Από αγάπη έφερε ο Θεός τον κόσμο στο Είναι, από αγάπη τον καθοδηγεί κατά την έγχρονη τούτη ύπαρξη του, με αγάπη θα τον φέρει στην θαυμαστή μελλοντική κατάσταση της μεταμόρφωσης, με αγάπη θα καταποθεί τότε ο κόσμος από το μεγάλο μυστήριο του Ποιητή των όλων. Στο τέλος απο αγάπη θα ανακεφαλαιώσει ο Θεός την όλη πορεία της οικονομίας της κτίσης. Στον νέο κόσμο, η αγάπη του Κτίστη θα κυβερνά κάθε λογικό κτίσμα, διότι ο νούς όλων των λογικών όντων θα αιχμαλωτισθεί απο την έκπληξη εμπρός στα μυστήρια Του, που τότε θα αποκαλυφθούν. Γιατί ο Θεός δημιούργησε τα λογικά όντα για να αγάλλονται όλα εντός Του, τόσο τα δίκαια όσο και τα πονηρά. Με αυτόν τον σκοπό τα έφερε στο Είναι. Όμως αυτά μετά την γένεση τους διαχωρίστηκαν αυτοβούλως σε δίκαια και κακά. Εντούτοις, κανένα κτίσμα που δεν έχει παραχθεί στο Είναι, καμιά λογική φύση, δεν είναι ανώτερη η κατώτερη απο κάποια άλλη στο σχέδιο και στην αγάπη του Δημιουργού. Η αγάπη του Θεού είναι μία και μοναδική, ισότιμη για όλα τα λογικά όντα, ορατά και αόρατα. Στην αγάπη Του γι αυτά δεν υπάρχει πρώτη η τελευταία θέση.
ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ (Ασκητικά), ΛΗ΄ (Μυστικές θεωρίες Σελ. 137 παρ. 2)
