς.
Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, δια του φιλανθρωπικού Τεκτονικού Ιδρύματος αυτής, το οποίο συντηρείται χάρη στην οικονομική αρωγή αποκλειστικά των μελών της, συνεχίζει σταθερά να επιτελεί σημαντικά έργα ευποιϊας.
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ - 1/10/2005 EΩΣ 30/9/2006
1.- Κατά την ανωτέρω περίοδο συνεκλήθησαν σε τακτικές διμηνιαίες Συνόδους οι Πρόεδροι των Στοών, οι Επιθεωρητές και οι Κοσμήτορες, τους οποίους ο Μέγας Διδάσκαλος Σπ. Παϊζης και τα μέλη του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος ενημέρωσαν διεξοδικά για τις αποφάσεις του Συμβουλίου, τις τρέχουσες εξελίξεις και δόθηκαν απαντήσεις ή και λύσεις στα θέματα που τέθηκαν. Ο Μέγας Διδάσκαλος ενημέρωσε τα μέλη σε κοινές Συνεδρίες όλων των Στοών, κατά τον Δεκέμβριο 2005, επί των πεπραγμένων του Συμβουλίου και των προοπτικών της Αδελφότητος.
2.- Ολοκληρώθηκε ο εξοπλισμός και η συστηματική οργάνωση της Γραμματείας και του Ταμείου της Μεγάλης Στοάς ώστε να παρέχεται η, κατά το δυνατόν, ταχύτερη και αποτελεσματικότερη διεκπεραίωση της αποστολής τους. Τα έντυπα εισδοχής προσαρμόστηκαν στις σύγχρονες απαιτήσεις.
3.- Εγκρίθηκε η χορήγηση 45 υποτροφιών ύψους 135.000 ευρώ εις μνήμην του Νίκου Καζαντζάκη (30 σε νέους υποτρόφους πρωτοετείς φοιτητές και 15 σε παλαιούς υποτρόφους) που πληρούν τις προδιαγραφές του «Κανονισμού Υποτροφιών», ο οποίος συνετάγη και εγκρίθηκε υπό του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς. Το πρόγραμμα υποτροφιών 2005 – 2006, εις μνήμην Αλεξάνδρου Παπαναστασίου, ενίσχυσαν οι Στοές «Σπυρίδων Νάγος», «Αττικός Αστήρ», «Αναγέννησις» και «Όμηρος» ως και τρία μέλη της Αδελφότητος διά του ισοπόσου τριών υποτροφιών. Την 5.12.2005 διοργανώθηκε συγκέντρωση των υποτρόφων στην αίθουσα «ΑΠΟΛΛΩΝ» του Τεκτονικού Μεγάρου, όπου ο Μέγας Διδάσκαλος Σπ. Παϊζης παρέδωσε τις επιταγές .
4.- Συνεχίστηκε η αιμοδοσία των μελών υπέρ του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία» για τα παιδιά που πάσχουν από Μεσογειακή Αναιμία, με την ελπίδα ότι ο φιλάνθρωπος στόχος θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο στο μέλλον.
5.- Εγκαθιδρύθηκαν στην Ανατολή Ελευσίνος δύο νέες Στοές «Πλωτίνος» (5 Νοεμβρίου 2005) και «Αθηνά – Σοφία» (5 Ιουνίου 2006) και εγκρίθηκε η δημιουργία αγγλόφωνης Στοάς στην Κέρκυρα, με την επωνυμία «Λόρδος Βύρων».
6.- Συνεχίστηκε η έκδοση του περιοδικού «ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ» από τον νέο εκδότη που προέκυψε κατόπιν μειοδοτικού διαγωνισμού. Ιδιαιτέρως επισημαίνεται η ανανεωμένη μορφή και το αξιόλογο περιεχόμενο του τεκτονικού δελτίου.
7.- Την 12 Νοεμβρίου 2005 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, η 18η Ανοικτή Εκδήλωση με θέμα «Περιβάλλον και Άνθρωπος» με εισηγητές την κα Νίκη Γουλανδρή, Πρόεδρο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, τον κ. Γεώργιο Κουμάντο , Ομότιμο Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και τον κ. Πέτρο Γέμτο, Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρώην Πρύτανη και τον Θεοδόσιο Τάσιο , Ομότιμο Καθηγητή Ε.Μ.Π. ως συντονιστή.Ανοικτές εκδηλώσεις διοργάνωσαν επίσης οι Στοές «Φοίνιξ 51», «Βελλεροφόντης» και «Πλωτίνος» στο Τεκτονικό Μέγαρο Ελευσίνος (15 Μαΐου 2006), με ομιλητές τους Μ. Ανδρεάδη (Θέμα : «Τι είμαστε») και Ι. Κολλιόπουλο (θέμα : «Ιερά Οδός. Προσέγγιση στο Ελευσινιακό») και ακολούθησε ξενάγηση στον αρχαιολογικό χώρο.
8.- Συνεχίστηκε ο εμπλουτισμός της Βιβλιοθήκης του Τεκτονικού Μεγάρου Αθηνών και η αποστολή των πλεοναζόντων τευχών και των βιβλίων σε Στοές της Περιφέρειας.Παράλληλα με την διάθεση των ψηφιοποιημένων τευχών του Τεκτονικού Δελτίου – Πυθαγόρας (περίοδος 1982 – 2005), συνεχίστηκε η αποτύπωση σε DVD της περιόδου 1954 – 1982 και θα ολοκληρωθεί με την ψηφιοποίηση της περιόδου 1923 – 1940.
9.- Εορτάστηκε (9-12 Ιουνίου 2006) το Θερινό Ηλιοστάσιο Στοών Βορείου Ελλάδος στην Κέρκυρα, με ομιλίες αναφερόμενες στις επιδράσεις του Ελευθεροτεκτονισμού στην Κερκυραϊκή Κοινωνία, και ομιλητές τα μέλη Ε. Καλογερόπουλο και Γ. Πουλημένο. Επίσης οργανώθηκε (23 – 24.9.2006) από την Στοά «Ερμής» Σύρου, η Γ’ Αμφικτιονία Νήσων, με θέμα : «Η προοπτική του Ελευθεροτεκτονισμού και οι νέες Τεχνολογίες» .
10.- Διοργανώθηκε (10-11 Δεκεμβρίου 2005) υπό του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς, η Α’ Εκδήλωση Στρογγύλης Τραπέζης, στο Τεκτονικό Μέγαρο Αθηνών με γενικό συντονιστή το μέλος του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς Β. Κούτση.
Α΄ Θεματική :«Συνιστώσες του Τεκτονισμού» (συντονιστής το μέλος του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς Λ. Παπαδόπουλος) και ειδικώτερα θέματα :(α)«Το Φιλοσοφικό στοιχείο του Τεκτονισμού ως ορθολογική μεθοδολογία έρευνας της αλήθειας και ως ιδεολογική ταυτότητα» (εισηγητής το μέλος του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς Ν. Βουργίδης).(β) «Ο ανθρωποκεντρισμός του Τεκτονισμού, ένας ολοκληρωμένος ανθρωπιστικός ουμανισμός» (εισηγητής το μέλος του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς Γ. Βασιλογεώργης ).(γ) «Η ελευθερία της σκέψης και της συνείδησης στην Τεκτονική ανθρωπολογία». (εισηγητής το μέλος του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς Α. Τζιφάκις)
Β’ Θεματική : Ο Τεκτονισμός στην σύγχρονη Κοινωνία (συντονιστής το μέλος του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς Μ. Ρωμαντζής) και ειδικώτερα θέματα :(α) «Το περιεχόμενο του «τελικού λόγου» περί ανυψώσεως του ανθρώπου και «ανορθώσεως της ανθρωπότητος» στην Κοινωνία των Πολιτών» (εισηγητής το μέλος του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς Δ. Βασιλάκος).(β) «Η κατά τον Τεκτονισμό άσκηση του φιλανθρωπικού έργου ως κοινωνική ανάγκη ή ως Κοινωνική δικαιοσύνη;» (εισηγητής το μέλος του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς Μ. Γρύλλης).(γ) «Ο Οικουμενισμός του Τεκτονισμού στην σύγχρονη παγκοσμιοποιούμενη Κοινωνία» (εισηγητής το μέλος του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς Γ. Ματσόπουλος).
Τα μέλη του Συμβουλίου της Μεγάλης Στοάς συνήγαγον τα συμπεράσματα, ο Λ. Παπαδόπουλος της Α’ Θεματικής και ο Μ. Ρωμαντζής της Β’ Θεματικής ενώ συνόψισε ο Μέγας Διδάσκαλος Σπ. Παϊζης με θέμα: «Υλοποίηση των συμπερασμάτων της στρογγύλης τράπεζας».Τα κείμενα και οι παρεμβάσεις των μελών της Αδελφότητας της Στρογγύλης Τράπεζας τυπώθηκαν και διατίθενται στα μέλη με τίτλο:«Ο Τεκτονισμός στο κατώφλι του 21ου αιώνα».
11.- Απεφασίσθη, κατόπιν εισηγήσεως της Μεγάλης Στοάς της Κύπρου, όπως ο Μέγας Διδάσκαλος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος Σπ. Παϊζης και οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι της Μεγάλης Στοάς της Πενσυλβανίας και της Αυστρίας, εγκαταστήσουν τον Μέγα Διδάσκαλο της Μεγάλης Στοάς της Κύπρου, κατά την 8η Οκτωβρίου 2006, καθ’ ήν ημερομηνία έλαβε χώρα η εγκαθίδρυση της Μεγάλης Στοάς της Κύπρου.
12.- Άρχισε να λειτουργεί η ελληνόφωνη Στοά «Ρήγας Φερραίος» στο Βουκουρέστι, υπό την αιγίδα της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ρουμανίας, η επίσημη εγκαθίδρυση της οποίας θα γίνει πανηγυρικά την άνοιξη του 2007.
13.- Διοργανώθηκε (16-31 Ιαν. 2006) με μεγάλη επιτυχία, στο Τεκτονικό Μέγαρο Αθηνών, η Α’ Εκθεση με έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, γλυπτικής και φωτογραφίας, στην οποίαν συμμετέσχον δέκα οκτώ (18) μέλη της Αδελφότητος, επαγγελματίες και ερασιτέχνες. Η Μεγάλη Στοά εξέδωσε καλαίσθητο τόμο με φωτογραφικό υλικό από την εκδήλωση αυτή.
14.- Εκδόθηκε με φροντίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, το έργο του μέλους Μ. Κωνσταντίνη με θέμα «Η Ελληνική Τεκτονική Βιβλιογραφία» (Εκδ. Οίκος. Πάλλη), απαραίτητο βοήθημα για κάθε μελετητή της γεννέσεως, εξελίξεως και εξαπλώσεως του Ελευθεροτεκτονισμού στον ευρύτερο Ελλαδικό χώρο .
15.- Το Συμβούλιο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος τίμησε πλειάδα μελών για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους στην Αδελφότητα ως και για το αξιόλογο πνευματικό τους έργο ως και την Στοά «Φοίνιξ» του Πειραιώς για την αθρόα συμμετοχή των μελών της στην Αιμοδοσία.
16.- Παράλληλα με την επιμέρους φιλανθρωπική δραστηριότητα των Στοών η Μεγάλη Στοά συνέχισε την ενίσχυση Ιδρυμάτων, Κοινωφελών Σωματείων και αναξιοπαθούντων. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι προσεφέρθησαν τα κάτωθι ποσά :
€ 10.000
Στον Σύλλογο Κερκύρας γονέων, κηδεμόνων και φίλων παιδιών με αναπηρία.
€ 10.000
Στο Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας
€ 30.000
Στο Ίδρυμα σιτίσεως και στεγάσεως αστέγων του Δήμου Αθηναίων.
€ 5.000
Στην Αστρονομική Εταιρεία Κερκύρας
€ 3.712
Για την αγορά κλίνης αιμοδοσίας στο Γενικό Νοσοκομείο Πύργου.
€ 5.000
Στην Μεγάλη του Γένους Σχολή (Κωνσταντινούπολη)
€ 5.000
Στο Ζωγράφειο Ίδρυμα Κωνσταντινουπόλεως.
€ 11.100
Στην Μητρόπολη Αξώμης (Αιθιοπίας) Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
€ 2.300
Για την ενίσχυση των φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων της Στοάς «ΗΛΙΟΣ» κ.λ.π.
Επίσης προσεφέρθησαν διάφορα ποσά προς την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, εις μνήμην μεταστάντων μελών της Αδελφότητός μας.
17.- Τέλος, η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος καλλιέργησε ιδιαίτερα αρμονικές σχέσεις με όλες τις Τεκτονικές Δυνάμεις της Αλλοδαπής, με τις οποίες υπάρχει αμοιβαία αναγνώριση, και συμμετείχε κατά καιρούς, με αντιπροσωπείες σε Γενικές Συνελεύσεις ή άλλες εκδηλώσεις Μεγάλων Στοών του εξωτερικού. Ενδεικτικά την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος εκπροσώπησαν μέλη του Συμβουλίου, όπως στην 16η Σύνοδο των Μεγάλων Γραμματέων των Μεγάλων Στοών στην Γενεύη (8.10.2005), στην εορταστική εκδήλωση της Μεγάλης Στοάς του Λουξεμβούργου (11-13.11.2005), στην εκδήλωση για την επέτειο συμπληρώσεως 15ετίας από την αφύπνιση της Μεγάλης Στοάς της Τσεχίας(25-26.11.2005), στην Περιφερειακή Μεγάλη Στοά της Αγγλίας στην Κύπρο (3-4.12.2005), στην εκδήλωση της Μεγάλης Στοάς της Ρουμανίας – Σύνοδο του SINAIA (10-12.3.2006), στην συγκέντρωση της Μεγάλης Στοάς της Ουγγαρίας (18.3.2006), στην ετήσια Γενική Συνέλευση της Μεγάλης Στοάς της Τουρκίας (Δεκ. 2005), στην επέτειο των 250 ετών από της ιδρύσεως της Μεγάλης Στοάς της Ολλανδίας, στην Γενική Συνέλευση της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας (31.3. – 2.4.2006) κ.λ.π.

