Εάν ο σκοπός της δικής μας δημιουργίας είναι η εκπλήρωση του «ενοικήση εν ημίν ο Θεός και εμπεριπατήσει και έσται ημίν εις Πατέρα ημείς δε υιοί και θυγατέρες», ποια πρέπει να είναι η δική μας αναστροφή και όλες μας οι ενέργειες;
Επειδή δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στον πρωταρχικό μας στόχο, τουλάχιστο ας κρατήσουμε τη μετάνοια, που η θεία παναγαθότητα μας χάρισε για να επαναφέρουμε σχετική ισορροπία.
Άρα η τήρηση των εντολών ως νομοθεσία δεν είναι κυριαρχική απαίτηση δεσπότη προς υποτελείς, αλλά επείγουσα αναγκαιότητα αρρώστων και μελλοθανάτων που έχουν ανάγκη ανάρρωσης και θεραπείας. Εάν κατά τη Γραφή «ψυχή η αμαρτάνουσα αυτή αποθανείται» (Ιεζ. ιη’ 4) και « εν σώματι καταχρέω αμαρτίας Θεός ουκ εισελεύσεται» (πρβλ. Σοφ. Σολ. α’ 4) επιβάλλεται απαραίτητα η εφαρμογή των εντολών ως του απόλυτου μέσου για τη σωτηρία. Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »
Αναρτήθηκε στις Άγιοι - Πατέρες, Γέροντας Ιωσήφ, Πνευματικά μαργαριτάρια. Ετικέτες: Άσκηση, Άγιο Όρος, Άγιοι, Βατοπέδι, Βατοπαίδι, Βατοπαιδινός, Εκκλησία, Ελλάδα, Θρησκευτικά, Ιωσήφ, Κοινωνία, Μονές, Μοναστήρια, Μοναχοί, Ορθοδοξία, Προσευχή, Πάθη, Πίστη, Παναγία, Σωτηρία. Κανένα σχόλιο