Όπισθεν της εξελίξεως αυτής του Οικουμενισμού η κάποτε ηνωμένη θρησκευτικώς τάξις των Φραγκολατίνων βασιλέων και ευγενών της Ευρώπης, που είχε διαιρεθεί σε Παπικούς και Προτεστάντες μετά από συνεχή θρησκευτικόν πόλεμον πέντε αιώνων απεφάσισαν να συμφιλιωθούν και να βρουν τρόπους να ξαναενωθούν. Δια να επιτύχουν την ένωσιν αναγκάζονται να υιοθετήσουν την περιεκτικότητα θεολογιών, δογμάτων και παραδόσεων. Δεν τους ενδιαφέρει το γεγονός ότι όλοι έχομεν την ιδίαν νόσον και έχομεν την ανάγκην της ιδίας θεραπείας. Τους ενδιαφέρει μόνον η ένωσις και η "μυστηριακή" κοινωνία. Το ερώτημα είναι σε τί διαφέρουν ουσιαστικώς απ' αυτούς οι Ορθόδοξοι εκείνοι που δεν συνδέουν πλέον την ιδικήν τους θεολογίαν με την θεραπείαν της καθάρσεως και του φωτισμού της καρδίας και της θεώσεως.