παγιδες δαιμονικες υπ αριθμον 1

Τι είναι Ελευθεροτεκτονισμός 666=αντιμετατρ-ων
Εισαγωγή
Ο Ελευθεροτεκτονισμός (Τεκτονισμός) είναι μια απ' τις αρχαιότερες, μη θρησκευτικές, Αδελφότητες μαγειας. Αυτή η περιγραφή, σκοπό έχει να εξηγήσει τον Τεκτονισμό, όπως ασκείται απ' τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, η οποία διοικεί Στοές Τεκτόνων στην Ελλάδα και στην Κύπρο και ν' απαντήσει σε ορισμένες παρανοήσεις. Ο Τεκτονισμός ως φιλοσοφικός, προοδευτικός και φιλανθρωπικός, αποσκοπεί την ηθική και πνευματική βελτίωση των μελών του με την αυτογνωσία, την έρευνα της αλήθειας, την αλληλεγγύη και την εφαρμογή ηθικών αρχών. Τα μέλη του διδάσκονται αυτές τις αρχές, με μια σειρά από εργασίες, οι οποίες ακολουθούν αρχαίους τύπους και χρησιμοποιούν έθιμα και σύμβολα των αρχαίων λιθοξόων, σαν αλληγορικούς οδηγούς.
Βασικά προσόντα για την εισδοχήΒασικό προσόν, για εισδοχή και απόκτηση της ιδιότητας του μέλους, είναι η πίστη στο Θεό και στην αποκεκαλυμμένη θέληση Αυτού. Μέλη μπορούν να γίνουν άνδρες, κάθε φυλής ή θρησκείας, οι οποίοι εκπληρώνουν αυτό το βασικό προσόν και είναι χρηστών ηθών.
Τεκτονισμός και θρησκείαΟ Τεκτονισμός δεν είναι θρησκεία, ούτε υποκατάστατο θρησκείας. Δέχεται άνδρες που ανήκουν σε διάφορες θρησκείες και ακολουθούν τη δική τους πίστη. Για τον λόγο αυτόν απαγορεύει θρησκευτικές συζητήσεις, κατά τις συναντήσεις των μελών του, σε οποιονδήποτε τεκτονικό χώρο. Δεν υπάρχει για τον Τεκτονισμό ιδιαίτερος Θεός. Ο Θεός κάθε Τέκτονα παραμένει Εκείνος της Θρησκείας του. Προκειμένου δε να μην υπάρχουν μεταξύ των Τεκτόνων, δογματικές αντιπαλότητες ή θρησκευτικές διαφορές, ο Θεός αποκαλείται με τη γενική προσωνυμία του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Η Βίβλος του Νόμου που υπάρχει κατά τις τεκτονικές εργασίες, αποτελεί τεκμήριο πίστης στο Θεό κι ανάλογα με το θρήσκευμα που επικρατεί σε κάθε Χώρα, αυτή είναι, συνηθέστερα μεν, η Ιερά Βίβλος, άλλοτε δε το Κοράνι για τους Μωαμεθανούς, οι Βέδες για τους Βραχμάνους κ.ο.κ.
Οι Τρεις Μεγάλες ΑρχέςΑδελφική ΑγάπηΚάθε πραγματικός Τέκτων, θα επιδείξει ανοχή και σεβασμό, στη γνώμη των άλλων, όπως και ευγένεια και κατανόηση. ΑρωγήΟι Τέκτονες διδάσκονται να ασκούν φιλανθρωπία και να ενδιαφέρονται όχι μόνο για τον εαυτό τους αλλά και για το σύνολο, διπλά, με ελεημοσύνη και με αγαθοεργία. ΑλήθειαΟι Τέκτονες αγωνίζονται για την αλήθεια, σκοπεύοντας σε υψηλές ηθικές αρχές και προσπαθώντας, σ' όλη τους τη ζωή, να τις επιτύχουν. Οι Τέκτονες πιστεύουν ότι αυτές οι αρχές, αντιπροσωπεύουν τον τρόπο με τον οποίο θα εξασφαλισθεί ανώτερη ποιότητα ζωής, για όλους τους ανθρώπους.
ΦιλανθρωπίαΑπ' την ίδρυσή του, Ο Τεκτονισμός, ενδιαφέρεται για τα παιδιά, τους ασθενείς και τους ηλικιωμένους. Μεγάλα ποσά, που προέρχονται αποκλειστικά απ' τις συνδρομές και τις δωρεές των Τεκτόνων, διατίθενται για φιλανθρωπία.
Τεκτονισμός και ΚοινωνίαΠρέπει να γίνει κατανοητό από κάθε μέλος του Τεκτονισμού ότι η συμμετοχή του σ' αυτόν δεν τον απαλλάσσει, σε καμιά περίπτωση, απ' τα καθήκοντά του απέναντι στην κοινωνία στην οποία αυτός ανήκει. Τα νέα του καθήκοντα τον καλούν να είναι υποδειγματικός στην εκτέλεση των υποχρεώσεών του ως πολίτη. Το τεκτονικό του καθήκον περνά μέσω της προσωπικής, δημόσιας ή επαγγελματικής του ζωής, αλλά και της αγάπης του προς την ιδίαν αυτού Πατρίδα. Ο Τεκτονισμός απαιτεί απ' τα μέλη του, σεβασμό στους Νόμους της Χώρας, στην οποία αυτοί εργάζονται και ζουν. Οι Αρχές του Τεκτονισμού σε καμιά περίπτωση δεν αλληλοσυγκρούονται με τα καθήκοντα των μελών του ως πολιτών, στην εργασία τους, στο σπίτι τους ή στη δημόσια ζωή τους, αλλά απεναντίας, πρέπει να τους ενισχύουν στις δημόσιες και ιδιωτικές τους ευθύνες. Οπότε, δεν υπάρχει σύγχυση μεταξύ των Τεκτονικών και των κοινωνικών καθηκόντων. Η εκμετάλευση της τεκτονικής ιδότητας για την προώθηση προσωπικών και επαγγελματικών συμφερόντων, είτε για τους ίδιους, είτε για τους άλλους Τέκτονες, είναι κατακριτέα και απορριπτέα, διότι αντιτίθεται στις υποσχέσεις που έδωσαν, για την εισδοχή τους στον Τεκτονισμό. Το καθήκον του πολίτη, πρέπει πάντοτε να προέχει απ' τις υποχρεώσεις απέναντι στους άλλους Τέκτονες και κάθε προσπάθεια να καλυφθεί ένας Τέκτων για ανέντιμες ή παράνομες ενέργειες, αντιβαίνει προς το βασικό αυτό καθήκον και ως εκ τούτου, διώκεται πειθαρχικώς.
Χρήση της ιδιότηταςΟ Τέκτων δεν πρέπει να εκμεταλεύεται την ιδιότητά του για να προωθήσει επαγγελματικά και προσωπικά συμφέροντα. Αυτό ξεκαθαρίζεται αρκετές φορές κατά την πρώϊμη τεκτονική σταδιοδρομία, ώστε κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι το αγνοεί. Ο Τέκτων που παραβιάζει αυτόν τον κανόνα παύεται από την ενεργό υπηρεσία ή και διαγράφεται. Κατά το άρθρο 2 εδάφιο VI του Καταστατικού Χάρτου: "Η αφοσίωσις εις την οικογένειαν, ο σεβασμός προς τους κοινωνικούς θεσμούς, η αγάπη προς την Πατρίδα και η τήρησις των καθηκόντων του πολίτου, είναι διά τον Τέκτονα ιερά, χωρίς να αντιτίθενται προς την αγάπην, ην οφείλει προς όλους τους ανθρώπους, εν τω πνεύματι της παγκοσμίου αδελφότητος και δικαιοσύνης".
ΜυστικότηςΤα μυστικά του Τεκτονισμού έχουν σχέση με τους παραδοσιακούς τρόπους αναγνώρισης. `Αλλα μυστικά δεν υπάρχουν και γι' αυτό δεν είναι μυστική οργάνωση. Όπως κάθε άλλη εταιρεία, θεωρεί ότι κάποιες απ' τις εσωτερικές υποθέσεις του, δεν είναι ανάγκη να δημοσιοποιούνται. Τα μέλη του είναι ελεύθερα να αναγνωρίζουν την ιδιότητά τους, αν το επιθυμούν και το κάνουν αυτό όταν αξιόπιστα τους ζητηθεί. Το Καταστατικό και ο Κανονισμός λειτουργίας του, είναι γνωστά στην Πολιτεία η οποία μπορεί να ασκήσει διοικητικό ή οικονομικό έλεγχο.
Τεκτονισμός και ΠολιτικήΟ Τεκτονισμός δεν είναι πολιτική οργάνωση, δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με κόμματα και οι πολιτικές συζητήσεις, σε τεκτονικές συναντήσεις, απαγορεύονται αυστηρά.
Αλλα Τεκτονικά ΣώματαΟ Τεκτονισμός ασκείται, σε κάθε Χώρα, με την ευθύνη μιας "κανονικώς ιδρυθείσης και λειτουργούσης" ανεξάρτητης Μεγάλης Στοάς. Στη Χώρα μας τέτοια είναι η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, των Αρχαίων Ελευθέρων και Αποδεδεγμένων Τεκτόνων, η οποία εδρεύει στην Αθήνα, οδός Αχαρνών αρ. 19, Τ.Κ. 104 38. Υπάρχουν, ανά τον κόσμο και άλλοι Τεκτονικοί Τύποι, κυριότεροι απ' τους οποίους είναι ο Σκωτικός Τύπος και ο Τύπος της Υόρκης. Αυτοί διοικούνται από ξεχωριστά Ύπατα Συμβούλια και περιλαμβάνουν επιγενόμενους βαθμούς, τους οποίους παρακολουθούν, εφ' όσον επιθυμούν, οι Τέκτονες, παράλληλα και ανεξάρτητα απ' τους κύριους τεκτονικούς βαθμούς του Μαθητού, του Εταίρου και του Διδασκάλου. Η κανονική λειτουργία των Υπάτων Συμβουλίων, προϋποθέτει την αναγνώριση απ' τις Μεγάλη Στοά της επικράτειας στην οποία αυτά βρίσκονται. Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, αναγνωρίζει και διατηρεί φιλικές σχέσεις, απ' το 1872, με το Ύπατο Συμβούλιο του 33ο Σκωτικού Τύπου για την Ελλάδα, ενώ απ' το 1993, αναγνωρίζει, το υπό την αιγίδα της ιδρυθέν, Ύπατο Συμβούλιο του Τύπου της Υόρκης. Τα εργαστήρια αυτών των Τύπων λειτουργούν σε διαφορετικές ημέρες και ώρες από εκείνες των Συμβολικών Στοών, έτσι ώστε να μην υπάρχει καμμιά αλληλοεπικάλυψη. Υπάρχουν ενίοτε και άλλες αυτοαποκαλούμενς στοές ή παρατεκτονικές οργανώσεις οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στα χαρακτηριστικά που απαιτούνται ή δεν έχουν ιδρυθεί κανονικά ή επιτρέπουν ή ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των μελών τους στην πολιτική ή δέχονται και γυναίκες ως μέλη τους. Αυτές οι στοές και οργανώσεις, δεν αναγνωρίζονται απ' τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος και κάθε τεκτονική επαφή μαζί τους, απαγορεύεται αυστηρά. Για να αναγνωριστεί ως κανονική απ' τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, μια άλλη Μεγάλη Στοά, πρέπει να ανταποκρίνεται στα παρακάτω χαρακτηριστικά.
Πρέπει να έχει ιδρυθεί νομότυπα από μιά τακτική Μεγάλη Στοά ή από τρεις ή περισσότερες Στοές, που να είναι κάθε μια απ' αυτές αναγνωρισμένη από κανονική Μεγάλη Στοά.
Πρέπει να είναι πραγματικά ανεξάρτητη και αυτοδιοικούμενη, με αδιαφιλονίκητη εξουσία του βασικού Τεκτονισμού (π.χ. συμβολικοί βαθμοί του Μαθητού, του Εταίρου και του Διδασκάλου) μέσα στη δικαιοδοσία της και να μην υπάγεται, σε καμιά περίπτωση, ή να αντλεί δύναμη από κανένα άλλο Τεκτονικό σώμα.
Οι Τέκτονες της δικαιοδοσίας της πρέπει να είναι άνδρες και τόσο αυτή όσο και οι Στοές της δεν πρέπει να έχουν τεκτονική επαφή με Στοές που περιλαμβάνουν γυναίκες.
Οι Τέκτονες της δικαιοδοσίας της πρέπει να πιστεύουν στο Υπέρτατο Όν.
Οι Τέκτονες της δικαιοδοσίας της, πρέπει να αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις τους, με την παρουσία της Βίβλου του Νόμου ή του βιβλίου που θεωρείται ιερό απ' τον άνδρα που τον αφορά.
Τα Τρία Μεγάλα Φώτα του Τεκτονισμού (Η Βίβλος του Νόμου, ο Κανόνας και ο Διαβήτης) πρέπει να είναι εμφανή όταν η Μεγάλη Στοά ή οι υπ' αυτήν Στοές εργάζονται.
Οι θρησκευτικές και πολιτικές συζητήσεις στις Στοές της πρέπει να απαγορεύονται.
Πρέπει να ακολουθεί πιστά τις καθιερωμένες αρχές και τα Αρχαία Οροθέσια και έθιμα της παραδοσιακής Αδελφότητας και να επιμένει στην τήρησή τους από τις Στοές της.
ΣυμπέρασμαΟ Τέκτων ενθαρρύνεται να εκτελεί τα καθήκοντά του, πρώτα προς τον Θεό (με οποιοδήποτε όνομα είναι γνωστός) μέσα απ' τη πίστη του και τη θρησκευτική του πρακτική, μετά προς την οικογένεια και τέλος προς τους συνανθρώπους του, μέσα απ' την φιλανθρωπία και την αλληλεγγύη. Επίσης ο Τέκτων προσπαθεί συνεχώς να επιτύχει την ηθική και την πνευματική του βελτίωση.
Ο Τεκτονισμός δεν είναι μυστική οργάνωση ούτε θρησκεία και δεν εμπλέκεται στην πολιτική.
Όπως πολλές άλλες εταιρείες, κρίνει κάποιες από τις εσωτερικές του υποθέσεις σαν προσωπικά θέματα των μελών του.
Δεν υπάρχουν μυστικά για τους σκοπούς και τις αρχές του. Καταστατικό και Κανονισμός λειτουργίας του είναι γνωστά στους ενδιαφερόμενους.
Τα μυστικά του Τεκτονισμού έχουν να κάνουν με τους παραδοσιακούς τρόπους αναγνώρισης. Οι εργασίες του δεν είναι μυστικές, αλλά δεν γίνονται δημόσια.
Σε κανονικές συζητήσεις, μόνο ελάχιστα πράγματα περί Τεκτονισμού μπορεί να μην αναφερθούν.
Όταν το απαιτούν αξιόπιστοι λόγοι, οι Τέκτονες είναι ελεύθεροι να δηλώσουν την ιδιότητά τους και πρέπει να είναι υπερήφανοι γι' αυτήν.
ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ 3η ΧΙΛΙΕΤΙΑ μ.Χ.
Η Ανθρωπότητα έχει μόλις εισέλθει στον 21ο αιώνα και ήδη πέρασε στην 3η χιλιετία μ.Χ. Η ιστορία της χάνεται στα βάθη των δεκάδων χιλιάδων ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων υπήρξε προϊούσα, αλλά βραδεία πνευματική και πολιτισμική ανάπτυξη και δη όχι ισότιμη σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Εν τούτοις, κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων χιλιάδων περίπου ετών, η εξελικτική πορεία του ανθρώπου υπήρξε εντυπωσιακή, για να καταστεί εκρηκτική κατά τον λήξαντα μόλις αιώνα.
Όλοι γνωρίζομε την ιδιαίτερη επίδοση των προγόνων μας στην έρευνα της Φύσεως, οι δε Έλληνες φιλόσοφοι υπήρξαν πρωτοπόροι στην προσπάθεια εξεύρεσης απαντήσεων στο διαιώνιο ανθρώπινο ερώτημα για την ύπαρξή μας. Έκτοτε, χάρη στην περαιτέρω πρόοδο των γνώσεων, αναπτύχθηκαν εντυπωσιακά οι θεωρητικές, κοινωνικές, φυσικές και θετικές επιστήμες, ιδίως κατά τους τελευταίους πέντε αιώνες στην Ευρώπη και στη Β. Αμερική, για να επιτευχθεί και ο θρίαμβος της τεχνολογίας κατά τον 20ο αιώνα. Νομοθεσίες και κανόνες εγκαθίδρυσαν, στις περισσότερες Χώρες, μια κοινωνική ζωή πιο ισότιμη, δικαιότερη και ασφαλέστερη. Η Χημεία, η Βιολογία και η Ιατρική πέτυχαν την παράταση του προσδόκιμου επιβίωσης των ανθρώπων κατά είκοσι χρόνια. Η πρόοδος της Φυσικής και των εφαρμογών της κατέστησαν την καθημερινή ζωή μας πιο παραγωγική, άνετη και ευχάριστη. Διευκόλυναν, επίσης, εκπληκτικά, όλων των ειδών τις μεταφορές και προήγαγαν ευρύτατα τις επικοινωνίες, δίνοντας την ευκαιρία στους ανθρώπους να συσφίξουν τις μεταξύ τους σχέσεις.
Παρ' όλα, όμως, αυτά και πλείστα άλλα, όντως εντυπωσιακά επιτεύγματα, το ερώτημα που τίθεται είναι, κατά πόσον μπορούμε να είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι, ώστε να αισθανόμαστε εμπιστοσύνη και για το μέλλον της Ανθρωπότητας, όταν λάβουμε υπ' όψη τις εν γένει επικρατούσες σήμερα φυσικές, κοινωνικές και ηθικές συνθήκες ζωής, σε όλη τη Γη;Η απάντηση είναι, ότι τα πάντα εξαρτώνται από όλους εμάς και από τον κάθε άνθρωπο χωριστά, κυρίως δε:
α) από την παιδεία και την πνευματική καλλιέργεια του καθενός μας, συνάμα δε,β) από την επιθυμία μας να συμμετέχομε ενεργώς στα συμβαίνοντα γύρω μας. Εξαρτώνται, επίσης,γ) από την αντίληψη που μπορούμε να έχομε για την Ανθρωπότητα ως μια Αδελφότητα χωρίς άλογους φανατισμούς, τεχνητές διακρίσεις και προκαταλήψεις. Εξ ίσου σημαντικό είναι, ακόμη, ότι πολλά εξαρτώνταιδ) από το κατά πόσον έχομε συνειδητοποιήσει όντως, ότι η σύνολη Φύση συνιστά ένα υπέροχο αλλά και ευαίσθητο ενδιαίτημα, το οποίο χρειάζεται το έντονο και συνεχές ενδιαφέρον μας, αλλά και τον ειλικρινή σεβασμό μας προς αυτό.
Και όσον μεν αφορά την παιδεία και την καλλιέργεια οι οποίες, δυστυχώς, δεν συμβαδίζουν πάντα με τους τίτλους σπουδών και την επαγγελματική επιτυχία, είναι σε όλους γνωστό, πόσο σημαντικά μπορεί η έλλειψή τους να επηρεάσει τις σκέψεις και τις ενέργειές μας. Όλο και περισσότερο αντιλαμβανόμαστε, ότι η εκπληκτικά αυξανόμενη προσέγγιση πολυάριθμων γνωστικών αντικειμένων, αφίσταται σημαντικά από τη γενικότερη πνευματική και ηθική διαμόρφωση των περισσοτέρων σύγχρονων ανθρώπων. Ακόμη, διαπιστώνομε, πόσο ο υπερτροφικός εγωισμός και η ιδιοτέλεια απομακρύνουν τον ένα άνθρωπο από τον άλλον, δυσχεραίνουν τη συνύπαρξη μεταξύ τους και πολλές φορές, προσανατολίζουν τους ασθενέστερους χαρακτήρες προς κάθε μορφής φθοροποιές εξαρτήσεις. Όλοι διαπιστώνομε, επίσης, ότι το δίκαιο του ισχυροτέρου εξακολουθεί δυστυχώς να κατισχύει, γεγονός που συνεπάγεται απηνείς ανταγωνισμούς μεταξύ παμμεγίστων οικονομικών ομίλων, με μοναδικό στόχο την περαιτέρω συσσώρευση πλούτου και την επικράτηση του ενός επί του άλλου, δια παντός μέσου. Και αποτελεί εύλογη συνέπεια, το ενδιαφέρον των υπολοίπων να μετατοπίζεται από την ευγενή άμιλλα προς τον αθέμιτο ανταγωνισμό και τη διαφθορά, από το υψηλό φρόνημα προς την εφήμερη προβολή και από την αλληλοκατανόηση και τη συμπαράσταση προς τον εγωκεντρισμό και την αδυσώπητη προσπάθεια πλουτισμού και επικράτησης του ενός ατόμου επί του άλλου, όπως, βεβαίως, εξακολουθεί να συμβαίνει και μεταξύ των κρατών. Εν τούτοις, από την άλλη πλευρά, σε πολλά σημεία της Γης, εκατομμύρια άνδρες, γυναίκες και παιδιά εξακολουθούν να ζουν, όλη τους τη ζωή, μέσα στη φτώχεια, στην αμάθεια, στους κινδύνους και στην αθλιότητα.
Όσον δε αφορά την ανάγκη ενεργού συμμετοχής μας στα καθημερινώς δρώμενα καθίσταται αυτονόητη η σημασία της, εφόσον με αυτήν μπορούμε να αντισταθούμε στην πνευματική αλλοτρίωση που συχνά επιχειρείται, εις βάρος των πολλών, με απώτερο σκοπό την ετεροβαρή ή μονόπλευρη λήψη αποφάσεων. Επίσης, χάρη σ' αυτήν, μπορούμε ν' αναπτύξομε την προσωπικότητα και την ανεξαρτησία που δικαιούμεθα, ως ελεύθεροι και έντιμοι άνθρωποι. Συνάμα όμως, υποχρεούμεθα έτσι ν' αντιληφθούμε και την υπέρτατη ευθύνη που οφείλομε απέναντι του εαυτού μας αλλά και του συνόλου, μέσα στο οποίο διαβιούμε. Η υπεύθυνη, εξ άλλου, συμπεριφορά μας προϋποθέτει και την εκ μέρους μας υποχρέωση καλύτερης ενημέρωσης και πληρέστερης γνωστικής προσέγγισης των γεγονότων, χωρίς ιδιοτελείς σκοπιμότητες, είτε ανόητους φανατισμούς, προλήψεις και δογματισμούς. Οι μάστιγες αυτές υπήρξαν ανέκαθεν υπεύθυνες για τις μεγάλες πολιτισμικές οπισθοδρομήσεις, όχι μόνο κατά τη σκοτεινή και μακροχρόνια περίοδο του Μεσαίωνα αλλά, σε πολλές περιπτώσεις, μέχρι και κατά τον λήξαντα αιώνα.
Αναφορικώς, τέλος, με το ενδιαφέρον και τον σεβασμό που οφείλομε απέναντι σ' ολόκληρη τη Φύση και στο Οικοσύστημά μας ιδιαιτέρως, δεν πρέπει να λησμονούμε τις δυσμενείς έως επικίνδυνες επιπτώσεις, που έχουν σ' αυτά, η καταχρηστική εκμετάλλευση των ποικίλων ενεργειακών και άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών, η επισφαλής, πολλές φορές, παρέμβαση της σύγχρονης βιοτεχνολογίας σε ποικίλες εκφάνσεις της ίδιας της ζωής μας, καθώς και η άλογη χρησιμοποίηση επικινδύνων μορφών ενεργείας, για βιομηχανικούς, είτε πολεμικούς σκοπούς.
Ως Ελευθεροτέκτονες, δεν πρέπει να είμαστε απαισιόδοξοι. Δεν πρέπει, επίσης, να είμαστε αδιάφοροι στην αδικία, στη βία και στο δεσποτισμό. Αντιθέτως, πρέπει να είμαστε ευαίσθητοι στη δυστυχία και επιεικείς στα σφάλματα των συνανθρώπων μας. Ο Ελευθεροτεκτονισμός χρησιμοποιεί δύο απλά και ειρηνικά αγωνιστικά μέσα: τον ορθό λόγο και το συναίσθημα. Αναζητεί, δηλαδή, πάντα την Αλήθεια, όποια πράγματι αυτή είναι, έστω και εάν είναι σκληρή για τον εαυτό μας ή διαφορετική από τις προσωπικές αντιλήψεις μας. Επίσης ο Ελευθεροτεκτονισμός επιζητεί την ειλικρινή ανάπτυξη αδελφικών σχέσεων μεταξύ όλων των καλής θελήσεως ανθρώπων, ανεξαρτήτως της φυλετικής τους προέλευσης, των γενετικών ιδιαιτεροτήτων και των γλωσσικών ιδιωμάτων τους, του θρησκεύματος με το οποίον λατρεύουν τον Θεόν, ως και των πολιτικών τους πεποιθήσεων.
Ως Ελευθεροτέκτονες, οφείλομε να είμεθα σε συνεχή εγρήγορση, να διαφωτίζομε τους συνανθρώπους μας, να τους συμπαριστάμεθα στις ανάγκες τους και να επεκτείνομε τους αδελφικούς δεσμούς μας. Με το προσωπικό παράδειγμά μας μπορούμε να επηρεάζουμε ευνοϊκά και έντιμα τους φίλους, τους γνωστούς μας, ακόμη και πρόσωπα που, ίσως άθελά τους, επηρεάζουν δυσμενώς την πολιτιστική εξέλιξη και την πρόοδο της Ανθρωπότητας. Μπορούμε, ακόμη, να μεταπείθουμε εκείνους οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για απερίσκεπτες ενέργειες, είτε για ιδιοτελείς παρεμβάσεις, θέτοντας σε κίνδυνο τη Φυσική αρμονία.
Καλωσορίζοντας με αισιοδοξία, εμπιστοσύνη και ρεαλισμό τον πρώτο χρόνο του νέου αιώνα της Τρίτης Χιλιετίας μ.Χ., εύχομαι εγκαρδίως προς τους απανταχού της Γης ανθρώπους, υγεία, ειρήνη, δημιουργική πρόοδο και ευημερία. Παρακαλώ και προσκαλώ δε όλους τους Ελευθεροτέκτονες να ενωθούμε νοερά σε μια παγκόσμια ενωτική άλυσο, για να συμβάλλουμε αυτόβουλα, ενεργά και ειλικρινά στη φυσική, πνευματική και ηθική ανάπτυξη της Κοινωνίας των ανθρώπων, χωρίς να λησμονούμε συνάμα την προστασία του φυσικού περιβάλλοντός μας, το οποίο αποτελεί ένα απειροελάχιστο μεν, πολύτιμο δε και υπέροχο τμήμα του Θείου και, ίσως, απείρου Σύμπαντος.

ΣΑΒΒΑΣ Π. ΒΑΦΕΙΑΔΗΣΠρ. Μέγας Διδάσκαλος (1995 - 2001)

Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου Εὐλογημένον

Ενθρονιστήριος λόγος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου16/2/2008
«Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ͵ ὁ κατὰ τὸ πολὺ αὐτοῦ ἔλεος ἀναγεννήσας ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δι΄ ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν͵ εἰς κληρονομίαν ἄφθαρτον καὶ ἀμίαντον καὶ ἀμάραντον», (Α΄ Πετρ.1,3-4).Εκ βάθους καρδίας ευχαριστώ τον Πανάγαθο Τριαδικό Θεό, ο οποίος μέσα στο πλούσιο έλεος και την ανεξάντλητη ανοχή Του προς την ελαχιστότητά μου οικονόμησε κατ΄ αυτόν τον τρόπο τη ζωή μου.Ευγνωμοσύνη εκφράζω επίσης προς τους αγαπητούς εν Χριστώ αδελφούς μου, τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς, οι οποίοι δια της τιμίας ψήφου των με ανέδειξαν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος. Θερμές ευχαριστίες απευθύνω και προς όλους εσάς, που κατακλύζετε αυτή την ώρα τον αγιασμένο τούτο χώρο, όπου καθημερινά «τὰ τελειώτατα τελεσιουργοῦνται», και γίνεσθε μάρτυρες της προσθήκης ενός ακόμη κρίκου στην ανθρώπινη αλυσίδα των διακονησάντων εν Ελλάδι το αρχιεπισκοπικό αξίωμα.«Καὶ ἰδοὺ ἐγώ ἐν μέσῳ ὑμῶν. Μᾶλλον ἐν τῷ μέσῳ πάντων ἡμῶν ὁ Χριστός, Ὅς ἦν καὶ ἔστι καί ἔσται».Ιδού εγώ ανάμεσά σας, στην εποχή των μεγαλόστομων διακηρύξεων, του πληθωρισμού της κενολογίας και της ξύλινης γλώσσας, απρόθυμος να διατυπώσω υψιπετείς διακηρύξεις.Δεν έχω να καταθέσω προγραμματικές δηλώσεις. Άλλωστε αυτές είναι ήδη διατυπωμένες άπαξ και με περισσή σαφήνεια επί του Σταυρού.Η Εκκλησία πορεύεται μέσα στην Ιστορία και τον κόσμο αλλά δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Δεν ενδιαφέρεται να αντιπαρατεθεί προς κάτι ή κάποιον αλλά να προσλάβει τον κόσμο και να τον μεταμορφώσει. Δεν καλείται να είναι το λίπασμα για τα διακοσμητικά φυτά αυτού του κόσμου αλλά γίνεται συνεχώς ένας πνευματικός εκρηκτικός μηχανισμός που ανατινάζει τον κόσμο και τον κάνει Εκκλησία.Κι εμείς, οι διάκονοι της Εκκλησίας, δεν υπάρχουμε για να αντιπαραθέτουμε επιμέρους απόψεις εναντίον άλλων απόψεων ή ιδεολογικές αντιλήψεις έναντι άλλων ιδεολογιών, ούτε δικαιούμαστε να στρατευτούμε σε μια ιδεολογικοπολιτική επιλογή εναντιούμενοι σέ κάποιαν άλλη. Διότι τότε δεν θα είμαστε Εκκλησία αλλά μια θρησκευτική παράταξη, αυτοπεριορισμένη στη στενωπό των ιδεών της, αφού λησμόνησε ότι ο δρόμος που έχουμε να δείξουμε στους ανθρώπους και η αλήθεια που έχουμε χρέος να μαρτυρούμε δεν είναι μια ιδεολογία αλλά ένα πρόσωπο. Ο Χριστός είναι «ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωή» (Ιωάν. 14, 6).Ο Χριστός, ο οποίος δεν πρότεινε ιδέες που διχάζουν τους ανθρώπους αλλά «ἤπλωσε τὰ παλάμας» επί του Σταυρού «καὶ ἥνωσε τὰ τὸ πρὶν διεστῶτα». Ο Χριστός που μελίζεται επί του θυσιαστηρίου σε κάθε Θεία Λειτουργία αλλά δεν διαιρείται, και προσφέρει τη δυνατότητα πάντες οι εξ ενός ποτηρίου μεταλαμβάνοντες να γίνονται ένα σώμα.Όταν οι ιδεολογίες, οι αντιπαλότητες, τα μίση και οι έχθρες διαλύουν την ενότητα των ανθρώπων στο όνομα κοσμοθεωριών ή κοσμικών συμφερόντων, η δική μας ευθύνη είναι να βρίσκουμε τρόπους, ώστε έργω και λόγω να διατρανώνεται η επιθανάτια αγωνία του Θεανθρώπου για τον κατακερματισμό του γένους των ανθρώπων και αυτό να καθορίζει το ήθος των παρεμβάσεων μας στη ζωή του κόσμου.Εμείς έχουμε χρέος να μαρτυρούμε, με τόση αγωνία ώστε να γίνεται ο ιδρώτας μας «ὡσεὶ θρόμβοι αἵματος» (Λουκ. 22, 44), ότι η Εκκλησία υπάρχει για να ενώνονται οι άνθρωποι: «ἵνα ὦσιν ἓν» (Ιωάν. 17, 11). Και αυτό δεν επιτυγχάνεται με διακηρύξεις και μεγαλοστομίες αλλά με θυσίες σταυρικού ήθους, φωταγωγημένες από την αναστάσιμη ελπίδα.Αυτός είναι και ο λόγος που η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να σιωπά και να αδιαφορεί για όσα ταλανίζουν τους ανθρώπους, είτε πρόκειται για τα μικρά προβλήματα της βιοτής τους, είτε για τα μείζονα προβλήματα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν. Εμείς δεν είμαστε πολιτικοί αλλά εκκλησιαστικοί άνδρες. Είμαστε κατά Χάριν και καθ’ υποχρέωσιν φορείς και εκφραστές του προφητικού χαρίσματος της Ιερωσύνης. Το νόημα της προφητείας, όμως, δεν είναι να προλέγεις τα μέλλοντα, αλλά να αποκαλύπτεις εν Πνεύματι Αγίω όσα στο παρόν τραυματίζουν την αλήθεια και υπονομεύουν το μέλλον, την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων και τη σωτηρία τους.Τούτο σημαίνει ότι η Εκκλησία έχει καθήκον να διατυπώνει τον λόγο της όχι για να αμφισβητήσει τους θεσμούς ή να εμπλακεί σε πολιτικές και κομματικές αντιπαραθέσεις αλλά για να εκφράσει την αγωνία της, όταν αισθάνεται ότι η έκπτωση των αρχών και των αξιών υποθηκεύει το μέλλον του λαού του Θεού και απαξιώνει τα ουσιώδη του βίου του. Η δική μας δουλειά είναι να παράγουμε πνευματικά αντισώματα, προστατευτικά του κοινωνικού οργανισμού από κάθε φθοροποιό νόσο που εκφυλίζει το ανθρώπινο πρόσωπο και οδηγεί σε εκπτωτικά φαινόμενα τον κοινό μας βίο.Είναι επομένως ζωτικής σημασίας ανάγκη η Εκκλησία και η Πολιτεία να πορευόμαστε εν αγάπη και ομονοία, προφυλάσσοντας και διασώζοντας τους διακριτούς μας ρόλους, ώστε να υπηρετήσουμε από κοινού τον λαό και τη χώρα μας, με επίγνωση της διαφορετικότητας των αποστολών μας.Τούτη την οριακή στιγμή της ζωής μου, όπου καλούμαι περισσότερο από ποτέ να αναλωθώ ώστε να «ζῶ οὐκέτι ἐγώ» αλλά να «ζεῖ ἐν ἐμοὶ Χριστός» (Γαλ. 2, 20), επιθυμώ να καταθέσω ενώπιον σας τις προσωπικές μου ανησυχίες και να απευθύνω πρόσκληση και παράκληση προς όλους και προς τον καθένα προσωπικά, να συναντηθούμε σε κοινούς στόχους και οραματισμούς.Πρώτο σημείο, που κατέκαιε πάντοτε και συνεχίζει να κατακαίει την καρδιά μου, είναι η μέριμνα για τα νιάτα του τόπου μας. Για τα παιδιά μας, που αισθάνονται συνεχώς προδομένα από την ασυνέπεια έργων και λόγων· που ασφυκτιούν από έλλειψη πνευματικού οξυγόνου· που γίνονται έρμαια της ιδιοτέλειας ημών των μεγαλυτέρων· που πεινούν για αλήθεια και ζωή και διψούν για όραμα και ελπίδα. Σε αυτούς τους νέους και τις νέες θέλω να απευθυνθώ άμεσα και προσωπικά.Παιδιά μου: κατ αρχήν θέλω να ανανεώσω την πρόσκληση του μακαριστού προκατόχου μου, του αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου, ο οποίος σας κάλεσε να έρθετε στην Εκκλησία χωρίς προϋποθέσεις, προκαταλήψεις και προδιαγραφές. Σας διαβεβαιώνω κι εγώ ότι το μόνο που χρειάζεται είναι να μην ξεχνάτε ότι η Εκκλησία είναι το σπίτι σας· η πατρική σας εστία. Δεν χρειαζόσαστε διαμεσολαβητές και ειδικές προσκλήσεις. Αρκεί να στρέψετε τα βήματα σας προς τα εκεί. Νοιώθω την ανάγκη, όμως, να σας πω και κάτι ακόμα. Εμείς, οι πνευματικοί γονείς σας, έχουμε μια υποχρέωση προς εσάς και αυτήν πρέπει να τονίσω και να δεσμευτώ απέναντί σας: Εγώ, ο Αρχιεπίσκοπος, δηλαδή ο πνευματικός σας πατέρας, και μαζί με εμένα όλοι οι ιερείς δεν έχουμε δικαίωμα να σταματήσουμε στην πρόσκληση. Πρέπει να βγούμε πρώτοι στον δρόμο και να σας συναντήσουμε. Δεν αρκεί να σας ξανα-προσκαλέσουμε αλλά να έρθουμε εμείς πρώτοι κοντά σας.Αγαπημένα μου παιδιά, θέλω να συναντιόμαστε προσωπικά. Προτείνω λοιπόν να ιδρύσουμε ένα είδος νεανικού συμβουλίου του Αρχιεπισκόπου, ώστε να ανταμώνουμε, να ακούω άμεσα ο ίδιος τον λόγο σας και να αγωνιστούμε μαζί για να χτίσουμε το αύριο που εσείς δικαιούσθε και εμείς οφείλουμε να σας εξασφαλίσουμε. Αυτό που κυρίως επιθυμώ είναι να σας ακούσω παρά να με ακούσετε. Κι εσείς να κάνετε έντονη την παρουσία και φανερό τον λόγο σας στη ζωή της Εκκλησίας μας. Εγώ θα προσπαθήσω να είμαι ανοιχτός απέναντί σας, και διάφανος για να φαίνεται πίσω μου ο Σταυρωμένος αρχηγός της Ζωής. Ο μόνος που αγαπάει τόσο ώστε να μην μπορεί κανείς να αντισταθεί στην αγάπη Του.Και κάτι ακόμα. Η Εκκλησία είναι το σπίτι σας. Κι όταν το βλέπετε να φλέγεται από δικές μας αμέλειες ή αναξιότητες μη στέκεστε απέναντι ασκώντας εύκολη κριτική. Μπείτε μέσα για να σώσουμε ό,τι μπορούμε από τον πολύτιμο θησαυρό της πνευματικής μας κληρονομιάς.Ελάτε στο σπίτι σας για να το ανανεώσουμε και να το ανακαινίσουμε μαζί.Ένα δεύτερο σημείο που βασανίζει τον λογισμό μου είναι η ευθύνη μας για την πορεία του νεοελληνικού πολιτισμικού γίγνεσθαι. Επιτρέψτε μου να απευθύνω τον λόγο προς τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, της επιστήμης και της τεχνολογίας· προς όλα εκείνα τα ανήσυχα πνεύματα, που επιμένουν να προβληματίζονται για τα κοινά και δεν αισθάνονται ικανοποιημένοι από την ακινησία, τη στασιμότητα και τη δουλεία του αυτονόητου.Εμείς, οι εκκλησιαστικοί ταγοί έχουμε μια υποχρέωση απέναντί σας και εσείς έχετε ένα χρέος στο γένος μας και στην Ιστορία.Η Εκκλησία πρέπει να ξαναβρεί τους τρόπους να κεντρίζει και να εμπνέει το ανθρώπινο πνεύμα. Όπως τότε που γονιμοποίησε τις τέχνες και τις επιστήμες και γέννησαν πολιτισμό. Τότε που και οι πέτρες μαρτυρούσαν το μεγαλείο της ορθόδοξης θεολογίας καθώς αυτή εκφραζόταν μέσω της αρχιτεκτονικής των ναών και των μοναστηριών. Τότε που η Αγιά Σοφιά, ή τα μοναστήρια του Οσίου Λουκά και του Δαφνιού μαρτυρούσαν με την άρρητη γλώσσα του πολιτισμικού επιτεύγματος περί της αναστημένης ελπίδας του ανθρώπου. Τότε που ο πεζός και ο ποιητικός λόγος γέννησαν ύψιστης πολιτισμικής αξίας εκφράσεις του ανθρωπίνου πνεύματος, όπως ο Ακάθιστος Ύμνος ή τα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας, και από τα βάθη της ανθρώπινης ευαισθησίας αναδύθηκε το κάλλος της βυζαντινής μουσικής.Σπεύδω να διευκρινίσω: Δεν σας καλώ να κατασκευάσετε στρατευμένη χριστιανική τέχνη. Σας προσκαλώ και σας προκαλώ να ξανα-ανακαλύψουμε μαζί τους χυμούς που έθρεψαν τις ψυχές των προγόνων μας και γέννησαν τον πολιτισμό που κληρονομήσαμε. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, της κρίσης των ιδεολογιών, της ψευδεπίπλαστης διανόησης, του ευτελισμού της καλλιτεχνικής και της πνευματικής δημιουργίας και την υποταγή τους στον αδηφάγο καταναλωτισμό έχουμε αναπόδραστο καθήκον να συμβάλλουμε ως Εκκλησία στην παραγωγή πολιτισμού.Τα μοναστήρια μας, οι Εκκλησιές μας –ακόμα και οι ερειπωμένες-, η υμνογραφία μας, αλλά και όσα στοιχεία της παράδοσής μας διασώζονται στη σύγχρονη νεοελληνική πολιτισμική κληρονομιά, είναι αψευδείς μάρτυρες της ανάγκης γι΄ αυτή τη συνάντηση. Σας παραπέμπω ενδεικτικά στη νεοελληνική ζωγραφική που κρύβει μέσα της τη βυζαντινή αγιογραφική παράδοση, στην ποίηση που αντλεί αφανώς χυμούς από την εκκλησιαστική υμνογραφία, ή στη σύγχρονη ελληνική μουσική, λαϊκή ή έντεχνη, που κρύβει μέσα της τους δρόμους του βυζαντινού μέλους. Ακόμη και στον υπερεαλισμό των νεότερων ζωγράφων διακρίνει κανείς τις επιρροές των αγιογράφων δασκάλων τους. Όλα αυτά κραυγάζουν για την κοινή μας ευθύνη να συναντηθούμε ξανά, Εκκλησία και ανθρώπινη δημιουργικότητα, για να οικοδομήσουμε και πάλι πολιτισμό και να εγγράψουμε πολιτιστικές παρακαταθήκες για το αύριο των παιδιών μας και του τόπου μας.Ένα τρίτο σημείο, στο οποίο είμαι υποχρεωμένος να τοποθετηθώ, είναι η φροντίδα προς τον καθ’ οιονδήποτε τρόπο δοκιμαζόμενο συνάνθρωπο. Άλλωστε η μέριμνα για τον αναξιοπαθούντα αδελφό μας συνιστά το αδιάψευστο κριτήριο, βάσει του οποίου θα κριθεί η αλήθεια και η γνησιότητα της χριστιανικής μας πίστης.Δεν υπάρχει πτυχή του ανθρώπινου πόνου που είναι δυνατόν να μας αφήνει αδιάφορους. Όχι γιατί ο σκοπός της Εκκλησίας εξαντλείται στο κοινωνικό της έργο. Αλλά γιατί είναι ασύμβατο να ονομάζεσαι χριστιανός και να μην νοιάζεσαι για τον άρρωστο, τον φυλακισμένο, τον αναξιοπαθούντα, τον γυμνό, τον πεινασμένο, τον φτωχό, τον βασανισμένο, τον πρόσφυγα, τον μετανάστη, τον στιγματισμένο για την ψυχική του αρρώστια. Τον κάθε ταλανιζόμενο αδελφό μας. Κι αυτό για έναν και μοναδικό λόγο: Ό,τι προσφέρουμε σε καθέναν από αυτούς που ο ίδιος ο Κύριος αποκαλεί ελαχίστους αδελφούς του, το προσφέρουμε στον ίδιο το Χριστό (Ματθ. 25, 35-37).Αυτό μας καλεί σε μια ακαταπόνητη προσπάθεια αξιοποιήσεως της υπάρχουσας υποδομής και δημιουργίας νέων δομών και δραστηριοτήτων, οι οποίες να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εμπερίστατων αδελφών μας, κάνοντας πράξη αυτά για τα οποία προσευχόμαστε σε κάθε Θεία Λειτουργία.Η Εκκλησία δεν δοξάζει τον Θεό μόνο δια ύμνων, αλλά κυρίως καθιστώντας φανερή την παρουσία και την αγάπη Του σε κάθε περίπτωση, όπου ο πόνος και οι δοκιμασίες τραυματίζουν ή απειλούν να αφανίσουν την ελπίδα.Καλώ λοιπόν το λαό του Θεού, το ποίμνιο που μου εμπιστεύτηκε ο Κύριος, δηλαδή όλους σας: τους πιστούς και εκείνους που δηλώνουν άπιστοι, να συναντηθούμε γύρω από την Αγία Τράπεζα, εκεί που τελείται το μέγιστο των μυστηρίων, και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να κάνουμε την αγάπη και την ενότητα τρόπο ζωής, ώστε η Θεία Λειτουργία να συνεχίζεται στην καθημερινότητα της βιοτής μας και να γίνεται πηγή παρηγοριάς μέσω ημών και της προσφοράς μας για κάθε πονεμένο αδελφό μας.Ως επικεφαλής της Εκκλησίας των Αθηνών έχω υποχρέωση και καθήκον να εργασθώ για την ευόδωση και την επίτευξη αυτών των στόχων. Όμως δεν υπάρχει τρόπος να πάρει σάρκα και οστά κανείς οραματισμός χωρίς ανθρώπους, οι οποίοι τον συμμερίζονται και επιθυμούν να αγωνιστούν για την εκπλήρωσή του.Απευθύνω λοιπόν θερμή παράκληση και ικεσία προς τον ιερό κλήρο και τα στελέχη του εκκλησιαστικού έργου: Σταθείτε στο πλευρό μου. Υιοθετήστε τις αγωνίες μου. Αφουγκραστείτε τις προσδοκίες του λαού μας. Συμμεριστείτε τις κοινές μας ευθύνες.Χωρίς εσάς και την έμπρακτη αρωγή σας, χωρίς την αγάπη σας και την αφοσίωσή σας στη διακονία του λαού μας, ο Αρχιεπίσκοπος δεν θα είναι παρά ένας μοναχικός άνθρωπος με προσωπικές ευαισθησίες.Εγώ υπόσχομαι να σταθώ κοντά σας. Να συμπαρασταθώ στις δυσκολίες και στα προβλήματά σας. Να καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια για την αναβάθμιση της διακονίας σας, την εξασφάλιση των εφοδίων που χρειάζεστε για να ανταποκριθείτε στις σύγχρονες κοινωνικές απαιτήσεις και βέβαια να μεριμνήσω για σας τους ίδιους ως προσώπων αγαπημένων.Είναι επιτακτική ανάγκη η Εκκλησία να μεριμνήσει για τα του οίκου της. Να ασχοληθεί με αγάπη και ευαισθησία για την εκκλησιαστική παιδεία, για την ιερατική οικογένεια και για την ποιότητα των στελεχών της.Και θέλω να είστε βέβαιοι ότι οι ιερείς και οι οικογένειές τους δεν θα αισθάνονται μόνοι στον αγώνα τους· τους χρειάζομαι κοντά μου, αδελφούς και συναγωνιστές στο κοινό ιερό μας καθήκον.Είναι θεμελιώδης προτεραιότητα η ενορία να αποδεικνύεται συνεχώς το όντως νευραλγικό κύτταρο του εκκλησιαστικού οργανισμού. Εύχομαι, προσεύχομαι και σας παρακαλώ να μεριμνήσετε ώστε μέσα στην έρημο της Αθήνας να υπάρχει σε κάθε ενορία μια μικρή όαση για τους νέους· ένα καταφύγιο για τα νέα ζευγάρια· μια γωνιά για τη χειμαζόμενη σύγχρονη οικογένεια· μια ζεστή φωλιά για κάθε «κοπιώντα καὶ πεφορτισμένο» · μια εστία που θα καίει αδιαλείπτως η φωτιά των πνευματικών αναζητήσεων· ένα θυσιαστήριο από το οποίο ξεκινούν όλα και στο οποίο καταλήγουν τα πάντα, καθώς το εκκλησιαστικό ήθος προϋποθέτει ότι «ἡμῶν δὲ σύμφωνος ἡ γνώμη τῇ εὐχαριστίᾳ, καὶ ἡ εὐχαριστία πάλιν βεβαιοῖ τὴν γνώμην». Είναι επείγον και απαραίτητο σε κάθε γωνιά της Αθηναϊκής γης να υπάρχει μια ζωντανή ενορία που να φανερώνει με κάθε δυνατό τρόπο, ότι ο Χριστός αναστήθηκε και γι αυτό οι άνθρωποι μπορούν να βρίσκουν εκεί χαρά, παρηγοριά, ελπίδα, νόημα στη ζωή τους και να ζουν την καθημερινότητά τους με τη βεβαιότητα ότι ο θάνατος έχει νικηθεί, ότι «ἀνέστη Χριστὸς καὶ ζωὴν πολιτεύεται».Θα ήθελα ακόμη να τοποθετηθώ επιγραμματικά και σε μερικά σημεία, τα οποία σχετίζονται με την διακονία μου ως Προέδρου της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.Σε μια εποχή που η Οικουμένη παρουσιάζεται κατακερματισμένη και ως λύση προβάλλεται η παγκοσμιοποίηση, οι Ορθόδοξες Εκκλησίες οφείλουν να διασφαλίσουν και να προβάλλουν την μεταξύ τους ενότητα. Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε πρέπει να γίνει κατανοητή η σημασία και ο ρόλος του Σεπτού Οικουμενικού μας Πατριαρχείου για την πορεία σύνολης της Ορθοδοξίας.Είναι πια καιρός, οι κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες, οι οποίες είναι διεσπαρμένες στα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης, να βρεθούν ψυχικά και πνευματικά το δυνατόν κοντύτερα μεταξύ τους. Και όπου και όταν οι ανθρώπινες αδυναμίες επιτρέπουν να αναφύονται διαιρέσεις και ασυμφωνίες οφείλουμε να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια υπερβάσεως των προβλημάτων, με επίγνωση ότι υπάρχει ο ασφαλής εγγυητής της ενότητας, ο οποίος είναι το Σεπτό Κέντρο της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, το πολύπαθο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο.Η ενότητα των ορθοδόξων είναι σήμερα το μεγάλο ζητούμενο. Ιδιαίτερα καθώς η παγκόσμια κοινότητα στρέφει το βλέμμα προς την Ορθοδοξία και προσδοκά λόγο καινούργιο και διαφορετικό, μαρτυρία και έμπρακτη συμβολή στην αντιμετώπιση της προκλητικής σύγχρονης πραγματικότητας. Οφείλω να καταθέσω ενώπιον σας την εμπιστοσύνη μου στην πρόνοια του Θεού, ο οποίος φρόντισε στον μαρτυρικό θρόνο της βασιλίδος των πόλεων να στέκεται σήμερα βράχος ακλόνητος της Ορθοδοξίας και σοφός οιακοστρόφος της εκκλησιαστικής μας πορείας ο ταπεινός αλλά στιβαρός, ο τολμηρός αλλά σώφρων, ο ριζωμένος στην ορθόδοξη παράδοση αλλά βαθύς γνώστης των παγκοσμίων εξελίξεων Πατριάρχης του Γένους, ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος. Η Ελλαδική Εκκλησία, έχουσα επίγνωση της ιστορίας του γένους των Ελλήνων, της εκκλησιαστικής μας ιστορίας και της ορθόδοξης εκκλησιολογίας φέρει βαριά την ευθύνη επί των ώμων της για τον τρόπο που θα διαφυλάξει τα παραδεδομένα όσον αφορά τη σχέση της και τη συνεργασία της με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.Η Εκκλησία της Ελλάδος διοικείται από την Σύνοδο της Ιεραρχίας και την Διαρκή Ιερά Σύνοδο κατά καθορισμένο τρόπο, ο οποίος προβλέπει και τις ευθύνες και αρμοδιότητες του Προέδρου τους, ο οποίος είναι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος. Η χάραξη της πορείας της Ελλαδικής Εκκλησίας, η λήψη των αποφάσεων, η αντιμετώπιση των προβλημάτων που κατά καιρούς προκύπτουν και η αντιμετώπιση όλων των άλλων ζητημάτων, για τα οποία έχει αρμοδιότητα η Ιεραρχία, οφείλουν να είναι καρπός συνεργασίας των μελών της, οι οποίοι συναποφασίζουν εν Αγίω Πνεύματι με ήθος συνοδικό. Ο Αρχιεπίσκοπος ως πρόεδρος έχει καθήκον να διασφαλίζει τη λειτουργία του συνοδικού συστήματος και, ως πρώτος μεταξύ ίσων, να είναι ο εγγυητής της εύρυθμης λειτουργίας του. Κατά προέκταση έχει την ευθύνη να μεριμνά ώστε αυτό το συνοδικό πνεύμα να διαποτίζει κάθε πτυχή του εκκλησιαστικού βίου και να καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν όλες οι δομές της εκκλησιαστικής πραγματικότητας.Έχω επίγνωση του χρέους μου να είμαι υπεύθυνος, εμψυχωτής και εγγυητής του συνοδικού μας συστήματος. Όμως αυτό, εκ της φύσεως του, διασώζεται μόνο με κοινή προσπάθεια και συναντίληψη. Παρακαλώ λοιπόν εκ μέσης καρδίας ο καθένας μας να συμβάλλει υπεύθυνα και με συναίσθηση της πνευματικής ευθύνης στην ουσιαστική και έμπρακτη λειτουργία του συνοδικού μας συστήματος.Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο Καταστατικός Χάρτης, ο οποίος οριοθετεί νομικά τις εκκλησιαστικές λειτουργίες, υπήρξε από τους καλύτερους. Τα τριάντα χρόνια, όμως, που παρήλθαν από την έναρξη της ισχύος του, επιτάσσουν αναπόφευκτα την ανάγκη για διορθώσεις και προσθήκες ή την αξιοποίηση δυνατοτήτων που προβλέπει μεν αλλά έμειναν μέχρι σήμερα αναξιοποίητες. Είναι επομένως προφανές, ότι πρόκειται για ζήτημα το οποίο πρέπει επίσης να απασχολήσει την Εκκλησία μας.Ένα άλλο μείζον θέμα, το οποίο πιστεύω ότι πρέπει να αντιμετωπισθεί σοβαρά από τη διοίκηση της Εκκλησίας, είναι το πρόβλημα της στελεχώσεως των ενοριών και του ευρύτερου εκκλησιαστικού έργου καθώς και η ανάπτυξη νέων μορφών ποιμαντικής φροντίδας, η οποία πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εποχής μας. Προς επίτευξη αυτού του στόχου είναι αυτονόητη η νευραλγική σημασία της εκκλησιαστικής παιδείας, της επιμορφώσεως του ιερού κλήρου και του καταρτισμού των εκκλησιαστικών στελεχών, και αυτό το ζήτημα πρέπει να μας απασχολήσει άμεσα και επιτακτικά. Και βέβαια η προσπάθεια ενίσχυσης της συνεργασίας μας με τα Πανεπιστημιακά και τα άλλα μορφωτικά ιδρύματα της χώρας, και ιδιαίτερα με τις Θεολογικές Σχολές των Πανεπιστημίων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης πρέπει να θεωρείται εκ προοιμίου δεδομένη. Ανάλογης βαρύτητας είναι και μερικά ειδικά προβλήματα, τα οποία απασχολούν τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα και απαιτούν διατύπωση ορθόδοξων θεολογικών προσεγγίσεων και ποιμαντικών αντιμετωπίσεων. Ζητήματα όπως το οικολογικό πρόβλημα, τα βιοηθικά διλήμματα, η ποιμαντική των νοσηλευτηρίων, η οικονομική μετανάστευση, το σύγχρονο εμπόριο της ανθρώπινης σάρκας, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η φτώχια, το στίγμα της ψυχικής νόσου, η κοινωνική εξαθλίωση και άλλα πολλά πρέπει να έρθουν στο επίκεντρο του θεολογικού και ποιμαντικού μας προβληματισμού με τρόπο έγκυρο, υπεύθυνο και συστηματικό. Σε αυτό το σημείο δράττομαι της ευκαιρίας να απευθυνθώ στα ευήκοα ώτα της Πολιτείας κάνοντας έκκληση και πρόταση για αλληλουποστήριξη σε όλους εκείνους τους τομείς όπου η συνεργασία Εκκλησίας και Πολιτείας μπορεί να αποφέρει πολλαπλάσιους καρπούς όσον αφορά την αντιμετώπιση πολλών από τα προαναφερθέντα προβλήματα. Η αναφορά μας σε αυτά τα πρακτικά θέματα φέρνει αναγκαστικά στο προσκήνιο εύλογα ερωτήματα και περί της διαχειρίσεως της εκκλησιαστικής περιουσίας. Πιστεύω πως αυτό το κεφάλαιο πρέπει να επανεξεταστεί ενδελεχώς, με ανανεωμένα κριτήρια και πάντως όχι με τις μεθόδους του παρελθόντος. Πιστεύουμε πως οι καιροί απαιτούν να αναπτυχθούν πρωτοβουλίες οι οποίες να καθιστούν την Εκκλησία εύρωστη μεν, αλλά με μοναδικό σκοπό οι πόροι της να εξαργυρώνονται στην διακονία του ποιμνίου της και επομένως τα έσοδα από την διαχείριση της περιουσίας Της να επιστρέφουν στο λαό, ώστε να μην δημιουργείται με κανένα τρόπο η αίσθηση ότι έχει μετατραπεί ο οίκος του Θεού εις οίκον εμπορίου. Αγαπητοί μου, δεν θέλω να σας ταλαιπωρήσω περισσότερο.Νοιώθω, ωστόσο, την ανάγκη να ολοκληρώσω τη σημερινή μάλλον δημόσια εξομολόγηση παρά ομιλία με μια παράκληση προς τον Θεό, ο οποίος αξίωσε εμέ τον ελάχιστο να στέκομαι σήμερα στον αρχιεπισκοπικό θρόνο των Αθηνών, κληρονόμος και διάδοχος αγίων όπως ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και ο επίσκοπος των Αθηνών Ιερόθεος.Τέκνα και αδελφοί μου εν Κυρίω αγαπημένοι,Προσεύχομαι και παρακαλώ τον Θεό, όταν περάσει ο καιρός και πλησιάζω στο τέλος του κύκλου της επίγειας διακονίας μου να είμαι έτοιμος να απολογηθώ με παρρησία ενώπιον Θεού και ανθρώπων γι’ αυτόν τον θρόνο που μου εμπιστεύτηκε ο Κύριος. Θα ήθελα μέχρι τότε να έχω κατακτήσει το δικαίωμα να μιλήσω για αυτόν τον θρόνο, κοιτώντας σας στα μάτια και εκφραζόμενος με τον ίδιο τρόπο που ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μιλούσε για το σκαμνί του, λέγοντας: «Εγώ με τη Χάρη του Θεού, μήτε σακούλα έχω, μήτε κασέλα, μήτε σπίτι, μήτε άλλο ράσο από αυτό που φορώ. Και το σκαμνί, όπου έχω, δεν είναι εδικό μου, δια λόγου σας το έχω. Άλλοι το λένε σκαμνί και άλλοι θρόνον. Δεν είναι καθώς το λέγετε. Αμή θέλετε να μάθετε τι είναι; Είναι ο τάφος μου και εγώ είμαι μέσα ο νεκρός οπού σας ομιλώ. Ετούτος ο τάφος έχει την εξουσίαν να διδάσκει βασιλείς και πατριάρχας, αρχιερείς, ιερείς, άνδρας και γυναίκας, παιδιά και κορίτσια, νέους και γέρους και όλον τον κόσμον».«Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου Εὐλογημένον». Ἀμήν.

Στρατηγικη"

σιγα σιγα αρχιζουμε τα σεμιναρια μαχης εναντιων βρυκολακων και νεφελιμ οποτε συντονιστειτε και θεσεις μαχης "παρακαλω"ολα αυτα με την στενη και την ευρητερη εννοια γιατι δαιμονες(1/3) ειναι πολλοι και αγγελοι ακομα περισοτεροι αφου υπερεχουν κατα 2/3.
τα ορθογραφικα λαθη διορθωνονται στην "πορεια"

Με γνησια αγαπη για τον τριαδικο Θεο του φωτος φωτα δευτερα οντες ως ανθρωποι(ελ-οχ-ιμ χα αρετζ)πεφωτισμενοι η λαμπεροι στην γη του αδαμ=(γη και σποδος) με το φως του Χριστου σας γνωστοποιω αγαπητοι νεοι και παλαιο αναγνωστες το μυστικο της μαχης εναντιων του σκοτους="Πεφωτισμενος Νους"+"Καθαρη Ψυχη"+"Αγνισμενο σωμα"=νεος αδαμ.καλο τριημερο καλη Πεντηκοστη και ευχομαι το αγιο πνευμα,ο παρακλητος Βασιλευς ο ουρανιος να ΄λθει και να σκηνωσει "μεσα σας".

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ,ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΟΥ,ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΩΠΙΔΑ,ΤΟ 324 Π.Χ

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ,ΝΑ ΕΥΤΥΧΗΣΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ.ΟΛΟΙ ΟΙ ΘΝΗΤΟΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΣΑΝ ΛΑΟΣ,ΜΟΝΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΚΟΠΗ.ΘΕΩΡΗΣΤΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ "ΠΑΤΡΙΔΑ "ΣΑΣ.ΜΕ ΚΟΙΝΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΟΠΟΥ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΑΡΙΣΤΟΙ(http://www.myspace.com/LUMIGNOSIS),ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ "ΦΥΛΗΣ".ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΣΤΕΝΟΚΕΦΑΛΟΙ,ΣΕ "ΕΛΛΗΝΕΣ" ΚΑΙ "ΒΑΡΑΒΑΡΟΥΣ".ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ,ΟΥΤΕ Η ΡΑΤΣΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ,ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΜΕΡΙΖΩ ΜΕ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ,ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ.ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΣ ΞΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ "ΕΛΛΗΝΑΣ"ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ(ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΨΕΥΔΟΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ)ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΒΑΡΒΑΡΟΣ.ΑΝ ΠΟΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΥΓΕΤΕ ΠΟΤΕ ΣΤΑ ΟΠΛΑ(ΜΠΕΒΑΤΡΟ ΚΤΛ)ΠΑΡΑ ΘΑ ΤΙΣ ΛΥΝΕΤΕ ΕΙΡΗΝΙΚΑ.ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΘΑ ΣΤΑΘΩ ΕΓΩ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣΣΑΣ.ΤΟΝ ΘΕΟ(ΤΡΙΑΔΙΚΟ)ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΣΑΝ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ,ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΚΟΙΝΟ ΠΑΤΕΡΑ ΟΛΩΝ(ΚΤΙΣΤΩΝ-ΘΝΗΤΩΝ-ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ),ΩΣΤΕ Η ΔΙΑΓΩΓΗ ΣΑΣ ΝΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΜΟΥ ΣΑΣ ΘΕΩΡΩ ΟΛΟΥΣ ΙΣΟΥΣ,ΛΕΥΚΟΥΣ Η ΜΕΛΑΜΨΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΝ ΥΠΗΚΟΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΜΕΤΟΧΟΙ,ΟΛΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΙ,ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ.ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΠΟΥ ΔΩΣΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΠΟΝΔΗ ΑΠΟΨΕ ΚΡΑΤΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΣΑΝ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ "ΑΓΑΠΗΣ"(Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ)ΤΕΛΙΚΟ ΜΥΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΟΜΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ=ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ...

οχι στους δαιμονισμενους σατανοκινουμενους μυστες του "αντιχριστου"που το παιζουν και "μαχητες φωτος"και Ελλανιοι Ελ-ο-χα-Ελ-ο-χιμ-Γιαχβε-Σαβαωθ Αδωναι Γιεχοσιουαχ Μοσιαχ Ελο-χιμ Ελ σανται "ο Ων" πυρινος τριγραμματος εναντιον πενταγραμματου "μη ο ων"ορντο αμπ καο 666 μαυρου κθουλο-ηλιου...

νεκαμ κανταθ...νεκαμ σαταν,νεκαμ μπαθομετ,νεκαμ σαμαηλ φυλακα της πυλης...

οπλικο συστημα πρωτευουσας κατηγοριας γιατι τα οπλα φωτος δεν ειναι μονο τα "πυρηνικα""χαιρε νυμφη ανυμφευτε"

http://www.pigizois.net/latreia/paraklitikoi_kanones/pdf/xeretistirioi_oikoi_zoodoxou_pigis.pdf

μυσταγωγια μεσα στο φως του χριστου.

http://www.pigizois.net/latreia/paraklitikoi_kanones/pdf/ioudas_thadaios.pdf